Βικιπαίδεια

Τσονγκτζίν

Η Τσονγκτζίν (κορεατικά: 청진시, προφέρεται: [tsʰʌŋ.dʑin], ΜΡ: Ch'ŏngjin-si) είναι η πρωτεύουσα της Επαρχίας Βόρειου Χαμγκιόνγκ στη Βόρεια Κορέα και η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Μερικές φορές ονομάζεται Πόλη του Σιδήρου.[3]

Τσονγκτζίν
Chongjin.jpg
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τσονγκτζίν
41°48′0″N 129°46′59″E
DPRK2006 hambuk-Chongjin.PNG
ΧώραΒόρεια Κορέα[1]
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Βόρειου Χαμγκιόνγκ
Έκταση269 km²
Πληθυσμός667.929 (2008)[2]
Ζώνη ώραςUTC+09:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

ΙστορίαΕπεξεργασία

Η Τσονγκτζίν ήταν ένα μικρό ψαροχώρι πριν από την προσάρτηση της Κορέας από την Ιαπωνία. Η ημερομηνία ίδρυσής της είναι άγνωστη. Οι κινέζικοι χαρακτήρες για το όνομά της σημαίνουν «διάβαση καθαρού ποταμού».[3] Κατά τη διάρκεια του Ρωσοϊαπωνικού Πολέμου του 1904–1905, οι ιαπωνικές δυνάμεις προσγειώθηκαν στην Τσονγκτζίν και δημιούργησαν μια βάση εφοδιασμού λόγω της εγγύτητάς της με τις πρώτες γραμμές στη Μαντζουρία. Οι Ιάπωνες παρέμειναν μετά το τέλος του πολέμου, και το 1908, κήρυξαν την πόλη ανοιχτό εμπορικό λιμάνι τόσο για τη μεταφορά κορεατικών πόρων όσο και ως σημείο στάσης των πόρων από την Κίνα.[4] Η πόλη ήταν γνωστή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ως «Σέισιν», από την ιαπωνική προφορά των κινεζικών χαρακτήρων για το όνομά της. Η 19η Μεραρχία του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού εγκαταστάθηκε στη Ρανάμ-γκουγιόκ από το 1918, όπου οι Ιάπωνες έχτισαν μια νέα προγραμματισμένη πόλη με βάση ένα ορθογώνιο δίκτυο οδών. Το 1930, η Nippon Steel έχτισε έναν μεγάλο χαλυβουργείο, το Seishin Iron and Steel Works, στην πόλη. Η Ρανάμ προσαρτήθηκε στην Τσονγκτζίν το 1940, η οποία ανέβηκε σε κατάσταση πόλης. Η πόλη κατακτήθηκε μετά από μια σύντομη αντίσταση από τη Σοβιετική Ένωση στις 13 Αυγούστου 1945, μόνο δύο ημέρες πριν από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Υπό την κυριαρχία της Βόρειας Κορέας, η Τσονγκτζίν παρέμεινε ένα σημαντικό στρατιωτικό και βιομηχανικό κέντρο. Διοικήθηκε απευθείας από την κεντρική κυβέρνηση από το 1960-1967 και από το 1977-1988.

Κατά τη διάρκεια του λιμού της Βόρειας Κορέας της δεκαετίας του 1990, η Τσονγκτζίν ήταν μια από τις περιοχές που επλήγησαν περισσότερο στη χώρα. Τα ποσοστά θανάτου μπορεί να ήταν τόσο υψηλά όσο 20 %.[3] Οι συνθήκες εκεί παρέμειναν κακές όσον αφορά τη διαθεσιμότητα των τροφίμων. Αυτό το πρόβλημα προκάλεσε αρκετές περιπτώσεις εμφύλιων αναταραχών στην Τσονγκτζίν, ένα σπάνιο φαινόμενο στη Βόρεια Κορέα. Στις 4 Μαρτίου 2008, πλήθος γυναικών εμπόρων διαμαρτυρήθηκαν ως απάντηση στους αυστηρότερους ελέγχους της αγοράς. Οι αυξανόμενες τιμές των σιτηρών και οι κυβερνητικές προσπάθειες για την απαγόρευση της «εκκίνησης στην αγορά» έχουν αναφερθεί ως αιτίες των διαμαρτυριών. Ως αποτέλεσμα της διαμαρτυρίας, η τοπική αυτοδιοίκηση της Τσονγκτζίν «δημοσίευσε μια διακήρυξη που επιτρέπει την εκτόξευση στην αγορά».[5] Στις 24 Αυγούστου 2008, σημειώθηκε σύγκρουση μεταξύ πεζών πρακτόρων περιπολίας και γυναικών εμπόρων, η οποία κλιμακώθηκε σε «μαζική διαδήλωση διαμαρτυρίας». Αναφέρθηκε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση της Τσονγκτζίν εξέδωσε προφορικές οδηγίες χαλάρωσης της δραστηριότητας επιβολής μέχρι τη στιγμή του επόμενου σιτηρεσίου.

ΔιοίκησηΕπεξεργασία

Από το 1948 έως το 1960, το 1967 έως το 1977 και το 1987 έως σήμερα, η Τσονγκτζίν διοικήθηκε ως τμήμα της Επαρχίας Βόρειου Χαμγκιόνγκ. Από το 1960 έως το 1967, και πάλι από το 1977 έως το 1987, η Τσονγκτζίν διοικήθηκε ως άμεσα διοικούμενη πόλη.[6]

ΓεωγραφίαΕπεξεργασία

Η Τσονγκτζίν βρίσκεται στα βορειοανατολικά της Βόρειας Κορέας, στην Επαρχία Βόρειου Χαμγκιόνγκ, κοντά στον Κόλπο της Ανατολικής Κορέας (Κόλπος Κιόνγκσονγκ)[7] στην Ιαπωνική Θάλασσα. Ο ποταμός Σοσόνγκ διασχίζει την πόλη.

ΚλίμαΕπεξεργασία

Η Τσονγκτζίν έχει ένα υγρό ηπειρωτικό κλίμα (κλιματική ταξινόμηση Κέππεν: Dwb) με κρύους, ξηρούς χειμώνες και ζεστά, βροχερά καλοκαίρια.

Κλιματικά δεδομένα Chongjin
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F) 0.0 1.6 6.8 13.3 18.2 20.6 24.5 25.7 22.5 16.8 8.8 2.1 13,41
Μέση Μηνιαία °C (°F) −5.6 −4.3 1.0 6.9 11.2 15.7 20.3 21.5 17.1 10.7 3.5 −3.1 7,91
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −11.1 −10.1 −4.7 0.5 5.6 10.8 16.1 17.3 11.7 4.6 −1.8 −8.3 2,55
Υετός mm (ίντσες) 10 10 19 30 57 94 112 155 94 44 30 14 669
Πηγή: Climate-Data.org[8]

ΟικονομίαΕπεξεργασία

Η Τσονγκτζίν είναι ένα από τα σημαντικά κέντρα βιομηχανίας χάλυβα και ινών της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας (ΛΔΚ). Διαθέτει ναυπηγείο, ατμομηχανή σιδηροδρόμου και εργοστάσιο φυσικού καουτσούκ. Κοντά στην περιοχή του λιμανιού βρίσκονται οι Chongjin Steel Co., Chemical Textile Co., 10 May Coal Mine Machinery Factory, και η Kimchaek Iron & Steel (η οποία ονομαζόταν Nippon Steel κατά την ιαπωνική κατοχή).[3] ωστόσο οι βιομηχανικές δραστηριότητες στην πόλη έχουν σοβαρά μειονεκτήματα λόγω έλλειψης πόρων. Παρόλα αυτά, η Τσονγκτζίν εκτιμάται ότι έχει μερίδιο 24% στο εξωτερικό εμπόριο της ΛΔΚ και φιλοξενεί έναν Κινέζο πρόξενο που εξυπηρετεί Κινέζους εμπόρους και επιχειρηματίες που λειτουργούν στα βορειοανατολικά της χώρας.[9] Η Τσονγκτζίν ιέχει επίσης τη Sunam Market, ένα παράδειγμα οικονομίας της αγοράς στη Βόρεια Κορέα.[10]

Λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης βιομηχανιών στην περιοχή, η Τσονγκτζίν είναι επίσης το μαύρο σημείο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης της ΛΔΚ. Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την επακόλουθη έλλειψη πετρελαίου για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, πολλά εργοστάσια έχουν κλείσει. Ένας από τους πρώτους ανώτερους αξιωματούχους του ΟΗΕ που του επιτράπηκε να επισκεφτεί την περιοχή, ο Τουν Μιάτ, παρατήρησε το 1997 όταν η οικονομική κρίση της Βόρειας Κορέας έφτασε στο αποκορύφωμά της, «Η Τσονγκτζίν ήταν σαν ένα δάσος παλιοσίδερων, με τεράστια εργοστάσια που φαίνεται να συνεχίζουν για μίλια και μίλια που έχουν μετατραπεί σε κάδους σκουριάς. Έχω πάει σε όλο τον κόσμο και δεν έχω δει κάτι τέτοιο».[11]

ΦυλακέςΕπεξεργασία

Θαλάσσιες αποστολέςΕπεξεργασία

Το λιμάνι της Τσονγκτζίν έχει καθιερωθεί ως κρίσιμο στοιχείο του πολυάσχολου διεθνούς ναυτιλιακού εμπορίου με γειτονικά μέρη της Βορειοανατολικής και Νοτιοανατολικής Ασίας. Από τα οκτώ διεθνή λιμάνια της ΛΔΚ, η Τσονγκτζίν θεωρείται ότι είναι το δεύτερο πιο οικονομικά σημαντικό (μετά το λιμάνι Ναμπό στη δυτική ακτή) και χρησιμεύει ως βάση εμπορίου προς τη Ρωσία και την Ιαπωνία. Η Τσονγκτζίν διαθέτει επίσης έναν όμιλο ναυτικών που εξυπηρετεί τα ξένα πληρώματα καθώς και μια βάση συνάντησης για τους Βορειοκορεάτες και τους ξένους που ασχολούνται με το ναυτιλιακό εμπόριο.[9]

Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και η Ρωσία έχουν ιδρύσει τα προξενεία τους στην Τσονγκτζίν. Είναι μοναδικό για μια πόλη της Βόρειας Κορέας να έχει ξένο προξενείο. Η Τσονγκτζίν είναι το διοικητικό κέντρο της Επαρχίας Βόρειου Χαμγκιόνγκ.

ΜεταφοράΕπεξεργασία

ΑεροδρόμιοΕπεξεργασία

Το αεροδρόμιο Οράνγκ που βρίσκεται στην Περιφέρεια Οράνγκ 40 χιλιόμετρα από την Τσονγκτζίν είναι εξοπλισμένο με διάδρομο 2.5000 μέτρων σε στρατιωτικό και πολιτικό αεροπορικό σταθμό διπλής χρήσης (CHO). Η Βόρεια Κορέα σχεδίαζε να αναβαθμίσει ένα παλιό αεροδρόμιο κοντά στο Χάμχουνγκ μέχρι το 2003, ώστε να έχει διάδρομο 4.000 μέτρων και θα λειτουργούσε ως το δεύτερο διεθνές αεροδρόμιο του έθνους. Ωστόσο, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

ΣιδηρόδρομοιΕπεξεργασία

Οι ηλεκτρικοί σιδηρόδρομοι Wonson-Rason και Chongjin-Rason Railway που διαχειρίζονται ο Κρατικός Σιδηρόδρομος της Κορέας συνδέουν τη Ράσον και την πρωτεύουσα Πιονγιάνγκ.

Αστικές μεταφορέςΕπεξεργασία

Το Τραμ της Τσόντζιν είναι το μοναδικό τραμ στη Βόρεια Κορέα, εκτός από την Πιονγιάνγκ, που λειτουργεί σύστημα τραμ. Αυτά τα τρένα είναι όλα τοπικά κατασκευασμένα. Αποτελείται από μία γραμμή ενσωματωμένη σε δύο φάσεις, φάση 1, 6 χιλιομέτρων και φάση 2, 7 χιλιομέτρων.[13] Έχει βρόχο περιστροφής στο Πονγκτσόν και στο Ναμτσοντζίν, με την αποθήκη να βρίσκεται στη Σαμπόνγκ.

Επίσης, λειτουργεί ένα σύστημα τρόλεϊ με 3 γραμμές.[14]

Ο κύριος και μοναδικός δρόμος, που ονομάζεται Δρόμος No. 1, είναι ένας αυτοκινητόδρομος έξι λωρίδων που τέμνει την πόλη.[3]

ΠολιτισμόςΕπεξεργασία

Υπάρχει ένα κέντρο έρευνας υδάτινων προϊόντων. Διάσημα γραφικά αξιοθέατα περιλαμβάνουν ιαματικές πηγές και το Όρος Τσιλμπόσαν. Το πιο διάσημο προϊόν της Τσονγκτζίν είναι το επεξεργασμένο καλαμάρι. Η πόλη είναι η έδρα της ομάδας ποδοσφαίρου, Τσαντονγκιά Σ.Κ..

Η τοπική εφημερίδα είναι η Hambuk Daily.[3]

Η Τσονγκτζίν εμφανίζεται στο βιβλίο «Nothing to Envy» της Μπάρμπαρα Ντέμικ.[3]

Άλλες πολιτιστικές τοποθεσίεςΕπεξεργασία

  • Θέατρο της Επαρχίας Βόρειου Χαμγκιόνγκ
  • Το Chonmasan Hotel για να μένουν ξένοι επισκέπτες, χτισμένο για να μεταφέρει τη δύναμη της κυβέρνησης έναντι του ατόμου. Το 1997, ένας Γάλλος εργαζόμενος βοήθειας από το Action Against Hunger επετράπη να παραμείνει εκεί, αλλά το ξενοδοχείο δεν τον άφησε να παρατηρήσει τις συνθήκες πείνας.[3]
  • Η πλατεία Ποχάνγκ διαθέτει χάλκινο άγαλμα 25 ποδιών και το Μουσείο Ιστορίας της Επανάστασης
  • Inmin Daehakseup Dang (Οίκος Μελέτης των Σπουδαίων Προσώπων)

Αδελφοποιημένες πόλειςΕπεξεργασία

Η Τσονγκτζίν έχει δύο αδελφοποιημένες πόλεις:

Ιστορικές εικόνεςΕπεξεργασία

  • Το Γραφείο της Επαρχίας Βόρειου Χαμγκιόνγκ κατά την ιαπωνική αποικιακή εποχή.

  • Λιμάνι Τσονγκτζίν κατά την ιαπωνική αποικιακή εποχή.

  • Ο ναός Ρανάμ Σίντο κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής αποικιακής εποχής.

Δείτε επίσηςΕπεξεργασία

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 45423. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ unstats.un.org/unsd/demographic/sources/census/2010_PHC/North_Korea/Final%20national%20census%20report.pdf.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 Ντέμικ, Μπάρμπαρα (2010). Nothing to Envy: Real Lives in North Korea (ΗΒ έκδοση). Λονδίνο: Granta. ISBN 978-1-84708-141-4. 
  4. ↑ «Woolverton Inn - Ceremony - North Korea's Geography & Major cities - A Map viewing major cities and the capital of North Korea. Highlighting important geographical locations and points of interest. One in particular being the 38th parallel». www.communitywalk.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020. 
  5. ↑ Good Friends, “North Korea Today,” No. 113 (Mar. 14, 2008)
  6. ↑ 행정구역 개편 일지. The Chosun Ilbo (στα Κορεατικά). 5 Απριλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2006. 
  7. ↑ «Chongjin». Encyclopaeida Britannica. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2012. 
  8. ↑ «Climate: Chongjin - Climate-Data.org». Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2017. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Smith, Hazel (2009).North Korean Shipping:A Potential for WMD Proliferation?, Asia Pacific Issues. No. 87. Retrieved on 2010-12-28.
  10. ↑ Kim, Jieun (June 9, 2017). «North Korea Party Officials Monopolize Local Market Stands». Radio Free Asia. http://www.rfa.org/english/news/korea/markets-06092017152551.html. «The source referred to thriving Sunam Market in North Hamgyong’s capital Chongjin—North Korea’s third-largest city—where profits from running a stand can generate profits “as high as those earned by foreign currency-generating organizations.”» 
  11. ↑ Demick, Barbara. «Deprivation Spurs Change in N. Korea». The Seoul Times. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2020. 
  12. ↑ «KINU White paper on human rights in North Korea 2009 (Chapter G. Human Rights Violations Inside Political Concentration Camps (Kwanliso), page 125)» (PDF). 
  13. ↑ «Photo: Chongjin — Maps». transphoto.org. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  14. ↑ «Chongjin». transphoto.org. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  15. ↑ «Chongjin（D.P.R.K.）». Changchun Municipal People's Government. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2017. 
  16. ↑ «Chongjin（D.P.R.K.）». People's Government of Jilin. 12 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2017. 

Περαιτέρω ανάγνωσηΕπεξεργασία

  • Ντόρμελς, Ράινερ. Πόλεις της Βόρειας Κορέας: Βιομηχανικές εγκαταστάσεις, εσωτερικές δομές και τυποποίηση. Τζιμουνντάνγκ, 2014.(ISBN 978-89-6297-167-5)ISBN 978-89-6297-167-5

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τσονγκτζίν&oldid=9240076"