Σιδηροδρομική γραμμή Αλεξανδρούπολης - Σβίλενγκραντ

Η Σιδηροδρομική γραμμή Λιμανιού Αλεξανδρούπολης - Ορμενίου είναι μια ελληνική και βουλγαρική τοπική σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει το πολεοδομικό συγκρότημα της Αλεξανδρούπολης με το Σβίλενγκραντ στη Βουλγαρία. Είναι η πιο σημαντική σιδηροδρομική γραμμή της Θράκης, μετά τη γραμμή Θεσσαλονίκης - Αλεξανδρούπολης. Η γραμμή περνάει επίσης από το Σουφλί, το Διδυμότειχο και την Ορεστιάδα.

Σιδηροδρομική γραμμή Λιμένα Αλεξανδρούπολης - Σβίλενγκραντ
Alexandroupoli Port - Svilengrad rail line
Πληροφορίες
ΙδιοκτησίαOΣE
ΠεριοχήΝομός Έβρου
ΕίδοςΠεριφερειακός σιδηρόδρομος
Σταθμοί29
ΙστότοποςΤΡΑΙΝΟΣΕ
Λειτουργία
Έναρξη λειτουργίας1874
ΔιαχειριστήςΤΡΑΙΝΟΣΕ
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Μήκος γραμμής171,4 χλμ
Εύρος γραμμής1,435 mm (κανονικό εύρος)
Μέγιστη ταχύτητα90 χλμ/ώρα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Διαδρομή
Αλεξανδρούπολη Λιμάνι - Δίκαια
Αλεξανδρούπολη Λιμάνι
προς Θεσσαλονίκη
μηχανοστάσιο Αλεξανδρούπολης
λουτρά Αλεξανδρούπολης
Φέρρες
παραπόταμος Έβρου
Εγνατία Οδός
ΕΟ Αλεξανδρούπολης-Κήπων
Πέπλος
παραπόταμος Έβρου
Τυχερό
Φυλακτό
παραπόταμος Έβρου
Λαγυνά
παραπόταμος Έβρου
Κορνοφωλιά
ΕΟ Αρδανίου-Ορεστιάδας
Σουφλί
Μάνδρα
Λάβαρα
Αμόριο
Ερυθροπόταμος
Διδυμότειχο
ΕΟ Αρδανίου-Ορεστιάδας
Πραγγί
Πετράδες
Εξπρές Φιλίας (εκτός λειτουργίας)
Πύθιο
N/A
Ρήγιο
Σοφικό
Θούριο
Χειμώνιο
N/A
Ορεστιάδα
Σάκκος
Καβύλλη
Βύσσα
εκτός λειτουργίας
Αδριανούπολη-Καράτς (εκτός λειτουργίας)
Καστανιές
ποταμός Άρδας
εκτός λειτουργίας
Μαράσια
Δίλοφος
Δίλοφος
Ορμένιο
σύνορα Ελλάδας-Βουλγαρίας Μόνο φορτίο
προς Pehlivanköy
Σβίλενγκραντ
προς Ντιμιτρόβγκραντ

Διαδρομή Επεξεργασία

Ο νότιος τερματικός της γραμμής Λιμένα Αλεξανδρούπολης - Δικαίων είναι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Περίπου 30 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης η γραμμή προχωράει κατά μήκος της δυτική ακτής του ποταμού Έβρου προς τα βόρεια. Στο Πύθιο, ανάμεσα στο Διδυμότειχο και την Ορεστιάδα, η γραμμή του Εξπρές Φιλίας αποτελούσε διακλάδωση της γραμμής μέχρι το 2011. Η γραμμή κάποτε συνέχιζε προς το Σβίλενγραδ, ωστόσο από το 2017 τερματικός σταθμός είναι το Ορμένιο[1]. Το τμήμα μεταξύ Ορμένιο και Σβίλενγκραντ μεταφέρει μόνο εμπορευματικά τρένα.

Ιστορικό Επεξεργασία

Το τμήμα μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Σβίλενγκραντ τέθηκε σε λειτουργία το 1874 από τον Σιδηρόδρομο της Ανατολής όταν ολόκληρη η Θράκη αποτελούσε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το τμήμα μεταξύ Πυθίου και Σβίλενγκραντ ήταν μέρος της κύριας γραμμής των Σιδηροδρόμων της Ανατολής από την Κωνσταντινούπολη στη Δυτική Ευρώπη.[2] Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης η οποία υπογράφηκε το 1923 η οποία καθόρισε τη μεθοριακή γραμμή Ελλάδας και Τουρκίας, η γραμμή βρισκόταν πλέον σε ελληνικό έδαφος, εκτός από ένα τμήμα 10 χιλιομέτρων από τη Νέα Βύσσα έως τα Μαράσια, μέσω του Κάραγατς, που βρισκόταν εντός Τουρκίας. Οι συρμοί της Γαλλοελληνικής Εταιρείας Σιδηροδρόμων και αργότερα των Σιδηροδρόμων Ελληνικού Κράτους, ταξίδευαν μέσω τουρκικού εδάφους, ούτως ώστε να κινηθούν από την Αλεξανδρούπολη στα Δίκαια, το Ορμένιο και το Σβίλενγκραντ της Βουλγαρίας. Τα τρένα πραγματοποιούσαν στάση στο Κάραγατς, το οποίο αναγραφόταν από τις Ελληνικές εταιρείες ως στάση "Αδριανούπολις".

Όταν η εκμετάλλευση των σιδηροδρομικών γραμμών ανελήφθη από τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδας το 1971, σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε γραμμή μήκους 9 χιλιομέτρων για την απευθείας σύνδεση μεταξύ Νέας Βύσσας και Μαρασίων, εντός ελληνικού εδάφους, παρακάμπτοντας το Κάραγατς, με νέα ενδιάμεση στάση στις Καστανιές. Το τμήμα της νέας γραμμής, το οποίο περιλαμβάνει μια νέα γέφυρα στον ποταμό Άρδα, άνοιξε το 1975 και χρησιμοποιείται εως σήμερα.[3] Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Κάραγατς εγκαταλείφθηκε και χρησιμοποιείται πλέον ως κτήριο διοίκησης από το Πανεπιστήμιο της Αδριανούπολης.[4] Οι Τουρκικοί Σιδηρόδρομοι κατασκεύασαν μια νέα γραμμή από το Πεχλιβάνκιοϊ στο Σβίλενγκραντ, αποφεύγοντας την Ελληνική επικράτεια, το 1971.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Μυρτσίδης, Διαμαντής (2021). Η Ιστορία του Σιδηροδρόμου στον Έβρο. Νέα Βύσσα: Διαμαντής Μυρτσίδης. σελ. 150-152. ISBN 978-618-00-3174-4. 
  2. 2,0 2,1 «Trains of Turkey». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2016. 
  3. I. Ζαρταλούδης, Δ. Καρατώλος, Δ. Κουτελίδης, Γ. Νάθενας, Σ. Φασουλάς, A. Φιλιππουπολίτης (1997). Οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι. Μίλητος. σελ. 126. ISBN 960-8460-07-7. 
  4. «Trains of Turkey». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2016.