Βικιπαίδεια

Ραντιβόι Κόρατς

Γιουγκοσλάβος καλαθοσφαιριστής

Ο Ραντιβόι Κόρατς (Radivoj Korać, σερβ-κυριλ: Радивој Кораћ, 5 Νοεμβρίου 1938 – 2 Ιουνίου 1969) ήταν Γιουγκοσλάβος (από τη Σερβία) διεθνής καλαθοσφαιριστής. Ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους όλων των εποχών,[1] το 1991 ψηφίστηκε ανάμεσα στους 50 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών από τη FIBA καταλαμβάνοντας την 7η θέση.[2]

Ραντιβόι Κόρατς
1967
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΣερβική
Γέννηση5 Νοεμβρίου 1938
Σόμπορ, Γιουγκοσλαβία
Θάνατος2 Ιουνίου 1969 (30 ετών)
Σεράγεβο, Γιουγκοσλαβία
Ύψος1,96 μ.
Αθλ. καριέρα1954 - 1969
ΘέσηΠάουερ φόργουορντ
Καριέρα σε συλλόγους
1954–196700ΟΚΚ Μπέογκραντ

1967–196800Σταντάρ Λιέγης

1968–196900 Πάντοβα
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1958 - 1969 0 Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Τίτλοι
Ολυμπιακοί Αγώνες
Δεύτερη θέση 1968 Πόλη του Μεξικού Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Παγκόσμιο Κύπελλο Καλαθοσφαίρισης
Δεύτερη θέση 1963 Βραζιλία Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Δεύτερη θέση 1967 Ουρουγουάη Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA
Δεύτερη θέση 1961 Γιουγκοσλαβία Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Τρίτη θέση 1963 Πολωνία Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Δεύτερη θέση 1965 Σοβιετική Ένωση Εθνική Γιουγκοσλαβίας

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Σόμπορ της Σερβίας (Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας) και μετακόμισε στο Βελιγράδι σε νεαρή ηλικία παίζοντας αρχικά ποδόσφαιρο, ενώ διακρίνονταν και στο στίβο έχοντας ως καλύτερη επίδοση στο ύψος ανδρών τα 1,99 μέτρα. Όμως η ανάπτυξή του τον έστρεψε στην καλαθοσφαίριση κάνοντας ντεμπούτο στο πρωτάθλημα πρώτης κατηγορίας σε ηλικία 16 ετών αγωνιζόμενος ως πάουερ φόργουορντ.[3][4] Ξεκίνησε να παίζει στο Βελιγράδι σε σχετικά μεγάλη ηλικία με τα σημερινά πρότυπα, στα 16, αλλά ήταν το ψηλότερο παιδί στην τάξη και έπαιζε κοντά στο καλάθι. Ο Κόρατς έπαιξε στην ίδια θέση για τους ομάδα νέων της OKK του Βελιγραδίου το 1954, παρά το ότι ήταν μόλις 1,93 μέτρα, διέθετε όμως εξαιρετικό άλμα. Από την αρχή της καριέρας του, φορούσε τον αριθμό 5 στη φανέλα του.[5][6]

Καριέρα σε συλλόγους Επεξεργασία

Αγωνίστηκε γρήγορα στην ανδρική ΟΚΚ Μπέογκραντ για 13 χρόνια από το 1954 με προπονητή τον Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, με την οποία κέρδισε τέσσερις τίτλους της Γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος, δύο Κύπελλα και ήταν ο κορυφαίος σκόρερ της σεζόν επτά φορές (επίδοση ρεκόρ που παραμένει), πετυχαίνοντας 5.185 πόντους στο πρωτάθλημα και έχοντας μέσο όρο 30,7 πόντους ανά παιχνίδι, ενώ ο μέσος όρος τα χρόνια που ήταν πρώτος σκόρερ είναι 32,7.[7][8] Το άθλημα δεν ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένο στη χώρα και έχοντας συμπαίκτες τον Σλόμπονταν Γκόρντιτς, τον Μίοντραγκ Νίκολιτς, τον Τράικο Ράικοβιτς και άλλους έκαναν όλο και περισσότερους να αρχίζουν να παρακολουθούν αυτό το άθλημα και να ενδιαφέρονται για κάτι που αργότερα θα γίνει σήμα κατατεθέν της Γιουγκοσλαβίας.[9] Ο πρώτος τίτλος πρωταθλήματος ήρθε το 1958 διακόπτοντας την κυριαρχία του Ερυθρού Αστέρα.[10] Το 1962 είχε πετύχει 74 πόντους σε αγώνα πρωταθλήματος, ρεκόρ που καταρρίφθηκε δύο δεκαετίες αργότερα.[11] Συνολικά με την ομάδα του Βελιγραδίου σημείωσε 5.796 πόντους παραμένοντας ο πρώτος σκόρερ του συλλόγου ακόμα και σήμερα.[12]

Έγινε παγκόσμια γνωστός για το ρεκόρ που πέτυχε τη σεζόν 1964–65 αγωνιζόμενος με τα χρώματα της ΟΚΚ, όταν σημείωσε σε έναν αγώνα 99 πόντους με αντίπαλο την Alvik BK Stockholm στο Βελιγράδι για το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Πρωταθλητριών (14 Ιανουαρίου 1965, αποτέλεσμα 155–57), επίδοση που παραμένει ως ρεκόρ της διοργάνωσης, ευστοχώντας σε 11 ελεύθερες βολές και 44 προσπάθειες δύο πόντων. Στον πρώτο αγώνα στη Στοκχόλμη (επίσης νικηφόρο 136–90) είχε σημειώσει 71 πόντους.[1][3][13] Η επίδοση αυτή ήταν δεύτερη καλύτερη στον κόσμο εκείνη την εποχή μετά τους 100 πόντους του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν το 1962. Ο ίδιος μάλιστα κατά τη διάρκεια του αγώνα δεν γνώριζε πόσο κοντά είχε φτάσει στην κατάρριψη της επίδοσης του Αμερικανού μύθου.[10][14] Στον επόμενο γύρο οι Γιουγκοσλάβοι κληρώθηκαν με την Πρωταθλήτρια Ελλάδας ΑΕΚ. Στις 11 Φεβρουαρίου η ΑΕΚ νίκησε στην Αθήνα με 85–78 με τον Κόρατς να πετυχαίνει 37 πόντους. Στο Βελιγράδι η ΟΚΚ Μπέογκραντ νικάει με 101–84 με τον Κόρατς να πετυχαίνει 42 πόντους. Στον επόμενο γύρο η γιουγκοσλαβική ομάδα αποκλείστηκε αλλά ο Κόρατς έκλεισε τη συμμετοχή του με μέσο όρο 54 πόντους ανά αγώνα, επίδοση που παραμένει ακατάρριπτο ρεκόρ.[15]

Ακόμα μεγαλύτερη διεθνή φήμη απέκτησε και για το επίτευγμά του να ευστοχήσει σε 100/100 ελεύθερες βολές, κατά τη διάρκεια μίας τηλεοπτικής εκπομπής στο Βέλγιο. Εκεί του ζητήθηκε να σουτάρει 100 βολές σε μπασκέτα που υπήρχε μέσα στο στούντιο και μάλιστα προηγουμένως είχε ρωτηθεί από τον παρουσιαστή σε πόσες πίστευε ότι θα μπορέσει να ευστοχήσει και είχε απαντήσει 70 με 80.[1][16][17] Εκτός από το ότι είχε μεγάλη έφεση σκοραρίσματος από οποιοδήποτε σημείο στο παρκέ - κάτι που δίδαξε ο ίδιος - το μεγάλο του όπλο τα ριμπάουντ. Μπορούσε να παλέψει για τη μπάλα με αντιπάλους ψηλότερους από αυτόν. Το επίσημο στατιστικό φύλλο της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας δείχνει ότι ο Κόρατς μοιράζεται την πρώτη θέση με τον Κρέζιμιρ Τσόσιτς σε αυτήν την κατηγορία. έκαστος κατά μέσο όρο 7 ριμπάουντ ανά παιχνίδι.[5] Ήταν ιδιαίτερα δύσκολος για τους αντιπάλους λόγω της ταχύτητάς του, του αριστερού χεριού του και της μεγάλης αίσθησης του χώρου.[9] Ιδιαίτερος ήταν και ο τρόπος που εκτελούσε τις ελεύθερες βολές: το έκανε με τα δύο χέρια, κρατώντας την μπάλα ακριβώς πάνω από το πάτωμα και ρίχνοντάς την από κάτω. Γνωστός ως αριστερόχειρας, είχε όλες τις ιδιότητες που κάθε παίκτης θέλει: σε μια εποχή που οι παίκτες δεν είχαν τις τρέχουσες φυσικές τους ιδιότητες, οι αθλητικές του ικανότητες ήταν ανώτερες από αυτές των υπολοίπων, με αποτέλεσμα ασυνήθιστη ευελιξία.[4] Η δημοσιότητα του ήταν η αιτία να γίνει ο πρώτος Ευρωπαίος που είχε προσκληθεί να γίνει μέλος της ομάδας επίδειξης των Χάρλεμ στις ΗΠΑ.[18][19]

Το 1967 εντάχθηκε στη Σταντάρ Λιέγης (Standard BC Liège) και έγινε πρωταθλητής στο Βέλγιο με την ομάδα το 1967–68 και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος.[3] Ήταν επίσης πρώτος σκόρερ στην Ιταλική Λίγκα όταν έπαιζε με την Πάδοβα (581 πόντοι) αν και η ομάδα του ήταν αρκετά αδύναμη και υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία.[3][20]

Διεθνής καριέρα Επεξεργασία

Έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Γιουγκοσλαβίας το 1958 με προπονητή τον Αλεξάνταρ Νίκολιτς. Στην εθνική ομάδα, έπαιξε 157 παιχνίδια και σημείωσε 3.153 πόντους (κατά μέσο όρο 20,8). Ο μέσος όρος πόντων του παρέμεινε ως ο υψηλότερος στην ιστορία της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας, ενώ αριθμητικά είναι τέταρτος. Η παρουσία του στην Εθνική συνδυάστηκε με την άνοδο του γιουκοσλαβικού μπάσκετ στις κορυφαίες θέσεις του κόσμου. Ο Κόρατς ήταν πρώτος σκόρερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης του 1960, με μέσο όρο 23,6 πόντων με την ομάδα να περιορίζεται στην έκτη θέση,[21] ενώ ο ίδιος αναδείχθηκε καλύτερος αθλητής στη Γιουγκοσλαβία.[22] Στη διοργάνωση του 1968 κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο με την εθνική του. Η διοργάνωση εκείνη επιβεβαίωσε την άνοδο του γιουγκοσλαβικού μπάσκετ με τους «πλάβι» να γνωρίζουν την ήττα στον πρώτο γύρο από τις Ηνωμένες Πολιτείες με 73–58 και να νικούν την Ιταλία στην παράταση με το 80–69 (κανονική διάρκεια 65–65). Ο Κόρατς έπαιξε και στα 45 λεπτά στη συνάντηση και η ευστοχία του από τη γραμμή των ελεύθερων βολών (16 στις 18, συνολικά 18 πόντοι, με την αστοχία του στις προσπάθειές εντός παιδιάς να μην είναι τελικά καθοριστική) ήταν αυτή που έδωσε τη μεγάλη νίκη. Στον ημιτελικό της 22ας Οκτωβρίου ήρθε μία ακόμη επιτυχία ενάντια στα προγνωστικά επί της Σοβιετική Ένωση μετά από συγκλονιστικό αγώνα με 63– 62. Ο Κόρατς σημείωσε 12 πόντους με τις δύο ελεύθερες βολές του Ίβο Ντανέου στα δύο δευτερόλεπτα πριν τη λήξη να δίνουν την πρόκριση. Ο τελικός ήταν αμερικανική υπόθεση όπως και σε όλα τα προηγούμενα τουρνουά. Ο Κόρατς έκλεισε τη διοργάνωση με μέσο όρο 12,6 πόντους.[23]

Δύο ασημένια μετάλλια κατέκτησε σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα (1963, 1967).[8][24] Στην παγκόσμια διοργάνωση του 1963 η Γιουγκοσλαβία έφθασε μέχρι τον ημιτελικό, όπου με 24 πόντους του Κόρατς στην συνάντηση με τη Γαλλία η άνετη νίκη με 99–63 εξασφάλισε το πρώτο παγκόσμιο μετάλλιο στη βαλκανική χώρα. Στην προηγούμενη διοργάνωση του 1959 η Γιουγκοσλαβία δεν συμμετείχε. Ο Κόρατς είχε μέσο όρο 16,4 πόντους και ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας και τέταρτος της διοργάνωσης.[25] Το επόμενο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που ήταν προγραμματισμένο το 1966 στο Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη) αναβλήθηκε για ένα χρόνο λόγω της δύσκολης πολιτικής κατάστασης στη χώρα και αντ' αυτού η FIBA ​​αποφάσισε να πραγματοποιήσει ένα ανεπίσημο διεθνές τουρνουά στη Χιλή με τη συμμετοχή των καλύτερων ομάδων μπάσκετ. Σε αυτό οι Γιουγκοσλάβοι, με πρωταγωνιστή τον Κόρατς, κατέλαβαν την πρώτη θέση, μπροστά από τις ομάδες των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ, κάτι που δεν επαναλήφθηκε στη διοργάνωση του 1967 κατατάχθηκαν στη δεύτερη θέση χάνοντας τον τελικό από τους Σοβιετικούς με 71–59.[26][27] Ο Κόρατς συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης. Ήταν επίσης τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του Ευρωπαϊκού Πρωτάθληματος Μπάσκετ (1959 - μέσος όρος 27,6 πόντοι, 1961 - μέσος όρος 24,0 πόντοι, 1963 - μέσος όρος 26,4 πόντοι, 1965 - μέσος όρος 21,6 πόντοι[28]), επίδοση ρεκόρ που κατέχει με το Νίκο Γκάλη.[24][29][30] Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1967 δεν κλήθηκε όπως και ο Ντανέου και το αποτέλεσμα ήταν να κατρακυλήσει η Γιουγκοσλαβία στην 9η θέση.[31] Ο μέσος όρος στις διοργανώσεις του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (24,8 πόντοι) είναι ο δεύτερος υψηλότερος μόνο πίσω από το Γκάλη (31,2), ενώ το σύνολο των 844 πόντων τον κατατάσει στην 9η θέση όλων των εποχών.[32][33][34] Το 1961 αναδείχθηκε και καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.[8] Στη διοργάνωση του 1965 σημειώσε το νικητήριο καλάθι 17 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη στον αγώνα με την Ιταλία (αποτέλεσμα 83–82).[35] Καλύτερη επίδοσή του με την εθνική ήταν 42 πόντοι με αντίπαλο το Ισραήλ. Σύμφωνα με έναν υπολογισμό που βασίστηκε σε λεπτά παιχνιδιού, ήταν ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία της εθνικής ομάδας με δεύτερο το Ντράζεν Πέτροβιτς.[5]

Συμμετείχε σε δύο επιλογές της Μικτής Ευρώπης (FIBA All-Star) το 1964 και το 1965. Το 1964 σε αγώνα στη Μαδρίτη με αντίπαλο την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης (17 Μαΐου, ο πρώτος στην ιστορία της Μικτής Ευρώπης, αποτέλεσμα 91–87, σημείωσε 37 πόντους) και το 1965 στη Κρακοβία της Πολωνίας με μία ακόμα νίκη επί της Ρεάλ με 101–83 (24 πόντοι) και σε ένα ακόμη αγώνα με την τοπική Βίσλα (αποτέλεσμα 70–78, 24 πόντοι). Και στους τρεις αγώνες ο Κόρατς ήταν πρώτος σκόρερ των συναντήσεων.[36]

 
Ο Ραντιβόι Κόρατς με τη φανέλα της ΟΚΚ Μπέογκραντ

Το τέλος και η αναγνώριση Επεξεργασία

Εκτός από τις εντυπωσιακές ικανότητές του στο μπάσκετ, αυτό που τον έκανε σύμβολο της πρώην γιουγκοσλαβικής κουλτούρας μπάσκετ ήταν ο τρόπος ζωής του. Ήταν διανοούμενος μακριά από το γήπεδα, ο αποκαλούμενος και Žućko (από την οδό που συνήθιζε να περνά τον ελεύθερο χρόνο του), παρακολουθούσε θέατρο και απολάμβανε τη μουσική και το διάβασμα βιβλίων. Ήταν ανώτερος προπτυχιακός από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών (ETF), στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου.[8][17] Ήταν χαμηλών τόνων, αντιστάρ (με την σύγχρονη ορολογία) και μάλλον αντιδημοσιογραφικός τύπος.[1]

Ο Κόρατς σκοτώθηκε σε ηλικία μόλις 31 ετών, σε τροχαίο δυστύχημα στις 2 Ιουνίου 1969 λίγο έξω από το Σεράγεβο. Ήταν ο πρώτος αθλητής που θάφτηκε στην Alley of the Greats στο Βελιγράδι.[17][20] Η Γιουγκοσλαβική ομοσπονδία τον τίμησε βγάζοντας την ημερομηνία από το καλεντάρι των πρωταθλημάτων της, έτσι κανένας αγώνας δεν έγινε από τότε στην Γιουγκοσλαβία.[24] Η ομάδα του είναι ο πρώτος σύλλογος που επέτρεψε η FIBA ​​να εισαγάγει τον αριθμό 16, έτσι ώστε ο σύλλογος να μπορεί να αποσύρει πέντε του Κόρατς από τη χρήση, με τα νούμερα της εποχής να είναι υποχρεωτικά από το 4 έως το 15.[9] Δύο χρόνια αργότερα, το ευρωπαϊκό τμήμα της FIBA δημιούργησε στη μνήμη του το Κύπελλο Κόρατς (1971). Η Παγκόσμια Ομοσπονδία του αθλήματος τον συμπεριέλαβε στους 50 κορυφαίους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών το 1991 με την ευκαιρία της επετείου ενός αιώνα του αθλήματος. Η Ομοσπονδία μπάσκετ της Σερβίας ονόμασε, επίσης, τη διοργάνωση του εγχώριου κυπέλλου της, ως «Κύπελλο Ραντιβόι Κόρατς» (Kup Radivoja Koraća). Τέσσερις σύλλογοι μπάσκετ στην Ευρώπη φέρουν το όνομά του.[37][38] Ο Κόρατς κέρδισε τιμητικά μία θέση στο Hall of Fame της FIBA (2007), όπου ήταν στην πρώτη σειρά των εισαχθέντων και την επόμενη χρονιά ονομάστηκε ως μία από τους 50 μεγαλύτερες μορφές της Ευρωλίγκας.[8][39]

Το 2012, 4.000 θεατές γέμισαν το Sava Centar στο Βελιγράδι για την επίσημη πρεμιέρα μιας ταινίας για τον Κόρατς. Σε σκηνοθεσία του Γκόραν Μάτιτς, ο τίτλος είναι "Ginger"-η αγγλική μετάφραση του ψευδωνύμου του, "Zucko". Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ με αναπαράσταση σκηνών από τη ζωής του βασισμένο στις μαρτυρίες φίλων και αντιπάλων του. Η ταινία έχει κερδίσει πολλά βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ.[5][40] Το Σεπτέμβριο του 2022 εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.[41][42]

Τίτλοι Επεξεργασία

ΟΚΚ Μπέογκραντ

  • Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας (4) : 1958, 1960, 1963, 1964
  • Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας (2) : 1960, 1962

Σταντάρ Λιέγης

  • Πρωτάθλημα Βελγίου : 1968

Εθνική Γιουγκοσλαβίας

  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αργυρό Μετάλλιο (2) : 1961, 1965
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Χάλκινο Μετάλλιο : 1963
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αργυρό Μετάλλιο (2) : 1963, 1967
  • Ολυμπιακοί Αγώνες Αργυρό Μετάλλιο : 1968

Ατομικές διακρίσεις Επεξεργασία

  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Γιουγκοσλαβίας (7) : 1957, 1958, 1960, 1962, 1963, 1964, 1965
  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Βελγίου : 1968
  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Ιταλίας : 1969
  • Πρώτος σκόρερ Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (4) : 1959, 1961, 1963, 1965
  • Πρώτος σκόρερ Ολυμπιακού τουρνουά : 1960
  • Πολυτιμότερος παίκτης (MVP) Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος : 1961
  • Καλύτερη ομάδα Παγκοσμίου Πρωταθλήματος : 1967
  • Καλύτερος αθλητής στη Γιουγκοσλαβία : 1960
  • Sportsman της χρονιάς στη Γιουγκοσλαβία : 1962
  • FIBA All Star (2) : 1964, 1965
  • 50 σημαντικότεροι συνεισφέροντες της Ευρωλίγκα : 2008
  • 50 σπουδαιότεροι παίκτες της FIBA (1991) : 7η θέση
  • FIBA Hall of Fame : 2007

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Οι 100 στις 100 βολές του Ραντιβόι Κόρατς». Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2021. 
  2. ↑ «FIBA's 50 Greatest Players» (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Radivoj Korac's 99 points» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Radivoj Korac: El jugador que dio nombre a la Copa, insertara el mate, el tiro-cuchara y anotara 99 ptos» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «101 Greats: Radivoj Korac» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  6. ↑ «Quién fue… Radivoj Korac: la primera gran estrella del baloncesto europeo» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  7. ↑ «Former Yugoslav Basketball League - Points» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2021. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 «RADIVOJ KORAĆ : ONE OF THE BEST SCORERS THIS WORLD HAS EVER SEEN» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2021. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Радивој Кораћ и кошарка: Сећање на Жућка - машину за кошеве која је донела Битлсе у Југославију» (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2021. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Radivoj Korać: storia dello "Žućko" europeo che sfiorò Chamberlain» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  11. ↑ «Drazen Petrovic records 112 points on this day three decades ago» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. 
  12. ↑ «OKK BEOGRAD : NAJBOLJI STRELCI» (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2021. 
  13. ↑ «Decade to Decade: The Sixties» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. 
  14. ↑ «Vladimir Stankovic's list: Top 10 scorers» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  15. ↑ «Όταν ο Κόρατς σκόραρε 54 πόντους… ανά αγώνα!». Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2021. 
  16. ↑ ^ Сећање на легендарног стрелца -The memory of the legendary shooter (in English)- RTS (Σερβικά) Ανακτήθηκε στις 1/6/2009
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 «The story of Žućko Korać, one of the best basketball players in Serbia, a legend who brought the Beatles to Belgrade» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. 
  18. ↑ «Radivoj Korac: Πολλοί Τον Έχουν Ακούσει, Λίγοι Τον Ξέρουν…». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  19. ↑ «PRED NJIM JE I TITO "SKIDAO KAPU"! Pre 52 godine legendarni Žućko je ISPUNIO DATU REČ, pa žurio iz Sarajeva da gleda "Kosu" u Ateljeu. Stigao je u VEČNOST, njegov život bio je čista inspiracija!» (στα Βοσνιακά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «The 100/100 free throws of Radivoj Korac» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  21. ↑ «1960 OLYMPIC GAMES : TOURNAMENT FOR MEN : Player Leaders» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2021. 
  22. ↑ «Radivoj Korac named in the Hall of Fame in Springfield !» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2022. 
  23. ↑ «1968 OLYMPIC GAMES: TOURNAMENT FOR MEN : Radivoj Koracs» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2021. 
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 «KOΡΑΤΣ ΡΑΝΤΒΟΙ (RADIVOJ KORAC)». Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. 
  25. ↑ «1963 WORLD CHAMPIONSHIP FOR MEN : Radivoj Koracs» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2021. 
  26. ↑ «Men Basketball World Championship Extra 1966 Chile 16-30.04 Winner Yugoslavia» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022. 
  27. ↑ «1967 WORLD CHAMPIONSHIP FOR MEN : Radivoj Koracs» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022. 
  28. ↑ «FIBA Radivoj Koracs» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2021. 
  29. ↑ «EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : History» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021. 
  30. ↑ «Eurobasket top scorer» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. 
  31. ↑ «1967 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2021. 
  32. ↑ «Γκάλης, Γκασόλ, Κούκοτς και...Μαντάκε οι ρεκορντμέν του Eurobasket». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 
  33. ↑ «EuroBasket: Pau Gasol becomes all-time leading scorer» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2022. 
  34. ↑ «Οι 25 κορυφαίοι σκόρερ στην ιστορία των Ευρωμπάσκετ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2023. 
  35. ↑ «Ίβο Ντανέου-Ραντιβόι Κόρατς: η ιστορία της μεγαλύτερης μπασκετικής τρέλας!». Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  36. ↑ «FIBA All-Star Games» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2021. 
  37. ↑ «FIBA HALL OF FAME FOR THOSE WHO MADE THE GAME : Radivoj Korac (Serbia)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. 
  38. ↑ «Les cartons en France et en Europe – Radivoj Korac : 99 points dans un match de Coupe d'Europe» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  39. ↑ «50 GREATEST CONTRIBUTORS LIST» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021. 
  40. ↑ «Zlatna levica - Prica o Radivoju Koracu» (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2021. 
  41. ↑ «BASKETBALL HALL OF FAME STRIVES TO HONOR LEGACY OF POSTHUMOUS INDUCTEES» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2022. 
  42. ↑ «Radivoj Korac, Manu Ginobili named into Hall of Fame Class of 2022» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ραντιβόι_Κόρατς&oldid=10286740"