ΑΣ Ρόμα

ιταλική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα την Ρώμη

Η Ρόμα (ιταλικά: Roma) είναι ιταλικός επαγγελματικός ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ρώμης. Ιδρύθηκε το 1927 έπειτα από συγχώνευση ομάδων της πόλης. Είναι μία από τις πιο ιστορικές ομάδες της Ιταλίας, καθώς έχει συμμετάσχει σε όλη της την ιστορία στην πρώτη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος (Σέριε Α) εκτός από μία αγωνιστική περίοδο, κατέχοντας την δεύτερη καλύτερη σχετική επίδοση μαζί με την Γιουβέντους, πίσω μόνο από την Ίντερ.

ΑΣ Ρόμα
Επίσημη ονομασίαAssociazione Sportiva Roma
ΠροσωνύμιοΟι Κιτρινοκόκκινοι και Η Μαγική
Ίδρυση7  Ιουνίου 1927
ΈδραΡώμη, Ιταλία
ΣτάδιοΟλυμπιακό Στάδιο Ρώμης, Ρώμη
Χρώματακίτρινο και κόκκινο
ΙδιοκτήτηςNEEP Roma Holding
ΠρόεδροςDan Friedkin
ΠροπονητήςΝτανιέλε Ντε Ρόσι
ΠρωτάθλημαΣέριε Α
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Η Ρόμα έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ιταλίας τρεις φορές, το Κύπελλο Ιταλίας εννέα φορές ενώ κατέχει και δύο Σούπερ Καπ Ιταλίας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Εκθέσεων (τον πρόδρομο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ) το 1961 και ένα ΟΥΕΦΑ Κόνφερενς Λιγκ το 2022, ενώ έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1984, όπου στον εντός έδρας μονό τελικό έχασε στα πέναλτι από την Λίβερπουλ, καθώς και στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1991 όπου ηττήθηκε από την Ίντερ.

Η έδρα της ομάδας είναι το Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης (γνωστό ως Ολίμπικο), το δεύτερο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό γήπεδο της χώρας. To 2009 ξεκίνησε ο σχεδιασμός για την κατασκευή του νέου ιδιόκτητου γηπέδου της ομάδας στα δυτικά προάστια της Ρώμης με χωρητικότητα 55.000 θέσεις και βασισμένο στα πρότυπα των ποδοσφαιρικών γηπέδων της Αγγλίας.

Ιστορία Επεξεργασία

Η Ρόμα ιδρύθηκε στις 22 Ιουλίου 1927, από την συγχώνευση τριών ομάδων της Ρώμης, της Ρομάν, της Άλμπα και της Φορτιτούντο. Καθοδηγητής στην ίδρυσή της υπήρξε ο δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι ο οποίος, αν και οπαδός της συμπολίτισσας Λάτσιο, επιθυμούσε για λόγους ανταγωνισμού την ύπαρξη δύο δυνατών ομάδων στη Ρώμη που θα μπορούσαν επίσης να αντιπαρατεθούν έχοντας περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στους ισχυρούς συλλόγους του Βορρά, σε μια περίοδο που το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας έδινε μεγάλη σημασία στο ποδόσφαιρο.

Αρχικά, η Ρόμα χρησιμοποιούσε ως έδρα της το γήπεδο Testaccio στην ομώνυμη λαϊκή συνοικία νοτίως του κέντρου της πόλης, με συνέπεια στους κόλπους των οπαδών της να συγκεντρωθούν κυρίως άνθρωποι της εργατικής τάξης. Αντίθετα η μεγάλη της αντίπαλος Λάτσιο, αγωνιζόταν στο στάδιο Rondinella της περιοχής Parioli στον εύπορο βόρειο τομέα της Ρώμης και ήταν περισσότερο αγαπητή στα συντηρητικά αστικά στρώματα, με μερίδα οπαδών της μέχρι και σήμερα να ανήκει στον ακροδεξιό χώρο.[1]

Το έμβλημα της Ρόμα αποτελείται από τη λύκαινα και τα δύο νήπια, τους Ρωμύλο και Ρώμο, που αναπαριστούν τον μύθο της γέννησης της Ρώμης. Τα χρώματα της ομάδας είναι το σκούρο κόκκινο και το χρυσοκίτρινο, δηλαδή τα επίσημα χρώματα της Ρώμης που συμβολίζουν τον Θεό και το αυτοκρατορικό παρελθόν της πόλης. Για τον λόγο αυτό το πιο διαδεδομένο προσωνύμιο της Ρόμα είναι τζαλορόσι (giallorossi), που σημαίνει 'κιτρινοκόκκινοι', ενώ η ομάδα είναι επίσης γνωστή ως λούπι (lupi), δηλαδή 'λύκοι' από το έμβλημά της και λα Μάτζικα (la Magica), που μεταφράζεται ως 'η Μαγική'.

Όντας ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της Σέριε Α την περίοδο 1929–30, η Ρόμα έχει αγωνιστεί στην κορυφαία κατηγορία για ολόκληρη την ιστορία της εκτός από την περίοδο 1951–52. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία της ομάδας ήρθε την περίοδο 1941–42 όταν κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της, ενώ είχαν προηγηθεί συμμετοχές σε τελικούς του ιταλικού κυπέλλου. Στα επόμενα χρόνια έπεσε στην αφάνεια, μέχρι τη δεκαετία του '60 οπότε και κατέκτησε δύο εθνικά κύπελλα αλλά και έναν ευρωπαϊκό τίτλο, το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων της περιόδου 1960–61.

Η καλύτερη περίοδος της ιστορίας της ομάδας ήρθε τη δεκαετία του '80, όταν έγινε το αντίπαλο δέος της Γιουβέντους στο ιταλικό πρωτάθλημα, φτάνοντας στην κορυφή την περίοδο 1982–83 και κατακτώντας τέσσερα κύπελλα, ενώ έφτασε και στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1983–84 που διεξήχθη στην έδρα της, το Ολίμπικο της Ρώμης, όπου όμως έχασε στα πέναλτι από τη Λίβερπουλ. Η σπουδαία αυτή περίοδος της Ρόμα ολοκληρώθηκε με τη συμμετοχή της στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 1990–91 όπου ηττήθηκε από την Ίντερ, ενώ την ίδια περίοδο κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, η Ρόμα επανήλθε στους τίτλους κατακτώντας το τρίτο της πρωτάθλημα την περίοδο 2000–01, δύο Κύπελλα Ιταλίας και δύο Σούπερ Καπ.

Έμβλημα Επεξεργασία

Το σημερινό έμβλημα της Ρόμα αποτελεί αναδιαμόρφωση του πρώτου εμβλήματος, το οποίο χρησιμοποίησε από την ίδρυση της μέχρι τα τέλη του 1970.[2] Το 1978, το τελευταίο έτος της προεδρίας Αντσαλόνε, κατά τη διάρκεια ενός φιλικού στην Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ενάντια στη Νιου Γιορκ Κόσμος, στελέχη της Ρόμα είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν πώς στην Αμερική, το άθλημα καθοδηγείται κυρίως από την εμπορευματοποίηση και την πώληση των προϊόντων που σχετίζονται με την ομάδα.[3] Αυτό αναγκάζει την εταιρεία να δημιουργήσει ένα διαφημιστικό τμήμα, αναθέτοντας στο γραφίστα Πιέρο Γκρατόν (Piero Gratton) τη δημιουργία ενός νέου λογότυπου για την εταιρεία των τζιαλορόσι, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα εμπορικό σήμα που θα σχετίζεται με τα προϊόντα του συλλόγου.[2]

Η λύκαινα (Lupa capitolina) δεν μπορούσε να καταχωρηθεί ως εμπορικό σήμα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία του περίφημου στυλιζαρισμένου μαύρου λύκου (lupetto) με κόκκινα μάτια, που συχνά φαινόναν να πλαισιώνεται από δύο ομόκεντρους κύκλους. Μαζί με το πρότυπο δημιουργήθηκε και ένα δεύτερο λογότυπο, το τυποποιημένο «R», με κίτρινο κόκκινο και μαύρο, αλλά, σε αντίθεση με το πρώτο, δεν είχε επιτυχία.[2] Στις 20 Ιουλίου του 1997, στο πλαίσιο συμφωνίας με το δήμο της Ρώμης (Comune di Roma), η società capitolina χορήγησε ειδική άδεια για την χρησιμοποίηση και αναπαραγωγή του συμβόλου της λύκαινας, έτσι, δημιουργήθηκε μια καινούρια εκδοχή του εμβλήματος,[4] και στις 22 Μαΐου του 2013 παρουσιάστηκε μία επίσης νέα εκδοχή του εμβλήματος της Ρόμα, η οποία όμως είναι διαφορετική από την προηγούμενη καθώς τα αρχικά «ASR» αντικαθίστανται από τη λέξη «Roma» με την ημερομηνία της ίδρυσης του συλλόγου, καθώς και με την αναδημιουργία της λύκαινας με τα δίδυμα σε χρώματα μαύρο-ασημί.[5]

Εξέλιξη του εμβλήματος Επεξεργασία

Από τη δημιουργία του πρώτου εμπορικού σήματος το 1978 έως σήμερα:

Στάδιο Επεξεργασία

 
Το Stadio Olimpico.

Η Ρόμα χρησιμοποιεί το Ολυμπιακό Στάδιο Ρώμης (Ολίμπικο) για τους εντός έδρας αγώνες.[6]

Το στάδιο κτίστηκε το 1927, σύμφωνα με τα σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Ενρίκο ντελ Ντέμπιο. Ήταν το κύριο στάδιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960. Ενώ έχει φιλοξενήσει ανά καιρούς διάφορα αθλητικά γεγονότα και τελικούς κορυφαίων ποδοσφαιρικών διοργανώσεων. Είναι χωρητικότητας 72.698 θέσεων.[7]

Τίτλοι Επεξεργασία

3 Πρωταθλήματα Ιταλίας

  • 1942, 1983, 2001

9 Κύπελλα Ιταλίας

  • 1964, 1969, 1980, 1981, 1984, 1986, 1991, 2007, 2008

2 Σούπερ Καπ Ιταλίας

  • 2001, 2007

1 ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ

  • 2022

1 Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων

  • 1961

Παίκτες Επεξεργασία

Τρέχουσα σύνθεση Επεξεργασία

Τελευταία ενημέρωση: 25 Μαΐου 2022.[8]

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
1   Τ Ρουί Πατρίσιο
2   Α Ρικ Κάρσντορπ
3   Α Ρόζερ Ιμπάνιεζ
4   Μ Μπρίαν Κριστάντε (3ος αρχηγός)
5   Α Ματίας Βίνια
6   Α Κρις Σμόλινγκ
7   Μ Λορέντσο Πελεγκρίνι (αρχηγός)
9   Ε Τάμι Έιμπραχαμ
11   Ε Κάρλες Πέρες
14   Ε Έλντορ Σομουρόντοφ
15   Α Έινσλι Μέιτλαντ-Νάιλς (δανεικός από Άρσεναλ)
17   Μ Ζορντάν Βερετού
22   Μ Νικολό Ζανιόλο
No. Έθνος Θέση Παίκτης
23   Α Τζανλούκα Μαντσίνι (υπαρχηγός)
24   Α Μάρας Κούμπουλα (δανεικός από Ελλάς Βερόνα)
27   Μ Σέρζιο Ολιβέιρα (δανεικός από Πόρτο)
37   Α Λεονάρντο Σπινατσόλα
42   Μ Αμαντού Ντιαουαρά
52   Μ Εντόαρντο Μποβέ
55   Μ Έμπριμα Ντάρμπο
59   Ε Νικόλα Ζαλέβσκι
63   Τ Πιέτρο Μποέρ
64   Ε Φέλιξ Αφένα-Γκιάν
77   Μ Χένρικ Μικιταριάν
87   Τ Ντάνιελ Φουτσάτο
92   Ε Στέφαν Ελ Σαράουι

Πρόεδροι Επεξεργασία

  • Italo Foschi (1927–1928)
  • Renato Sacerdoti (1928–1934)
  • Vittorio Scialoja (1934–1935)
  • Igino Bettini (1935–1941)
  • Edgardo Bazzini (1941–1943)
  • Pietro Baldassarre (1943–1949)
  • Pier Carlo Restagno (1949–1950)
  • Romolo Vaselli (1950)
  • Renato Sacerdoti (1951–1958)
  • Anacleto Gianni (1958–1962)
  • Francesco Marini-Dettina (1962–1965)
  • Franco Evangelisti (1965–1968)
  • Francesco Ranucci (1968–1969)
  • Alvaro Marchini (1969–1971)
  • Gaetano Anzalone (1971–1979)
  • Dino Viola (1979–1991)
  • Flora Viola (1991)
  • Giuseppe Ciarrapico (1991–1993)
  • Ciro Di Martino(1993)
  • Pietro Mezzaroma (1993)
  • Franco Sensi (1993– )
  • Rossella Sensi (Επίτιμος πρόεδρος, 2004– )
  • James Pallotta (August 27, 2012-)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Το ποδόσφαιρο στη Ρώμη». UEFA (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2015. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Gratton: "Un logo ed una maglia, così scardinammo il sistema"» (στα Ιταλικά). AS Roma. 8 Αυγούστου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  3. cfr: Massimo Izzi. «Dall'addio alla Lupa Capitolina al lancio delle tessere "Partner Roma". Le ultime innovazioni dell'era Anzalone, con una testimonial d'eccezione». Il Romanista, σελ. 11. 
  4. Castellani, Ceci, de Conciliis, σελίδες 182-188
  5. «L'AS Roma presenta l’aggiornamento della brand identity» (στα ιταλικά). AS Roma. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-06-26. https://web.archive.org/web/20150626193039/http://www.asroma.it/it/notizie/las_roma_presenta_laggiornamento_della_brand_identity/. Ανακτήθηκε στις 2015-12-31. 
  6. «10 Stadio Olimpico Facts» (στα Αγγλικά). AS Roma. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  7. «Roma. La squadra» (στα Ιταλικά). Corriere dello sport. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. «Players and Staff». A.S. Roma. 8 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία