Γεώργιος Καντακουζηνός (γιος Δημητρίου Α΄)
Ο Γεώργιος Παλαιολόγος Καντακουζηνός (π. 1390 - 1456/9)[1] από τον Οίκο των Καντακουζηνών ήταν ευγενής και άνθρωπος της περιπέτειας. Είναι γνωστός με το παρωνύμιο Σαχάτης που απέκτησε από την υπηρεσία του στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο δεσπότη του Μωρέως στην αρχή της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας[2].
| Γεώργιος Καντακουζηνός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14ος αιώνας |
| Θάνατος | 1456 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Εμμανουήλ Καντακουζηνός |
| Γονείς | Δημήτριος Α΄ Καντακουζηνός |
| Αδέλφια | Ανδρόνικος Καντακουζηνός Θωμάς Καντακουζηνός Ειρήνη Καντακουζηνή Έλενα Καντακουζηνού Θεοδώρα Καντακουζηνή |
| Οικογένεια | Οικογένεια Καντακουζηνών |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν γιος του Θεοδώρου Καντακουζηνού ευγενούς ή ίσως του Δημητρίου Α΄ Καντακουζηνού και αδελφές του ήταν η Ειρήνη σύζυγος του Γεωργίου Μπράνκοβιτς δεσπότη της Σερβίας, η Ελένη σύζυγος του Δαυίδ Μεγάλου Κομνηνού της Τραπεζούντας και μία αγνώστου ονόματος αδελφή σύζυγος του Γεωργίου Η΄ της Γεωργίας[1].
Τα νεανικά του έτη έζησε στην Κωνσταντινούπολη, όπου σπούδασε με διδάσκαλο τον Ιωάννη Χορτασμένο[1]. Αργότερα μετέβη στο δεσποτάτο του Μορέως, όπως δείχνουν έγγραφα του 1431. Ήταν λόγιος και διατηρούσε μία βιβλιοθήκη στα Καλάβρυτα, όπου τον επισκέφθηκε ο Κυριακός Αγκωνίτης το 1436[1][2].
Το 1437 ο δεσπότης του Μορέως Κωνσταντίνος (ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ΄) μετέβη στην Κωνσταντινούπολη για να αντικαταστήσει προσωρινά τον αδελφό του Ιωάννη Η΄. Τότε ο Γεώργιος ταξίδεψε στην Τραπεζούντα για να επισκεφτεί την αδελφή του Ελένη και μετά πήγε στη Σερβία για να δει την άλλη αδελφή του Ειρήνη και αποφάσισε να εγκατασταθεί εκεί. Βοήθησε στην κατασκευή του κάστρου του Σμεντέρεβο, το οποίο άρχισε να κτίζει το 1430 ο Γεώργιος Μπράνκοβιτς. Για ένα διάστημα διοίκησε τη φρουρά του κάστρου. Μία σημείωση σε ένα χειρόγραφο του Προκόπιου (Cod. Palatin. gr. 278) αναφέρει ότι το 1454 ανήκε στον Γεώργιο Καντακουζηνό, που έμενε στο Σμεντέρεβο[3].
Ο δισεγγονός του ιστορικός Θεόδωρος Σπανδουγίνος (γνωστός κι ως Σπανδούνης) αναφέρει πως ο Γεώργιος αμύνθηκε εκεί στις επιθέσεις των Σέρβων το 1456 και δεν παρέδιδε το κάστρο ακόμη και όταν οι επιτιθέμενοι παρήλασαν με τον αιχμάλωτο γιο του Θεόδωρο εμπρός από τα τείχη. Ο ιστορικός Ντόναλντ Νίκολ, μελετητής του Οίκου των Καντακουζηνών, πιστεύει ότι δεν ήταν στην πολιορκία του Σμεντέρεβο από τον Μουράτ Β΄ το 1439, ούτε στην τελική πολιορκία από τον Μεχμέτ Β΄ το 1459[4].
Ο ίδιος ιστορικός αναφέρει ότι ο Γεώργιος απεβίωσε το διάστημα 1456-59[5] και δεν ταυτίζεται με τον Γεώργιο Παλαιολόγο, που ο Γεώργιος Σφραντζής αναφέρει ότι ενεπλάκη το 1459 στη διαμάχη των Δημητρίου και Θωμά δεσποτών του Μορέως[6].
Οικογένεια Επεξεργασία
Ο Ούγος Μπουζάκ αναφέρει στη γενεαλογία της συζύγου του Καρόλας ντε Φλορύ, ότι αυτή ήταν εγγονή του Γεωργίου, που ήταν αδελφός του Ανδρονίκου Καντακουζηνού μεγάλου δομεστίκου. Ο Θεόδωρος Σπανδούνης αναφέρει πώς η μητέρα του ήταν εγγονή του Γεωργίου. Ο Ντόναλντ Νίκολ αναφέρει πως ο Γεώργιος ήταν γιος του Δημητρίου Α΄, γιου του Ματθαίου Καντακουζηνού[7]. Ο Μπουζάκ και ο Νίκολ αναφέρουν τα εξής τέκνα του:
- Θεόδωρος, απεβ. 1459;
- Μανουήλ, άκμασε 1450-70.
- Θωμάς, άκμασε 1460[8].
- Δημήτριος[9]. Ο γιος του Μιχαήλ είχε γιο τον Δημήτριο Σαϊτάν και αυτός τον Μιχαήλ Σαϊτάνογλου. Οι απόγονοί τους έγιναν πρίγκιπες της Βλαχίας και της Μολδαβίας.
- μία κόρη, παντρεύτηκε τον Γεώργιο Ραούλ, απεσταλμένο του Θωμά Παλαιολόγου δεσπότη του Μορέως το 1460[10].
- μία κόρη, παντρεύτηκε τον Νικόλαο Παλαιολόγο.[11]
- Ζωή, παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Β΄ ντε Φλορύ κόμη της Ιόππης (Γιάφας). Κόρη τους ήταν η Καρόλα ντε Φλορύ, σύζυγος του Ούγκου Μπουζάκ[12].
- μία κόρη, που είχε κόρη την Ευδοκία, μητέρα του ιστορικού Θεοδώρου Σπανδούνη, σύμφωνα με τον Ντόναλντ Νίκολ[13].
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Trapp, Erich; Walther, Rainer; Beyer, Hans-Veit; Sturm-Schnabl, Katja (1981). «10959. Καντακουζηνός, Γεώργιος Παλαιολόγος» (στα German). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. 5. Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
- ↑ 2,0 2,1 Donald M. Nicol, The Byzantine Family of Kantakouzenos (Cantacuzenus) ca. 1100-1460: a Genealogical and Prosopographical Study (Washington, DC: Dumbarton Oaks, 1968), p. 177
- ↑ Nicol, Byzantine Family, p. 178
- ↑ Nicol, Byzantine Family, pp. 178f
- ↑ Nicol, Byzantine Family, p. 179
- ↑ Nicol, Byzantine Family, p. 179. Sphrantzes, 39.6; translated in Marios Phillipides, The Fall of the Byzantine Empire: A Chronicle by George Sphrantzes, 1401-1477 (Amherst: University of Massachusetts, 1980), p. 78
- ↑ Nicol, Byzantine Family, p. 176
- ↑ Nicol, Byzantine Family, p. 203
- ↑ Nicol, Byzantine Family, pp. 203f
- ↑ Nicol, Byzantine Family, pp. 204f
- ↑ Nicol suggests that, based on the uncommonness of this name, he is the same Nicholas Palaiologos who surrendered Monemvasia to the Venetians in 1463. (Nicol, 'Byzantine Family, p. 205
- ↑ Nicol, 'Byzantine Family, pp. 205ff
- ↑ Nicol, Byzantine Family, p. 209
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα George Palaiologos Kantakouzenos της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |