120 Λάχεσις

Η Λάχεσις (Lachesis) είναι ένας πολύ μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,75. Ανακαλύφθηκε το 1872 από τον Γάλλο αστρονόμο Αλφόνς Μπορελλύ, που παρατηρούσε από τη Μασσαλία, και πήρε το όνομα της μιας από τις τρεις Μοίρες της ελληνικής μυθολογίας. Η μοναδική επιπρόσθηση αστέρα από τη Λάχεσι παρατηρήθηκε στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ το 1999.

120 Λάχεσις

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Αλφόνς Μπορελλύ
Ημ/νία ανακάλυψης	10 Απριλίου 1872
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Αφήλιο	3,301 AU (493,83 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,931 AU (438,48 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	3,116 AU (466,15 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,059
Περίοδος περιφοράς	2009,115
Μέση ανωμαλία	150,17°
Κλίση	6,954°
Ω	341,51°
Όρισμα περιηλίου	= 232,01°
Απόλυτο μέγεθος (H)	7,86

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η διάμετρος της Λάχεσης υπολογίσθηκε σε 174,1 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 5,5 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Λάχεσης εκτιμάται σε 4,87 cm/sec² (201 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη), ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 92,0 m/sec (331 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Λάχεσης είναι C (ανθρακούχος). Το ακριβές άλβεδό της είναι άγνωστο, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 115 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Λάχεσις περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 46 ώρες και 33 λεπτά, μία πολύ αργή περιστροφή για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα