96 Αίγλη

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Αίγλη.

Η Αίγλη (Aegle) είναι πολύ μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,67. Ανακαλύφθηκε το 1868 από τον Κορσικανό αστρονόμο Ζερόμ Κοτζιά, που παρατηρούσε από τη Μασσαλία, και πήρε το όνομα της Αίγλης από την ελληνική μυθολογία.

96 Αίγλη

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Ζερόμ Κοτζιά
Ημ/νία ανακάλυψης	17 Φεβρουαρίου 1868
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Αφήλιο	3,460 AU (517,65 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,655 AU (397,13 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	3,057 AU (457,39 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,132
Περίοδος περιφοράς	1952,71
Μέση ανωμαλία	354,81°
Κλίση	15,938°
Ω	321,81°
Όρισμα περιηλίου	= 206,97°
Απόλυτο μέγεθος (H)	7,68

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Αίγλης υπολογίσθηκε σε 169,9 χλμ. από τρεις επιπροσθήσεις, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 5,1 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Αίγλης εκτιμάται σε 4,75 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 206 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 89,8 m/sec (323 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Αίγλης είναι ο σπάνιος T (σκούρος με άγνωστη σύσταση). Το άλβεδό της είναι 0,052 και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 114 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Αίγλη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 13 ώρες και 49 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα