Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/04/2016. |
Ο Κάρολος Γ΄ (20 Ιανουαρίου 1716 - 1788) ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1759-1788) της Νάπολης και της Σικελίας (1735-1759) και δούκας της Πάρμας (1732-1735). Ήταν οπαδός του πεφωτισμένου απολυταρχισμού. Πρώτος γιος από τον δεύτερο γάμο του βασιλέως της Ισπανίας Φιλίππου Ε΄ από την δεύτερη σύζυγο του Ελισάβετ Φαρνέζε.
_Version_with_Golden_Fleece_and_Order_of_Charles_III_Collars.svg)
Σε ηλικία 16 ετών στάλθηκε στην Πάρμα και έλαβε τον τίτλο του Δούκα πάνω στα κληρονομικά δικαιώματα της μητέρας του. Εκεί δέχθηκε ισχυρή επίδραση του Διαφωτισμού και των γραμμάτων, κάτι που ήταν αδύνατο για την εποχή του να συναντήσει στην Ισπανία. Στην Ισπανία διαδέχθηκε τον άτεκνο ετεροθαλή αδελφό του Φερδινάνδο ΣΤ΄.
Πίνακας περιεχομένων
Εντάσεις στις σχέσεις του με την ΑγγλίαΕπεξεργασία
_01.jpg)
Την 1 Δεκεμβρίου 1734, μετά τη νίκη του Χοσέ Καρίγιο ντε Μοντεμάρ επί των Αυστριακών στη μάχη του Μπιτόντο, κηρύχθηκε βασιλιάς της Νάπολης και της Σικελίας. Αλλά ο ίδιος δεν είχε στρατιωτικές ικανότητες, ενώ φορούσε σπάνια τη στρατιωτική στολή. Ο Άγγλος ναύαρχος που βρέθηκε στη Μεσόγειο προκειμένου να επηρεάσει τον πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής τον πίεσε να κρατήσει ουδετερότητα με την απειλή να βομβαρδίσει τη Νάπολη. Αυτό επηρέασε έντονα το μυαλό του γιατί του έδωσε ένα αίσθημα εχθρότητας, που επηρέασε την πολιτική του αργότερα.
Παραχώρησε (1735) την Πάρμα στον αυτοκράτορα Κάρολο ΣΤ΄ σε αντάλλαγμα της αναγνώρισης του ως βασιλιά της Νάπολης και της Σικελίας. Στο εσωτερικό της χώρας του άρχισε αναμόρφωση, ενώ είχε μεγάλη ικανότητα στην επιλογή υπουργών και συμβούλων. Επί της εποχής του έγιναν στην περιοχή που κυβερνούσε στην Ιταλία οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις του Ερκολάνο (1738) και της Πομπηίας (1748). Ο ίδιος μόλις το πληροφορήθηκε ευχαριστημένος χρηματοδότησε τις ανακαλύψεις.
Παραιτήθηκε (1759) στην Νάπολη υπέρ του τρίτου γιου του, Φερδινάνδου. Σαν βασιλιάς της Ισπανίας η εξωτερική του πολιτική ήταν καταστροφική. Η δυσαρέσκεια του με την Αγγλία έγινε ανεξέλεγκτη μετά τον θάνατο της συζύγου του Μαρίας - Αμαλίας της Σαξονίας και ήρθε σε συμμαχία με τη Γαλλία. Περιπλέχθηκε στον επταετή πόλεμο με μεγάλες απώλειες για τη χώρα του. Κατάφερε να ενώσει στην Αμερικάνικη ήπειρο τις Γαλλικές δυνάμεις με αυτές των δυσαρεστημένων αποίκων κατά της Αγγλίας. Ο ίδιος, όμως, δεν ήταν άξιος να δημιουργήσει ικανό στόλο.
Εσωτερική πολιτικήΕπεξεργασία
Στο εσωτερικό της χώρας του προσπάθησε να φέρει αναμορφώσεις που συνάντησαν πολλές αντιδράσεις. Η προσπάθεια του να πείσει τους Μαδριλένους να υιοθετήσουν τα Γαλλικά ενδύματα προκάλεσε ταραχές (1766), και ο ίδιος έφυγε προσωρινά από τη Μαδρίτη αφήνοντας στη διακυβέρνηση τον υπουργό του, Πέδρο Πάμπλο Αβάρκα ντε Μπολέα. Οι Ιησουίτες κατηγορήθηκαν ότι συμμετείχαν στις ταραχές και εξορίστηκαν, κάτι που προκάλεσε την εχθρότητα του πάπα. Ο Κάρολος ανταπέδωσε και η δύναμη της εκκλησίας έπεσε σημαντικά στην χώρα του, με τους περισσότερους κληρικούς άνεργους.
Άλλαξε την εικόνα της Μαδρίτης: έφτιαξε δρόμους, υδραυλικά έργα, αναμόρφωσε την οικονομική πολιτική περιορίζοντας την απάτη και την κατάχρηση του δημοσίου χρήματος. Δημιούργησε την Ισπανική Λοταρία και έφερε τα Ναπολιτάνικα μοντέλα στον χριστουγεννιάτικο εορτασμό και στολισμό (Φάτνη της Γεννήσεως).
Στην ιδιωτική του ζωή ήταν ευγενικός, με σαρκαστική γλώσσα και δεινός κυνηγός. Άφησε την φήμη ενός βασιλιά φιλάνθρωπου και φιλόσοφου, ενώ ήταν πιστός Καθολικός παρά τις προστριβές του με τον πάπα. Ενδιαφερόταν περισσότερο να βοηθήσει τον άνθρωπο στην σωτηρία της ψυχής του, παρά στην τήρηση των τυπικών.
ΚληρονόμοιΕπεξεργασία
Από τον γάμο του (1738) με την Μαρία-Αμαλία των Βέττιν, κόρη του Φρειδερίκου-Αυγούστου Β΄ εκλέκτορα της Σαξονίας, παιδιά του ήταν:
- Μαρία Ιωσηφίνα 1744-1801, άγαμη.
- Μαρία-Λουίζα 1745-1792, παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Β΄ των Αψβούργων-Λωρραίνης αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας.
- Φίλιππος 1747-1777, δούκας της Καλαβρίας. Εξαιρέθηκε από το θρόνο λόγω της νοητικής του υστέρησης.
- Κάρολος Δ΄ 1748-1819, βασιλιάς της Ισπανίας.
- Φερδινάνδος Α΄ 1751-1825, βασιλιάς των Δύο Σικελιών.
- Γαβριήλ 1752-1788, πρίγκιπας της Ισπανίας.
- Αντώνιος-Πασκάλ 1755-1817, πρίγκιπας της Ισπανίας.
- άλλα έξι τέκνα, τα τρία απεβίωσαν 14, 6, 2 ετών και άλλα τρία απεβίωσαν το πολύ ενός έτους.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734-1825. London: Methuen.
- Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700-1808. Oxford: Basil Blackwell.
- Petrie, Sir Charles (1971). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Real Academia de la Historia: «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 10734. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 8852600. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-III-king-of-Spain. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 The Peerage. p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) The Bourbons of Naples. Faber and Faber. Λονδίνο. 2009. σελ. 226. ISBN-13 978-0-571-24901-5.
- ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ LIBRIS. 25 Σεπτεμβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /0xbdfblj24jdv74. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.
Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας Νεότερος κλάδος του Οίκου των Καπετιδών Γέννηση: 20 Ιανουαρίου 1716 1716 Θάνατος: 14 Δεκεμβρίου 1788
| ||
| Βασιλικοί τίτλοι | ||
|---|---|---|
| Προκάτοχος Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
Βασιλιάς της Νεαπόλεως 15 Μαΐου 1734 - 10 Αυγούστου 1759 |
Διάδοχος Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών |
| Βασιλιάς της Σικελίας 15 Μαΐου 1734 - 10 Αυγούστου 1759 | ||
| Προκάτοχος Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας |
Βασιλιάς της Ισπανίας 10 Αυγούστου 1759 - 14 Δεκεμβρίου 1788 |
Διάδοχος Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας |
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Charles III of Spain της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |