Ο Έπικ (Öpik) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 15,8. Ανακαλύφθηκε το 1977 από την Αμερικανίδα αστρονόμο Έλινορ Χέλιν, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Εσθονού αστρονόμου Ερνστ Έπικ.

2099 Έπικ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Έλινορ Χέλιν
Ημερομηνία ανακάλυψης: 8 Νοεμβρίου 1977
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1977 VB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,362
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,303 AU (344,6 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,4692 AU (219,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,137 AU (469,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1276,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 26,969 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

218,87 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 159,23 °
Μέση ανωμαλία (M): 1,08 °

Εξαιτίας της πολύ μεγάλης εκκεντρότητας της τροχιάς του, ο Έπικ κοντά στο περιήλιο κινείται έξω από την Κύρια Ζώνη και τέμνει την τροχιά του πλανήτη Άρη. Εξαιτίας όμως της μεγάλης κλίσεως της τροχιάς του Έπικ ως προς την εκλειπτική (26° 58΄) είναι ιδιαίτερα απίθανο να συγκρουσθεί κάποτε με κάποιον πλανήτη.

Φυσικά χαρακτηριστικά Επεξεργασία

Ο φασματικός τύπος του Έπικ είναι S (λιθώδης, κατά Tholen) ή Ch (κατά SMASSII). Ο Έπικ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 5,5 ως 7,5 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία