Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/04/2016. |
Ο Κάρολος Δ΄ (11 Νοεμβρίου 1748 - 20 Ιανουαρίου 1819) ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1788 - 1808). Ήταν ο δεύτερος γιος του βασιλιά της Ισπανίας Καρόλου Γ΄ και της Μαρίας Αμαλίας της Σαξονίας.
_Version_with_Golden_Fleece_and_Order_of_Charles_III_Collars.svg)
Ο ίδιος, αν και δευτερότοκος, ορίστηκε διάδοχος, αφού ο μεγαλύτερος αδελφός του ήταν διανοητικά καθυστερημένος. Από την πλευρά της μητέρας του είχε πολύ ισχυρή κληρονομιά από την Σαξονική δυναστεία.
Ήταν πολύ δυνατός σωματικά αφού στην νεότητα του προκαλούσε σε μάχη τον δυνατότερο αυλικό, αλλά ταυτόχρονα αργοκίνητος στο μυαλό και πολύ εύπιστος. Έτσι άφησε την γυναίκα του, Μαρία Λουίζα της Πάρμας, μικρότερη κόρη του θείου του, Φιλίππου της Πάρμας, να ασκήσει όλη την εξουσία. Την περίοδο που ζούσε ο πατέρας του, η γυναίκα του βρισκόταν σε συνεχείς συνωμοσίες, έτσι ώστε να δώσει αξιώματα στους ευνοουμένους της.
Ανίκανος ηγεμόναςΕπεξεργασία
Μετά την άνοδο του στον θρόνο, η κυριότερη ασχολία του ήταν το κυνήγι, με όλες τις κρατικές υποθέσεις να βρίσκονται στα χέρια της συζύγου του και του εραστή της, Μανουήλ του Γκοντόι. Ο Γκοντόι κατόρθωσε να έχει με το μέρος του την εύνοια του βασιλικού ζεύγους καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του, και το τεράστιο μίσος του διαδόχου τους, Φερδινάνδου.
Στον αντίκτυπο της Γαλλικής επανάστασης, ενοχλήθηκε από την μερίδα των ανθρώπων που ήθελαν να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις του πατέρα του ακόμα περισσότερο. Αλλά δεν κατάφερε να πάρει μέτρα, γιατί βρισκόταν πάντα έστω και ενστικτωδώς υπό την επιρροή της συζύγου του και του εραστή της.
Το 1803 χτύπησε την κόρη του Μαρία Λουίζα της Ισπανίας η ευλογιά και έστειλε τον γιατρό Φραγκίσκο Ιαβέρη να φέρει από τις Ισπανικές αποικίες το φάρμακο για πρώτη φορά στην χώρα του.
Είχε μια βαθιά πίστη για τον θεϊκό ρόλο που ήταν απεσταλμένος να πραγματοποιήσει και πίστευε ότι έπρεπε το κράτος του να αποφύγει την υποτέλεια από την Γαλλία. Παρόλ' αυτά, ο Γκοντόι την έφερε σε συμμαχία με την Γαλλία, αλλά αναγκάστηκε να αποσυρθεί από αυτήν μετά την μάχη του Τραφάλγκαρ. Όταν ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης νίκησε, ο Γκοντόι θέλησε να επανέλθει με την Γαλλική πλευρά, που δεν θεωρούσε πια την Ισπανία άξια για σύμμαχο. Ο Γκοντόι πλέον έγινε μισητός στους οπαδούς του Φερδινάνδου, που ήθελαν συμμαχία με την Μεγάλη Βρετανία.
Όταν είπαν στον Κάρολο Δ΄ ότι ο γιος του Φερδινάνδος κλήθηκε από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα κατά του Γκοντόι, αυτός υποστήριξε τον ευνοούμενο του αντί για τον γιο του. Ο λαός ξεσηκώθηκε και τον ανάγκασε σε παραίτηση υπέρ του γιου του (1808), ενώ ο Ναπολέων είχε 100.000 στρατιώτες στην Ισπανία.
Κατέφυγε στην Γαλλία αιχμάλωτος του Ναπολέοντα, παραιτούμενος των δικαιωμάτων του στον Ισπανικό θρόνο για λογαριασμό του Ιωσήφ Βοναπάρτη. Δέχτηκε αποζημίωση από τον Γάλλο αυτοκράτορα και έζησε την υπόλοιπη ζωή του μαζί με την σύζυγο του και τον Γκοντόι.
Πέθανε στην Ρώμη.
ΚληρονόμοιΕπεξεργασία
Με την σύζυγο του (1765) Μαρία Λουίζα της Πάρμας παιδιά του ήταν :
- Καρλόττα-Χοακίνα 1775-1830, παντρεύτηκε τον Ιωάννη ΣΤ¨ της Πορτογαλίας.
- Μαρία-Αμαλία 1779 - 1798, παντρεύτηκε τον θείο της Αντώνιο-Πασκάλ πρίγκιπα της Ισπανίας.
- Μαρία-Λουίζα 1782-1824, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Α΄ των Βουρβόνων-Πάρμας της Ετρουρίας
- Φερδινάνδος Ζ΄ 1784-1833, βασιλιάς της Ισπανίας.
- Κάρλος Μαρία 1788-1855, κόμης της Μολίνα.
- Μαρία-Ισαβέλλα 1789-1848, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Α΄ των Βουρβόνων των Δύο Σικελιών.
- Φραγκίσκος δε Πάουλα 1794-1865, δούκας του Κάδιθ.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Historia del Reinado de Carlos IV, by General Gomez de Arteche (5 vols.), in the Historia General de España de la Real Academia de la Historia (Madrid, 1892, etc.).
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το αντίστοιχο λήμμα της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.