Οι Αρχαίοι Βρετανοί, ή απλά Βρετανοί, (αγγλικά: Brittons/ Celtic Brittons, λατινικά: Britanni) ήταν οι κελτικοί λαοί που κατοίκησαν στη Μεγάλη Βρετανία από την Εποχή του Σιδήρου έως τον Μεσαίωνα, όταν διασπάστηκαν σε Ουαλούς, Κορνουαλούς και Βρετόνους (μεταξύ άλλων). Ομιλούσαν την Κοινή Βρυθονική γλώσσα, από την οποία αναπτύχθηκαν οι σύγχρονες Βρυθονικές γλώσσες.

Η Μεγάλη Βρετανία πριν από τον Αγγλοσαξονικό εποικισμό του 5ου αιώνα. Οι περιοχές των Βρετανών σε κόκκινο (μετέπειτα Αγγλία & Ουαλία), των Πικτών σε μπλε και των Γαέλων σε πράσινο (μετέπειτα Σκωτία).

Οι αρχαιότερες γνωστές μαρτυρίες για τους Αρχαίους Βρετανούς προέρχονται από έλληνες και ρωμαίους συγγραφείς της Εποχής του Σιδήρου. Τα αρχαία φρούρια σε λόφους μαρτυρούν πως η Κελτική Βρετανία αποτελούταν από μεγάλο αριθμό φυλών και βασιλείων. Οι Βρετανοί ασπάζονταν την αρχαία Κελτική θρησκεία με ιερείς του Δρυΐδες. Ορισμένες από τις νότιες φυλές είχαν επαφές με την ηπειρωτική Ευρώπη, όπως τη Βελγική και Κελτική Γαλατία. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέκτησε μεγάλο μέρος της Βρετανίας τον 1ο αιώνα μ.Χ. ιδρύοντας την επαρχία της Βρετανίας (Provincia Britannia). Το βόρειο μέρος του νησιού δεν κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους και το Τείχος του Αδριανού αποτέλεσε το βόρειο σύνορο της αυτοκρατορίας. Στα νοτιά και ανατολικά του νησιού αναπτύχθηκε ένας Ρωμαιο-βρετανικός πολιτισμός και η Βρετανική Λατινική συνυπήρχε με τη Βρυθονική γλώσσα.[1] Δεν είναι σαφές ποια ήταν η σχέση μεταξύ των Βρετανών με τους βόρειους Πίκτες, οι οποίοι ζούσαν έξω από την αυτοκρατορία. Η επικρατέστερη άποψη είναι πως η Πικτική γλώσσα είχε στενή σχέση με την Κοινή Βρυθονική. Αντίθετα, η σημερινή Σκωτική Γαελική που ομιλείται στη Σκωτία είναι κομμάτι των Γοϊδελικών γλωσσών, οι οποίες μαζί με τις Βρυθονικές είναι οι μόνες ζωντανές Κελτικές γλώσσες.

Μετά το τέλος της Ρωμαϊκής κυριαρχίας κατά το πρώτο μισό του 5ου αιώνα, ξεκίνησε ο Αγγλοσαξονικός εποικισμός της Βρετανίας. Ο πολιτισμός και η γλώσσα των Βρετανών διασπάστηκε και η επικράτειά τους έγινε Αγγλοσαξονική. Σε αυτή την εποχή οι Βρετανοί μετακινήθηκαν στην ηπειρωτική Ευρώπη και εγκαθίδρυσαν αποικίες, όπως στη Βρετάνη της σημερινής Γαλλίας, τις Αγγλονορμανδικές Νήσους και τη Γαλικία της σημερινής Ισπανίας. Έως τον 11ο αιώνα, οι Βρετανοί, ομιλητές της Κοινής Βρυθονικής, είχαν διασπαστεί σε διακριτές γλωσσικές ομάδες, όπως οι Ουαλοί της Ουαλίας, οι Κορνουαλοί της Κορνουάλης, οι Βρετόνοι της Βρετάνης και οι ομιλητές της Κυμβρικής στην Κάμπρια.[2]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Sawyer, P. H. (1998). From Roman Britain to Norman England (2nd ed έκδοση). London: Routledge. ISBN 0-203-45046-9. 52489970. 
  2. Brown, Ian, February 28- (2007). The Edinburgh history of Scottish literature. Edinburgh: Edinburgh University Press. ISBN 0-7486-1615-2. 70672076.