Βικιπαίδεια

Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ

γαλλική κοινότητα του νομού του Βαλ-ντε-Μαρν

Συντεταγμένες: 48°48′9″N 2°29′8″E / 48.80250°N 2.48556°E / 48.80250; 2.48556

To Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ ( γαλλική προφορά: sɛ̃.moʁ.dɛ.fɔ.se ) είναι κοινότητα στα νοτιοανατολικά προάστια του Παρισιού, στη Γαλλία . Βρίσκεται 11,7 χιλιόμετρα από το κέντρο του Παρισιού.

Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΒαλ-ντε-Μαρν, Σεν, διαμέρισμα του Κρετέιγ, διαμέρισμα του Νοζάν-συρ-Μαρν και Μητρόπολη του Μείζονος Παρισιού
 • Δήμαρχος του Σαιν-Μωρ-ντε-ΦοσέΣιλβαίν Μπεριός (από 2014)[1]
Ταχυδρομικός κώδικας94210[2] και 94100[2]
Κωδικός Κοινότητας94068[3][4]
Πληθυσμός75.441 (1  Ιανουαρίου 2021)[5]
Έκταση11,25 km²[6]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ
48°48′9″N 2°29′8″E
Ιστότοποςhttp://www.saint-maur.com[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin
δεδομένα

Η μονή Επεξεργασία

Το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ οφείλει το όνομά του σε ένα μοναστήρι που ιδρύθηκε το 638 από την βασίλισσα Ναντίλντ, αντιβασιλέα για τον γιο της Κλόβι Β', σε ένα μέρος που ονομάζεται Φοσάτι στη Μεσαιωνική Λατινική, Λε Φοσέ στα σύγχρονα Γαλλικά, που σημαίνει "οι τάφροι". Αυτό το μέρος, που βρίσκεται στη στενή είσοδο του βρόχου, όπου ο ποταμού Μάρνης έκανε τον τρόπο του γύρω από μια βραχώδη προεξοχή, είχε πιθανότατα ονομαστεί από τις τάφρους του αρχαίου Κελτικού οχυρωμένου οικισμού και αργότερα ένα ρωμαϊκό κάστρο. Ο χώρος ήταν γνωστός σε μεσαιωνικά έγγραφα, όπως ''Κάστρουμ Μπαγκουνταρούμ'', σε μια εποχή κατά την οποία ο Βαραγόδεων είχε αναπτύξει μια θρυλική φήμη ως υπερασπιστής των Χριστιανών και πάλι κατά μίας ρωμαϊκής δίωξης. Πελώρια θεμέλια, που βρίσκονται τόσο μακριά από ένα Ρωμαϊκό σύνορο, αποδόθηκαν από τον Σι. Τζούλιαν [8] σε ένα ναό ή μία έπαυλη αντ 'αυτού. Κατά τους Μεροβινιανούς χρόνους, οι γαλο-ρωμαϊκές επαύλεις του βασιλικού φράγκου δωρίζονταν επανειλημμένα ως χώροι για μοναστήρια με βασιλική υποταγή.

Η μονή, αφιερωμένη στον Άγιο Πέτρο, τον Άγιο Παύλο και την Παναγία, ονομαζόταν Σάνκτους Πέτρους Φοσατένσις στη Μεσαιωνική Λατινική γλώσσα ( Σαιν Πιερ ντε Φοσέ στα γαλλικά), που σημαίνει "Άγιος Πέτρος των Πρανών". Το 868, ο βασιλιάς Κάρολος ο Φαλακρός κάλεσε τους μοναχούς της Μονής του Σαιν-Μωρ-ντε-Γκλανφέιλ (στο Λε Τουρέλ, στο Μαιν-ε-Λουάρ, στη δυτική Γαλλία), οι οποίοι είχαν εγκαταλείψει την μονή τους λόγω εισβολής των Βίκινγκ, για να εγκατασταθούν στο Σαιν Πιερ ντε Φωσέ με τα πολύτιμα κειμήλια του Αγίου Μαύρου .

Αργότερα κατά τον Μεσαίωνα, τα λείψανα του Αγίου Μάυρου έγιναν πολύ γνωστά καθώς έπρεπε να θεραπεύσουν την ουρική αρθρίτιδα και την επιληψία και ο Άγιος Πέτρος Φωσές έγινε ένα από τα πιο διάσημα προσκυνηματικά κέντρα της μεσαιωνικής Γαλλίας. Η αποκατάσταση στον Άγιο Μαύρο, στην οποία η μονή μετονομάστηκε σε Σαιν-Μωρ-ντε-Φωσέ, δικαιολογείται από την ιστορία ότι κατά τη διάρκεια της ξηρασίας το 1137, οι προσευχές προς την Παναγία και τους Αγίους Πέτρο και Παύλο ήταν αναποτελεσματικές, η προσευχή στον Άγιο Μαύρο έφερε τις απαραίτητες βροχοπτώσεις. [9]

Κάστρο του Αγίου Μαύρου Επεξεργασία

Η μονή ήταν κοσμημένη το 1535 και το 1541 ο αρχιτέκτονας Φιλιμπέρ Ντελόρμ, για τον Καρδινάλιο Ιωάννη του Μπελλαί, επίσκοπο του Παρισιού, σχεδίασε ένα κάστρο στην περιοχή, σε τέσσερις σειρές κτιρίων γύρω από ένα τετράγωνο κεντρικό γήπεδο. Η Αικατερίνη των Μεδίκων ήταν ένας συχνός επισκέπτης, προτιμώντας το από το Κάστρο του Βινσέν . Το 1563 απέκτησε το "Κάστρο του Μπελλαί" και ουσιαστικά ξαναχτίστηκε. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1568, ο έφηβος υιός της, ο βασιλιάς Κάρολος Θ', εξέδωσε το διάταγμα του Saint-Maur, το οποίο απαγόρευσε όλες τις θρησκείες αλλά ειδικά για τον καθολικισμό . Προκάλεσε έντονη θρησκευτική μισαλλοδοξία στο Παρίσι και τελικά οδήγησε στη σφαγή του 1572, την ημέρα του Αγίου Βαρθολομαίου . Τα οικοδομικά έργα στην περιοχή διακόπτηκαν μόνο από το θάνατο της Αικατερίνης (1589). Το κάστρο πωλήθηκε στην οικογένεια Κοντέ και τελικά ολοκληρώθηκε και επιπλωμένο με εκτεταμένα παρτέρια, στα τέλη του δέκατου έβδομου αιώνα.

 
Κάστρο του Αγίου Μαύρου,



< αρχιτέκτονας: Φιλιμπέρ Ντελόρμ

Το Κάστρο του Αγίου Μαύρου, που ήταν ακόμη στην κατοχή της οικογένειας Κοντέ, εθνικοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, εκκενώθηκε από το περιεχόμενό της και τα εδάφη της χωρίστηκαν μεταξύ κερδοσκόπων σε ακίνητα. Η δομή κατεδαφίστηκε για την να ρευστοποιηθεί από τους κερδοσκόπους η αξία των υλικών της. Σχεδόν τίποτε δεν έχει παραμένει.

Το χωριό Επεξεργασία

 
Λα Βαρέν-ντε-Σεν-Ιλαίρ από τον Καμίλ Πισαρό, περίπου το 1863

Ο μικρός οικισμός που αναπτύχθηκε γύρω από την μονή, γνωστός ως Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ, ανέπτυξε μια αγορά κατά τον δέκατο τρίτο αιώνα. Η σημερινή επικράτεια περιλαμβάνει επίσης ένα παλιότερα χωριστό χωριό, το Λα Βαρέν-ντε-Σεν-Ιλαίρ, απέναντι στην περίμετρο του κοντινού θησαυρού του Σαιν-Ιλαίρ, που ήταν μέρος των περιοχών της μονής.

Το 1791, μέρος του εδάφους του Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ αποσπάστηκε και έγινε κοινότητα του Λα Μπράνς-ντυ-Πον-ντε-Σαιν-Μωρ, που μετονομάστηκε αργότερα σε Ζουανβίλ-λε-Πον .

Μετά την εγκατάλειψη της ίδιας της μονής, η εκκλησία της προσέφερε οικοδομικά υλικά στην πόλη. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ μετονομάστηκε προσωρινά σε Βιβάν-σουρ-Μαρν (που σημαίνει "Ζωντανός πάνω στον Μάρνη") σε μια χειρονομία απόρριψης της θρησκείας.

Μετά την Επανάσταση, το επίσημο όνομα της κοινότητας ήταν απλά το Σαιν-Μωρ. μόνο το 1897 προστέθηκε εκ νέου στο όνομα το όνομα "ντε-Φοσέ", πιθανόν για να συμφωνεί με το ιστορικό όνομα και επίσης να διακρίνει το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ από άλλες κοινότητες της Γαλλίας που ονομάζονται επίσης Σαιν-Μωρ. Το 1924, λίγα απομεινάρια της Μονής συγκεντρώθηκαν στο νεοσύστατο Μουσείο του Παλαιού Σαιν-Μωρ.

Στις ταινίες και τη λογοτεχνία Επεξεργασία

Το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ ήταν η κινηματογραφική τοποθεσία για τα παλαιά τμήματα του Παρισιού στην βραβευμένης με Όσκαρ ταινία του 1958 Ο θείος μου από τον Ζακ Τατί . [10] Ένα άγαλμα του Τατί με χαρακτήρα τον ''Κύριο Ιλό'' μαζί με δύο άλλους χαρακτήρες από την ταινία είναι ορατό στην κοινότητα του Πλας ντ' Αρμ. [11]

Διάσημοι κάτοικοι Επεξεργασία

Ο Βιντσέντζο Περούτζα, ένας Ιταλός κλέφτης που έκλεψε τη Μόνα Λίζα στις 21 Αυγούστου 1911, πέθανε στο Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ. [12]

Ο Φιλίπ Ντιολέ (1908 – 1977), δύτης, συγγραφέας και εξερευνητής, γεννήθηκε στο Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ. [13] Η Ζερμαίν Τεϊφέρ (γεν. 'Ταλφές'), (γαλλικά: [19 Απριλίου 1892 - 7 Νοεμβρίου 1983. Συνθέτιδα και το μοναδικό μέλος της ομάδας των συνθετών γνωστών ως Λε Σι. (Βιβλιογραφική αναφορά: Ρόμπερτ Σαπίρο (2011). Λε Σι: οι γάλλοι συνθέτες και οι σύμβουλοί τους, Ζαν Κοκτώ και Ερίκ Σατί. Λονδίνο: Πίτερ Όουεν.

Ο Μανύ Κατσέ (γεννημένος στις 27 Οκτωβρίου 1958 στο Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ) είναι γάλλος τυμπανιστής και τραγουδοποιός.

Γεωγραφία Επεξεργασία

Το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ περιβάλλεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από έναν βρόχο του ποταμού Μάρνη .

 
Εκκλησία Αγίου Νικολάου 12ου-14ου αιώνα στο ιστορικό κέντρο του Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ

Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Μετανάστευση Επεξεργασία

Μεταφορές Επεξεργασία

Το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ εξυπηρετείται από τέσσερις σταθμούς στην γραμμή Α (RER) του προαστιακού του Παρισιού: Σαιν Μωρ-Κρετέλ, Λε Παρκ ντε Σαιν-Μωρ, Σαμπινιύ και Λα Βαρέν-Σενεβιέρ .

Το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ εξυπηρετείται επίσης από πολλά λεωφορεία, όπως το TVM (Τραν-Βαλ-ντε-Μαρν), όπου το Σαιν-Μωρ-Κρετέλ είναι ένας από τους τερματικούς σταθμούς λεωφορείων.

Εκπαίδευση Επεξεργασία

Υπάρχουν 25 δημόσιες προσχολικές σχολία ( εκόλ ματερνέλ ) και δημοτικά σχολεία στην κοινότητα. [14]

Δημόσια γυμνάσια:

  • Κολλέγιο Λε Παρκ [15]
  • Κολλέγιο Ραμπελαί [16]

Δημόσια λύκεια:

  • Λύκειο Μαρσελάν Μπερτελό [17]
  • Λύκειο ντ' Αρσονβάλ
  • Λύκειο Κοντορσέ

Ιδιωτικά σχολεία:

  • Σχολικό συγκρότημα Σαιν-Αντρέ (προσχολική ηλικία έως γυμνάσιο) [18]
  • Σχολείο και κολλέγιο Ζαν ντ' Αρκ [19]
  • Lycée Τεϊγιάρ ντε Σαρντάν [20]

Πολιτισμός Επεξεργασία

Το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ διοργανώνει Εκδήλωση Σύντομων Θεμάτων. Βραβεία (2008)  : "Το Σημείωμα" του Jon Greenhalgh και της Anne-Élisabeth Blateau ως η καλύτερη ηθοποιός.

Διεθνείς σχέσεις Επεξεργασία

Το Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ είναι αδελφοποιημένο με:

  • Ραμάτ Χασαρόν, Ισραήλ
  • Μπόγκνορ Ρέγκις, Ηνωμένο Βασίλειο [21]
  • Ρίμινι, Ιταλία
  • Λα Λουβιέρ, Βέλγιο
  • Ζιγκινσόρ, Σενεγάλη
  • Χάμελιν, Γερμανία
  • Λεϊρία, Πορτογαλία
  • Πφόρτσχαϊμ, Γερμανία

Δείτε επίσης Επεξεργασία

  • Κοινότητες του διαμερίσματος Βαλ-ντε-Μαρν

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 French National Directory of Representatives. Ανακτήθηκε στις 15  Μαρτίου 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  3. ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
  4. ↑ Code officiel géographique. www.insee.fr/fr/information/4316069. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2020.
  5. ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  6. ↑ 6,0 6,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2023.
  8. ↑ C. Jullian discussed the medieval reputation of Bagaudes and the archaeology of the Saint-Maur site in Revue des Études Anciennes 22 (1920:07-17), noted by Sidney J. Deane, "Archaeological Discussions", American Journal of Archaeology 25.2 (April 1921:195.)
  9. ↑ Virginia Wylie Egbert, "St. Nicholas: The Fasting Child" The Art Bulletin 46.1 (March 1964:69-70) p. 69 note 4.
  10. ↑ https://www.imdb.com/title/tt0050706/locations
  11. ↑ https://www.tripadvisor.com/Attraction_Review-g635792-d14063127-Reviews-Mon_Oncle_Hommage_a_Jacques_Tati-Saint_Maur_des_Fosses_Val_de_Marne_Ile_de_Franc.html
  12. ↑ (Ιταλικά) Mio padre, il ladro della Gioconda
  13. ↑ Philippe Diolé, BNF official record
  14. ↑ "Enfance Αρχειοθετήθηκε 2016-10-16 στο Wayback Machine.." Saint-Maur-des-Fossés. Retrieved on September 6, 2016.
  15. ↑ Home Αρχειοθετήθηκε 2017-11-12 στο Wayback Machine.. Collège Le Parc. Retrieved on September 6, 2016.
  16. ↑ Home. Collège Rabelais. Retrieved on September 6, 2016.
  17. ↑ Home. Lycée Marcelin Berthelot. Retrieved on September 6, 2016.
  18. ↑ Home. Ensemble scolaire Saint-André. Retrieved on September 6, 2016.
  19. ↑ Home. Ecole et collège Jeanne D'Arc. Retrieved on September 6, 2016.
  20. ↑ Home. Lycée Teilhard de Chardin. Retrieved on September 6, 2016.
  21. ↑ «British towns twinned with French towns [via WaybackMachine.com]». Archant Community Media Ltd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2013. 

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαιν-Μωρ-ντε-Φοσέ&oldid=10216548"