Νίκος Τορναρίτης
Ο Νίκος Τορναρίτης (Λευκωσία, 6 Δεκεμβρίου 1964) είναι Ελληνοκύπριος πολιτικός. Από το 2013 είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ, τρίτος στην ιεραρχία του κόμματος[1].
| Νίκος Τορναρίτης | |
|---|---|
 | |
| Βουλευτής Βουλής των Αντιπροσώπων (Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας) | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 7 Ιουνίου 2001 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 6 Δεκεμβρίου 1964, Λευκωσία, Κύπρος |
| Εθνότητα |  Έλληνας |
| Υπηκοότητα | Κύπρος |
| Πολιτικό κόμμα | ΔΗΣΥ |
| Σύζυγος | Χαρίκλεια Έλληνα |
| Παιδιά | 2 κόρες |
| Σπουδές | Νομική Πολιτικές επιστήμες |
| Επάγγελμα | Δικηγόρος |
| Ιστοσελίδα | nicostornaritis.com |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Ο Νίκος Τορναρίτης γεννήθηκε στην Λευκωσία στις 6 Δεκεμβρίου 1964[1]. Ομιλεί, πέρα από την ελληνική, και την αγγλική γλώσσα.[1] Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1988 και είναι κάτοχος του Senior Managers in Government της σχολής Kennedy του Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 2010[1][2]. Μέχρι την εκλογή του στη θέση του βουλευτή του 2001 εργαζόταν ως δικηγόρος[1][2].
Είναι νυμφευμένος με τη Χαρίκλεια Έλληνα και έχει δύο κόρες[1].
Πολιτική διαδρομήΕπεξεργασία
Ξεκίνησε ως μέλος της Νεολαίας του Δημοκρατικού Συναγερμου (ΝΕΔΗΣΥ)[1][2]. Την περίοδο 1994-2000 ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Αρχής Κρατικών Εκθέσεων Κύπρου[1]. Την περίοδο 1995-1999 ήταν πρόεδρος της Οικονομικής Διαχειριστικής Επιτροπής του ΔΗΣΥ Λευκωσίας.[1].
Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 2001 στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας με τον ΔΗΣΥ για την Η΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο[3]. Με την εκλογή του στο βουλευτικό αξίωμα το 2001, διέκοψε τη λειτουργία του δικηγορικού του γραφείου υποστηρίζοντας έμπρακτα την αρχή του ασυμβίβαστου ανάμεσα στην βουλευτική ιδιότητα και το δικηγορικό επάγγελμα. Την περίοδο 2001-2005 ήταν Επίτροπος Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΔΗΣΥ[1].
Από το 2004 έως το 2013, διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας, εφαρμόζοντας πολλές μεταρρυθμίσεις και κάνοντας πράξη την ίδρυση των Ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην Κύπρο.
Επανεκλέχθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 2006 για την Θ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο,[4] στις βουλευτικές εκλογές του 2011 για την Ι΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο[5] και στις βουλευτικές εκλογές του 2016 για την ΙΑ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο[6]. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού από το 2006 μέχρι το 2013, συμβάλλοντας ενεργά στον εκσυγχρονισμό και την ενδυνάμωση του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Διετέλεσε επίτιμος πρόξενος της Κένυας στην Κύπρο απο το 1998.[1] Είναι Επίτροπος Παιδεία και συντονιστής του Τομέα Πολιτισμού και Αθλητισμού του ΔΗΣΥ και μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου, του Πολιτικού Γραφείου και του Ανωτάτου Συμβουλίου του ΔΗΣΥ.[1] Την περίοδο 2007-2012 ήταν αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ με ειδική ευθύνη τον επικοινωνιακό σχεδιασμό του κόμματος.[1]
Ως βουλευτής, διετέλεσε πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας και της Ad Hoc Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τις Κυπριακές Αερογραμμές και μέλος της επιτροπής επιλογής[1]. Από το 2013 είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ[1]. Είναι μέλος της Επιτροπής Επιλογής, αναπληρωτής πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και μέλος της Ad Hoc Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την Τήρηση του Κανονισμού της Βουλής και τακτικό μέλος της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για το Πόθεν Έσχες.[1] Επίσης από το 2021 διατελεί Πρόεδρος της Επιτροπής Νομικών, Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Στις 17 Φεβρουαρίου του 2022 ως Πρόεδρος της Επιτροπής Νομικών, Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως της Βουλής, μετά από χρόνια συζητήσεων, πέτυχε την συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων και την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για την δημιουργία της Ανεξάρτητης Αρχής κατά της Διαφθοράς.
Στις 7 και 14 Ιουλίου 2022 ως Πρόεδρος της Επιτροπής Νομικών, Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως της Βουλής, μετά από χρόνια συζητήσεων, πέτυχε ευρύτατη συναίνεση η οποία ήταν αναγκαία για την υπερψήφιση της Συνταγματικής τροποποίησης και των νομοσχεδίων για την ολοκληρωτική μεταρρύθμιση της Ανώτατης Βαθμίδας της Δικαιοσύνης.
Επιπλέον, είναι αρχηγός της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Ασιατική Κοινοβουλευτική Συνέλευση, αντιπρόεδρος της Ασιατικής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης από τον Οκτώβριο του 2017, πρόεδρος της Μόνιμης Επιτροπής Οικονομίας και Αειφόρου Ανάπτυξης της Ασιατικής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης από τον Οκτώβριο του 2017 και μέλος της αντιπροσωπίας της Βουλής στον Κοινοπολιτειακό Κοινοβουλευτικό Σύνδεσμο, της αντιπροσωπίας της Βουλής στη Διάσκεψη των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των Κοινοβουλίων των Χωρών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αντιπροσωπίας της Βουλής στη Διακοινοβουλευτική Διάσκεψη για τη Σταθερότητα, τον Οικονομικό Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση[1].
Από το 2020 είναι Επικεφαλής της Κυπριακής Αντιπροσωπείας στο Συμβούλιο της Ευρώπης[7]. Τον ίδιο χρόνο εκλέγεται Rapporteur για τα σύμφωνα των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες[8].
Στις βουλευτικές εκλογές του 2021 εκλέγηκε για πέμπτη συνεχή θητεία στο αξίωμα του Βουλευτή για την ΙΒ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο[9][10].
Κατέθεσε στην Επιτροπή πολιτισμού του Συμβουλίου της Ευρώπης ψήφισμα για την Αγία Σοφία και πέτυχε την έγκριση του με μεγάλη πλειοψηφία. Οργάνωσε εκστρατεία διαφώτισης για την Αμμόχωστο στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης Κατάθεσε πρόταση για την αναγκαιότητα θαλάσσιας σύνδεσης Κύπρου – Ελλάδας Συμμετέχει στις Συνόδους των Προέδρων των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των Κοινοβουλίων των Χωρών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις Τριμερείς Συναντήσεις των Επιτροπών Εξωτερικών των Κοινοβουλίων Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ.
Τιμητικές διακρίσειςΕπεξεργασία
- Ο Νίκος Τορναρίτης κατέχει την τιμητική διάκριση του Mεταλλίου της Πόλης των Αθηνών για την προσφορά του στην οργάνωση της Διάσκεψης των Χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης όπως επίσης και την ανώτατη τιμητική διάκριση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας για την προσφορά του στην Ελληνορθόδοξη Ιεραποστολή στην Κένυα[2].
- Τιμήθηκε από τη Παγκόσμια Διακοινοβουλευτική Ένωση Ελληνισμού
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 «ΤΟΡΝΑΡΙΤΗΣ Νίκος». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Βιογραφικό Σημείωμα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Εκλογές 27ης Μαΐου 2001». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Εκλογές 21ης Μαΐου 2006». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Εκλογές 22ας Μαΐου 2011». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Εκλογές 22ας Μαΐου 2016». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Επικεφαλής της κυπριακής αποστολής στο Συμβούλιο της Ευρώπης ο Τορναρίτης». tomanifesto.gr.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Ο Ν. Τορναρίτης εξελέγη Εισηγητής ΚΣΣΕ για τα Παγκόσμια Σύμφωνα για πρόσφυγες». www.sigmalive.com.
- ↑ «Το who is who των νέων προσώπων της Βουλής». 31 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2021.
- ↑ «Εκλογές 30ής Μαΐου 2021». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2021.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- «ΤΟΡΝΑΡΙΤΗΣ Νίκος». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021.
- «ΤΟΡΝΑΡΙΤΗΣ Νίκος». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2019.
- «Βιογραφικό Σημείωμα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2019.
- «Τορναρίτης Νίκος – Δημοκρατικός Συναγερμός». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2021.