Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Κάρολος Γ΄, ισπαν. Carlos III de Borbón (20 Ιανουαρίου 1716 - 14 Δεκεμβρίου 1788) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1759-1788), της Νάπολης, της Σικελίας (1735-1759) και δούκας της Πάρμας (1732-1735). Ήταν οπαδός του πεφωτισμένου απολυταρχισμού.
_Version_with_Golden_Fleece_and_Order_of_Charles_III_Collars.svg)
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Ήταν ο τρίτος γιος (1ος από τον 2ο γάμο) του Φιλίππου Ε΄ της Ισπανίας από τη 2η σύζυγό του Ελισάβετ Φαρνέζε, κόρης του Οδοάρδου διαδόχου στο δουκάτο της Πάρμας.
Σε ηλικία 16 ετών στάλθηκε στην Πάρμα και έλαβε τον τίτλο του δούκα πάνω στα κληρονομικά δικαιώματα της μητέρας του. Εκεί δέχθηκε ισχυρή επίδραση του Διαφωτισμού και των γραμμάτων, κάτι που ήταν αδύνατο για την εποχή του να συναντήσει στην Ισπανία. Στην Ισπανία διαδέχθηκε τον άτεκνο ετεροθαλή αδελφό του Φερδινάνδο ΣΤ΄.
Εντάσεις στις σχέσεις του με την ΑγγλίαΕπεξεργασία
_01.jpg)
Την 1 Δεκεμβρίου 1734, μετά τη νίκη του Χοσέ Καρίγιο ντε Μοντεμάρ επί των Αυστριακών στη μάχη του Μπιτόντο, ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Νάπολης και της Σικελίας. Αλλά ο ίδιος δεν είχε στρατιωτικές ικανότητες και σπάνια φορούσε τη στρατιωτική στολή. Ο Άγγλος ναύαρχος που βρέθηκε στη Μεσόγειο, προκειμένου να επηρεάσει τον πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής, τον πίεσε να κρατήσει ουδετερότητα, με την απειλή ότι θα βομβάρδιζε τη Νάπολη. Αυτό επηρέασε έντονα τη σκέψη του, διότι του έδωσε ένα αίσθημα εχθρότητας, που επηρέασε την πολιτική του αργότερα.
Παραχώρησε (1735) την Πάρμα στον Κάρολο ΣΤ΄ αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας σε αντάλλαγμα της αναγνώρισής του ως βασιλιά της Νάπολης και της Σικελίας. Στο εσωτερικό της χώρας του άρχισε αναμόρφωση, ενώ είχε μεγάλη ικανότητα στην επιλογή υπουργών και συμβούλων. Επί της εποχής του έγιναν στην περιοχή που κυβερνούσε στην Ιταλία οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις του Ερκολάνο (1738) και της Πομπηίας (1748). Ο ίδιος μόλις το πληροφορήθηκε, με ευχαρίστηση χρηματοδότησε τις ανακαλύψεις.
Παραιτήθηκε (1759) στην Νάπολη υπέρ του τρίτου γιου του, Φερδινάνδου. Σαν βασιλιάς της Ισπανίας η εξωτερική του πολιτική ήταν καταστροφική. Η δυσαρέσκειά του με την Αγγλία έγινε ανεξέλεγκτη μετά το τέλος της συζύγου του Μαρίας-Αμαλίας της Σαξονίας και ήρθε σε συμμαχία με τη Γαλλία. Περιπλέχθηκε στον Επταετή Πόλεμο με μεγάλες απώλειες για τη χώρα του. Κατάφερε να ενώσει στην Αμερικάνικη ήπειρο τις Γαλλικές δυνάμεις με αυτές των δυσαρεστημένων αποίκων κατά της Αγγλίας. Ο ίδιος, όμως, δεν ήταν άξιος να δημιουργήσει ικανό στόλο.
Εσωτερική πολιτικήΕπεξεργασία
Στο εσωτερικό της χώρας του προσπάθησε να φέρει αναμορφώσεις, που συνάντησαν πολλές αντιδράσεις. Η προσπάθειά του να πείσει τους Μαδριλένους να υιοθετήσουν τα Γαλλικά ενδύματα προκάλεσε ταραχές (1766) και ο ίδιος έφυγε προσωρινά από τη Μαδρίτη αφήνοντας στη διακυβέρνηση τον υπουργό του, Πέδρο Πάμπλο Αβάρκα ντε Μπολέα. Οι Ιησουίτες κατηγορήθηκαν ότι συμμετείχαν στις ταραχές και εξορίστηκαν, κάτι που προκάλεσε την εχθρότητα του πάπα. Ο Κάρολος Γ΄ ανταπέδωσε και η δύναμη της εκκλησίας έπεσε σημαντικά στην χώρα του, με τους περισσότερους κληρικούς άνεργους.
Άλλαξε την εικόνα της Μαδρίτης: έφτιαξε δρόμους, υδραυλικά έργα και αναμόρφωσε την οικονομική πολιτική, περιορίζοντας την απάτη και την κατάχρηση του δημοσίου χρήματος. Δημιούργησε την Ισπανική Λοταρία και έφερε τα Ναπολιτάνικα μοντέλα στον χριστουγεννιάτικο εορτασμό και στολισμό (Φάτνη της Γεννήσεως).
Στην ιδιωτική του ζωή ήταν ευγενικός, με σαρκαστική γλώσσα και δεινός κυνηγός. Άφησε τη φήμη ενός βασιλιά φιλάνθρωπου και φιλόσοφου, ενώ ήταν πιστός Καθολικός, παρά τις προστριβές του με τον πάπα. Ενδιαφερόταν περισσότερο να βοηθήσει τον άνθρωπο στη σωτηρία της ψυχής του, παρά στην τήρηση των τυπικών καθηκόντων.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Από τον γάμο του (1738) με την Μαρία-Αμαλία των Βέττιν, κόρη του Φρειδερίκου-Αυγούστου Β΄ εκλέκτορα της Σαξονίας και, ως Αυγούστου Γ΄, βασιλιά της Πολωνίας, παιδιά του ήταν:
- Μαρία-Ιωσηφίνα 1744-1801, άγαμη.
- Μαρία-Λουίζα 1745-1792, παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Β΄ των Αψβούργων-Λωρραίνης αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας.
- Φίλιππος 1747-1777, δούκας της Καλαβρίας. Εξαιρέθηκε από το θρόνο λόγω της νοητικής του υστέρησης.
- Κάρολος Δ΄ 1748-1819, βασιλιάς της Ισπανίας.
- Φερδινάνδος Α΄ 1751-1825, βασιλιάς των Δύο Σικελιών.
- Γαβριήλ-Αντώνιος 1752-1788, πρίγκιπας της Ισπανίας.
- Αντόνιο-Πασκάλ 1755-1817, πρίγκιπας της Ισπανίας.
- Μαρία-Ισαβέλλα 1743-1749 απεβ. 6 ετών, Φραγκίσκος-Ιαβέρης 1757-1771 απεβ. 4 ετών, Μαρία-Ισαβέλλα 1740-1742 απεβ. 2 ετών, Μαρία-Θηρεσία 1749-1750, Μαρία-Άννα 1754-1755, Μαρία-Ιωσηφίνα 1742, απεβίωσαν νήπια.
ΠρόγονοιΕπεξεργασία
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734-1825. London: Methuen.
- Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700-1808. Oxford: Basil Blackwell.
- Petrie, Sir Charles (1971). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 8852600. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-III-king-of-Spain. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 10734/carlos-iii. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia Catalana. 0015091.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 30219.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Miroslav Krleža Lexicographical Institute. 1999. 30557. ISBN-13 978-953-6036-31-8. ISBN-10 953-6036-31-2.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 FINA Wiki. Austrian Academy of Sciences. 1538. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) The Bourbons of Naples. Faber and Faber Limited Russell Square London. Λονδίνο. 2009. σελ. 226. ISBN-13 978-0-571-24901-5.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ LIBRIS. 25 Σεπτεμβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /0xbdfblj24jdv74. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 14,0 14,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26 Ιανουαρίου 2018. 500122380. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26 Ιανουαρίου 2018. 500122380. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ tufas
.palma .cat /system /documents /attachments /000 /000 /027 /original /51ef57c395415b6dc808842654d4327368bbc4c4 .pdf. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020.
Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας Νεότερος κλάδος του Οίκου των Καπετιδών Γέννηση: 20 Ιανουαρίου 1716 1716 Θάνατος: 14 Δεκεμβρίου 1788
| ||
| Βασιλικοί τίτλοι | ||
|---|---|---|
| Προκάτοχος Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
Βασιλιάς της Νεαπόλεως 15 Μαΐου 1734 - 10 Αυγούστου 1759 |
Διάδοχος Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών |
| Βασιλιάς της Σικελίας 15 Μαΐου 1734 - 10 Αυγούστου 1759 | ||
| Προκάτοχος Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας |
Βασιλιάς της Ισπανίας 10 Αυγούστου 1759 - 14 Δεκεμβρίου 1788 |
Διάδοχος Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας |