Φινλανδικές βουλευτικές εκλογές 2019
Στις Φινλανδικές βουλευτικές εκλογές της 14ης Απριλίου 2019, κέρδισε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα που συγκέντρωσε το 17,73% των ψήφων και πήρε τις 40 από τις 200 έδρες του Κοινοβουλίου. Ο αρχηγός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Άντι Ρίνε σχημάτισε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το Κόμμα Κέντρου, την Πράσινη Ένωση, την Αριστερή Συμμαχία και το Σουηδικό Λαϊκό Κόμμα. Το Κόμμα Κέντρου που ήταν το μεγαλύτερο κόμμα μετά τις εκλογές του 2015, υπέστη μία καταστροφική ήττα: έχασε 18 έδρες, συγκέντρωσε το μικρότερο ποσοστό ψήφων από το 1917 και έπεσε στην 4η θέση. Κατόπιν αυτού ο αρχηγός του κόμματος, ο πρώην πρωθυπουργός Γιούχα Σίπιλα, παραιτήθηκε από την προεδρία του κόμματος.[5]
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
_(cropped).jpg)
Το Σουηδικό Λαϊκό Κόμμα και οι Χριστιανοδημοκράτες διατήρησαν όλες τις έδρες που είχαν κερδίσει στις προηγούμενες εκλογές. Ο Συνασπισμός των Ώλαντ διατήρησε την έδρα του στις νήσους Ώλαντ, ενώ ο Χάρι Χάρκιμο, ένας πρώην βουλευτής του Εθνικού Συνασπισμού ο οποίος ίδρυσε το κόμμα Κίνημα Τώρα, επανεκλέχθηκε στην εκλογική του περιφέρεια και έτσι έγινε ο πρώτος βουλευτής του κόμματός του.
Ιστορικό Επεξεργασία
Η απερχόμενη ήταν μία κυβέρνηση συνεργασίας των τριών μεγάλων κεντροδεξιών κομμάτων: το Κόμμα Κέντρου, το Κόμμα των Φινλανδών και το Κόμμα Εθνικού Συνασπισμού.[6] Η κυβέρνηση, που είχε Πρωθυπουργό τον Γιούχα Σίπιλα, σχηματίστηκε την 29η Μαίου 2015 και ήταν η 74η κυβέρνηση της Φινλανδίας.[7]
Κυβερνητική κρίση του 2017 Επεξεργασία
Την 10η Ιουνίου 2017, ο Γιούσι Χάλααχο εξελέγη αρχηγός του Κόμματος των Φινλανδών, κατόπιν παραίτησης του επί πολλών χρόνων αρχηγού Τίμο Σόινι. Μετά από συνομιλίες μεταξύ των αρχηγών των τριών κομμάτων της κυβέρνησης, ο Σίπιλα και ο τότε Υπουργός Οικονομικών Πέτερι Όρπο ανακοίνωσαν ότι διέκοψαν την συνεργασία τους με το Κόμμα των Φινλανδών. Η κυβέρνηση θα είχε καταρρεύσει, αλλά σώθηκε, όταν την 13η Ιουνίου το Κόμμα των Φινλανδών χωρίστηκε στα δύο. Μία ομάδα είκοσι βουλευτών του κόμματος διασπάστηκε προς ίδρυση του κόμματος "Κυανή Μεταρρύθμιση". Κατόπιν περαιτέρω αποσπάσεων και μετασχηματισμών, η Κυανή Μεταρρύθμιση έμεινε με 18 έδρες και το Κόμμα των Φινλανδών με 17. Τελικά, η κυβέρνηση του Σίπιλα διατήρησε την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, καθώς η Μπλε Μεταρρύθμιση υποστήριξε την κυβέρνηση, ενώ το Κόμμα των Φινλανδών κινήθηκε στην αντιπολίτευση. [8]
Την 8η Μαρτίου 2019, ο Πρωθυπουργός Σίπιλα παραιτήθηκε. Την ίδια ημέρα ο Πρόεδρος Σαούλι Νιινίστο όρισε εκ νέου τον ίδιο ως επικεφαλής της υπηρεσιακής κυβέρνησης, μέχρι την διεξαγωγή των νέων εκλογών. H κυβέρνησή του κατέρρευσε όταν δεν επιτεύχθηκε συμφωνία για τις αμφιλεγόμενες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Ωστόσο, αρκετοί πολιτικοί αναλυτές θεώρησαν την παραίτησή του ως μια στρατηγική κίνηση που στόχευε στο να επιτρέψει περισσότερη ελευθερία στα κόμματα του συνασπισμού. Και, για πολύ καιρό η δημοτικότητα του Κόμματος Κέντρου σταθερά έπεφτε στις δημοσκοπήσεις, και αυτή ήταν μία τελευταία ευκαιρία να σταματήσει η πτώση.[9]
Εκλογικό σύστημα Επεξεργασία
Τα 200 μέλη του Φινλανδικού Κοινοβουλίου εκλέχθηκαν με σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης σε 13 πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες, και η κατανομή των εδρών έγινε με τη μέθοδο D'Hondt. Ο αριθμός των εκλεγμένων αντιπροσώπων μίας περιφέρειας είναι ανάλογος του πληθυσμού της έξι μήνες πριν από τις εκλογές. Οι Ώλαντ είναι μονοεδρική εκλογική περιφέρεια με ξεχωριστό κομματικό σύστημα. Σε σύγκριση με τις εκλογές του 2015, μια έδρα πέρασε από τη Σαβονία-Καρελία στην Ουούσιμαα.
| Εκλογική περιφέρεια | Έδρες | 
|
|---|---|---|
| 01 Ελσίνκι | 22 | |
| 02 Ουούσιμαα | 36 | |
| 03 Νοτιοδυτική Φινλανδία | 17 | |
| 04 Σατακούντα | 8 | |
| 05 Ώλαντ | 1 | |
| 06 Ταβάστια | 14 | |
| 07 Πιρκανμάα | 19 | |
| 08 Νοτιοανατολική Φινλανδία | 17 | |
| 09 Σαβονία-Καρελία | 15 | |
| 10 Βάασα | 16 | |
| 11 Κεντρική Φινλανδία | 10 | |
| 12 Όουλου | 18 | |
| 13 Λαπωνία | 7 |
Αποτελέσματα Επεξεργασία
 | |||||
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– | |
|---|---|---|---|---|---|
| Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | 546.471 | 17,73 | 40 | +6 | |
| Κόμμα των Φινλανδών | 538.805 | 17,48 | 39 | +1 | |
| Κόμμα Εθνικού Συνασπισμού | 523.957 | 17,00 | 38 | +1 | |
| Κόμμα Κέντρου | 423.920 | 13,76 | 31 | –18 | |
| Πράσινη Ένωση | 354.194 | 11,49 | 20 | +5 | |
| Αριστερή Συμμαχία | 251.808 | 8,17 | 16 | +4 | |
| Σουηδικό Λαϊκό Κόμμα | 139.640 | 4,53 | 9 | 0 | |
| Χριστιανοδημοκράτες | 120,144 | 3,90 | 5 | 0 | |
| Κίνημα Τώρα | 69.427 | 2,25 | 1 | Νέο | |
| Κυανή Μεταρρύθμιση | 29.943 | 0,97 | 0 | Νέο | |
| Κόμμα Πειρατών | 19.032 | 0,62 | 0 | 0 | |
| Συνασπισμός των Ώλαντ | 11.640 | 0,38 | 1 | 0 | |
| Κίνημα Επτά Αστέρων | 11.366 | 0,37 | 0 | Νέο | |
| Κόμμα των Πολιτών | 7.645 | 0,25 | 0 | Νέο | |
| Φεμινιστικό Κόμμα | 6.662 | 0,22 | 0 | Νέο | |
| Φιλελεύθερο Κόμμα - Ελευθερία Επιλογής | 5.014 | 0,16 | 0 | Νέο | |
| Κομμουνιστικό Κόμμα | 4.305 | 0,14 | 0 | 0 | |
| Κόμμα Δικαιοσύνης για τα Ζώα | 3.378 | 0,11 | 0 | Νέο | |
| Κόμμα Ανεξαρτησίας | 2.444 | 0,08 | 0 | 0 | |
| Οι Φινλανδοί Πρώτα | 2.366 | 0,08 | 0 | Νέο | |
| Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών - Για Ειρήνη και Σοσιαλισμό | 1.240 | 0,04 | 0 | 0 | |
| Φινλανδική Λίστα (Aito suomalainen) | 589 | 0,02 | 0 | Νέο | |
| Μεταρρυθμιστική Λίστα | 525 | 0,02 | 0 | Νέο | |
| Εναλλακτικό για Ώλαντ | 358 | 0,01 | 0 | ||
| Λίστα Rehtiliike | 344 | 0,01 | 0 | Νέο | |
| Λίστα Τζαάνα και Λέο | 87 | 0,00 | 0 | Νέο | |
| Ανεξάρτητοι | 6.612 | 0,21 | 0 | – | |
| Σύνολο | 3.081.916 | 100 | 200 | 0 | |
| Έγκυρα ψηφοδέλτια | 3.081.916 | 99,42 | |||
| Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 17.844 | 0,58 | |||
| Συνολικός αριθμός ψήφων | 3.099.760 | 100 | |||
| Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση | 4.255.466 | 72,84 | |||
| Πηγή: Vaalit | |||||
Σχηματισμός κυβέρνησης Επεξεργασία
Δύο μέρες πριν τις εκλογές, οι Σοσιαλδημοκράτες, το Κόμμα Εθνικού Συνασπισμού, η Πράσινη Ένωση, η Αριστερή Συμμαχία και το Σουηδικό Λαϊκό Κόμμα δήλωσαν ότι επιθυμούν να συμμετάσχουν σε μία κυβέρνηση συνεργασίας που να μην περιλαμβάνει το Κόμμα των Φινλανδών, με την αιτιολόγηση ότι «συμμετείχε σε μία πολιτική που αύξησε τις ανισότητες και οδήγησε 40,000 ανθρώπους στη φτώχεια. Σε συνδυασμό με την πολιτική τους θέση για τη μετανάστευση [...] η επίτευξη καλής συμφωνίας είναι απίθανη.»[10] Για αυτήν την ενέργεια αποκλεισμού, ο πρόεδρος του Κόμματος των Φινλανδών Γιούζι Χάλα-αχο δήλωσε ότι: αφενός το κόμμα του οφείλει να διεκδικήσει μία θέση στην κυβέρνηση, αφετέρου τα άλλα κόμματα αποκλείουν το Κόμμα των Φινλανδών από τη συνεργασία τους.
Δύο εβδομάδες αργότερα, ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Άντι Ρίνε διένειμε ένα ερωτηματολόγιο σε όλες τις κοινοβουλευτικές ομάδες για να αξιολογήσει τις θέσεις τους σε διάφορα θέματα όπως το βασικό εισόδημα, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, η κλιματική αλλαγή και οι μεταρρυθμίσεις στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, για να εστιάσει στους καλύτερους υποψήφιους για συμμετοχή στην κυβέρνηση συνεργασίας.[11] Με βάση τις απαντήσεις και τις αρχικές συνομιλίες με όλα τα κόμματα, ο Ρίνε ανακοίνωσε ότι στο σχηματισμό της κυβέρνησης θα συμμετάσχουν το Κόμμα Κέντρου, η Πράσινη Ένωση, η Αριστερή Συμμαχία και το Σουηδικό Λαϊκό Κόμμα.[12] Τελικά την 6η Ιουνίου ο πρόεδρος Σάουλι Νιινίστο διόρισε το υπουργικό συμβούλιο του Ρίνε, που είναι η 75η κυβέρνηση της Φινλανδίας.[13]
Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία
- Arter, David (2019). «When a pariah party exploits its demonised status: the 2019 Finnish general election». West European Politics 43: 260–273. doi:. ISSN 0140-2382.
- Special issue of Scandinavian Political Studies on the 2019 Finnish parliamentary election, Volume 42, Issue 3-4, 165-307, September‐December 2019
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Nyt se ratkesi – Stubb sivuun, Petteri Orpo on kokoomuksen uusi puheenjohtaja». Ilta-sanomat. 11 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Li Andersson kruunattiin virallisesti puheenjohtajaksi». Iltalehti. 11 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Anna-Maja Henriksson valittiin Rkp:n puheenjohtajaksi – "Me teimme sen. Me rikoimme lasikaton!"». Helsingin sanomat. 12 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Kristillisdemokraattien uusi puheenjohtaja on Sari Essayah – haluaa malliksi Saksan sisarpuolue CDU:n». Helsingin Sanomat. 28 Αυγούστου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2015.
- ↑ «Juha Sipilä jättää puheenjohtajan tehtävät, ei halua tulla tänään median eteen – Katso, miten puoluesihteeri kommentoi Sipilän eroa» (στα Φινλανδικά). Yle. 16 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019.
- ↑ Sipilä opts for right-leaning government, YLE News 7 May 2015, accessed 3 June 2015.
- ↑ «Juha Sipilä valittiin äänin 128-62 pääministeriksi». Verkkouutiset. 2016-05-28. http://www.verkkouutiset.fi/politiikka/eduskunta%20niinisto%20sipila-36699. Ανακτήθηκε στις 2016-03-03.
- ↑ «Hallituskriisi raukesi perussuomalaisten jakautumiseen: monivaiheinen politiikan superpäivä kerrattuna». Yle News. 13 June 2017. https://yle.fi/uutiset/3-9667769. Ανακτήθηκε στις 28 June 2017.
- ↑ «Finland's Juha Sipilä Hopes to Turn Crisis into Election Reboot». Politico Europe. 10 March 2019. https://www.politico.eu/article/finlands-juha-sipila-hopes-to-turn-crisis-into-election-reboot/. Ανακτήθηκε στις 12 March 2019.
- ↑ «Five party leaders reject idea of forming ruling coalition with Finns Party». helsinkitimes.fi. 2019.
- ↑ «SDP highlights economy, equality and education in search for govt partners». yle.fi. 26 Απριλίου 2019.
- ↑ «Näin syntyi hallitusohjelmasta neuvotteleva uusi punamulta». Yle. 8 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2019.
- ↑ «Finland's new government: SDP, Centre dominate ministerial portfolios». yle. 3 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2019.