Ο Σίλερ (Schiller) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,5. Ανακαλύφθηκε το 1960 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Γερμανού θεατρικού συγγραφέα και ποιητή Φρίντριχ Σίλερ.

3079 Σίλερ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): C.J. van Houten,
I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels
Ημερομηνία ανακάλυψης: 24 Σεπτεμβρίου 1960
Εναλλακτικές ονομασίες B: 2578 P-L, 1931 BC
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 13 Ιανουαρίου 2016 (Ι.Η. (JD) 2457400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,2195
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,683 AU (401,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,094 AU (313,3 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,272 AU (489,5 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1605,25 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 3,920 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

183,11 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 300,565 °
Μέση ανωμαλία (M): 114,89 °

Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Σίλερ είναι άγνωστα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές

Επεξεργασία