Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Κάρολος (αποσαφήνιση).

Ο Κάρολος Δ΄ (11 Νοεμβρίου 1748 - 20 Ιανουαρίου 1819) ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1788 - 1808). Ήταν ο δεύτερος γιος του βασιλιά της Ισπανίας Καρόλου Γ΄ και της Μαρίας Αμαλίας της Σαξονίας.

Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Carlos IV (Ισπανικά)
Γέννηση	11  Νοεμβρίου 1748 ή 12  Νοεμβρίου 1748 Πόρτιτσι
Θάνατος	20  Ιανουαρίου 1819 ή 19  Ιανουαρίου 1819 Ρώμη
Τόπος ταφής	Βασιλική Κρύπτη του Εσκοριάλ
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία
Θρησκεία	Καθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαρία Λουίζα της Πάρμας (από 1765)
Τέκνα	Καρλόττα της Ισπανίας Μαρία Λουΐζα της Ισπανίας Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας Κάρλος Μαρία Μαρία Ισαβέλλα της Ισπανίας Φραγκίσκος του Κάδιξ Ινφάντα Μαρία Αμαλία της Ισπανίας Maria Teresa of Spain Carlos de Borbón Carlos de Borbón Maria Luisa de Borbón Carlos Domingo de Borbón Carlos Francesco de Borbón Felipe Francesco de Borbón Marie Therese de Borbón Felipe de Borbón
Γονείς	Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας και Μαρία Αμαλία της Σαξονίας
Αδέλφια	Μαρία Λουίζα της Ισπανίας Infanta Maria Josefa of Spain Φίλιππος της Καλαβρίας Γαβριήλ Αντώνιος της Ισπανίας Αντόνιο Πασκάλ Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών Φρανσίσκο Χαβιέ της Ισπανίας
Συγγενείς	Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας (παππούς από την πλευρά του πατέρα)
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβώνων
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Γενικός Κυβερνήτης των Φιλιππίνων Monarch of Spain (1788–1808)
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Order of Montesa Ιπποτικό Τάγμα της Καλατράβα Τάγμα του Σαντιάγο Τάγμα της Αλκάνταρας Grand Cross of the Sash of the Three Orders Τάγμα του Αγίου Φερδινάνδου και Αξίας
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο ίδιος, αν και δευτερότοκος, ορίστηκε διάδοχος, αφού ο μεγαλύτερος αδελφός του ήταν διανοητικά καθυστερημένος. Από την πλευρά της μητέρας του είχε πολύ ισχυρή κληρονομιά από την Σαξονική δυναστεία.

Ήταν πολύ δυνατός σωματικά αφού στην νεότητα του προκαλούσε σε μάχη τον δυνατότερο αυλικό, αλλά ταυτόχρονα αργοκίνητος στο μυαλό και πολύ εύπιστος. Έτσι άφησε την γυναίκα του, Μαρία Λουίζα της Πάρμας, μικρότερη κόρη του θείου του, Φιλίππου της Πάρμας, να ασκήσει όλη την εξουσία. Την περίοδο που ζούσε ο πατέρας του, η γυναίκα του βρισκόταν σε συνεχείς συνωμοσίες, έτσι ώστε να δώσει αξιώματα στους ευνοουμένους της.

Ανίκανος ηγεμόνας

Μετά την άνοδοό του στον θρόνο, η κυριότερη ασχολία του ήταν το κυνήγι, με όλες τις κρατικές υποθέσεις να βρίσκονται στα χέρια της συζύγου του και του εραστή της Μανουήλ του Γκοντόι. Ο Γκοντόι κατόρθωσε να έχει με το μέρος του την εύνοια του βασιλικού ζεύγους καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του και το τεράστιο μίσος του διαδόχου τους Φερδινάνδου (Ζ' ).

Στον αντίκτυπο της Γαλλικής επανάστασης, ο Κάρολος Δ΄ ενοχλήθηκε από τη μερίδα των ανθρώπων, που ήθελαν να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις του πατέρα του ακόμη περισσότερο. Αλλά δεν κατάφερε να πάρει μέτρα, διότι βρισκόταν πάντα -έστω και ενστικτωδώς- υπό την επιρροή της συζύγου του και του εραστή της.

Το 1803 χτύπησε την κόρη του Μαρία Λουίζα της Ισπανίας η ευλογιά και έστειλε τον γιατρό Φραγκίσκο Ιαβέρη να φέρει από τις Ισπανικές αποικίες το φάρμακο για πρώτη φορά στην χώρα του.

Είχε μια βαθιά πίστη για τον θεϊκό ρόλο που ήταν απεσταλμένος να πραγματοποιήσει και πίστευε ότι έπρεπε το κράτος του να αποφύγει την υποτέλεια στη Γαλλία. Παρόλ' αυτά, ο Γκοντόι έφερε την Ισπανία σε συμμαχία με την Γαλλία, αλλά αναγκάστηκε να αποσυρθεί από αυτήν μετά την μάχη του Τραφάλγκαρ. Όταν ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης νίκησε, ο Γκοντόι θέλησε να επανέλθει με τη μεριά των Γάλλων, οι οποίοι όμως δεν θεωρούσαν πια την Ισπανία άξια για σύμμαχο. Ο Γκοντόι πλέον έγινε μισητός στους οπαδούς τού Φερδινάνδου, που ήθελαν συμμαχία με τη Βρετανία.

Όταν είπαν στον Κάρολο Δ΄ ότι ο γιος του Φερδινάνδος κλήθηκε από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Α΄ κατά του Γκοντόι, αυτός υποστήριξε τον ευνοούμενό του αντί για τον γιο του. Ο λαός ξεσηκώθηκε και τον ανάγκασε σε παραίτηση υπέρ του γιου του (1808), ενώ ο Ναπολέων Α΄ είχε 100.000 στρατιώτες στην Ισπανία.

Κατέφυγε στην Γαλλία αιχμάλωτος του Ναπολέοντα Α΄, παραιτούμενος των δικαιωμάτων του στον Ισπανικό θρόνο για λογαριασμό του Ιωσήφ Βοναπάρτη. Δέχτθηκε αποζημίωση από τον Γάλλο αυτοκράτορα και έζησε την υπόλοιπη ζωή του μαζί με τη σύζυγοό του και τον Γκοντόι.

Απεβίωσε στη Ρώμη.

Οικογένεια

Η οικογένεια του Καρόλου Δ΄ (Φρανθίσκο Γκόγια, 1800, Ελαιογραφία σε μουσαμά, 280× 336cm, Μουσείο ντελ Πράδο, Μαδρίτη)

Νυμφεύτηκε το 1765 τη Μαρία-Λουίζα των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρη του Φιλίππου δούκα της Πάρμας και παιδιά του ήταν:

• Καρλόττα-Χοακίνα 1775-1830, παντρεύτηκε τον Ιωάννη ΣΤ¨ της Πορτογαλίας.
• Μαρία-Αμαλία 1779 - 1798, παντρεύτηκε τον θείο της Αντώνιο-Πασκάλ πρίγκιπα της Ισπανίας.
• Μαρία-Λουίζα 1782-1824, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Α΄ των Βουρβόνων-Πάρμας της Ετρουρίας
• Φερδινάνδος Ζ΄ 1784-1833, βασιλιάς της Ισπανίας.
• Κάρλος-Μαρία 1788-1855, κόμης της Μολίνα.
• Μαρία-Ισαβέλλα 1789-1848, παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Α΄ των Βουρβόνων των Δύο Σικελιών.
• Φραγκίσκος δε Πάουλα 1794-1865, δούκας του Κάδιθ.

Πηγές

• Historia del Reinado de Carlos IV, by General Gomez de Arteche (5 vols.), in the Historia General de España de la Real Academia de la Historia (Madrid, 1892, etc.).