Purpendicular είναι ο τίτλος του 15ου στούντιο δίσκου του βρετανικού χαρντ ροκ συγκροτήματος Deep Purple. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στην πόλη Ορλάντο των Ηνωμένων Πολιτειών από το Φεβρουάριο ως τον Οκτώβριο του 1995 και κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1996 στην Ευρώπη και δύο μήνες αργότερα στην Αμερική. Το άλμπουμ αυτό είναι το πρώτο το οποίο κυκλοφόρησαν οι Deep Purple με τον Στηβ Μορς στην κιθάρα, θέση στην οποία έχει παραμείνει μέχρι σήμερα.[1]

Purpendicular
Στούντιο άλμπουμ από Deep Purple
Κυκλοφόρησε17 Φεβρουαρίου 1996
Ηχογραφήθηκε1995
Μουσικό είδοςHard Rock, Heavy Metal
Διάρκεια62:16
ΠαραγωγόςDeep Purple
ΔισκογραφικήBMG (Ευρώπη) CMC International (Αμερική)
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Deep Purple)
'The Battle Rages On
(1993)
Purpendicular
(1996)
Abandon
(1998)

Η ιστορία του δίσκου και της περιοδείας του Επεξεργασία

Στις 17 Νοεμβρίου του 1993, οι Deep Purple έπαιξαν την τελευταία συναυλία με κιθαρίστα τον Ρίτσι Μπλάκμορ, στο Ελσίνκι της Φινλανδίας. Προσωρινός αντικαταστάτης του Μπλάκμορ για το υπόλοιπο της περιοδείας ήταν ο βιρτουόζος Τζο Σατριάνι μέχρι τις 6 Ιουλίου του 1994, για να αντικατασταθεί μόνιμα από τον πρώην κιθαρίστα των Dixie Dregs, Στηβ Μορς.[2]

 
Ο Στηβ Μορς ήταν το νέο πρόσωπο των Deep Purple

Η πρώτη εμφάνιση του Στηβ Μορς με το συγκρότημα έγινε στις 23 Νοεμβρίου του 1994 στο Μεξικό.[3] Τον Φεβρουάριο της νέας χρονιάς ξεκίνησαν να ηχογραφούν τον επερχόμενο δίσκο τους, τον πρώτο με τη νέα τους σύνθεση. Στις 18 Μαρτίου του 1995 ξεκίνησαν μία περιοδεία στη Νότια Κορέα και Νότια Αφρική για να τελειώσουν στο Νέο Δελχί της Ινδίας στις 12 Απριλίου 1995.[4]

Το καλοκαίρι του ίδιου έτους μέχρι και τον Οκτώβριο ολοκλήρωσαν τις ηχογραφήσεις των κομματιών τα οποία θα αποτελούσαν το "Purpendicular", στις "Greg Rike Productions" του Ορλάντο. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στην Ευρώπη και την Ιαπωνία από τη "BMG" και από την "CMC International" στις Ηνωμένες Πολιτείες και δίχασε τους οπαδούς του συγκροτήματος, κυρίως λόγω της αντικατάστασης του Ρίτσι Μπλάκμορ από τον Στηβ Μορς αλλά και της αλλαγής στο ύφος του συγκροτήματος το οποίο υιοθέτησε περισσότερα progressive στοιχεία, ιδιαίτερα σε κομμάτια όπως το "The Aviator".[5] Το συγκεκριμένο άλμπουμ ανέβηκε στο Top-20 των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών αλλά ήταν ο πρώτος στούντιο δίσκος του συγκροτήματος ο οποίος δεν κατάφερε να φθάσει στο βρετανικό Top-25 από το 1969.

Οι κριτικές για το άλμπουμ ήταν θετικές, με το "Allmusic" να του δίνει τρία αστέρια με άριστα τα πέντε, το "Metal Storm" 7 / 10, το "The Daily Vault" Α - και το "Ultimate Guitar" 97%.[6][7]

Η περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ ξεκίνησε στις 15 Φεβρουαρίου του 1996 στην πόλη Πλίμουθ της Αγγλίας και συνεχίστηκε μέχρι και τα μέσα Μαρτίου στη Μεγάλη Βρετανία. Η μεγάλη αυτή περιοδεία συνεχίστηκε με συναυλίες στη Γερμανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Αυστρία και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου. Στα τέλη του μήνα συνέχισαν με δέκα συναυλίες στην Ιαπωνία για να μεταβούν στη Βόρεια Αμερική μέχρι τα τέλη της χρονιάς. Στις αρχές του 1997 έκαναν περιοδεία στη Λατινική Αμερική για να τελειώσουν την περιοδεία του δίσκου στο Καράκας της Βενεζουέλας στις 29 Μαρτίου του 1997.[4]

Ανάλυση τραγουδιών Επεξεργασία

Το "Purpendicular" παρουσίασε μία πιο μοντέρνα εκδοχή των Deep Purple, αφήνοντας εκτός άλμπουμ τις επιρροές του Ρίτσι Μπλάκμορ. Επίσης, χαρακτηρίστηκε από την αλλαγή στην προσέγγιση των φωνητικών από τον Ίαν Γκίλαν, του οποίου η φωνή είχε ξεκινήσει να φθίνει λόγω της ηλικίας του, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στην εκφραστικότητα εν αντιθέσει με τα υψηλά φωνητικά του παρελθόντος.

Το άλμπουμ ξεκινάει με το "Vavoom: Ted the Mechanic", ένα ρυθμικό κομμάτι βασισμένο στην κιθάρα του Μορς, του οποίου οι στίχοι αναφέρονται στην πραγματική ιστορία ενός ανθρώπου που είχε γνωρίσει ο Ίαν Γκίλαν σε κάποιο μπαρ εννέα χρόνια νωρίτερα.[8]

Ακολουθεί το "Loosen My Strings", ένα από τα μελωδικά τραγούδια του δίσκου, το οποίο έδειξε ένα μουσικό ύφος το οποίο το συγκρότημα δεν θα είχε με τον Μπλάκμορ στη σύνθεση του. Τον ρυθμό του τραγουδιού συνοδεύουν τα πλήκτρα του Τζον Λορντ, τα οποία στο ρεφρέν μεταλλάσσονται σε πιάνο.[9]

Το "Soon Forgotten" είναι ένα βαρύ κομμάτι, του οποίου ο ρυθμός αλλάζει αρκετές φορές και στηρίζεται σε έναν παράξενο ήχο πλήκτρων του Λορντ, ενώ τα φωνητικά του Ίαν Γκίλαν είναι σε στυλ ομιλίας.[10]

Τέταρτο κομμάτι του άλμπουμ είναι το "Sometimes I Feel Like Screaming", ένα από τα γνωστότερα τραγούδια της νεότερης εποχής των Deep Purple, το οποίο ξεκινάει με μία ακουστική εισαγωγή της κιθάρας του Μορς, ακολουθούμενη από ένα μέσου ρυθμού, μελωδικό τραγούδι και ένα έντονα συναισθηματικό σόλο κιθάρας στο τέλος του.[11]

Πέμπτο τραγούδι του "Purpendicular" είναι το "Cascades: I'm Not Your Lover", ένα γρήγορο χαρντ ροκ κομμάτι του οποίου η εισαγωγή γίνεται από τον ήρεμο ήχο των πλήκτρων για να ακολουθήσουν όλα τα όργανα μαζί μισό λεπτό αργότερα. Το κομμάτι περιέχει σόλο πλήκτρων από τον Λορντ, ακολουθούμενο αμέσως από σόλο κιθάρας του Μορς.[10]

 
Ο Ίαν Γκίλαν στην περιοδεία του Purpendicular

Το "The Aviator" είναι ένα progressive rock κομμάτι, με πολλές φολκ επιρροές οι οποίες φανερώνουν την ποικιλία στον ήχο του Μορς με την "μεσαιωνικού τύπου" ενορχήστρωση του.[12]

Ακολουθεί το "Rosa's Cantina", σε φανκ ροκ ρυθμούς, με τον Γκίλαν να παίζει σόλο φυσαρμόνικας και να παρουσιάζει παρόμοια φωνητικά με τα προαναφερθέντα στο "Soon Forgotten".[10]

Όγδοο τραγούδι του άλμπουμ είναι το "A Castle full of Rascals", το οποίο ξεκινάει με μία ατμοσφαιρική εισαγωγή του Μορς, για να μπουν τα τύμπανα του Ίαν Πέις σε ένα δυνατό και γρήγορο χαρντ ροκ ρυθμό, με δυναμικά φωνητικά από τον Ίαν Γκίλαν.[13]

Το "A Touch Away" είναι μία μπαλάντα η οποία ανοίγει με μία περίτεχνη, ακουστική εισαγωγή του Μορς ενώ τα πλήκτρα του Λορντ δίνουν ένα ευχάριστο background στο τραγούδι. Οι αισιόδοξοι στίχοι του Γκίλαν πλαισιώνουν το κομμάτι, το οποίο περιέχει σόλο κιθάρας και πλήκτρων.[14]

Το "Hey Cisco" είναι κομμάτι το οποίο ξεκινάει με τα τύμπανα του Πέις να δίνουν ένα γρήγορο ρυθμό, συνοδευόμενα από μία ήρεμη μελωδία από τον Μορς, πριν το τραγούδι γίνει πιο έντονο και ρυθμικό, με τζαζ αισθητική καθοδηγούμενη από το μπάσο του Ρότζερ Γκλόβερ.[10]

Ακολουθεί το "Somebody Stole My Guitar", ένα χέβι μέταλ τραγούδι με πολύ δυνατό ρυθμό από τον Μορς και μελωδικό ρεφρέν, το οποίο περιέχει διάλογο στο σόλο από τα πλήκτρα και την κιθάρα.[10]

Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το "The Purpendicular Waltz", ένα μπλουζ ροκ κομμάτι, το οποίο ανοίγει με τη φυσαρμόνικα του Γκιλαν. Το τραγούδι περιέχει ένα ατμοσφαιρικό σόλο κιθάρας του Μορς και ένα μπλουζ σόλο πλήκτρων του Λορντ.[10]

Τα τραγούδια Επεξεργασία

1. Vavoom: Ted the Mechanic (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 4:16
2. Loosen My Strings (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 5:57
3. Soon Forgotten (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 4:47
4. Sometimes I Feel Like Screaming (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 7:29
5. Cascades: I'm Not Your Lover (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 4:43
6. The Aviator (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 5:20
7. Rosa's Cantina (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 5:10
8. A Castle full of Rascals (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 5:11
9. A Touch Away (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 4:36
10. Hey Cisco (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 5:53
11. Somebody Stole My Guitar (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 4:09
12. The Purpendicular Waltz (Gillan, Glover, Morse, Lord, Paice) - 4:45

Κυκλοφορίες Επεξεργασία

Θέσεις τσαρτ Επεξεργασία

Purpendicular (άλμπουμ)

Επίσημη κυκλοφορία: 17 Φεβρουαρίου 1996

Χώρα Θέση
Σουηδία[16] 3
Πολωνία[17] 7
Φινλανδία[16] 9
Αυστρία[18] 16
Ουγγαρία[19] 17
Ελβετία[20] 17
Γερμανία[16] 20
Ιαπωνία[21] 28
Νορβηγία[16] 30
Βέλγιο[22] 47
Ηνωμένο Βασίλειο[16] 58
Ολλανδία[23] 87

Τα μέλη του συγκροτήματος Επεξεργασία

Το Purpendicular ηχογραφήθηκε από τη έβδομη σειρά μελών του συγκροτήματος. Τα μέλη της ήταν τα εξής:

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία