Γεώργιος Γεννηματάς
Ο Γιώργος Θ. Γεννηματάς (30 Ιουνίου 1939 – 25 Απριλίου 1994) ήταν Έλληνας πολιτικός, ιδρυτικό μέλος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), βουλευτής και υπουργός της μεταπολιτευτικής περιόδου επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου.
| Γεώργιος Γεννηματάς | |
|---|---|
| Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας | |
| Περίοδος 13 Οκτωβρίου 1993 – 25 Φεβρουαρίου 1994 | |
| Πρωθυπουργός | Ανδρέας Παπανδρέου |
| Προκάτοχος | Στέφανος Μάνος |
| Διάδοχος | Αλέκος Παπαδόπουλος |
| Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Ελλάδας | |
| Περίοδος 23 Νοεμβρίου 1989 – 13 Φεβρουαρίου 1990 | |
| Πρωθυπουργός | Ξενοφών Ζολώτας |
| Προκάτοχος | Γιώργος Κοντογεώργης |
| Διάδοχος | Γεώργιος Σουφλιάς |
| Υπουργός Εργασίας της Ελλάδας | |
| Περίοδος 23 Σεπτεμβρίου 1987 – 2 Ιουλίου 1989 | |
| Πρωθυπουργός | Ανδρέας Παπανδρέου |
| Προκάτοχος | Κωνσταντίνος Παπαναγιώτου |
| Διάδοχος | Σωτήριος Χατζηγάκης |
| Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Ελλάδας | |
| Περίοδος 5 Ιουνίου 1985 – 5 Φεβρουαρίου 1987 | |
| Πρωθυπουργός | Ανδρέας Παπανδρέου |
| Προκάτοχος | Παρασκευάς Αυγερινός |
| Διάδοχος | Γεώργιος - Αλέξανδρος Μαγκάκης |
| Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Ελλάδας | |
| Περίοδος 21 Σεπτεμβρίου 1984 – 5 Ιουνίου 1985 | |
| Προκάτοχος | Ελευθέριος Βερυβάκης |
| Διάδοχος | Το υπουργείο καταργήθηκε |
| Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας | |
| Περίοδος 21 Οκτωβρίου 1981 – 17 Ιανουαρίου 1984 | |
| Πρωθυπουργός | Ανδρέας Παπανδρέου |
| Προκάτοχος | Γεώργιος Δασκαλάκης |
| Διάδοχος | Μένιος Κουτσόγιωργας |
| Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου | |
| Περίοδος 18 Οκτωβρίου 1981 – 25 Απριλίου 1994 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 30 Ιουνίου 1939
Αθήνα, Ελλάδα |
| Θάνατος | 25 Απριλίου 1994 (54 ετών) Αθήνα, Ελλάδα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα |
| Σύζυγος | Αικατερίνη (Κάκια) Βέργου |
| Παιδιά | Φώφη Γεννηματά |
| Σπουδές | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο |
| Επάγγελμα | Πολιτικός μηχανικός |
Πίνακας περιεχομένων
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Ιουνίου 1939. Πατέρας του ήταν ο Μανιάτης Θεόδωρος Γ. Γεννηματάς, δικηγόρος και οικονομολόγος, που διετέλεσε γενικός διευθυντής της UNRRA στην Ελλάδα, σύμβουλος της Αμερικανικής Οικονομικής Αποστολής και αργότερα της εν Ελλάδι Αμερικανικής Πρεσβείας. Αδελφός του πατέρα του ήταν ο Αντιστράτηγος και Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού επί κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, 1964-1965, Ιωάννης Γ. Γεννηματάς. Από τη μητέρα του, Φωτεινή, ήταν δισεγγονός του μεγάλου ευεργέτη της Σύμης και της Δωδεκανήσου, Γεωργίου Νικήτα Πετρίδη και θείος του Ν. Λαΐου.
Μαθήτευσε στο Α΄ Γυμνάσιο της Πλάκας. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Ε.Μ.Π.), όπου ανέπτυξε σημαντική φοιτητική συνδικαλιστική δράση, οργανώνοντας πολλές διαδηλώσεις για την Κύπρο. Υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία ως ανθυποσμηναγός. Στη διάρκειά της θητείας του (1962), ασθένησε σοβαρά και διαγνώσθηκε με τη νόσο του Addison, από την οποία έπασχε και ο πρόεδρος Τζον Κένεντι. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του και των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, ίδρυσε και διηύθυνε την εταιρεία μελετών και κατασκευών "Αρχιτεχνική ΕΠΕ". Επίσης, διετέλεσε στέλεχος της Αγροτικής Τράπεζας έως το 1981, όπου και παραιτήθηκε μετά από 17 χρόνια. Διετέλεσε Προϊστάμενος του τμήματος Γεωργικών Βιομηχανιών, της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της Αγροτικής Τράπεζας. Πολλές γεωργικές βιομηχανίες έχουν την υπογραφή του στις κατασκευαστικές μελέτες τους, όπως το εργοστάσιο της Νεστλέ στο Πλατύ Ημαθίας, η Ελαιουργική στον Ασπρόπυργο, κτίσματα της Ένωσης Πεζών στην Κρήτη και άλλα. Όταν επετράπη ο συνδικαλισμός από τη δικτατορία, συμμετείχε σε συνδικαλιστικές ενώσεις μηχανικών, και από το 1974 ως το 1978 διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας. Παντρεύτηκε τον εφηβικό του έρωτα, την Αικατερίνη (Κάκια) Βέργου, κόρη ταχυδρομικού υπαλλήλου στη Σύμη, με την οποία απέκτησε δυό κόρες, τη Φώφη, σημερινή πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, και τη Μαίρη.
Πολιτική σταδιοδρομίαΕπεξεργασία
Έγινε μέλος του ΠΑΣΟΚ από τη σύστασή του και ήταν υποψήφιος Α΄ Περιφέρειας Αθηνών στις βουλευτικές εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974.
Από το 1975 ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Ο Γεννηματάς διακρινόταν για τα οργανωτικά του προσόντα και η επιρροή του στον κομματικό μηχανισμό και στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ ήταν μεγαλύτερη κάθε άλλου στελέχους. Μετά τη διαγραφή των μελών της Δημοκρατικής Άμυνας, ο Γιώργος Γεννηματάς έγινε ένα από τα μέλη της λεγόμενης "Τρόικας" ή "Τριανδρίας" (Τσοχατζόπουλος-Γεννηματάς-Λαλιώτης) που εξέφραζε και εκπροσωπούσε τον πρόεδρο σε όλα τα κεντρικά και περιφερειακά όργανα, και σε όλα τα επίπεδα του κόμματος. Έκτοτε, η καριέρα του, όπως και των Α. Τσοχατζόπουλου και Κ. Λαλιώτη, ήταν μετεωρική. Από το 1981 εκλεγόταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, αρχικά Επικρατείας (άνευ σταυροδοσίας), κατόπιν βουλευτής Μεσσηνίας (με τη λίστα, 1985) και, στη συνέχεια, Α΄ Περιφέρειας Αθηνών (πρώτος σε σταυρούς, από το 1989 διαρκώς). Διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών από το 1981 ως το 1984, Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από το 1984 ως το 1987 και Υπουργός Εργασίας από το 1987 ως το 1989. Ήταν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ από τον Απρίλιο 1989. Στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα ήταν Υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εξελέγη πρώτος στην περιφέρεια Α΄ Αθηνών και ορκίστηκε ξανά Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Πέθανε στην Αθήνα στις 25 Απριλίου 1994, από καρκίνο. Μετά το θάνατό του, για να τιμηθεί το έργο του, πολλά νοσοκομεία της Ελλάδας πήραν το όνομά του.
Πολιτικό έργοΕπεξεργασία
Με τον Γιώργο Γεννηματά έχουν συνδεθεί η Αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, η επιστροφή των πολιτικών προσφύγων του Δημοκρατικού Στρατού, το Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ε.Σ.Υ.) και η ψήφος στα 18.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Γεώργιος Γεννηματάς στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
- Μαρία Δέδε (25 Απριλίου 2005). «Γιώργος Γεννηματάς». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008.
- Χριστίνα Κοραή (26 Ιουνίου 1996). «ΠΑΣΟΚ: Οι μεγάλες απώλειες». Ελευθεροτυπία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008.
- Ντάνι Βέργου (26 Απριλίου 1999). «Άρθρο για την επέτειο πέντε χρόνων από το θάνατο του Γ. Γεννηματά». Ελευθεροτυπία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008.
- «Το πολιτικό όραμα». Ελευθεροτυπία. 8 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008.
- «Στάση ζωής, η πολιτική». Ελευθεροτυπία. 25 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2008.