Φρανσουά ντε Μπασομπιέρ
Ο Φρανσουά ντε Μπασομπιέρ (γαλλικά: François de Bassompierre) (1579 - 1646) ήταν Γάλλος στρατιωτικός, διπλωμάτης και αυλικός. Έγινε στρατάρχης της Γαλλίας το 1622.[3]
| Φρανσουά ντε Μπασομπιέρ | |
|---|---|
_-_MV_988.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | François de Bassompierre (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 12 Απριλίου 1579 Haroué |
| Θάνατος | 12 Οκτωβρίου 1646[1][2] Προβέν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λουίζα Μαργαρίτα της Λωρραίνης |
| Τέκνα | Louis de Bassompierre |
| Γονείς | Christophe II de Bassompierre, Baron de Bassompierre και Louise Le Picart |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Στρατάρχης της Γαλλίας/στρατός ξηράς |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρέσβης Κυβερνήτης της Βαστίλης |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ Στρατάρχης της Γαλλίας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Διακρίθηκε στους περισσότερους πολέμους που διεξήγαγε ο Ερρίκος Δ΄ και αργότερα ο Λουδοβίκος ΙΓ΄. Διετέλεσε πρέσβης στην Ισπανία, στην Ελβετία και στην Αγγλία.
Βιογραφικά στοιχεία
Επεξεργασία
Γιος του Κριστόφ βαρώνου του Μπασομπιέρ (1547–1596), γεννήθηκε στις 12 Απριλίου 1579 στο κάστρο του Αρουέ στη Λωρραίνη. Καταγόταν από μια παλιά οικογένεια που είχε υπηρετήσει για γενιές τους δούκες της Βουργουνδίας και της Λωρραίνης.
Αφού εκπαιδεύτηκε με τους αδελφούς του στη Βαυαρία και την Ιταλία, εισήχθη σε ηλικία 19 ετών στην αυλή του βασιλιά Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας το 1598. Ήταν προικισμένος με ωραία εμφάνιση, πνεύμα, χιούμορ και τόλμη και η γοητεία του δεν άφηνε ασυγκίνητες τις κυρίες.
Σύντομα έγινε ένας από τους συντρόφους του βασιλιά και συμμετείχε στο έπακρο στις διασκεδάσεις της αυλικής ζωής: μπαλέτα, ερωτικές περιπέτειες με κυρίες, επισκέψεις σε οίκους ανοχής, κονταρομαχίες, στοιχήματα, κυνήγι, ποτό και πόλεμο.[4]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Επεξεργασία Το 1600, έλαβε μέρος στη σύντομη εκστρατεία στη Σαβοΐα και το 1603 πολέμησε στην Ουγγαρία εναντίον των Οθωμανών για τον αυτοκράτορα Ροδόλφος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Το 1614, βοήθησε τη Μαρία των Μεδίκων στον αγώνα της εναντίον των ευγενών, αλλά μετά την αποτυχία της το 1617 παρέμεινε πιστός στον νεαρό βασιλιά Λουδοβίκο ΙΓ΄ και στάθηκε στο πλευρό του κατά την εκδίωξη της βασιλομήτορος και των υποστηρικτών της το 1620. Με τις υπηρεσίες του κατά την άνοδο των Ουγενότων το 1621–22, κέρδισε το αξίωμα του στρατάρχη της Γαλλίας. [5]
Το 1628, συμμετείχε με τον βασιλικό στρατό στην πολιορκία της Λα Ροσέλ και το 1629 διακρίθηκε στην εκστρατεία εναντίον των Ουγενότων εξεγερμένων του Λανγκεντόκ, ιδιαίτερα στην πολιορκία του Πριβά. Το 1615 ονομάστηκε αρχηγός των Ελβετών φρουρών. Υπό αυτήν την ιδιότητα απεστάλη για να συγκεντρώσει στρατεύματα στην Ελβετία όταν ο Λουδοβίκος ΙΓ΄ βάδισε εναντίον της Σαβοΐας το 1629. Μετά από μια σύντομη εκστρατεία στην Ιταλία, η στρατιωτική του καριέρα τελείωσε. [6]
Διπλωματική σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΩς διπλωμάτης, η καριέρα του ήταν αποτυχημένη. Το 1621, πήγε στη Μαδρίτη ως έκτακτος απεσταλμένος για να κανονίσει τη διαφορά σχετικά με την κατάληψη των οχυρών Βαλτελίν και υπέγραψε την άκαρπη Συνθήκη της Μαδρίτης, με την οποία η Ισπανία απέδωσε τη Βαλτελίν στο καντόνι του Γκριζόν. [7]Το 1625, απεστάλη στην Ελβετία σε μια εξίσου μάταιη αποστολή και το 1626 στο Λονδίνο για να εξασφαλίσει τη διατήρηση των Καθολικών εκκλησιαστών και των συνοδών της Ερριέττας Μαρίας, συζύγου του βασιλιά Καρόλου Α΄ της Αγγλίας.
Εγκλεισμός στη Βαστίλη
ΕπεξεργασίαΗ προσωπική επιρροή του Ερρίκου Δ΄ είχε αποτρέψει τον Βασομπιέρ από έναν γάμο με την Καρλόττα Μαργαρίτα του Μονμορανσί, κόρη του κοντόσταυλου Αν του Μονμορανσύ και μεταξύ 1614 και 1630 παντρεύτηκε κρυφά με τη Λουίζα Μαργαρίτα της Λωρραίνης, χήρα του Φραγκίσκου του Κοντί. Ο γάμος αυτός ήταν η αιτία των δεινών του, όπως αναφέρει ο Σαιν-Σιμόν, καθώς μέσω της συζύγου του ενεπλάκη στη συνωμοσία για την ανατροπή του καρδινάλιου Ρισελιέ κατά την «Ημέρα των Παραπλανημένων» (1630). Η συμμετοχή του ήταν μικρή, αλλά η σύζυγός του ήταν στενή φίλη της Μαρίας των Μεδίκων και η εχθρότητα της προς τον καρδινάλιο προκάλεσε τις υποψίες του. Με διαταγές του Ρισελιέ, ο Μπασομπιέρ συνελήφθη στο Σανλίς στις 25 Φεβρουαρίου 1631 και μεταφέρθηκε στη φυλακή της Βαστίλης, όπου παρέμεινε 12 χρόνια, μέχρι το θάνατο του Ρισιλιέ το 1643.[8]
Με την αποφυλάκισή του τα αξιώματά του αποκαταστάθηκαν και πέρασε τον περισσότερο χρόνο του σε κάστρο της Νορμανδίας. Πέθανε από αποπληξία σε ηλικία 67 ετών, στις 12 Οκτωβρίου 1646. Άφησε έναν γιο, τον Φρανσουά ντε λα Τουρ, από το γάμο του με τη Λουίζα Μαργαρίτα της Λωρραίνης, και έναν παράνομο γιο, τον Λουί ντε Μπασομπιέρ, αργότερα Επίσκοπο της Σαιντ.
Απομνημονεύματα
ΕπεξεργασίαΤα Απομνημονεύματά του (Le Journal de ma vie,1665), [9]τα οποία αποτελούν σημαντική πηγή για την ιστορία της εποχής του, δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά στην Κολωνία το 1665. Άφησε επίσης έναν ελλιπή απολογισμό των πρεσβειών του στην Ισπανία, την Ελβετία και την Αγγλία (Κολωνία, 1668) και μια σειρά από ομιλίες για διάφορα θέματα.[10]
Πολλά στοιχεία για τη ζωή και τον χαρακτήρα του περιλαμβάνονται στις προσωπογραφίες των Ταλμάν ντε Ρεώ και Σαιν-Σιμόν.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6c82jsp. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ GeneaStar. debassompierref0.
- ↑ . «britannica.com/biography/Francois-de-Bassompierre».
- ↑ . «brill.com/François de Bassompierre (1579–1643)».
- ↑ . «dbpedia.org/page/Francois_de_Bassompierre».
- ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopedia_Britannica/Bassompierre,_Francois_de».
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, τομ. 43, σελ.208
- ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/francois-de-bassompierre/».
- ↑ . «journals.openedition.org/Les « mémoires » du Maréchal de Bassompierre et la prison».
- ↑ . «histoire-pour-tous.fr/histoire-de-france/francois-de-bassompierre-le-beau-marechal».