Ματίας φον ντερ Σούλενμπουργκ
Ο Ματίας φον ντερ Σούλενμπουργκ (8 Αυγούστου 1661 - 14 Μαρτίου 1747) ήταν Γερμανός αριστοκράτης και στρατηγός του Βρανδεμβούργου-Πρωσίας που υπηρέτησε στις αρχές του 18ου αιώνα σε πολλές μάχες την Σαξονία και την Δημοκρατία της Βενετίας από την οποία τιμήθηκε σημαντικά. Ο πατέρας του ήταν ο Γουσταύος Αδόλφος φον ντερ Σούλενμπουργκ και η αδελφή του η Μελουσίνε φον ντερ Σούλενμπουργκ, Δούκισσα του Κένταλ.[8]
| Ματίας φον ντερ Σούλενμπουργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Matthias Johann von der Schulenburg (Γερμανικά)[1] |
| Γέννηση | 8 Αυγούστου 1661[2][3][4] Emden |
| Θάνατος | 14 Μαρτίου 1747[2][3] Βερόνα[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[6] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός[7] συλλέκτης τέχνης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Gustavus Adolphus von der Schulenburg |
| Αδέλφια | Μελουσίνε φον ντερ Σούλενμπουργκ, Δούκισσα του Κένταλ Margarethe Gertrud Baronin von der Schulenburg |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατάρχης |
| Πόλεμοι/μάχες | Μεγάλος Τουρκικός Πόλεμος, Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος και Ζ΄ Βενετοτουρκικός Πόλεμος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σούλενμπουργκ ως στρατηγός Επεξεργασία
Ο Ματίας φον ντερ Σούλενμπουργκ γεννήθηκε κοντά στο Μαγδεβούργο (1661), την περίοδο 1687-1688 πολεμούσε με τον αυτοκρατορικό στρατό στην Ουγγαρία απέναντι στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Με την επιστροφή του αναδείχθηκε στο Δουκάτο του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ στις τάξεις του στρατού με βαθμούς. Αργότερα αναδείχτηκε ως Γερμανός αξιωματικός στις υπηρεσίες του Βίκτωρος Αμεδαίου Β΄ της Σαρδηνίας όπου τραυματίστηκε σοβαρά σε μάχη (1701). Όταν ξέσπασε ο Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος (1702) ενώθηκε με τον Σαξονικό στρατό εναντίον του Καρόλου ΙΒ΄ της Σουηδίας (1702), υπέστη σοβαρές ήττες με αποτέλεσμα την Σουηδική εισβολή στην Σαξονία (1706). Την επόμενη χρονιά που ξέσπασε ο Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής (1707) επέστρεψε στην Δυτική Ευρώπη και υπηρέτησε τον πρίγκιπα Ευγένιο της Σαβοΐας σε διάφορες μάχες όπως η πολιορκία του Τουρναί και η Μάχη του Μαλπλακέ. Η μαχητικότητα και η πίστη του κέντρισαν το ενδιαφέρον της Βενετίας Υπηρέτησε την Δημοκρατία της Βενετίας στην επιτυχή υπεράσπιση του Ούλτσιν στην Αλβανία από τους Οθωμανούς (1711) και λίγα χρόνια αργότερα (1716) έσωσε την Κέρκυρα από τους Οθωμανούς που την πολιορκούσαν. Η Δημοκρατία της Βενετίας τον αντάμειψε σε μεγάλο βαθμό για την προσφορά του, έκανε τον ανδριάντα του και του παραχώρησε ετήσια σύνταξη 5.000 Δουκάτα. Ο Αντόνιο Βιβάλντι συνέθεσε για να τον τιμήσει την όπερα "Ο θρίαμβος της Ιουδήθ" και ο Μανιάτης ζωγράφος Παναγιώτης Δοξαράς που ζούσε στην Κέρκυρα τον τίμησε με πολλές προσωπογραφίες.
Ο Σούλενμπουργκ ως συλλέκτης Επεξεργασία
Μόλις αποσύρθηκε στην Δημοκρατία της Βενετίας ο φον ντερ Σούλενμπουργκ έγινε σημαντικός συλλέκτης έργων τέχνης στην κατοικία του στο Παλάτσο Λορεντάν που βρισκόταν στο Μεγάλο Κανάλι της Βενετίας.[9] Σε ηλικία 63 ετών (1724) απέκτησε 88 πίνακες ζωγραφικής και ένα ανάγλυφο του Πιερ Πωλ Πυζέ, βρήκε την συλλογή από έναν Βενετό συλλέκτη που την απέκτησε από τον Φερδινάνδο Κάρολο της Μάντουα τελευταίο κυβερνήτη στο Δουκάτο της Μάντοβα που τον εκθρόνισε ο Οίκος των Αψβούργων. Οι πίνακες ήταν έργα τέχνης από διάσημους ζωγράφους όπως ο Ραφαήλ, ο Κορρέτζο, ο Τζορτζόνε και ο Τζούλιο Ρομάνο. Είχε σχέσεις με μεγάλες βασιλικές οικογένειες και την προσωπογραφία του δημιούργησαν διάσημοι ζωγράφοι όπως επίσης οι Έλληνες Παναγιώτης Δοξαράς και ο γιος του Νικόλαος Δοξαράς. Ο Νικόλαος Δοξαράς έζησε την περίοδο 1730-1738 μαζί με τον Σούλενμπουργκ στο Παλάτσο Λορεντάν, ήταν συνοδός του και έκανε για αυτόν πολλά έργα.[10] Ο Σούλενμπουργκ υποστήριξε την περίοδο 1730-1736 τον ζωγράφο Αντόνιο Γκουάρντι με έναν μηνιαίο μισθό και στην συνέχεια με προμήθειες.[11] Ο Γκουαρντί ζωγράφιζε προσωπογραφίες ξένων αριστοκρατών, στα έργα του υπήρχαν αντιγραφές παλιότερων Βενετών ζωγράφων όπως ο Πάολο Βερονέζε και ο Τιντορέττο. Ο Φραντσέσκο Σιμονίνι δημιούργησε μια σειρά από εικόνες με θέμα τις μάχες του Σούλενμπουργκ. Ο Καναλέττο με την σειρά του ζωγράφισε το νησί της Κέρκυρας την εποχή της μεγάλης νίκης του Σούλενμπουργκ. O Τζανμπαττίστα Πιττόνι εργάστηκε την περίοδο 1733-1738 ως σύμβουλος και αναστηλωτής των προσωπογραφιών.[12] Ο Τζιοβάνι Μπατίστα Πιατσέτα τέλος είχε μια στενή σχέση με τον στρατηγό στην αγορά ειδών συλλογής, έκανε απογραφή (1739).[13]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118642286. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12426756j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 4,0 4,1 «Schulenburg, Johann Matthias, Graf von der» 12 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12426756j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ http://www.thepeerage.com/p10507.htm
- ↑ Alice Binion, "From Schulenburg's Gallery and Records" The Burlington Magazine 112 No. 806 (May 1970:297-303)
- ↑ Drakopoulou, Eugenia (2010). Greek painters after the fall (1450-1830) Volume C. Center for Modern Greek Studies E.I.E. σσ. 270–272
- ↑ Antonio Morassi, "Antonio Guardi ai servigi del Feldmareschiallo Schulenburg", Emporium 131 (1960:147-64, 199-212)
- ↑ Binion 1970:301
- ↑ Binion 1970:301
Πηγές Επεξεργασία
- Fr. Albr. v. d. Schulenburg: Leben und Denkwürdigkeiten des Johann Matthias v. d. Schulenburg (Leipzig 1834, 2 vols.). (Life and facts about Johann Matthias Schulenburg (Leipzig 1834, 2 Vol.))
- Werner v. d. Schulenburg: Der König von Korfu 1950. A novelistic account of the siege of Corfu.Roman über die Verteidigung Korfus gegen die Türken); 1950. (The King of Corfu. An account of the defense of Corfu against the Turks. (1950)).
- Haskell, Francis (1993). "Chapter 11". Patrons and Painters: Art and Society in Baroque Italy. 1980. Yale University Press.