Σαλικυλαλδεΰδη
Η σαλικυλαλδεΰδη[1] (αγγλικά salicylaldehyde) είναι αρωματική οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C7H6O2, αλλά συμβολίζεται συχνότερα με τον ημισυντακτικό της τύπο (C6H4)(2-ΟΗ)CHO.[2]
Σαλικυλαλδεΰδη | |||
---|---|---|---|
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | 2-υδροξυβενζαλδεΰδη | ||
Άλλες ονομασίες | Σαλικυλαλδεΰδη Σαλικυλική αλδεΰδη 2-υδροξυφαινυλομεθανάλη | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | C7H6O | ||
Μοριακή μάζα | 106,12 amu | ||
Σύντομος συντακτικός τύπος |
(C6H4)(2-OH)CHO | ||
Αριθμός CAS | 90-02-8 | ||
SMILES | O=Cc1ccccc1O | ||
InChI | 1S/C7H6O2/c8-5-6-3-1-2-4-7(6)9/h1-5,9H | ||
ChemSpider ID | 13863618 | ||
Δομή | |||
Ισομέρεια | |||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Σημείο τήξης | −7 °C | ||
Σημείο βρασμού | 196-197 °C | ||
Πυκνότητα | 1.146 kg/m³ | ||
Χημικές ιδιότητες | |||
Επικινδυνότητα | |||
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Ο τύπος αυτός δείχνει ότι η βενζαλδεΰδη αποτελείται δομικά από μια βενζοομάδα (-C6H4-), μια υδροξυλομάδα (-ΟΗ) συνδεμένη με το #2 άτομο άνθρακα του βενζολικού δακτυλίου και μια φορμυλομάδα (-CHO). Πιο συγκεκριμένα, αποτελεί μια από τις τρεις (3) ισομερείς υδροξυβενζαλδεΰδες. Οι άλλες δύο (2) υδροξυβενζαλδεΰδες είναι η 3-υδροξυβενζαλδεΰδη [(C6H4)(3-ΟΗ)CHO] και η 4-υδροξυβενζαλδεΰδη [(C6H4)(4-ΟΗ)CHO]. Η χημικά καθαρή σαλικυλαλδεΰδη, στις «κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος», δηλαδή σε θερμοκρασία 25°C και υπό πίεση 1 atm, είναι άχρωμο ελαιώδες υγρό με οσμή πικραμύγδαλου, όταν οι ατμοί της βρίσκονται σε υψηλή συγκέντρωση. Η σαλικυλαλδεΰδη είναι κομβική πρόδρομη ένωση για μια ποικιλία χηλικών ενώσεων, κάποιες από τις οποίες είναι εμπορικά σημαντικές. Εκτός από τη «μητρική» σαλικυλαλδεΰδη, ο όρος επεκτείνεται και σε σειρά «θυγατρικών» παραγώγων της, που ενίοτε αναφέρονται συλλύβδην (μαζί με τη «μητρική» ένωση) «σαλικυλαλδεΰδες».
Φυσική παρουσία
ΕπεξεργασίαΗ σαλυκυλαλδεΰδη αναγνωρίστηκε χαρακτηριστικό αρωματικό συστατικό του φαγόπυρου.[3]
Αποτελεί επίσης συστατικό του καστορέλαιου, που παράγεται από το υγρό περιεχόμενο των καστορικών σάκων των ώριμων Βορειοαμερικανικών και Ευροπαϊκών καστόρων, και χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία.
Επιπλέον, η σαλυκυλαλδεΰδη παρουσιάζεται σε αμυντικές εκκρήσεις προνυμφών διαφόρων σκαθάριών των φύλλων, σε είδη που ανήκουν στο υποφύλο Chrysomelina.[4] Παράδειγμα τέτοιου σκαθαριού, που παράγει σαλικυλαλδεΰδη είναι το κόκκινο σκαθάρι φύλλων λεύκας, με βιολογική ονομασία Chrysomela populi.
Παραγωγή
ΕπεξεργασίαΗ σαλικυλαλδεΰδη παράγεται από φαινόλη (PhOH) και χλωροφόρμιο (CHCl3), μετά από συνθέρμανση με υδροξείδιο του νατρίου (NaOH) ή υδροξείδιο του καλίου (KOH) σύμφωνα με την αντίδραση Reimer–Tiemann :[5]
Εναλλακτικά, παράγεται με αντιδράσεις συμπύκνωσης φαινολών ή κάποιων παραγώγων τους με φορμαλδεΰδη (ΗCHO), που δίνουν 2-υδροξυβενζυλική αλκοόλη [(C6H4)(2-ΟΗ)CH2OH] , που μπορεί, με τη σειρά της, να οξειδωθεί σε σαλικυλαλδεΰδη.
Οι «θυγατρικές» σαλικυλαλδεΰδες μπορούν να παραχθούν από την αντίστοιχη φαινόλη, μέσω της αντίδρασης Νταφ (Duff reaction) ή μετά από επίδραση με παραφορμαλδεΰδη, με την παρουσία χλωριούχου μαγνησίου (MgCl2) και μιας βάσης.[6]
Αντιδράσεις και εφαρμογές
ΕπεξεργασίαH σαλικυλαλδεΰδη χρησιμοποιείται ως πρόδρομη ένωση για τις ακόλουθες:
Κατεχόλη
ΕπεξεργασίαH σαλικυλαλδεΰδη μπορεί να οξειδωθεί από το υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2), δίνιοτας κατεχόλη. (Αντίδραση Ντεϊκίν, Dakin reaction):[7]
Αλκυλίωση και αιθεροποίηση
ΕπεξεργασίαΑρχικά με O-αλκυλίωση σαλικυλαλδεΰδης με χλωραιθανικό οξύ (ClCH2COOH) και έπειτα με ενδομοριακή αφυδάτωση, σε συνθήκες αιθεροποίησης, παράγεται τελικά βενζοφουράνιο.[8]
Αζωτούχα παράγωγα
ΕπεξεργασίαΗ σαλικυλαδεΰδη μετατρέπεται σε χηλικούς συναρμοτές μετά από αντίδραση συμπύκνωσης με αμίνες. Για παράδειγμα, με 1,2-αιθανοδιαμίνη (H2NCH2CH2NH2) συμπυκνώνεται δίνοντας το συναρμοτή σέιλεν. Με υδροξυλαμίνη (NH2OH) δίνει σαλικυλαδοξίμη [(C6H4)(2-OH)CH=NOH]. Με αλκυλαμίνη (RNH2) δίνει N-αλκυλοσαλικυλιμίνη [(C6H4)(2-OH)CH=NR]:
Αλδολική συμπύκνωση
ΕπεξεργασίαΗ σαλικυλαδεΰδη με μηλονικό διαιθυλεστέρα (CH3CH2OOCCH2COOCH2CH3) δίνει 3-καρβαιθοξυκουμαρίνιο μέσω αλδολικής συμπύκνωσης [9]
Κουμαρίνη
ΕπεξεργασίαΗ σαλικυλαδεΰδη με αιθανικό ανυδρίτη (CH3CO3CH3) δίνει κουμαρίνη, μέσω σύνθεσης Πέρκινσχεν (Perkinschen synthesis)[10]:
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠηγές
Επεξεργασία- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
- Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.
Αναφορές και σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.
- ↑ Merck Index, 11th Edition, 8295
- ↑ Janeš, D.; Kreft, S. (2008). «Salicylaldehyde is a characteristic aroma component of buckwheat groats». Food Chemistry 109 (2): 293–298. doi: .
- ↑ Pauls, G., Becker, T., et al. (2016).
- ↑ Brühne, F.; Wright, E.. «Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry». Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH. doi: . ISBN 978-3527306732.CS1 maint: Multiple names: authors list (link)Brühne, F.; Wright, E.. «Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry». Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH. doi: . ISBN 978-3527306732.
- ↑ Trond Vidar Hansen; Lars Skattebøl (2005), «Ortho-Formylation of Phenols; Preparation of 3-Bromosalicylaldehyde», Org. Synth. 82: 64
- ↑ Dakin, H. D. (1923), «Catechol», Org. Synth. 3: 28, http://www.orgsyn.org/orgsyn/pdfs/CV1P0149.pdf; Coll. Vol. 1: 149
- ↑ Burgstahler, A. W.; Worden, L. R. (1966), «Coumarone», Org. Synth. 46: 28, http://www.orgsyn.org/orgsyn/pdfs/CV5P0251.pdf; Coll. Vol. 5: 251
- ↑ Horning, E. C.; Horning, M. G.; Dimmig, D. A. (1948), «3-Carbethoxycoumarin», Org. Synth. 28: 24, http://www.orgsyn.org/orgsyn/pdfs/CV3P0165.pdf; Coll. Vol. 3: 165
- ↑ Erich Koepp, Fritz Vögtle: . In: . Band 1987, Nr. 2, Januar 1987, doi:10.1055/s-1987-27880.