Ρόμπερτ βαν Γκούλικ
Ο Ρόμπερτ Χανς βαν Γκούλικ (Robert Hans van Gulik, προφορά στα ολλανδικά: Ρόμπερτ φαν Χούλικ), (9 Αυγούστου 1910 – 24 Σεπτεμβρίου 1967) ήταν Ολλανδός διπλωμάτης, σινολόγος και συγγραφέας, περισσότερο γνωστός για την αστυνομική σειρά βιβλίων με τις υποθέσεις του Δικαστή Τι.
Ρόμπερτ βαν Γκούλικ | |
---|---|
Όνομα | Ρόμπερτ βαν Γκούλικ |
Γέννηση | 9 Αυγούστου 1910 Ζούτφε, Ολλανδία |
Θάνατος | 24 Σεπτεμβρίου 1967 (57 ετών) Χάγη |
Επάγγελμα/ ιδιότητες | συγγραφέας[1], γλωσσολόγος, διπλωμάτης, μεταφραστής, μυθιστοριογράφος, εικονογράφος, μουσικός[2], ανατολιστής[1] και πεζογράφος |
Εθνικότητα | Ολλανδική |
Υπηκοότητα | Βασίλειο των Κάτω Χωρών |
Σχολές φοίτησης | Πανεπιστήμιο του Λέιντεν και Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης |
Είδη | Αστυνομικά μυθιστορήματα, κινεζικός πολιτισμός |
Αξιοσημείωτα έργα | Οι υποθέσεις του Δικαστή Τι, Sexual Life in Ancient China: A Preliminary Survey of Chinese Sex and Society from ca. 1500 B.C. Till 1644 A.D. |
Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
δεδομένα ( ) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΠαιδικά χρόνια και σπουδές
ΕπεξεργασίαΟ πατέρας του, Βίλεμ Γιακόμπους φαν Χούλικ, υπηρετούσε ως στρατιωτικός γιατρός[3] του Ολλανδικού στρατού στην Ινδονησία (Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες, την εποχή εκείνη). Ο Ρόμπερτ βαν Γκούλικ γεννήθηκε στο Ζούτφε της Ολλανδίας, από την ηλικία των τριών ετών έζησε στην Μπατάβια (τη σημερινή Τζακάρτα), όπου εκτός από τη μητρική του γλώσσα και τα αγγλικά μιλούσε μαλαισιανά, ινδονησιακά και άρχισε να μαθαίνει Κινεζικά.
Το 1923 επέστρεψε στην Ολλανδία, ξεκίνησε τις γυμνασιακές σπουδές στην πόλη Ναϊμέχεν, άρχισε να μαθαίνει λατινικά, Αρχαία Ελληνικά και εκτός σχολείου μαθαίνει Ρώσικα και Σανσκριτικά[4]. Από το 1929 σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν Αποικιακό Δίκαιο, Ινδονησιακό Πολιτισμό, Κινέζικη και Ιαπωνική λογοτεχνία. Αποφοίτησε το 1933 και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, όπου μελέτησε εκτός από τα Σανσκριτικά και τη γλώσσα του Θιβέτ. Πήρε το πτυχίο του με άριστα το 1935 και προσελήφθη από το Ολλανδικό Υπουργείο Εξωτερικών[3].
Διπλωματική καριέρα
ΕπεξεργασίαΚατά τη διάρκεια της τριαντάχρονης υπηρεσίας στο διπλωματικό σώμα τοποθετήθηκε σε διάφορες χώρες, κυρίως της Ανατολικής Ασίας, μάλιστα υιοθέτησε και την κινέζικη φωνητική εκδοχή του ονόματός του 高羅佩 (στο σύστημα Πινγίν KAO LO-P'EI) και με αυτό το όνομα είναι γνωστός στην Άπω Ανατολή. Η πρώτη του θέση ήταν Β' Γραμματέας στην Ολλανδική Πρεσβεία του Τόκιο. Θα εκμεταλλευτεί το χρόνο του για να τελειοποιήσει τα γιαπωνέζικα και τα κινέζικα, να μάθει κορεατικά και Χίντι[3].
Υπηρετούσε ακόμη στο Τόκιο το 1941 όταν η Ιαπωνία κήρυξε τον πόλεμο στην Ολλανδία και όπως και το υπόλοιπο διπλωματικό προσωπικό απομακρύνθηκε το 1942. Προσωρινά υπηρέτησε στην ανατολική Αφρική, στην Αίγυπτο και στο Νέο Δελχί. Από το 1943 εργάστηκε ως Α' γραμματέας της Ολλανδικής Αποστολής στην Τσονγκτσίνγκ προσωρινή πρωτεύουσα της εθνικιστικής κυβέρνησης του Τσιανγκ Κάι Σεκ. Κατά την παραμονή του στην Τσονγκτσίνγκ παντρεύτηκε την Shui Shifang (24/9/1919-3/11/2005), κόρη Κινέζου μανδαρίνου, από την οποία απέκτησε 3 γιους και μια κόρη[4].
Μετά το πέρας του πολέμου επέστρεψε στην Ολλανδία και ξεκίνησε να μαθαίνει ισπανικά, ελπίζοντας σε μια μετάθεση στη Νότια Αμερική[3] όμως τοποθετήθηκε ως ακόλουθος της Ολλανδικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον. Το 1948 επέστρεψε στην Ιαπωνία, όπου έμεινε για 3 χρόνια. Συνέχισε την καριέρα του στο Νέο Δελχί (1951-1953), στη Βηρυτό (1956-1959) και το 1959 διορίστηκε πρεσβευτής στην Κουάλα Λουμπούρ (1959-1962). Το 1965 ονομάστηκε πρεσβευτής για την Ιαπωνία και την Κορέα, θέση που διατήρησε μέχρι το θάνατό του από καρκίνο στους πνεύμονες το 1967 στη Χάγη[4].
Συγγραφικό έργο
Επεξεργασία- 1934 Λεξικό Μπλάκφουτ- Αγγλικών, Άμστερνταμ. Συμμετοχή στο συλλογικό έργο του Κ. Κ. Ούλενμπεκ, βασισμένο σε υλικό που συλλέχθηκε στη Μοντάνα των Η.Π.Α.
- 1935 Hayagrīva, The Mantrayanic aspect of horse-cult in China & Japan, Λέιντεν. Δημοσίευση της διπλωματικής του εργασίας
- 1938 Mi Fu on Ink-stones, Πεκίνο, μετάφραση και επιμέλεια ενός εγχειριδίου για τα λίθινα μελανοδοχεία του διάσημου καλλιγράφου και ζωγράφου Μι Φου (1051-1107 μ.Χ.)
- 1941 The Lore of the Chinese Lute: An Essay in Ch'in Ideology, Τόκιο, στο «Monumenta Nipponica», τεύχος 1, αρ.2. Λάτρης της μουσικής ο βαν Γκούλικ, έμαθε να παίζει κουτσίν (κινέζικα: 古琴, στο σύστημα Πινγίν:guqin), ένα έγχορδο κρουστό επίπεδο μουσικό όργανο, που στη μελέτη του αυτή ονόμασε ίσως λανθασμένα κινέζικο επτάχορδο λαγούτο[5]. To κουτσίν, ή πιο απλά κιν, ήταν το αγαπημένο όργανο των λόγιων και των ακαδημαϊκών στην Κίνα και πολλοί αναφέρονται σ' αυτό ως τον «πατέρα της κινέζικης μουσικής». Με τη μελέτη αυτή ο βαν Γκούλικ τεκμηρίωσε ότι οι πρώτες μαρτυρίες που έχουμε για το κιν ανάγονται στο Βιβλίο των ωδών (1122-770 π.Χ.) της Δυναστείας των Δυτικών Τσου.
- 1941 Hsi K'ang and His Poetical Essay on the Lute, Τόκιο
- 1944 The Ch'an master Tung-Kao — a loyal monk of the end of the Ming period, Τσονγκτσίνγκ
- 1949 Dee Goong An, three murder cases solved by Judge Dee, Τόκιο
- 1951 Erotic Colour Prints of the Ming Period with an Essay on Chinese Sex Life from the Han to the Ch'ing Dinasty, B.C. 206 - A.D. 1644. Το 1949 σε ένα μαγαζί με αντίκες στο Τόκιο ο βαν Γκούλικ βρήκε μια σπάνια σειρά από πλάκες ξυλογραφιών ενός κινέζικου ερωτικού άλμπουμ με τίτλο Ποικιλόμορφες πολεμικές παρατάξεις στο Ανθισμένο Πεδίο (στο σύστημα Πινγίν:Hua-yin-chin-chên) της Δυναστείας Μινγκ. Θέλοντας να δημοσιεύσει το εύρημά του με μια ανάλογη εισαγωγή, άρχισε μια έρευνα για τα ερωτικά ήθη στην αρχαία Κίνα. Ανακάλυψε πως ερωτικά εγχειρίδια κυκλοφορούσαν στην Κίνα από τον 7ο αιώνα έως και τις αρχές της Δυναστείας Τσινγκ, ήταν δε εγχειρίδια που δίδασκαν στους οικογενειάρχες πως να χειρίζονται τις σχέσεις με τις γυναίκες τους. Η αυστηρότατη λογοκρισία της Δυναστείας Τσινγκ είχε φροντίσει να τα εξαφανίσει, όμως κάποια από αυτά είχαν σωθεί στην Ιαπωνία. Μελετώντας τα ο βαν Γκούλικ, μαζί με αρχαία ιατρικά εγχειρίδια και ταοϊστικά κείμενα, έφτιαξε μια τρίτομη έκδοση, που περιόρισε σε 50 αντίτυπα (λόγω του ακατάλληλου θέματος) τα οποία δώρισε σε διάφορα πανεπιστήμια, μουσεία και κέντρα ερευνών[6].
- 1956 T'ang-yin pi-shih, Parallel cases from under the pear-tree, Λέιντεν
- 1956 Siddham: An Essay on the History of Sanskrit Studies in China and Japan, Ναγκπούρ
- 1958 Chinese Pictorial Art, as Viewed by the Connoisseur, Ρώμη
- 1961 Sexual Life in Ancient China: A Preliminary Survey of Chinese Sex and Society from ca. 1500 B.C. Till 1644 A.D., Λέιντεν. Ο βαν Γκούλικ εμπλούτισε την έρευνα που είχε κάνει για τη δημοσίευση του 1951, με νέα στοιχεία, όχι τόσο ως προς την ερωτική τέχνη όσο ως προς το ανθρωπολογικό και κοινωνιολογικό υπόβαθρο που τη ρύθμιζε, δίνοντας μέχρι και πληροφορίες για τις κατοικίες, την επίπλωση, το ρουχισμό και τον προσωπικό καλλωπισμό, διευρύνοντας ταυτόχρονα και το χρονικό διάστημα της μελέτης του. Επειδή αυτή η έκδοση δεν προοριζόταν μόνο για βιβλιοθήκες, αλλά θα έβγαινε κανονικό προς πώληση, προτιμήθηκε οι πιο ακατάλληλες λεπτομέρειες να γραφτούν στα λατινικά[7].
- 1964 The Given Day, Άμστερνταμ
- 1967 The Gibbon in China: An Essay in Chinese Animal Lore, Λέιντεν. Ο βαν Γκούλικ είχε ιδιαίτερα ενδιαφερθεί για την κινεζική ζωγραφική. Σε αυτό του το βιβλίο αφιερώνει αρκετές σελίδες στην εξέλιξη των έργων ζωγραφικής που αναπαριστούν γίββωνες, διαπιστώνοντας ότι ο ρεαλισμός των έργων αυτών χειροτέρευε όσο τα ζώα αυτά αφανίζονταν στα κινεζικά εδάφη.
Εκτός από τις ως άνω μονογραφίες, ο βαν Γκούλικ έγραψε και περισσότερα από τριάντα άρθρα σε επιστημονικά κυρίως περιοδικά, άρθρα που πραγματεύονται στην πλειοψηφία τους τον κινέζικο πολιτισμό[8]
Οι υποθέσεις του Δικαστή Τι
ΕπεξεργασίαΠολύ πριν διαδοθούν στο Δυτικό κόσμο τα αστυνομικά μυθιστορήματα, στην Κίνα λαϊκοί αοιδοί διηγούνταν ιστορίες μυστηρίου και εγκλημάτων που βασίζονταν σε υπαρκτά πρόσωπα όπως ο Δικαστής Τι, ο Νομάρχης Πάο (της Δυναστείας Μινγκ) και ο Άρχοντας Σι (της Δυναστείας Τσινγκ). Από την προφορική λαϊκή παράδοση, οι ιστορίες αυτές πέρασαν στο γραπτό λόγο και μετατράπηκαν σε αστυνομικά μυθιστορήματα με ήρωες κρατικούς αξιωματούχους που καταφέρνουν να διαλευκάνουν εγκληματικές πράξεις και να τιμωρούν τους ένοχους[9]. Ένα από αυτά ήταν Οι εγκληματικές υποθέσεις του Δικαστή Τι (στα κινέζικα: 狄公案, στο σύστημα Πινγίν: dí gōng àn), αγνώστου συγγραφέα, του 18ου αιώνα, με κεντρικό ήρωα τον δικαστή Τι, της Δυναστείας Τανγκ.
Ο βαν Γκούλικ αγόρασε στο Τόκιο το 1940 αυτή την έκδοση και, καθώς η εποχή δεν προσφερόταν για τις έρευνες σινολογίας που συνήθιζε να κάνει, βάλθηκε να κάνει τη μετάφραση στα αγγλικά, την οποία τύπωσε και εξέδωσε σε 1200 αντίτυπα το 1949 με τον τίτλο Celebrated Cases of Judge Dee[10]. Στη μετάφραση είχε επισυνάψει ένα δοκίμιο στο οποίο εξέφραζε την πεποίθησή του ότι αυτές οι παλιές κινέζικες ιστορίες μπορούν να προσαρμοστούν για το σύγχρονο αναγνωστικό κοινό. Αυτή του την ιδέα έκανε πράξη όταν την επόμενη χρονιά έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο The Chinese Maze Murders. Πιστεύοντας όμως ότι μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα έδειχναν οι Ιάπωνες και Κινέζοι αναγνώστες, το έδωσε για μετάφραση στα γιαπωνέζικα σε έναν φίλο του και το 1951 το εξέδωσε. Με τα έσοδα από την επιτυχία του βιβλίου, προχώρησε στη μετάφρασή του στα κινέζικα, μετάφραση που εκδόθηκε το 1953 από ένα εκδοτικό οίκο της Σιγκαπούρης. Οι κριτικές ήταν καλές και έτσι προχώρησε στη συγγραφή άλλων 2 ιστοριών. Το 1957 βρήκε εκδότη για την αγγλική εκδοχή και από κει και ύστερα τα υπόλοιπα βιβλία γράφτηκαν και εκδόθηκαν πρώτα στα αγγλικά. Τώρα πια κυκλοφορούν μεταφρασμένα σε 38 χώρες[11].
Ο δικαστής Τι Γιεν-τγιέι είναι ντετέκτιβ, ανακριτής και δικαστής ταυτόχρονα. Χρησιμοποιεί μεθόδους ανάκρισης που πολλές φορές ξενίζουν τον Δυτικό αναγνώστη, όπως βαριά σωματικά βασανιστήρια. Βοηθοί του στην εξιχνίαση των εγκλημάτων είναι ο Αστυνόμος Χουνγκ και 3 ανανήψαντες κακοποιοί, οι Μα Γιουνγκ, Τσιάο Τάι και Τάο Γκαν. Σε όλα τα βιβλία ξεκινάει να ασχολείται με τρεις φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους υποθέσεις αλλά που όταν εξιχνιαστούν φανερώνουν τη μεταξύ τους σύνδεση. Αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των αυθεντικών κινέζικων αστυνομικών ιστοριών που διατήρησε ο βαν Γκούλικ. Ο πραγματικός Δικαστής Τι έζησε τον 7ο αιώνα και το κείμενο του 18ου αιώνα είναι γεμάτο αναχρονισμούς καθώς είναι εμπλουτισμένο με πολλά στοιχεία της Δυναστείας Μινγκ. Αυτούς τους αναχρονισμούς τους κράτησε και ο βαν Γκούλικ στα δικά του βιβλία[10].
Ο ήρωας του βαν Γκούλικ χαρακτηρίζεται από μανιώδη τήρηση των καθηκόντων και αυτό επιβάλει και στον περίγυρό του, φτάνει μάλιστα να ισχυριστεί ότι μόνο η μέγιστη φροντίδα στην εκτέλεση και των πιο ασήμαντων λεπτομερειών των γραφειοκρατικών διαδικασιών, όπως προβλέπονται από τους κανονισμούς, μπορεί να σώσει από την καταστροφή ολόκληρο το διοικητικό μηχανισμό της αυτοκρατορίας[12]. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ένας στυγνός γραφειοκράτης και μόνο. Είναι δεινός ξιφομάχος και παλαιστής. Είναι εξαιρετικά ευφυής και παρατηρητικός, ασπάζεται πλήρως τις ηθικές αρχές του κομφουκιανισμού, δεν βγάζει ποτέ πρόωρα συμπεράσματα, δεν είναι ισχυρογνώμονας, δεν κρίνει επιφανειακά. Και τέλος, σεβόμενος ο βαν Γκούλικ τις αυθεντικές αστυνομικές κινέζικες ιστορίες, άφηνε μια χαραμάδα για το ανεξήγητο και το υπερφυσικό. Στα βιβλία του συχνά σχολίαζε τις περιπέτειες του Δικαστή Τι με δικές του εικονογραφήσεις[13], εμπνευσμένες από ζωγραφιές της Δυναστείας Μινγκ[12].
Ο πραγματικός Δικαστής Τι γεννήθηκε το 630 στο Τάι-γιουάν της επαρχίας Σαν-σι και πέθανε το 700, σε ηλικία 70 ετών[14]. Ο βαν Γκούλικ κράτησε τον τόπο και τις αληθινές χρονολογίες γέννησης και θανάτου του, επινόησε όμως όλα τα διάφορα στάδια της καριέρας του, από τον πρώτο διορισμό του σε επαρχιακή πόλη μέχρι την άνοδό του στο ύψιστο δικαστικό αξίωμα. Η σταδιοδρομία του, καθώς την παρακολουθούμε μέσα από τις έρευνές του, έχει ως εξής[15]:
- 663 – ο Δικαστής Τι διορίζεται Επίτροπος στη πόλη Πενγκ-λάι, στη νοτιοανατολική ακτή της Κίνας
- 666 – ο Δικαστής Τι διορίζεται στο Χαν-Γιουάν, μια φανταστική παραλίμνια περιοχή κοντά στην τότε πρωτεύουσα Τσανγκ-αν (σημερινή Σιάν)
- 668 – ο Δικαστής Τι διορίζεται στο Που-γιανγκ, μια φανταστική πλούσια επαρχία, που τη διασχίζει το Μεγάλο κανάλι (τμήμα της σημερινής επαρχίας Τσιανγκσού).
- 670 – ο Δικαστής Τι διορίζεται στο Λα-Φανγκ, μια φανταστική επαρχία στα δυτικά σύνορα της Κίνας κατά τη Δυναστεία Τανγκ
- 676 – ο Δικαστής Τι διορίζεται στο Πέι-τσέου, μια φανταστική επαρχία στα βόρεια σύνορα της Κίνας κατά τη Δυναστεία Τανγκ
- The Chinese Nail Murders
- "The Night of the Tiger" [Σημ 10]
- 677 – ο Δικαστής Τι προάγεται στο αξίωμα του Προέδρου του Μητροπολιτικού Δικαστηρίου της πρωτεύουσας Τσανγκ-αν
- The Willow Pattern
- 681 – ο Δικαστής Τι προάγεται στο αξίωμα του Προέδρου του Μητροπολιτικού Δικαστηρίου της Κίνας
- Murder in Canton
Η χρονολογική σειρά με την οποία γράφτηκαν τα βιβλία είναι η ακόλουθη:
- 1947 Dee Goong An
- 1948-1951 The Chinese Bell Murders
- 1950 The Chinese Maze Murders
- 1952-1957 The Chinese Lake Murders
- 1956 The Chinese Gold Murders
- 1958 The Chinese Nail Murders
- 1958 Judge Dee at Work
- 1958 The Lacquer Screen
- 1958-1959 The Haunted Monastery
- 1959 The Red Pavilion
- 1960 The Emperor’s Pearl
- 1961-1962 Murder in Canton
- 1963 The Monkey and the Tiger
- 1963 The Willow Pattern
- 1965 The Phantom of the Temple
- 1966 Necklace and Calabashe
- 1967 Poets and Murder
Μεταφορές στη μικρή και μεγάλη οθόνη
ΕπεξεργασίαΤο 1969 γυρίστηκαν στην Αγγλία 6 τηλεοπτικά επεισόδια βασισμένα στις ιστορίες του Δικαστή Τι[16] και το 1974 γυρίστηκε μια τηλεταινία στις Η.Π.Α. βασισμένη στο μυθιστόρημα The Haunted Monastery[17]. Από το 2004 έως το 2010 γυρίστηκαν 4 τηλεταινίες με ήρωα τον Δικαστή Τι από την κινεζική τηλεόραση. Το 2010 γυρίστηκε στο Χονγκ Κονγκ μια ταινία με τίτλο Di Renjie: Tong tian di guo (αγγλικός τίτλος: Detective Dee: The Mystery of the Phantom Flame) [18] και το 2013 ακολούθησε η ταινία Di Renjie: Shen du long wang (αγγλικός τίτλος: Young Detective Dee: Rise of the Sea Dragon)[19]. Και οι δυο ταινίες έχουν για πρωταγωνιστή τον Δικαστή Τι και εμπνέονται από τα βιβλία του βαν Γκούλικ, όμως δεν επικεντρώνονται τόσο στις δικαστικές έρευνες όσο στις σκηνές δράσης με άκρως θεαματική χορογραφία, όπως συνηθίζει το σινεμά του Χονγκ Κονγκ [20].
Ελληνικές μεταφράσεις του Δικαστή Τι
Επεξεργασίαεκδόσεις Άγρα:
- 1987, Δολοφόνοι και ποιητές
εκδόσεις Θεμέλιο
- 1989, Σκελετός στην καμπάνα
- 1989, Δολοφονία στο καράβι των Λουλουδιών
- 1990, Το μυστήριο του λαβύρινθου
- 1990, Το αίνιγμα του κινέζικου καρφιού
- 1991, Δολοφόνοι και χρυσάφι
- 1992, Δολοφονίες στη σκιά του ζωδιακού κύκλου. Ο Πίθηκος και ο Τίγρης (Το πρωινό του πιθήκου, Η νύχτα του τίγρη)
- 1993, Το κόκκινο περίπτερο
- 1993, Το περιδέραιο της πριγκίπισσας
- 1993, Φόνος στην Καντώνα
- 1997, Το μυστηριώδες παραβάν
- 1998, Το φάντασμα του Ναού
- 1999, Το Σχέδιο με τις Ιτιές
- 2000, Το στοιχειωμένο μοναστήρι
- 2001, Τα φέρετρα του Αυτοκράτορα και άλλες ιστορίες. Η έκδοση περιλαμβάνει τα 8 διηγήματα της συλλογής Judge Dee at Work: Πέντε Ευοίωνα Σύννεφα, Υπόθεση γραφειοκρατίας, Ήρθε με τη βροχή, Δολοφονία στη λίμνη με τα νούφαρα, Οι δυο επαίτες, Το ψεύτικο ξίφος, 'Τα φέρετρα του Αυτοκράτορα και Δολοφονία την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς
- 2003, Το μαργαριτάρι του Αυτοκράτορα
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ διήγημα της συλλογής Judge Dee at Work
- ↑ διήγημα της συλλογής Judge Dee at Work
- ↑ διήγημα της συλλογής Judge Dee at Work
- ↑ διήγημα της συλλογής The Monkey and the Tiger
- ↑ διήγημα της συλλογής Judge Dee at Work
- ↑ διήγημα της συλλογής Judge Dee at Work
- ↑ διήγημα της συλλογής Judge Dee at Work
- ↑ διήγημα της συλλογής Judge Dee at Work
- ↑ διήγημα της συλλογής Judge Dee at Work
- ↑ διήγημα της συλλογής The Monkey and the Tiger
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 The Fine Art Archive. 31465. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «L'AUTEUR - Biographie de Robert Hans Van Gulik». Le Juge Ti. 9 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Janwillem van de Wetering. «Biographical notes». Judge Dee website. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2016.
- ↑ John Thompson. «Qin: Lute or Zither?». Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.
- ↑ R.H. van Gulik (1987). «Prefazione». La vita sessuale nell'antica Cina. Milano: Adelphi. σελίδες 15–17.
- ↑ R.H. van Gulik (1987). «Prefazione». La vita sessuale nell'antica Cina. Milano: Adelphi. σελίδες 18–23.
- ↑ J. Kenneth Van Dover (2015). The Judge Dee Novels of R. H. Van Gulik: The Case of the Chinese Detective and the American Reader. Jefferson, NC: McFarland. ISBN 9780786496211.
- ↑ Lu Xun (1964). «27. Περιπετειώδη και αστυνομικά μυθιστορήματα της δυναστείας Τσινγκ». Σύντομη ιστορία της κινέζικης πεζογραφίας. Αθήνα: Γ. Φέξης. σελίδες 321–334.
- ↑ 10,0 10,1 Robert van Gulik (1992). «Εισαγωγή της Renata Pisu». Il Giudice Dee a Han-Yuan. Milano: Arnoldo Mondadori Editore. σελίδες V–VIII.
- ↑ «Judge Dee novels in various countries». Judge Dee website. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.
- ↑ 12,0 12,1 Robert van Gulik (1991). «Εισαγωγή του Andrea Marcheselli». Il Giudice Dee a Peng-Lai. Milano: Arnoldo Mondadori Editore. σελίδες V–X.
- ↑ «photorama». Le Juge Ti. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.
- ↑ Φίλιππος Φιλίππου (22 Φεβρουαρίου 1998). «Ο κίτρινος Μεγκρέ». Το Βήμα. http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=96509. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2016.
- ↑ Robert van Gulik (1989). «Χρονολόγιο των ερευνών του Δικαστή Τι». Δολοφόνοι και Ποιητές. Αθήνα: ΑΓΡΑ. σελίδες 244–245.
- ↑ «Judge Dee». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Judge Dee and the Monastery Murders». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Di Renjie: Tong tian di guo». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Di Renjie: Shen du long wang». IMDb. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Detective Dee wonderful action sequence». YouTube. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2016.