Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (Βραζιλία)

πολιτικό κόμμα στη Βραζιλία

Το Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα ( πορτογαλικά: Partido Social Liberal‎) ήταν ακροδεξιό [12] πολιτικό κόμμα στη Βραζιλία. Ιδρύθηκε το 1994 ως κόμμα με κοινωνική φιλελεύθερη ιδεολογία, και το 1998 εγγράφηκε στο Βραζιλιάνικο Ανώτατο Δικαστήριο Εκλογών με αριθμό ταυτότητας 17.

Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα
Partido Social Liberal
ΠρόεδροςΛουσιάνο Μπιβάρ
Ίδρυση30 Οκτωβρίου 1994
Διάλυση2022
ΈδραΜπραζίλια, ΟΔ
ΙδεολογίαΣυντηρητισμός[1]
Βραζιλιάνικος εθνικισμός[2]
Κοινωνικός συντηρητισμός[3]
Οικονομικός φιλελευθερισμός[4]
Δεξιός λαϊκισμός[5]
Εθνικός συντηρητισμός[6]
Μιλιταρισμός[7]
Αντικομμουνισμός[2]
Παράταξη:
Μοναρχισμός[8][9][10]
Πολιτικό φάσμαΔεξιά[11] ως ακροδεξιά[12]
Χρώματα     Μπλε
     Κίτρινο
     Πράσινο
Ιστότοπος
psl.org.br
Πολιτικό σύστημα στη Βραζιλία
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Τον Ιανουάριο του 2018, ο Ζαίρ Μπολσονάρο, έφυγε από το Κοινωνικό Χριστιανικό Κόμμα και ήρθε στο Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα για να συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές του ίδιου έτους.[13] Η επιρροή του ώθησε την ιδεολογία του κόμματος προς συντηρητικές και δεξιές κατευθύνσεις. Ωστόσο, πυροδότησε τη διάσπαση των «Ελεύθερων» που εγκατέλειψαν το ΚΦΚ και ίδρυσαν δικό τους πολιτικό κίνημα.[14] Ο Μπολσονάρο έγινε ο 38ος Πρόεδρος της Βραζιλίας. Όμως, το Νοέμβριο του 2019 εγκατέλειψε το ΚΦΚ κατόπιν συγκρούσεων με τον πρόεδρο του κόμματος, τον Λουσιάνο Μπιβάρ, και ίδρυσε μία δική του πολιτική ομάδα με την επωνυμία «Συμμαχία για τη Βραζιλία».[15]

Ιστορία Επεξεργασία

Το ΚΦΚ ιδρύθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1994, από τον επιχειρηματία Λουσιάνο Μπιβάρ. Στις δημοτικές εκλογές του 1996 εκλέχτηκαν 11 δήμαρχοι και 314 δημοτικοί σύμβουλοι από το κόμμα. Το κόμμα εγγράφηκε επίσημα στους καταλόγους κομμάτων στις 2 Ιουνίου 1998.[16] Στις γενικές εκλογές του 1998 εκλέχτηκε ο πρώτος βουλευτής από το κόμμα: ο Μπιβάρ κέρδισε την έδρα του Περναμπούκο. Επιπλέον, 10 μέλη του κόμματος κέρδισαν έδρες στις νομοθετικές Συνελεύσεις: πέντε στα βόρεια και πέντε στα βορειοανατολικά.[16] Στις εκλογές του 2006 ο Μπιβάρ ήταν υποψήφιος Πρόεδρος, αλλά έχασε από τον Λούλα ντα Σίλβα, συγκεντρώνοντας το 0,06% των ψήφων μόνο.[17] [18]

Το 2015 σχηματίστηκε μία ελευθεριστική παράταξη στο ΚΦΚ , στην οποία συμμετείχαν αρκετοί σημαντικοί πολιτικοί, με συμπεριλαμβανόμενο τον γιο του Λουσιάνο, τον Σέργκιο Μπιβάρ.[19][20] Οι καλούμενοι ως «Ελεύθεροι» σκόπευαν να εκσυγχρονίσουν το κόμμα προωθώντας την ιδεολογία τους. [21] [22][23] To 2016, όταν η Ντίλμα Ρούσεφ κατηγορήθηκε για παραποίηση στοιχείων για το έλλειμα,[24] το ΚΦΚ ψήφισε υπέρ της παραπομπής της σε δίκη.[25]

Αποτελέσματα εκλογών Επεξεργασία

Προεδρικές εκλογές Επεξεργασία

Εκλογές Υποψήφιος
Πρόεδρος
Υποψήφιος
Αντιπρόεδρος
Υποστήριξη 1ος Γύρος 2ος Γύρος Αποτέλεσμα
Ψήφοι % Ψήφοι %
2006  
Λουσιάνο Μπιβάρ (ΚΦΚ)
Αμέρικο ντε Σούζα (ΚΦΚ) 62.064 0,06% Έχασε  N
2014 Μαρίνα Σίλβα (ΒΣΚ) Μπέτο Αλμπουκέρκε

(ΒΣΚ)

Συμμαχία: «Ενωμένοι για τη Βραζιλία»
ΒΣΚ, ΚΦΚ,[26] Πολίτες, ΑΚΑ, ΚΕΠ, ΠΡΚ
22.176.619
(#3)
21,32% Έχασε  N
2018  
Ζαΐρ Μπολσονάρο (ΚΦΚ)
Χάμιλτον Μούραο (ΕΚΑΒ) Συμμαχία: «Η Βραζιλία πάνω απ'όλα, ο Θεός πάνω απ'όλους»[27]
ΚΦΚ, ΕΚΑΒ
49.276.990 46,0% 57.797.801 55,1% Νίκη  Y
Πηγή: Election resources

Βουλευτικές εκλογές Επεξεργασία

Εκλογές Αρχηγός Συμμαχία Βουλή των Αντιπροσώπων Γερουσία Θέση στην κυβέρνηση
Ψήφοι % Έδρες +/– Ψήφοι % Έδρες +/–
2002  
Λουσιάνο Μπιβάρ
408.512 0,5%
1 / 513
 1 N/A 0
0 / 81
Υποστήριξη της κυβέρνησης
2006 190.793 0,2%
0 / 513
 1 46.542 0
0 / 81
  Εκτός κοινοβουλίου
2010 499.936 0,5%
1 / 513
 1 446.517 0,3%
0 / 81
  Αντιπολίτευση
2014 Συμμαχία: «Ενωμένοι για τη Βραζιλία»
ΒΣΚ, ΚΦΚ, Πολίτες, ΑΚΑ, ΚΕΠ, ΠΡΚ
808.710 0,8%
1 / 513
  N/A 0
0 / 81
  Αντιπολίτευση
2018 Συμμαχία: «Η Βραζιλία πάνω απ'όλα, ο Θεός πάνω απ'όλους»[28]
ΚΦΚ, ΕΚΑΒ
11.457.878 11,7%
52 / 513
 51 19.413.869 11,3%
4 / 81
 4 Κυβέρνηση
Πηγή: Election Resources

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Brazil elections: Bolsonaro and Haddad choices before voters». BBC. 28 October 2018. https://www.bbc.co.uk/news/world-latin-america-46008907. 
  2. 2,0 2,1 «Em que acreditamos» (στα Portuguese). Social Liberal Party. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
  3. Scuch, Matheus (5 Ιανουαρίου 2018). «Bolsonaro decide concorrer à Presidência pelo PSL» (στα Portuguese). GaúchaZH. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
  4. Fucs, José (5 January 2018). «Com chegada de Bolsonaro, Livres anuncia saída do PSL» (στα Portuguese). O Estado de São Paulo. https://politica.estadao.com.br/blogs/blog-do-fucs/com-chegada-de-bolsonaro-livres-anuncia-saida-do-psl/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2018. .
  5. Pearson, Samantha· Magalhaes, Luciana (28 Οκτωβρίου 2018). «Far-right populist Jair Bolsonaro wins divisive Brazil presidential election». MarketWatch. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
  6. «Jair Bolsonaro seeks top judge to become Brazil justice minister». BBC News. 30 October 2018. https://www.bbc.com/news/world-latin-america-46026867/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2018. 
  7. Venaglia, Guilherme (5 Αυγούστου 2018). «Com discurso militarista, PSL de Bolsonaro lança Major Olímpio ao Senado» (στα Portuguese). MSN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
  8. «Príncipe da família imperial brasileira será candidato a deputado federal» (στα Portuguese). Gazeta do Povo. 2 March 2018. http://www.gazetadopovo.com.br/politica/republica/principe-da-familia-imperial-brasileira-sera-candidato-a-deputado-federal-ecxnxsuxmw5gb6exj9gk6qd8a. Ανακτήθηκε στις 13 October 2018. 
  9. Holderf Nascimento, Raul (7 Μαΐου 2018). «Monarquistas se aproximam de Bolsonaro e reforçam base de apoio do presidenciável» (στα Portuguese). Conexão Política. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
  10. Amendola, Gilberto; Venceslau, Pedro (5 May 2018). «O séquito de Bolsonaro já tem um príncipe» (στα Portuguese). O Estado de São Paulo. http://politica.estadao.com.br/noticias/eleicoes,o-sequito-de-bolsonaro-ja-tem-um-principe,70002295479. Ανακτήθηκε στις 13 October 2018. 
  11. «Eleições 2014: direita política se populariza no Brasil». diap.org (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. 
  12. 12,0 12,1 * Blunck, Julia (17 October 2018). «Why Brazil's far-right challenger Jair Bolsonaro has already won». New Statesman. https://www.newstatesman.com/world/2018/10/why-brazil-s-far-right-challenger-jair-bolsonaro-has-already-won. Ανακτήθηκε στις 4 November 2018. 
  13. «Deputado Jair Bolsonaro deixa o PSC e se filia ao PSL». pleno.news (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  14. «Com chegada de Bolsonaro, Livres anuncia saída do PSL». Blog do Fucs (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  15. «Bolsonaro anuncia saída do PSL e criação de novo partido» (στα Portuguese). 12 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2020. 
  16. 16,0 16,1 Brasil, CPDOC-Centro de Pesquisa e Documentação História Contemporânea do. «PARTIDO SOCIAL LIBERAL (PSL)». CPDOC - Centro de Pesquisa e Documentação de História Contemporânea do Brasil (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  17. «Bivar: "Sou o anticandidato"». ISTOÉ Independente (στα Πορτογαλικά). 30 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. [νεκρός σύνδεσμος]
  18. «G1 > Eleições 2006 - NOTÍCIAS - Luciano Bivar (PSL)». g1.globo.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  19. Sales, Vinícius (5 Ιανουαρίου 2018). «Sérgio Bivar, filho de Luciano Bivar pede desfiliação do PSL». JC (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  20. «Livres 'caiu para cima' com a saída do PSL, atesta Leandro Narloch na 'Folha'». Boletim da Liberdade (στα Πορτογαλικά). 10 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  21. «Partido Social Liberal». Pslnacional.org.br (στα Portuguese). Social Liberal Party. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
  22. Constantino, Rodrigo (28 Ιανουαρίου 2016). «PSL se renova e foca mais no "liberal" da sigla. Ou: It's happening!» (στα Portuguese). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
  23. «FAQ • LIVRES». LIVRES (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  24. «Βραζιλία: «Πράσινο» στην παραπομπή της Ντίλμα Ρούσεφ σε δίκη | naftemporiki.gr». m.naftemporiki.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  25. «Impeachment de Dilma: saiba como votou cada um dos partidos na Câmara» (στα Portuguese). 18 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018. 
  26. PSL ficará na coligação, diz assessoria de Marina Silva
  27. «JAIR BOLSONARO (PSL): Candidato a PRESIDENTE, número 17, eleições 2018 (Fonte: TSE) - Políticos do Brasil - Política». web.archive.org. 29 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
  28. «JAIR BOLSONARO (PSL): Candidato a PRESIDENTE, número 17, eleições 2018 (Fonte: TSE) - Políticos do Brasil - Política». web.archive.org. 29 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020.