Η Μαρία Αλφόνσο Τέγιεθ δε Μενέσες ή Μαρία της Μολίνα, ισπαν.: María Alfonso Téllez de Meneses (π. 1265 - Βαγιαδολίδ, 1321) ήταν βασίλισσα της Καστίλης μέσω του γάμου της με τον Σάντσο Δ΄ της Καστίλης (1284 - 1295), αντιβασίλισσα για τον γιο της Φερδινάνδο Δ΄ (1295 - 1301) και για τον εγγονό της Αλφόνσο ΙΑ΄ (1312 - 1321). Η Μαρία Αλφόνσο ήταν κόρη του Αλφόνσου της Μολίνα και της Μάγιορ-Αλφόνσα ντε Μενέσες, οι παππούδες της ήταν ο Αλφόνσος Θ΄ του Λεόν και η Βερεγγάρια της Καστίλης.[5] Παντρεύτηκε τον πρώτο της ξάδελφο Σάντσο (1282) παρά το γεγονός ότι δεν πήρε την απαραίτικη παπική απαλλαγή λόγω της συγγένειας. Όταν πέθανε ο πεθερός της Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης η Μαρία και ο σύζυγος της στέφτηκαν βασιλείς της Καστίλης και της Λεόν στον Καθεδρικό ναό του Τολέδο. Άν και πιέστηκε το ζεύγος έντονα για διαζύγιο ο Σάντσο Δ΄ της ανέθεσε μεγάλες ευθύνες στην διακυβέρνηση όπως και την κηδεμονία του ανήλικου γιου τους μετά τον θάνατο του (1295).

Μαρία της Μολίνα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1264 (περίπου)[1][2]
Θάνατος1  Ιουλίου 1321[3]
Βαγιαδολίδ
Τόπος ταφήςταφος της βασίλισσας Μαρίας της Μολίνα
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΒασιλική σύζυγος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣάντσο Δ΄ της Καστίλης (από 1282)[4]
ΤέκναΙσαβέλλα της Καστίλης, βασίλισσα της Αραγωνίας
Φερδινάνδος Δ΄ της Καστίλης
Βεατρίκη της Καστίλης (1293-1359)
Φίλιππος της Καστίλης
Πέτρος του Καμέρος
Alfonso de Castilla
Enrique de Castilla
ΓονείςΑλφόνσος της Μολίνα και Μάγιορ-Αλφόνσα του Μενέσες
ΑδέλφιαAlfonso Téllez de Molina
Alonso de Molina
Χουάνα Αλφόνσο της Μολίνα
Μπλάνκα Αλφόνσο της Μολίνα
Τερέσα Αλφόνσο δε Μολίνα
ΣυγγενείςIsabel of Portugal (εγγονή)
ΟικογένειαΚαστιλιανός Οίκος της Ιβρέας και Teles de Meneses
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑντιβασιλέας (Στέμμα της Καστίλης)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η Μαρία δε Μολίνα παρουσιάζει τον γιο της Φερδινάνδο Δ΄ στη Συνέλευση (Cortes) του Βαγιαδολίδ το 1295. Έργο του Α. Γ. Πέρεθ, 1863, Congreso de los Diputados de España, Madrid.

Αντιβασιλεία Επεξεργασία

Ο σύζυγός της Σάντσο Δ΄ διόρισε την Μαρία σαν μοναδική αντιβασίλισσα, αναγκάστηκε ωστόσο να την μοιράσει με τον Ερρίκο της Καστίλης μικρότερο αδελφό του πεθερού της Αλφόνσου του Σοφού.[6] Δημιουργήθηκε συνασπισμός στον οποίο συμμετείχαν ο κουνιάδος της Ιωάννης, κύριος της Βαλένθια ντε Κάμπος, τα ανίψια της οι Ινφάντες δε λα Θέρδα, οι γιοι του κουνιάδου της Φερδινάνδου δε λα Θέρδα που ήταν μεγαλύτερος γιος του Αλφόνσου του Σοφού, ο Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας και ο Διονύσιος Α΄ της Πορτογαλίας.[7][8] Με πολλές γαμήλιες συμμαχίες και δώρα η Μαρία οδήγησε τον Φερδινάνδο σε νίκη αν και δεν ήρθε εύκολα. Η Μαρία στηρίχτηκε στα Κορτές της Καστίλης και συμμάχησε με την πανίσχυρη οικογένεια Χάρο απέναντι στους Λάρας που στήριζαν την αντιπολίτευση, ο θείος της Ερρίκος περισσότερο συμπεριφέρθηκε σαν ανταγωνιστής χωρίς να υποστηρίζει τον μικρανεψιό του. Η συμμαχία μεταξύ των εχθρών του ξεκίνησε να καταρρέει όταν συνελήφθη ο Ιωάννης Νούνιεθ ντε Λάρα, αργότερα συμφιλιώθηκε με τον νεαρό βασιλιά. Η Μαρία εξασφάλισε τον γάμο ανάμεσα στον γιο της Φερδινάνδο Δ΄ με την πριγκίπισσα Κωνσταντία της Πορτογαλίας κόρη του Ντενίς. Η μεγάλη νίκη της Μαρίας ήταν η νομιμοποίηση του γάμου της από τον πάπα Βονιφάτιο Η΄. Ο Αλφόνσος δε λα Θέρδα και ο μικρότερος αδελφός του Φερδινάνδος δε λα Θέρδα, κύριος της Λάρα βρήκαν υποστήριξη μόνο από την Αραγωνία, η διαμάχη έληξε λίγα χρόνια αργότερα με συνθήκη ανάμεσα στο Βασίλειο της Καστίλης και το Βασίλειο της Αραγωνίας. Ο γιος της Μαρίας Φερδινάνδος Δ΄ πέθανε πρόωρα (1312) και τον διαδέχθηκε ο εγγονός του Αλφόνσος ΙΑ΄, η ίδια έγινε ξανά αντιβασίλισσα και παρέμεινε μέχρι τον θάνατο της (1321).

Οικογένεια Επεξεργασία

Παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Σάντσο Δ΄ της Καστίλης βασιλιά της Καστίλης & Λεόν και είχε τέκνα:

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 130515353. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 Faceted Application of Subject Terminology. 260190. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 11484/maria-de-molina.
  4. p11344.htm#i113435. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. Carmona Ruiz, María (2005). María de Molina. Barcelona: Random House Mondadori
  6. Rosell, Cayetano (1875). Crónicas de los reyes de Castilla: Desde don Alfonso el Sabio, hasta los católicos don Fernando y doña Isabel. Madrid: Cárlos Bailly-Baillier
  7. De Loaysa, Jofré (1982). Crónica de los reyes de Castilla: Fernando III, Alfonso X, y Fernando IV (1248-1305). Murcia: Edición de la Academia Alfonso X el Sabio
  8. del Valle Curieses, Rafael (2000). María de Molina: El soberano ejercicio de la concordia. Madrid: Aldebarán Ediciones

Πηγές Επεξεργασία

  • Carmona Ruiz, María (2005). María de Molina. Barcelona: Random House Mondadori.
  • Rosell, Cayetano (1875). Crónicas de los reyes de Castilla: Desde don Alfonso el Sabio, hasta los católicos don Fernando y doña Isabel. Madrid: Cárlos Bailly-Baillier.