Σανλίς (Ουάζ)

γαλλική κοινότητα του νομού της Ουάζ

Συντεταγμένες: 49°12′26″N 2°35′12″E / 49.20722°N 2.58667°E / 49.20722; 2.58667

Το Σανλίς (Γαλλικά: Senlis) είναι γαλλική κοινότητα που βρίσκεται στο νομό Ουάζ, του οποίου είναι υπονομαρχία, στην περιοχή Ω-ντε-Φρανς. Ο πληθυσμός της κοινότητας ανέρχεται σε 14.277 κατοίκους (2017).[6]

Σανλίς

Σημαία

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΟυάζ και διαμέρισμα του Σανλίς
Ταχυδρομικός κώδικας60300[1]
Κωδικός Κοινότητας60612[2]
Πληθυσμός15.255 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση24,05 km²[4]
Υψόμετρο76 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σανλίς
49°12′26″N 2°35′12″E
Ιστότοποςhttp://www.ville-senlis.fr[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Instagram

Η πόλη ιδρύθηκε στην αρχαιότητα και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα υπήρξε βασιλική διαμονή των πρώτων γαλλικών δυναστειών. Διατηρεί από τη μακρά ιστορία της μια πλούσια κληρονομιά και έχει πολλά μουσεία. Η παλιά πόλη αποτελείται από ένα σύνολο από παλιά σπίτια και στενούς δρόμους που περιβάλλονται από γαλατορωμαϊκά και μεσαιωνικά τείχη, γύρω από τον γοτθικό καθεδρικό ναό. Το 1962, τμήμα της πόλης 42 εκταρίων χαρακτηρίστηκε Προστατευόμενη περιοχή και έκτοτε, η κοινότητα και οι κάτοικοι έχουν ενισχύσει την αρχιτεκτονική κληρονομιά αποκαθιστώντας μνημεία και παλιές κατοικίες και οργανώνοντας πολιτιστικές εκδηλώσεις. Παράλληλα, στην πόλη έχει αναπτυχθεί σημαντική τριτογενής οικονομική δραστηριότητα.[7]

Οι κάτοικοι του Σανλίς ονομάζονται Σανλιζιάν.[8]

Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία

 
Μονοπάτι στο δάσος Αλάτ

Το Σανλίς βρίσκεται στον ποταμό Νονέτ, ανάμεσα στα δάση του Σαντιγί και της Ερμενονβίλ προς τα νότια και το δάσος Αλάτ στο βορρά στην Πικαρδία.[9] Βρίσκεται 40 χιλιόμετρα βόρεια του Παρισιού, 44 χιλιόμετρα από τη Μπωβαί και 79 χιλιόμετρα από την Αμιένη. Το υψηλότερο σημείο της πόλης είναι 140 μέτρα και βρίσκεται στο κέντρο του δάσους Αλάτ και το χαμηλότερο σημείο βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Νονέτ, δυτικά της πόλης. Γεωλογικά, η περιοχή καταλαμβάνεται από ένα τεράστιο ασβεστολιθικό οροπέδιο.

Το Σανλίς είναι μέρος του περιφερειακού φυσικού πάρκου Ουάζ-Περιοχή της Γαλλίας. Με τη θέση του στην άκρη τριών μεγάλων δασών και σε μια περιοχή μεγάλου πολιτιστικού και φυσικού ενδιαφέροντος, το Σανλίς βρίσκεται στη διαδρομή τριών μονοπατιών μεγάλων αποστάσεων: GR 11, GR 12 και GR 655. Εκτός από αυτά τα σηματοδοτημένα μονοπάτια, ένας μεγάλος αριθμός αγροτικών και δασικών μονοπατιών είναι κατάλληλα για πεζοπορία κοντά στο Σανλίς.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Τμήμα των τειχών του Σανλίς
 
Η περιοχή Ω-ντε-Φρανς, το Σανλίς στα νότια

Το Σανλίς ήταν γνωστό στους πρώτους ρωμαϊκούς αυτοκρατορικούς χρόνους ως Αουγκουστομάγκους (Augustomagus) και αργότερα ως Civitas Silvanectium (Πόλη των Σιλβανέκτων). Κατά τη διάρκεια του 3ου αιώνα, ένα τείχος ύψους 7 μέτρων, περίπου το μισό του οποίου εξακολουθεί να υπάρχει, ανεγέρθηκε γύρω από τον οικισμό για προστασία από τις φραγκικές επιδρομές. Το τείχος παρέμεινε σε χρήση έως τον 13ο αιώνα. Η πόλη είχε επίσης ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο, τα ερείπια του οποίου είναι ακόμη ορατά, περίπου 500 μέτρα δυτικά της πόλης. Το αμφιθέατρο είχε χωρητικότητα μέχρι 10.000 άτομα και χρησιμοποιήθηκε για δημόσιες συναντήσεις, θεατρικές παραστάσεις, μονομαχίες και θεάματα με ζώα.

Οι μονάρχες των πρώτων γαλλικών δυναστειών έζησαν εδώ, προσελκυσμένοι από την εγγύτητα του δάσους του Σαντιγί και των ελαφιών του, και έχτισαν ένα κάστρο στα θεμέλια του ρωμαϊκού οικισμού. Το 987 ο Αλμπερόν, αρχιεπίσκοπος της Ρενς, συγκάλεσε στο Σανλίς συνέλευση βαρόνων και εξέλεξαν τον Ούγο Καπέτο ως βασιλιά των Φράγκων. Ωστόσο, οι μονάρχες της Γαλλίας εγκατέλειψαν σύντομα την πόλη, προτιμώντας την Κομπιένη και το Φονταινεμπλώ. Νέα ζωή δόθηκε στην πόλη τον 12ο αιώνα και χτίστηκαν νέα τείχη. Η δημοτικότητα της πόλης αργότερα υποχώρησε. Σήμερα παραμένει ένα αξιοθέατο για τους τουρίστες για τη μακρά ιστορία του και τους δεσμούς του με τη γαλλική μοναρχία.

Βασιλική πόλη Επεξεργασία

 
Ο καθεδρικός ναός του Σανλίς
 
Το Δημαρχείο του Σανλίς

Το Σανλίς πέρασε στην κυριότητα του Ούγου Καπέτου το 981. Εκεί εκλέχτηκε βασιλιάς από τους βαρόνους του το 987, [10]πριν στεφθεί στο Νουαγιόν. Υπό την Καπετιανή κυριαρχία (987-1328), το Σανλίς έγινε βασιλική πόλη και παρέμεινε έτσι μέχρι τη βασιλεία του Καρόλου Ι' (1824-1830). Ένα κάστρο χτίστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του οποίου τα ερείπια είναι ακόμη ορατά μέχρι σήμερα. Η πόλη έφτασε στο απόγειό της τον 12ο και 13ο αιώνα καθώς το εμπόριο μαλλιού και δέρματος αυξήθηκε, ενώ οι αμπελώνες άρχισαν να αυξάνονται. Με έναν αυξανόμενο πληθυσμό, η πόλη επεκτάθηκε και χρειάστηκε νέα τείχη: ένα δεύτερο τείχος κατασκευάστηκε την εποχή του Φιλίππου Β', μεγαλύτερο και υψηλότερο από τα τείχη των Γαλατο-Ρωμαίων. Το 1173, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Ζ' παραχώρησε στην πόλη δημοτική χάρτα προνομίων. Ο επίσκοπος του Σανλίς και ο Καγκελάριος Γκερέν έγιναν στενοί σύμβουλοι του βασιλιά, ενισχύοντας τους δεσμούς του Σανλίς με τους Γάλλους βασιλείς. Το 1265, δημιουργήθηκε το βαϊλάτο του Σανλίς που περιλάμβανε μεγάλη έκταση που κάλυπτε τη Μπωβαί και το γαλλικό Βεξέν. Το 1319, η πόλη χρεοκόπησε και ετέθη υπό βασιλικό έλεγχο. Κατά τον Εκατονταετή πόλεμο, το Σανλίς επλήγη, αλλά κατάφερε να ξεφύγει από την ολοκληρωτική καταστροφή, παρά την πολιορκία από τους Αρμανιάκ. Η οικονομία του Σανλίς υπέφερε σοβαρά και ανέκαμψε τον 15ο αιώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου χτίστηκαν ή αποκαταστάθηκαν πολλά κτήρια. Το 1493, ο βασιλιάς Κάρολος Η' της Γαλλίας, γιος του Λουδοβίκου ΙΑ', υπέγραψε τη Συνθήκη του Σανλίς με τον δούκα της Βουργουνδίας, Μαξιμιλιανό Α΄.

Αξιοθέατα Επεξεργασία

 
Το παλιό βασιλικό κάστρο
 
Το Μουσείο Τέχνης και Αρχαιολογίας
  • Ο καθεδρικός ναός του Σανλίς είναι Ρωμαιοκαθολική γοτθική εκκλησία και γαλλικό εθνικό μνημείο. [11]Ο καθεδρικός ναός ήταν η αρχαία έδρα της Επισκοπής του Σανλίς, που καταργήθηκε το 1801, όταν η επικράτειά του μεταβιβάστηκε στη Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Μπωβαί. Η νότια πύλη του 16ου αιώνα, έργο του Μαρτέν Σαμπίζ, σηματοδότησε την εξέλιξη της γοτθικής τέχνης. Ο καθεδρικός ναός χτίστηκε μεταξύ 1153 και 1191. Ο νότιος πύργος, το ύψος του οποίου φθάνει τα 78 μέτρα, χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και είναι ορατό σε όλη την πεδιάδα. Τμήμα του ξαναχτίστηκε μεταξύ 1530 και 1556 αφού καταστράφηκε από πυρκαγιά, ενώ οι πλευρικές πύλες και τα ανατολικά παρεκκλήσια χρονολογούνται περίπου την ίδια περίοδο.
  • Το παλιό βασιλικό κάστρο - μοναστήρι Αγίου Μαυρικίου. Ο χώρος κατοικούνταν από τη ρωμαϊκή εποχή. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γαλλικής ιστορίας, καθώς είναι ο τόπος όπου ο Ούγος Καπέτος εξελέγη βασιλιάς των Φράγκων. Το σημερινό κάστρο χρονολογείται από τον 12ο αιώνα και χτίστηκε από τον Λουδοβίκο ΣΤ΄ της Γαλλίας.
  • Το Δημαρχείο του Σανλίς, 15ος αιώνας. Μια πινακίδα διακηρύσσει την πίστη της πόλης στον Ερρίκο Δ' της Γαλλίας.
  • Το παλιό αβαείο του Αγίου Βικεντίου ιδρύθηκε το 1065 από τη βασίλισσα Άννα του Κιέβου. Το συγκρότημα μετατράπηκε σε οικοτροφείο αγοριών τον 19ο αιώνα και εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα.
  • Το Μουσείο Τέχνης και Αρχαιολογίας περιέχει μεταξύ άλλων αντικείμενα που βρέθηκαν σε έναν ναό της Ρωμαϊκής Γαλατίας στο δάσος του Αλάτ. Στεγάζεται στο παλιό επισκοπικό παλάτι.
  • Το Μουσείο των Κυνηγών
  • Το Μουσείο των Σπαχήδων

Η ιστορική εμφάνιση του Σανλίς με τα παλιά πλακόστρωτα δρομάκια και η εγγύτητά του στο Παρίσι έχουν καταστήσει την πόλη δημοφιλή προορισμό επισκεπτών. [12]Η πόλη είναι το σκηνικό πολλών ιστορικών κυρίως ταινιών του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.[13]

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία