Βανέσα Ρέντγκρεϊβ

Βρετανή ηθοποιός

Η Βανέσα Ρέντγκρεϊβ (Vanessa Redgrave, γενν. 30 Ιανουαρίου 1937) είναι Αγγλίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης καθώς και πολιτική ακτιβίστρια.

Βανέσα Ρέντγκρεϊβ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Vanessa Redgrave (Αγγλικά)
Γέννηση30  Ιανουαρίου 1937[1][2][3]
Μπλάκχιθ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΣπουδέςΚεντρική Σχολή Ομιλίας και Δράματος[4], Queen's Gate School και The Alice Ottley School
Ιδιότητασεναριογράφος, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών και σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων
ΣύζυγοςTony Richardson (1962–1967)[5] και Φράνκο Νέρο (από 2006)[5]
ΤέκναΝατάσα Ρίτσαρντσον, Τζόελι Ρίτσαρντσον[6] και Κάρλο Γκάμπριελ Νέρο[6]
ΓονείςΜάικλ Ρεντγκρέιβ[7] και Ρέιτσελ Κέμπσον[7]
ΑδέλφιαΚόριν Ρεντγκρέιβ
Λιν Ρέντγκρεϊβ[7]
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, βραβείο Ντονόστια (1999), Όσκαρ Β΄ Γυναικείου Ρόλου (1977), βραβείο Τόνυ καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε θεατρικό έργο (2003), Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων, Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου - κινηματογραφική ταινία (1978), βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Α' γυναικείου ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (1981), Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Καλύτερου Β' γυναικείου ρόλου σε μίνι σειρά ή τηλεταινία (2000), Drama Desk Award for Outstanding Actress in a Play, Ντάμα Ταξιάρχις του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας[8], Golden Globe Award for Best Supporting Actress – Series, Miniseries or Television Film (2001), Βραβείο Μέλους Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (2010), Βραβείο Γυναικείου ρόλου Φεστιβάλ Καννών (1966), Βραβείο Γυναικείου ρόλου Φεστιβάλ Καννών (1969), Volpi Cup for Best Actress (1994), Ντάμα Ταξιάρχις του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (1  Ιανουαρίου 2022)[9], Evening Standard Theatre Award for Best Actress και βραβείο Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Συνολικής προσφοράς (2023)[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Έγινε γνωστή το 1961, όταν υποδύθηκε τη Ρόζαλιντ στο θεατρικό έργο As You Like It και από τότε έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 35 εμφανίσεις στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου και στο Μπρόντγουεϊ, κερδίζοντας τα βραβεία Τόνι και Ολίβιε. Στον κινηματογράφο έχει πρωταγωνιστήσει σε περισσότερες από 80 ταινίες, συμπεριλαμβανομένων και των Μόργκαν, ο Τρελός Εραστής (Morgan: A Suitable Case for Treatmen, 1966), Ισιδώρα (Isadora, 1968), Μαίρη, Βασίλισσα της Σκοτίας (Mary Queen of Scots, 1971), Τζούλια (Julia, 1977), Οι Βοστονέζοι (The Bostonians, 1984), Επικίνδυνη Αποστολή (Mission: Impossible, 1996), Εξιλέωση (Atonement, 2007) και Foxcatcher (2014). Η Ρέντγκρεϊβ έχει ονομαστεί από τους Άρθουρ Μίλερ και Τένεσι Ουίλιαμς ως «η σπουδαιότερη ηθοποιός εν ζωή της εποχής μας» και παραμένει μέχρι σήμερα η μόνη Βρετανίδα ηθοποιός, που έχει βραβευτεί με Όσκαρ, Έμμυ, Τόνι, Χρυσή Σφαίρα, Screen Actors Guild Award και βραβείο Φεστιβάλ Καννών. Το 2010 έλαβε τιμητικό βραβείο BAFTA «ως αναγνώριση για την εξαιρετική συνεισφορά της στον κινηματογράφο».[11]

Μέλος της οικογένειας ηθοποιών Ρέντγκρεϊβ (πέντε γενιές), είναι κόρη των ηθοποιών Σερ Μάικλ Ρέντγκρεϊβ και Ρέιτσελ Κέμπσον, αδερφή της Λιν και του Κόριν Ρέντγκρεϊβ, επίσης ηθοποιών, μητέρα των ηθοποιών Τζόλι και Νατάσα Ρίτσαρντσον, θεία της ηθοποιού Τζέμα Ρέντγκρεϊβ, καθώς και πεθερά του ηθοποιού Λίαμ Νίσον.

Πρώτα χρόνια και προσωπική ζωή Επεξεργασία

Η Ρέντγκρεϊβ γεννήθηκε στο Γκρίνουιτς του Λονδίνου. Ο Λόρενς Ολίβιε ανακοίνωσε τη γέννησή της στο κοινό κατά τη διάρκεια της παράστασης Άμλετ, όταν είπε ότι ο Λαέρτης (που υποδυόταν ο Σερ Μάικλ Ρέντγκρεϊβ) απέκτησε μια κόρη.

Οι κόρες της Ρέντγκρεϊβ, Νατάσα Ρίτσαρντσον (1963-2009) και Τζόελι Ρίτσαρντσον από το γάμο της με το σκηνοθέτη Τόνι Ρίτσαρντσον, έγιναν επίσης ηθοποιοί. Ο γιός της, Κάρλο Γκάμπριελ Νέρο, που απέκτησε με τον Ιταλό ηθοποιό Φράνκο Νέρο, είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης. Γνωρίστηκε με τον Νέρο στα γυρίσματα της ταινίας Camelot το 1967, τη χρονιά που χώρισε με τον σύζυγό της Τόνι Ρίτσαρντσον, ο οποίος την άφησε για τη Γαλλίδα ηθοποιό Ζαν Μορό. Παντρεύτηκε με τον Νέρο στις 31 Δεκεμβρίου 2006.[12]

Σε διάστημα 14 μηνών μεταξύ 2009-2010 έχασε τη μία κόρη της και τα δύο μικρότερα αδέρφια της. Η κόρη της Νατάσα Ρίτσαρντσον πέθανε στις 18 Μαρτίου 2009 μετά από ατύχημα, το οποίο της είχε προκαλέσει βαρύ τραύμα στο κεφάλι.[13][14] Στις 6 Απριλίου 2010 πέθανε ο αδερφός της Κόριν Ρέντγκρεϊβ και στις 2 Μαΐου 2010 πέθανε η αδερφή της, Λιν Ρέντγκρεϊβ.

Κινηματογραφική σταδιοδρομία Επεξεργασία

Πρώτες ταινίες Επεξεργασία

Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος της Ρέντγκρεϊβ έγινε στην ταινία Μόργκαν: Ο Τρελός Εραστής (Morgan: A Suitable Case for Treatment) το 1966. Για την ερμηνεία της στην ταινία έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα, BAFTA και κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών.[15] Η πρώτη της υποψηφιότητα για βραβείο Όσκαρ συνέπεσε με την πρώτη της αδελφής της Λιν, που ήταν υποψήφια για την ταινία Τζόρτζι, η πολυαγαπημένη (Georgy Girl, 1966). Ήταν η δεύτερη φορά στην ιστορία του θεσμού, που συνέβαινε κάτι τέτοιο από το 1941, όταν είχαν βρεθεί συνυποψήφιες οι αδελφές Ολίβια Ντε Χάβιλαντ και Τζόαν Φοντέιν, που τελικά έχασαν από την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Το 1966 πρωταγωνίστησε επίσης στο Μπλόου Απ (Blow up) σε σκηνοθεσία Μικελάντζελο Αντονιόνι και το 1967 υποδύθηκε τη Γκουίνεβιρ στην ταινία Camelot. Το 1968 υποδύθηκε τη χορεύτρια Ισιδώρα Ντάνκαν στην ταινία Ισιδώρα (Isadora), για την οποία βραβεύτηκε για δεύτερη φορά στο Φεστιβάλ Καννών και έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα.[15] Το 1971 πρωταγωνίστησε μαζί με τις Κάθριν Χέπμπορν και Ειρήνη Παππά στην ταινία Τρωάδες (The Trojan Women) που σκηνοθέτησε ο Μιχάλης Κακογιάννης. Την επόμενη χρονιά υποδύθηκε τη Μαρία Α' της Σκωτίας στην ταινία Μαίρη, Βασίλισσα της Σκοτίας (Mary, Queen of Scots).

Τζούλια, The Palestinian και διχογνωμία στα Όσκαρ Επεξεργασία

Το 1977 η Ρέντγκρεϊβ χρηματοδότησε και αφηγήθηκε το ντοκιμαντέρ The Palestinian, το οποίο αφορούσε τους Παλαιστίνιους και τις δραστηριότητες της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ). Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε μαζί με τη Τζέιν Φόντα στην ταινία Τζούλια (Julia), με θέμα μία γυναίκα που δολοφονήθηκε από έναν Γερμανό Ναζί πριν το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για την αντίστασή της στο φασισμό. Όταν η Ρέντγκρεϊβ έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ[16] για την ερμηνεία της στο ρόλο της Τζούλια, μέλη της Εβραϊκής Αμυντικής Ένωσης, οδηγούμενα από το Ραβίνο Μέιρ Καέιν διαμαρτυρήθηκαν για τη στάση της Ρέντγκρεϊβ υπέρ των Παλαιστινίων και συγκεντρώθηκαν έξω από το θέατρο όπου γινόταν η απονομή των βραβείων.[17]

Η Ρέντγκρεϊβ τελικά κέρδισε το Όσκαρ β' γυναικείου ρόλου.[16] Παραλαμβάνοντας το βραβείο είπε:

"Αγαπητοί μου συνάδερφοι, σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την τιμή που κάνετε στη δουλειά μου. Νομίζω ότι η Τζέιν Φόντα κι εγώ έχουμε κάνει την καλύτερή μας δουλειά και νομίζω ότι αυτό οφείλεται εν μέρει στο σκηνοθέτη μας Φρεντ Τσίνεμαν. Κι επίσης πιστεύω ότι οφείλεται εν μέρει στο ότι πιστέψαμε και πιστεύουμε σε αυτό που εκφράζουμε - δύο ανάμεσα σε εκατομμύρια, που έδωσαν τη ζωή τους και ήταν προετοιμασμένοι να θυσιάσουν τα πάντα στον αγώνα ενάντια στο φασισμό και τη ρατσιστική ναζιστική Γερμανία. Και σας χαιρετώ και σας τιμώ και νομίζω ότι θα πρέπει να είστε πολύ περήφανοι, που τις τελευταίες εβδομάδες σταθήκατε ακέραιοι και δεν επιτρέψατε να σας τρομάξει μια ομάδα σιωνιστών χούλιγκαν, των οποίων η συμπεριφορά είναι μια προσβολή προς όλους τους Εβραίους όλου του κόσμου και του μεγάλου και ηρωικού αγώνα τους ενάντια στο φασισμό και την καταπίεση. Σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ και υπόσχομαι ότι θα συνεχίσω να μάχομαι για πάντα ενάντια στον αντισημιτισμό και στο φασισμό".[18]

Αργότερα ο σεναριογράφος και παρουσιαστής των βραβείων Πάντι Τσαγιέφσκι είπε στο κοινό ότι: "Υπάρχει κάτι που θα 'θελα να τονίσω. Θα ήθελα να πω ότι έχω βαρεθεί και σιχαθεί ανθρώπους να εκμεταλλεύονται τα Βραβεία της Ακαδημίας για προπαγανδισμό της δικής τους προσωπικής προπαγάνδας. Θα ήθελα να πω στην κυρία Ρέντγκρεϊβ, ότι η βράβευσή της με Όσκαρ δεν αποτελεί μια σημαντική στιγμή στην ιστορία, δεν απαιτεί μια διακήρυξη και ένα απλό "ευχαριστώ" θα ήταν αρκετό".

Το 1978 ο Ραβίνος Μέιρ Καέιν δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο "Listen Vanessa, I am a Zionist", το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε "Listen World, Listen Jew" ως απευθείας απάντηση στα σχόλια της Ρέντγκρεϊβ τη βραδιά της απονομής των βραβείων Όσκαρ. Μέχρι και σήμερα εβραϊκές ομάδες, όπως η Εβραϊκή Αμυντική Ένωση, θεωρούν τη Ρέντγκρεϊβ αντίπαλο και υποστηρικτή της τρομοκρατίας, παραθέτοντας δηλώσεις της όπως "Ο σιωνισμός είναι μια σκληρή και ρατσιστική ιδεολογία".[19]

Επόμενες δουλειές Επεξεργασία

Το 1984 έπαιξε στην ταινία Οι Βοστονέζοι (The Bostonians), για την οποία έλαβε την τέταρτη υποψηφιότητά της για Όσκαρ[15] και το 1992 πρωταγωνίστησε στην ταινία Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End), για την οποία έλαβε την έκτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ.[15] Το 1996 έπαιξε μαζί με τον Τομ Κρουζ στην περιπέτεια Επικίνδυνη Αποστολή (Mission: Impossible) και το 1999 στην ταινία Το κορίτσι που άφησα πίσω μαζί με τις Ουινόνα Ράιντερ, Αντζελίνα Τζολί και Γούπι Γκόλντμπεργκ.

Το 2007 έκανε μια ολιγόλεπτη εμφάνιση στην ταινία Εξιλέωση (Atonement). To 2010 έπαιξε στην ταινία Γράμματα στην Ιουλιέτα (Letters to Juliet) και το 2011 στις ταινίες Coriolanus σε σκηνοθεσία Ρέιφ Φάινς και Ανώνυμος (Anonymous).

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Έτος Τίτλος Ρόλος Σημειώσεις
1958 Behind the Mask Πάμελα Γκρέι
1966 Μόργκαν: Ο Τρελός Εραστής (Morgan: A Suitable Case for Treatment) Λίονι Ντελτ Βραβείο Γυναικείου ρόλου Φεστιβάλ Καννών
Υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ
Υποψηφιότητα BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο
Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές (A Man for All Seasons) Άννα Μπόλεϋν
Μπλόου Απ (Blowup) Τζέιν
1967 Camelot Γκουίνεβιρ Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ
1968 Η Επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας (The Charge of the Light Brigade) Κυρία Κλαρίσα Μόρις
Ο Γλάρος (The Sea Gull) Νίνα
Ισιδώρα (Isadora) Ισιδώρα Ντάνκαν Φεστιβάλ Καννών Καλύτερη Ηθοποιός
Υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα
1969 Αυτός ο Υπέροχος Πόλεμος (Oh! What a Lovely War) Σίλβια Πάνκχερστ
Ο Πύργος των Εραστών (Un tranquillo posto di campagna) Φλάβια
1970 Η Καταδίωξις Ενός Μετανάστη (Dropout) Mέρι
1971 Μαίρη, Βασίλισσα της Σκοτίας (Mary, Queen of Scots) Μαρία Α' της Σκωτίας Υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα
Οι Δαιμονισμένες (The Devils) Αδελφή Τζιν
La vacanza Ιμακολάτα Μενεγκέλι
Τρωάδες (The Trojan Women) Ανδρομάχη
1973 A Picture of Katherine Mansfield Κάθριν Μάνσφιλντ τηλεοπτική σειρά (6 επεισόδια)
1974 Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές (Murder on the Orient Express) Μέρι Ντέμπενχαμ
1975 Ο Εραστής της Μητέρας μου (Out of Season) Αν
1976 Το Μεγάλο Αίνιγμα του Σέρλοκ Χολμς (The Seven-Per-Cent Solution) Λόλα Ντέβερο
1977 Τζούλια (Julia) Τζούλια Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου
Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου
1979 Αγκάθα (Agatha) Αγκάθα Κρίστι
Μέρι Χθες Ήμασταν Ξένοι (Yanks) Έλεν
Μυστική Αποστολή: Νήσος των Άρκτων (Bear Island) Χέντι Λίντγκουιστ
1981 Playing For Time Φάνια Φένελον Έμμυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Ταινία
1982 My Body, My Child Λίνι Καμπρέζι τηλεταινία
1983 Γελάει και Δέρνει... (Sing Sing) Βασίλισσα
Wagner Κοσίμα Γουάγκνερ μίνι σειρά (4 επεισόδια)
1984 Οι Βοστονέζοι (The Bostonians) Όλιβ Τσάνσελορ Υποψηφιότητα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα
1985 Wetherby Τζιν Τράβερς
American Playhouse Σάρα Κλόις τηλεοπτική σειρά (1 επεισόδιο)
Χαμάμ Γυναικών (Steaming) Nάνσι
1986 Comrades Κυρία Κάρλαϊλ
Peter the Great Σοφία Υποψηφιότητα Έμμυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Ταινία
Second Serve Ρίτσαρντ Ράντλεϊ/Ρενέ Ρίτσαρντς Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία
Υποψηφιότητα Έμμυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Ταινία
1987 Τεντώστε τ' αυτιά σας (Prick Up Your Ears) Πέγκι Ράμζεϊ Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα BAFTA Καλύτερης Ηθοποιού σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο
1988 Σοκολατένια πάθη (Consuming Passions) Κυρία Γκάρζα
Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές (A Man for All Seasons) Λέιντι Άλις Μουρ τηλεταινία
Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία
1990 Romeo.Juliet Μητέρα Καπουλέτου
Breath of Life (Diceria dell'untore) Αδελφή Κρούσιφιξ
Pokhorony Stalina Αγγλίδα δημοσιογράφος
Orpheus Descending Λέιντι Τόρανς τηλεταινία
1991 The Ballad of the Sad Café Κυρία Αμέλια
Young Catherine Ελισάβετ της Ρωσίας Υποψηφιότητα Έμμυ Β' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Ταινία
Τι Απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν; (What Ever Happened to Baby Jane?) Μπλανς Χάντσον τηλεταινία
1992 Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End) Ρουθ Γουίλκοξ Υποψηφιότητα Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου
1993 A Wall of Silence (Un muro de silencio) Κέιτ Μπένσον
Το Σπίτι των Πνευμάτων (The House of The Spirits) Νίβια ντελ Βάλε
Η Δύναμη του Πεπρωμένου (Storia di una capinera) Αδελφή Αγκάτα
Great Moments in Aviation Δόκτωρ Άντζελα Μπιντ τηλεταινία
They Φλόρενς Λάτιμερ τηλεταινία
1994 Αδίστακτη Μητέρα (Mother's Boys) Λίντια
Μικρή Οδησσός (Little Odessa) Ιρίνα Σαπίρα
1995 Ένας Μήνας στη Λίμνη (A Month by the Lake) Κυρίς Μπέντλεϊ Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Κωμωδία/Μιούζικαλ
The Wind in the Willows Αφηγήτρια τηλεταινία
1996 Επικίνδυνη Αποστολή (Mission: Impossible) Μαξ
Two Mothers for Zachary Νάνσι Σάφελ τηλεταινία
1997 Η Αίσθηση της Σμίλα στο Χιόνι (Smilla's Sense of Snow) Έλσα Λούμπινγκ
Η Ταραγμένη Ζωή του Όσκαρ Γουάιλντ (Wilde) Σπεράνζα Γουάιλντ
Οι Αναμνήσεις της Κυρίας Ντάλογουεϊ (Mrs. Dalloway) Κλαρίσα Ντάλογουεϊ
Déjà Vu Σκέλι
Bella Mafia Γκρατσιέλα Λουτσιάνο Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία
1998 Ολέθρια σύγκρουση (Deep Impact) Ρόμπιν Λέρνερ
Ερωτευμένοι έως την Αιωνιότητα (Lulu on the Bridge) Κάθριν Μουρ
1999 Οι Αντάρτες του Μπρόντγουεϊ (Cradle Will Rock) Κόμισσα Κόνστανς ΛαΓκραντζ
Uninvited Κυρία Ράτενμπερν
Το κορίτσι που άφησα πίσω (Girl, Interrupted) Δόκτωρ Σόνια Γουίκ
2000 If These Walls Could Talk 2 Ίντιθ Τρες Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου - Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία
Έμμυ Β' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Ταινία
Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο σε Μίνι Σειρά η Τηλεταινία
Θαμμένο Μυστικό (Mirka) Kάλσαν
A Rumor of Angels Μάντι Μπένετ
2001 Η Υπόσχεση (The Pledge) Αναλίς Χάνσεν
Jack and the Beanstalk: The Real Story Κόμισσα Γουιλελμίνα τηλεταινία
2002 The Gathering Storm Κλεμεντίν Τσόρτσιλ Υποψηφιότητα Χρυσή Σφαίρα Α' Γυναικείου Ρόλου - Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία
Υποψηφιότητα Έμμυ Α' Γυναικείου Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Ταινία
Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο σε Μίνι Σειρά η Τηλεταινία
Crime and Punishment Μητέρα του Ρόντιαν
Searching for Debra Winger Βανέσα Ρέντγκρεϊβ Ντοκιμαντέρ
The Locket Έσθερ Χούις τηλεταινία
2003 Byron Λέιντι Μέλμπουρν τηλεταινία
Good Boy! The Greater Dane
2004 The Fever Γυναίκα Υποψηφιότητα Screen Actors Guild Award Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο σε Μίνι Σειρά η Τηλεταινία
2004–2009 Nip/Tuck Δόκτωρ Έρικα Νότον τηλεοπτική σειρά (10 επεισόδια)
2005 The Keeper: The Legend of Omar Khayyam Κυρία Σανγκόρσκι
Short Order Μάριαν
Η Κοντέσσα της Σαγκάης (The White Countess) Βέρα Μπελίνσκαϊα
2006 Ο Άρχοντας των Ληστών (The Thief Lord) Αδελφή Αντόνια
Venus Βάλερι
The Shell Seekers Πενέλοπι Κίλινγκ τηλεταινία
2007 The Riddle Ρομπέρτα Έλιοτ
How About You Τζόρτζια Πλατς
Η Τελευταία Νύχτα (Evening) Αν Λορντ
Εξιλέωση (Atonement) Μπράιονι Τάλις
2008 Restraint Sky News Reader
Ein Job Χάνα Σίλμπεργκαου τηλεταινία
Gud, lukt och henne
2009 Eva Εύα
The Day of the Triffids Ντούραντ μίνι σειρά
2010 Γράμματα στην Ιουλιέτα (Letters to Juliet) Κλερ Σμιθ-Γουάιμαν
Επικίνδυνη Σιωπή (The Whistleblower) Μάντελιν Ρις
Μιράλ (Miral) Μπέρθα Σπάφορντ
Ζωάκια Ενωθείτε (Animals United) Γουίνι φωνή
2011 Coriolanus Βολούμνια
Αυτοκίνητα 2 (Cars 2) Μαμά Τοπολίνο/Κουίν φωνή
Ανώνυμος (Anonymous) Ελισάβετ Α' της Αγγλίας
2012 Song for Marion Μάριον
2013 Ο Μπάτλερ (The Butler) Άναμπεθ Γουέστφολ
2014 Foxcatcher Τζιν Λίσετερ Όστιν ντυ Ποντ
2016 Η μυστική γραφή (The Secret Scripture) Lady Rose

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w65q5s58. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 57311. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «High Profile Alumni». High Profile Alumni. Κεντρική Σχολή Ομιλίας και Δράματος.
  5. 5,0 5,1 p18006.htm#i180058. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. 6,0 6,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «The International Who's Who of Women 2006» Routledge. Οκτώβριος 2005. ISBN-13 978-1-85743-325-8.
  8. assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/1044471/new-year-honour-list-2022.pdf.
  9. www.gov.uk/government/publications/new-year-honours-list-2022-cabinet-office.
  10. www.deutschlandfunk.de/britische-schauspielerin-vanessa-redgrave-erhaelt-european-lifetime-achievement-award-100.html.
  11. «Vanessa Redgrave to receive Academy Fellowship». BAFTA. 21 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  12. Vanessa Redgrave & Franco Nero. Συνέντευξη με Amy Goodman. Vanessa Redgrave Combines Lifelong Devotion to Acting and Political Involvement in New HBO Film “The Fever” (.MP3). Democracy Now!. 13 Ιουνίου 2007. Archived from the original on 2007-06-14. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012.
  13. «Natasha Richardson dies aged 45». BBC News. 19 Μαρτίου 2009. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/7949195.stm. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  14. «Tears for Natasha: Friends join Liam Neeson and sons for tragic actress' wake». Daily Mail (London). 7 Απριλίου 2009. http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-1163368/Liam-Neeson-faces-world-saying-private-goodbye-wife-Natasha.html. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 «Awards for Vanessa Redgrave». IMDb. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  16. 16,0 16,1 «The 50th Academy Awards (1978) Nominees and Winners». oscars.org. 3 Απριλίου 1978. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  17. «Oscar Politics: Vanessa Redgrave». emanuellevy.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  18. Sharon Waxman (21 Μαρτίου 1999). «The Oscar Acceptance Speech: By and Large, It's a Lost Art». Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/movies/oscars/speeches.htm. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  19. «The New Direction Of Vanessa Redgrave». CBS News. 1 Ιουνίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-23. https://web.archive.org/web/20120223224416/http://www.cbsnews.com/stories/2007/06/01/60minutes/main2876167.shtml. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία