Γενικό Δικαστήριο

μέρος του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το Γενικό Δικαστήριο, αποτελεί δικαστικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως και το υπερκείμενο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), εξασφαλίζει την τήρηση του δικαίου κατά την ερμηνεία και την εφαρμογή των ιδρυτικών Συνθηκών από τα κοινοτικά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη.

Γενικό Δικαστήριο
Είδηδιεθνές δικαστήριο και πρωτοβάθμιο δικαστήριο
Επίσημες γλώσσεςεπίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ίδρυση1988
ΥπαγωγήΔικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΈδραΠαλάτι του Δικαστηρίου
ΤοποθεσίαΛουξεμβούργο
Μέλη54

Η δημιουργία ενός Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων,[note 1] προσαρτημένο στο ΔΕΚ, προβλέφθηκε από την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη προς αποσυμφόρηση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.[1] Η ίδρυσή του έγινε με απόφαση του Συμβουλίου το 1988, η οποία προέβαλλε ως λόγους δημιουργίας

  • τη βελτίωση της δικαστικής προστασίας των πολιτών και
  • τη διατήρηση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της δικαστικής προστασίας στην κοινοτική έννομη τάξη, μέσω της αποσυμφόρησης του ΔΕΚ.[2]

Η λειτουργία του ξεκίνησε το 1989, υπό την ονομασία Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΠΕΚ).[3]

Με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας, μετονομάστηκε σε Γενικό Δικαστήριο.[4]

Μεταξύ του 2004 και του 2016, η αρμοδιότητα εκδικάσεως διαφορών υπαλλήλων της Ένωσης και της ΕΕ υπάχθηκε στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης. Η κατάργησή του το 2015, οδήγησε στην διεύρυνση της σύνθεσης του Γενικού Δικαστηρίου.[5]

Το Γενικό Δικαστήριο αποτελείται από δύο δικαστές από κάθε κράτος μέλος. Οι δικαστές ορίζονται με κοινή συμφωνία από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών για θητεία έξι ετών η οποία δύναται να ανανεωθεί. Ο πρόεδρός του εκλέγεται μεταξύ των δικαστών για περίοδο τριών ετών και η θητεία του δύναται να ανανεωθεί.

Σε αντίθεση με το ΔΕΕ, δεν υπάρχουν γενικοί εισαγγελείς. Όποτε κρίνεται απαραίτητο, τα καθήκοντα του γενικού εισαγγελέως ανατίθενται σε έναν από τους ήδη διορισμένους (στην υπόθεση) δικαστές.

Το Γενικό Δικαστήριο συνεδριάζει είτε σε μονομελή, είτε σε τριμελή, είτε σε πενταμελή σύνθεση. Η πλειοψηφία των υποθέσεων εκδικάζεται από τριμελή τμήματα.[6]

Πρόεδροι

Επεξεργασία
Έτος Όνομα
1989-1995   Ζοζέ Λουίς Ντα Κρούζ Βιλάσα
1995-1998   Αντόνιο Σάτζιο
1998-2007   Μπο Βέστερντορφ
2007-2019   Μάρκ Γέγκερ
2019   Marc van der Woude

Τέως δικαστές

Επεξεργασία
Όνομα Χώρα Αρχή θητείας Τέλος θητείας
Μάρκ Γιέγκερ Λουξεμβούργο 1996 2010
Γιόζεφ Αζίζι Αυστρία 1995 2013
Άργεν Μέι Ολλανδία 1998 2010
Μιχάλης Βιλαράς Ελλάδα 1998 2010
Νίκολας Τζέιμς Φόργουντ Ηνωμένο Βασίλειο 1999 2011
Μαρία Εουζένια Μάρτινς ντε Ναράζε Ριμπέιρο Πορτογαλία 2003 2015
Φρανκλέν Ντεούς Βέλγιο 2003 2015
Ένα Κρεμόνα Μάλτα 2004 2010
Όττο Τσούτς Ουγγαρία 2004 2010
Ιρένα Βισνιέφσκα-Μπιαλέτσκα Πολωνία 2004 2010
Ιρένα Πελικάνοβα Τσεχία 2004 2010
Ντάνιελ Σβάμπυ Σλοβακία 2004 2010
Βιλένας Βανταπάλας Λιθουανία 2004 2010
Κύλλικε Γυριμάε Εσθονία 2004 2010
Ινγκρίντα Λαμπούτσκα Λεττονία 2004 2010
Σάββας Παπασάββας Κύπρος 2004 2010
Έντζο Μοαβέρο Μιλανέσι Ιταλία 2006 2012
Νίλς Βαλ Σουηδία 2006 2012
Μίρο Πρέκ Σλοβενία 2006 2013 [7]
Τεοντόρ Τσίπεφ Βουλγαρία 2006 2012
Βαλέριου Μ. Τσίουκα Ρουμανία 2007 2013
Άλφρεντ Ντίττριχ Γερμανία 2007 2013
Σαντιάγκο Σολδεβίλα Φραγκόσο Ισπανία 2007 2013
Λοράν Τρυσό Γαλλία 2007 2013
Στέν Φρίμοντ Νίλσεν Δανία 2007 2013
Κέβιν Κ. Ο' Χίγγινς Ιρλανδία 2008 2013
Εμμανυέλ Κουλόν [7] Γαλλία 2005 2011

Αρμοδιότητες

Επεξεργασία

Σύμφωνα με το άρθρο 256 της ΣΛΕΕ, το Γενικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο για το σύνολο των ευθέων προσφυγών που ασκούνται:

  1. από κράτη μέλη κατά της Επιτροπής και
  2. από φυσικά και νομικά πρόσωπα (κατά οργάνων).[note 2] Αυτό περιλαμβάνει:
  • αιτήσεις ακυρώσεως (άρθρο 263 ΣΛΕΕ),
  • προσφυγές επί παραλείψει (άρθρο 265 ΣΛΕΕ),
  • αγωγές αποζημίωσης ζημιών που προξένησαν όργανα ή οργανισμοί ή υπάλληλοι της ΕΕ (άρθρο 268 ΣΛΕΕ)
  • διαφορές σε συμβάσεις της Ένωσης οι οποίες ορίζουν το ΓΔ ως αρμόδιο (άρθρο 272 ΣΛΕΕ)
  • προσφυγές κατά του ΕΟΔΕ και του ΚΓΦΠ
  • διαφορές μεταξύ οργάνων κ.λπ. και υπαλλήλων της Ένωσης.

Αν και το άρθρο 256 της ΣΛΕΕ προβλέπει την δυνατότητα το Γενικό Δικαστήριο να αποφαίνεται επί προδικαστικών ερωτημάτων, ο Οργανισμός του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει ακόμη τροποποιηθεί προς αυτό το σκοπό.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Πλιάκος, Αστέρης. Το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη. σελ. 272. ISBN 9789606225475. 
  2. 88/591/ΕΚΑΧ, ΕΟΚ, Ευρατόμ: Απόφαση του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 1988 για την ίδρυση Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, 1988-10-24, http://data.europa.eu/eli/dec/1988/591/oj/ell, ανακτήθηκε στις 2023-10-21 
  3. Decision of the President of the Court establishing a Court of First Instance of the European Communities, 1989-10-11, http://data.europa.eu/eli/dec/1989/1031/oj/eng, ανακτήθηκε στις 2023-10-21 
  4. Συνθήκη της Λισσαβώνας για την τροποποίηση της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, υπογράφηκε στη Λισσαβώνα στις 13 Δεκεμβρίου 2007, 2007-12-13, http://data.europa.eu/eli/treaty/lis/sign/ell, ανακτήθηκε στις 2023-10-21 
  5. «Παρουσίαση - Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης». CURIA. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2023. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. Nugent, Neil. Πολιτική και Διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αθήνα: Σαββάλας. σελ. 313. ISBN 97896049311682 Check |isbn= value: length (βοήθεια). 
  7. 7,0 7,1 «CURIA - Μέλη». CVRIA. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2010. 
  1. Την έκφραση αυτή χρησιμοποίησε η απόφαση του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 1988 για την ίδρυση Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (88/591/ΕΚΑΧ, ΕΟΚ, Ευρατόμ). Η διαφοροποίηση παρατηρείται μόνον στην ελληνική απόδοση της ονομασίας Court of First Instance
  2. Στο Δίκαιο της ΕΕ δεν υφίσταται δυνατότητα ευθείας προσφυγής από ιδιώτες κατά κράτους μέλους ενώπιον των ενωσιακών οργάνων.

Άλλες πηγές

Επεξεργασία