Πάπας Ιννοκέντιος ΙΓ΄
O Πάπας Ιννοκέντιος ΙΓ΄ ή Μικελάντζελο Κόντι (13 Μαΐου 1655 - 7 Μαρτίου 1724) ήταν αρχηγός στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και κυβερνήτης στα Παπικά Κράτη (8 Μαΐου 1721 - 7 Μαρτίου 1724), ήταν ο τελευταίος Πάπας με το όνομα "Ιννοκέντιος".[1] [2] Ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ ήταν ο Πάπας που έκανε τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις, τις περισσότερες από οποιονδήποτε άλλον προκάτοχο του. Η σημαντικότερη από αυτές ήταν η απαγόρευση των διαδόχων Παπών να παραχωρούν χρήματα και αξιώματα στους συγγενείς τους, με τον τρόπο αυτό εξοντώθηκε οριστικά ο Νεποτισμός και ο κάθε Καρδινάλιος έχασε το κίνητρο να γίνει Πάπας για να πλουτήσει η οικογένεια του.[3]
| Πάπας Ιννοκέντιος ΙΓ΄ | |
|---|---|
 | |
| Από | 8 Μαΐου 1721 |
| Έως | 7 Μαρτίου 1724 |
| Προκάτοχος | Κλήμης ΙΑ΄ |
| Διάδοχος | Βενέδικτος ΙΓ΄ |
| Προσφωνήσεις του Πάπα Ιννοκέντιου ΙΓ΄ | |
|---|---|
 | |
| Προσφώνηση αναφοράς | Αγιότατος |
| Προφορική προσφώνηση | Αγιότατε |
| Θρησκευτική προσφώνηση | Άγιος Πατέρας |
| Μεταθανάτια προσφώνηση | Δ/Δ |
Πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΟ Μικελάντζελο Κόντι γεννήθηκε στο Πολί κοντά στην Ρώμη (13 Μαίου 1655), ήταν γιος του Κάρλο Β΄ δούκα του Πολί και της Ισαβέλλας ντε Μοντί.[4][5] Από την Οικογένεια Μοντί κατάγονταν σημαντικοί προγενέστεροι Πάπες όπως ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄, ο Πάπας Γρηγόριος Θ΄ και ο Πάπας Αλέξανδρος Δ΄, είχαν όλοι τους κληρονομικούς τίτλους του Κόμη και του Δούκα του Σένι. Ο Παπικός θυρεός του Ιννοκέντιου ΙΓ΄ περιείχε τα οικογενειακά του σύμβολα.[6] Ο Μικελάντζελο Κόντι ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ανκόνα μαζί με τους Ιησουίτες, κατόπιν φοίτησε στο Ρωμαϊκό Κολλέγιο της Ρώμης και στο Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης. Μόλις δέχτηκε το διδακτορικό του στα νομικά εισήλθε στον εκκλησιαστικό κλάδο, διορίστηκε κυβερνήτης του Άσκολι (1692), της Μαριτίμας και της Καμπανίας (1692 - 1693), και του Βιτέρμπο (1693 - 1695).[7] Ο Πάπας Ιννοκέντιος ΙΒ΄ τον διόρισε τιτλούχο Αρχιεπίσκοπο της Ταρσού (13 Ιουνίου 1695), δέχτηκε επισκοπική στέψη στην Ρώμη (16 Ιουνίου 1695) και διετέλεσε Νούντσιο της Ελβετίας και της Πορτογαλίας.[8] Ο Πάπας Κλήμης ΙΑ΄ τον διόρισε Καρδινάλιο-ιερέα, αντικατέστησε τον Γκάμπριελ Φιλιππούτσι που παραιτήθηκε. Την εποχή που διετέλεσε Νούντσιο της Πορτογαλίας απέκτησε δυσμενείς εντυπώσεις για τους Ιησουίτες που θα επηρεάσουν σημαντικά την μετέπειτα παπική του θητεία.
Πάπας
ΕπεξεργασίαΌταν πέθανε ο Πάπας Κλήμης ΙΑ΄ συνεστήθη Κονκλάβιο από το Κολλέγιο των Καρδιναλίων για την επιλογή του νέου Πάπα, ο Μικελάντζελο Κόντι εξελέγη με 75 ψήφους χάρη στις γνώσεις, την πίστη και τον ηθικό του χαρακτήρα (8 Μαΐου 1721). Το όνομα που επέλεξε ως Πάπας ήταν Ιννοκέντιος με στόχο να τιμήσει τον πρόγονο του Ιννοκέντιο Γ΄. Η Παποσύνη του ήταν περίοδος μεγάλης ευημερίας αλλά χωρίς σημαντικά γεγονότα, συνέστησε μόνο δύο Συμβούλια για την εκλογή τριών νέων Καρδιναλίων (16 Ιουνίου 1721, 16 Ιουλίου 1721). Ο προκάτοχος του Κλήμης ΙΑ΄ είχε απαγορεύσει στους Ιησουίτες να αποδίδουν τιμές στον Κομφούκιο και στους παλιότερους αυτοκράτορες της Κίνας, ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ συνέχισε την ίδια πολιτική.[9] Οι Γάλλοι επίσκοποι πήραν θάρρος και του ζήτησαν να ανακαλέσει την απαγόρευση του Κορνέλις Γιάνσεν που είχε επιβάλει επίσης ο προκάτοχος του, το απέρριψε κατηγορηματικά. Ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ έλαβε επίσης μέτρα προστασίας απέναντι στο Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Μάλτας, τους είχαν επιτεθεί Βέρβεροι πειρατές. Ο διεκδικητής του Αγγλικού θρόνου Κάρολος Εδουάρδος Στιούαρτ βαπτίστηκε από τον προκάτοχο του, ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ συνέχισε την ίδια πολιτική και τον είχε υπό την προστασία του. Ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ αρρώστησε από μια κήλη αλλά δεν είπε τίποτα σε κανέναν εκτός από τον υπηρέτη του, τελικά εξελίχθηκε σε φλεγμονή και πυρετό που τον οδήγησαν στον θάνατο σε ηλικία 68 ετών (7 Μαρτίου 1724). Η περίοδος της ασθένειας του δεν είναι γνωστή επειδή δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει, η ταφή του έγινε στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Ο Ιννοκέντιος ΙΓ΄ θα μπορούσε να ζήσει περισσότερα χρόνια αν πρόσεχε την διατροφή του, δεν έπινε και οι γιατροί του ήταν περισσότερο αφοσιωμένοι στην υγεία του. Η παποσύνη θεωρείται από τις καλύτερες στην ιστορία του θεσμού, ο ίδιος δεν ήταν αχάριστος ποτέ σε όσους του είχαν κάνει καλό.[10]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ https://www.papalartifacts.com/portfolio-item/pope-innocent-xiii/
- ↑ https://artsandculture.google.com/entity/pope-innocent-xiii/m065c1?hl=en
- ↑ https://catholicherald.co.uk/ch/innocent-xiii-a-steady-hand-at-the-tiller/
- ↑ Fiorani 1994, σ. 809
- ↑ Williams 1998, σ. 28
- ↑ Herbermann, Charles, ed. (1913). "Pope Innocent XIII" . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company
- ↑ http://www2.fiu.edu/~mirandas/bios1706-ii.htm#Conti
- ↑ https://www.newadvent.org/cathen/08023a.htm
- ↑ https://www.britishmuseum.org/collection/term/BIOG83732
- ↑ https://www.pickle-publishing.com/papers/triple-crown-innocent-xiii.htm
Πηγές
Επεξεργασία- Fiorani, Luigi (1994). "Innocent XIII". In Levillain, Philippe; O'Malley, John W. (eds.). The Papacy. Vol. 2: Gaius-Proxies. Routledge.
- Williams, George L. (1998). Papal Genealogy: The Families and Descendants of the Popes. McFarland & Company, Inc.