Συντεταγμένες: 51°37′N 7°12′E / 51.617°N 7.200°E / 51.617; 7.200

To Ρεκλινγκχάουζεν (γερμανικά: Recklinghausen) είναι πόλη στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, στη δυτική Γερμανία. Το 2021 είχε 110.714 κατοίκους. Βρίσκεται στο βόρειο άκρο της κοιλάδας του Ρουρ, βόρεια από το Έσσεν, επί του καναλιού Ρήνου-Χέρνε.[3]

Ρεκλινγκχάουζεν
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Τοποθεσία στον χάρτη της χώρας
Βασικές πληροφορίες
Χώρα:Γερμανία
Δήμαρχος:Christoph Tesche
Πληθυσμός:111.734[1]
Υψόμετρο:85
Τηλ. κωδικός:02361
Ταχ. κώδικας:45657[2], 45659[2], 45661[2], 45663[2] και 45665[2]
Πιν. κυκλοφορίας:RE, CAS και GLA
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Όρια ευρύτερης διοικητικής οντότητας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η παλαιότερη μνεία στο Ρεκλινγκχάουζεν γίνεται το 1017, με το όνομα Ricoldinchuson.[4] Το 1150 έγινε έδρα του Φεστ Ρεκλινγκζάουζεν,[5] τμήμα του εκλεκτοράτου της Κολωνίας. Απέκτησε δικαιώματα πόλης το 1236[6] και έγινε μέλος της Χανσεατικής Ένωσης το 1316.[3] O Έμπερχαρντ Α΄ του Μαρκ γκρέμισε τα τείχη της πόλης το 1295/96, ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οχυρό από τους αρχιεπισκόπους Κολωνίας,[7] αλλά τα τείχη ανακατασκευάστηκαν την περίοδο 1344 - 1363. Με τη διάλυση του εκλεκτοράτου το 1803, η πόλη πέρασε στο Δουκάτο του Άρενμπεργκ και το 1815 έγινε τμήμα της Πρωσίας. Η πόλη εκβιομηχανήθηκε ταχέως τον 19ο αιώνα χάρις στα ανθρακωρυχεία της περιοχής.[3]

Τα κύρια αξιοθέατα της πόλης είναι ο ναός του Αγίου Πέτρου, ο οποίος ιδρύθηκε το 1276 όμως το σημερινό κτίριο χρονολογείται κυρίως από τον 16ο αιώνα, το κάστρο Ένγκελσμπουργκ, του 1702, το πρώην δουκικό παλάτι και τα κατάλοιπα των μεσαιωνικών οχυρώσεων. Η πόλη έχει αρκετά μουσεία, όπως ένα μουσείο με χριστιανικές εικόνες.[3]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Alle politisch selbständigen Gemeinden mit ausgewählten Merkmalen am 31.12.2022». (Γερμανικά) register of German municipalities (2022). Federal Statistical Office. 21  Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7  Οκτωβρίου 2023.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 www.dastelefonbuch.de/Postleitzahlen/Recklinghausen.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 «Recklinghausen». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2022. 
  4. Johannes Bauermann: Zum ältesten Namen von Recklinghausen. In: Werner Burghardt (Hg.): 750 Jahre Stadt Recklinghausen 1236–1986. Winkelmann, Recklinghausen 1986, ISBN 3-921052-20-3, S. 13–17.
  5. Ludger Tewes: Die Amts- und Pfandpolitik der Erzbischöfe von Köln im Spätmittelalter (= Dissertationen zur mittelalterlichen Geschichte Bd. 4), Köln 1987, ISBN 3-412-04986-7, S. 345–348.
  6. Ludger Tewes: Die Erzbischöfe von Köln und das Vest Recklinghausen im Spätmittelalter, in: 1200 Jahre Christliche Gemeinde in Recklinghausen, herausgegeben von Georg Möllers und Richard Voigt, Recklinghausen 1990, S. 40.
  7. Werner Burghardt, Kurt Siekmann: Recklinghausen. Kleine Stadtgeschichte. Verlag Rudolf Winkelmann, Recklinghausen 1971, S. 28.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία