Βικιπαίδεια

Παναγιώτης Φασούλας

Έλληνας καλαθοσφαιριστής και πολιτικός

Ο Παναγιώτης Φασούλας (γεννήθηκε 12 Μαΐου 1963, Θεσσαλονίκη) είναι Έλληνας πολιτικός και πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής. Από τους κορυφαίους Έλληνες παίκτες όλων των εποχών,[1] ήταν βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1987 και μέλος του FIBA Hall of Fame.

Παναγιώτης Φασούλας
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΠαναγιώτης Φασούλας
ΠροσωνύμιοΑράχνη
ΕθνικότηταΕλληνική
Γέννηση12 Μαΐου 1963 (1963-05-12) (59 ετών)
Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
Ύψος2,13 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1986 / Γύρος: 2 / Επιλογή: 37η Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς
Αθλ. καριέρα1981–1999
ΘέσηΣέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1981–19930Ελλάδα0Π.Α.Ο.Κ.
1993–19990Ελλάδα0Ολυμπιακός
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1981 - 1982Ελλάδα 0 Εθνική Ελλάδας U19
1981 - 1998Ελλάδα 0 Εθνική Ελλάδας
Τίτλοι
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA
Πρώτη θέση 1987 Ελλάδα Εθνική Ελλάδας
Δεύτερη θέση 1989 Γιουγκοσλαβία Εθνική Ελλάδας
Παναγιώτης Φασούλας
Δήμαρχος Πειραιά
Περίοδος
1 Ιανουαρίου 2007 – 31 Δεκεμβρίου 2010
ΠροκάτοχοςΧρήστος Αγραπίδης
ΔιάδοχοςΒασίλειος Μιχαλολιάκος
Βουλευτής Α' Πειραιά
Περίοδος
2000 – 2006
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση12 Μαΐου 1963 (1963-05-12) (59 ετών), Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΣύζυγοςΜάσα Ζαχαρία
ΠαιδιάΜαριέλα και Γιάννης Φασούλας
ΣπουδέςΠολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας
ΕπάγγελμαΚαλαθοσφαιριστής
ΒραβεύσειςHall of Fame της FIBA
Ιστοσελίδαhttp://www.fasoulaspeiraias.gr/
δεδομένα

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Μαΐου του 1963 και υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες καλαθοσφαιριστές και ένας από τους κορυφαίους σέντερ της Ευρώπης. Η καταγωγή του είναι από τα Γρεβενά. Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός κι έτσι αναγκάστηκε πολλές φορές να αλλάξει τόπο διαμονής. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και μπάσκετ στις Η.Π.Α., στη Βόρεια Καρολίνα (North Carolina State) και στο Τμήμα Γεωλογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.[2]

Καριέρα σε συλλόγουςΕπεξεργασία

Π.Α.Ο.Κ.Επεξεργασία

Οι αθλητικές του δραστηριότητες ξεκίνησαν σε ηλικία 15 ετών, αφού ήταν ιδιαιτέρως ψηλός για την ηλικία του (στα 17 του ήταν 2,09 μ.) και τελικά έφτασε τα 2,14 μέτρα. Οι σκληρές προπονήσεις και τα φυσικά του προσόντα τον έκαναν να κερδίσει γρήγορα μία θέση στην ομάδα. Ο Φασούλας ξεχώριζε κυρίως για τα εντυπωσιακά του κοψίματα και την ικανότητα του στα ριμπάουντ αλλά και στα τελειώματα κάτω από το καλάθι.[3] Όταν καθιερώθηκε στη βασική ομάδα συνέθεσε το καλύτερο δίδυμο ψηλών στην Ελλάδα μαζί με το Μάνθο Κατσούλη. Η ομάδα δεν ήταν πρωταγωνίστρια με τον συμπολίτη Άρη να είναι από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο κύριος αντίπαλος των αθηναϊκών συλλόγων που μονοπουλούσαν το πρωτάθλημα. Ο πρώτος τίτλος του Φασούλα ήρθε το 1984 και ήταν Κύπελλο Ελλάδας στον «τελικό των ξυρισμένων κεφαλιών» που έγινε στη Θεσσαλονίκη και έληξε με 74–70 (ονομάστηκε έτσι γιατί οι παίκτες του ΠΑΟΚ είχαν ξυρίσει τα κεφάλια τους πριν τον αγώνα σε ένδειξη πίστης προς τη νίκη μετά από ιδέα του προπονητή της ομάδας Φαίδωνα Ματθαίου).[4][5][6]

Η μεταγραφή του Παναγιώτη Γιαννάκη στον Άρη ισχυροποίησε τον μόνιμο ανταγωνιστή και αυτό αποδείκτηκε κίνητρο για τον ΠΑΟΚ να ισχυροποιήσει την ομάδα, κάτι που σταδιακά έγινε οδηγώντας από το 1984 το επίκεντρο του ενδιαφέροντος στην πρωτεύουσα της Βόρειας Ελλάδας. Φημισμένες είναι οι συναντήσεις των δύο σωματείων από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως τις αρχές της επόμενης δεκαετίας οπότε συνήθως κρίνονταν οι περισσότεροι τίτλοι, με τον Άρη να κυριαρχεί σε όλες τις συγκρούσεις. Χαρακτηριστική περίπτωση για το πόσο αμφίρροπες ήταν οι συναντήσεις, υπήρξε η περίοδος 1990–91, όταν στους 6 αγώνες της χρονιάς (δύο για την κανονική περίοδο και τέσσερις για τα πλέι οφ), οι τρεις κρίθηκαν με έναν πόντο διαφορά (και οι τρεις υπέρ του Άρη), δύο κρίθηκαν στην παράταση (από μία νίκη οι δύο ομάδες) και έναν αγώνα κέρδισε ο ΠΑΟΚ με διαφορά 5 πόντων.[7] Ο Φασούλας αποτελούσε την κολώνα της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια και με την είσοδο το 1984 ξένων παικτών στις διεθνείς διοργανώσεις πλαισιώθηκε από ικανούς συμπαίκτες δίνοντας την υπεροπλία στους ψηλούς του ΠΑΟΚ που άρχισε την ανοδική του πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη.[8]

Στον ΠΑΟΚ ο Φασούλας έμεινε από το 1979 έως το 1993 με εξαίρεση τη χρονιά 1985–1986 που έπαιξε στο North Carolina State University. [9] Με το αμερικανικό πανεπιστήμιο ο Φασούλας έπαιξε σε 29 αγώνες έχοντας 2,8 πόντους, 3,4 ριμπάουντ, 1,9 κοψίματα. Σούταρε με 44,1 % δίποντα και 48,8 % στις βολές. Ήταν τρίτος καλύτερος μπλοκέρ της ΑCC.[10] Έπειτα συνέχισε την καριέρα του στον Ολυμπιακό από το 1993 μέχρι το 1999. Το 1986 είχε επιλεγεί στη θέση 37 στον δεύτερο γύρο του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Πόρτλαντ Τρεϊλ Μπλέιζερς, αλλά δεν θέλησε να συνεχίσει την καριέρα του στις ΗΠΑ. Με τον ΠΑΟΚ βρέθηκε στον ημιτελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1990, αλλά η μετέπειτα κάτοχος του τίτλου Βίρτους Μπολόνια πέτυχε νίκη στην Ιταλία με 77–57 (με το Φασούλα πρώτο σκόρερ της ομάδας με 15 πόντους) που δεν μπορούσε να ανατραπεί στη ρεβάνς.[11][12] Την επόμενη χρονιά κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων στον τελικό της Γενεύης κερδίζοντας τη Σαραγόσα με 76–72 το 1991, ενώ την επόμενη σεζόν 1991–92 κατακτά και το πρώτο του πρωτάθλημα στην Ελλάδα.[13] Μία δύσκολη στιγμή στην καριέρα του ήταν όταν ο ΠΑΟΚ το 1992 έχασε στα τελευταία δευτερόλεπτα το Ευρωπαϊκό κύπελλο από μια λάθος πάσα του. Επτά δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα, το σκορ ήταν ισόπαλο, ο Φασούλας πήρε το ριμπάουντ και πάσαρε ψηλοκρεμαστά στον συμπαίκτη του. Ένας παίκτης της Ρεάλ έκλεψε την μπάλα, έβαλε καλάθι και η Ρεάλ κέρδισε το κύπελλο με 65–63.[3][14] Η συμμετοχή στο Κύπελλο Πρωταθλητριών την επόμενη χρονιά ήταν η καλύτερη ευκαιρία για το σύλλογο να καταφέρει να κατακτήσει για πρώτη φορά από ελληνική ομάδα το μεγαλύτερο τρόπαιο συλλόγων με το φάιναλ φορ να διεξάγεται στην Αθήνα και αντίπαλο στον ημιτελικό τη Μπένετον Τρεβίζο. Στην αρχή του παιχνιδιού, ο Φασούλας άρχισε να «φορτώνεται» με φάουλ και είχε ήδη τρία πριν από τη συμπλήρωση του πεντάλεπτου. Ο ημιτελικός χάθηκε στις λεπτομέρειες (τελικό αποτέλεσμα 77–79) και η ιταλική ομάδα προκρίθηκε στον τελικό. [15][16]

ΟλυμπιακόςΕπεξεργασία

Η μεταγραφή του στους Πειραιώτες το 1993 ακολουθώντας το παράδειγμα του Γκάλη που είχε πάει σε αθηναϊκό σύλλογο και μαζί με τη μετακίνηση του Γιαννάκη στον Πανιώνιο την ίδια χρονιά μετέφεραν την μπασκετική πρωτεύουσα, στην αθηναϊκή μεγαλούπολη.[17][18] Στον Ολυμπιακό, την καινούργια ομάδα του, ο Φασούλας έπαιξε στο πλευρό μεγάλων παικτών όπως Ζάρκο Πάσπαλι, Ρόι Τάρπλεϊ, Ντράγκαν Τάρλατς και βελτίωσε αξιοσημείωτα το παιχνίδι του. Ο Πειραιώτικος σύλλογος ήταν ο πρωταθλητής του 1993 και συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης φτάνοντας στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ, μετά την αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής της διοργάνωσης και τη συμμετοχή περισσότερων της μίας ομάδας από κάθε χώρα. Αντίπαλος ο Παναθηναϊκός του Κώστα Πολίτη που είχε ισχυροποιηθεί σημαντικά με την παρουσία των Νίκου Γκάλη, Αλεξάντερ Βολκόφ και τον Στόγιαν Βράνκοβιτς- τον δυσκολότερο αντίπαλο που είχε συναντήσει στην καριέρα του κατά δική του δήλωση. Ο ελληνικός «εμφύλιος» του ημιτελικού υπό την παρουσία χιλιάδων εκδρομέων ήταν συγκλονιστικός με το Γκάλη σημαντικά περιορισμένο από τον προπονητή του Ολυμπιακού και τέως στον Άρη Γιάννη Ιωαννίδη (8 πόντοι) και τους ερυθρόλευκους να επικρατούν με 77–72 με 13 πόντους του Φασούλα. Στον τελικό η Ζουβεντούτ Μπαδαλόνα που δεν θεωρούταν φαβορί επιβλήθηκε με 59–57 με σουτ της τελευταίας στιγμής.[19][20][21] Την αμέσως επόμενη χρονιά ο δεύτερος ελληνικός ημιτελικός μεταξύ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού το 1995 στη Σαραγόσα (νίκη των ερυθρόλευκων με 58–52), είχε την ίδια κατάληξη με του Τελ Αβίβ. Όπως κι ο τελικός, που τον έχασε ο Ολυμπιακός, όπως το 1994, από τη Ρεάλ Μαδρίτης του Άρβιντας Σαμπόνις. Στον τελικό ο Φασούλας δεν κατάφερε να ανταπεξέλθει στον κορυφαίο αντίπαλό του, ο οποίος σημείωσε 23 πόντους στο 73–61.[22][23][24]

Με τον Ολυμπιακό ο Φασούλας κέρδισε 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα (με πρώτο το 1994), δύο κύπελλα και το 1997 κατέκτησε στη Ρώμη το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Προπονητής ήταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς με τον οποίο ο Φασούλας δεν είχε τις καλύτερες σχέσεις από την τελευταία χρονιά του στον ΠΑΟΚ.[3][17]

Διεθνής καριέραΕπεξεργασία

Υπήρξε μέλος της Εθνικής Ομάδας μπάσκετ ανδρών της Ελλάδας για 17 χρόνια. Η πρώτη μεγάλη διοργάνωση που συμμετείχε ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1983, όπου η Ελλάδα κατετάγη μόλις 11η, ο ίδιος όμως ήταν πρώτος στα κοψίματα με 20, ενώ είχε μέσο όρο 6,3 πόντους δίνοντας ελπίδες για το μέλλον.[25] Στις 23 Νοεμβρίου 1984 στον αγώνα Ελλάδας-Γαλλίας 94–90, που ήταν το πρώτο παιχνίδι στα προκριματικά για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 ο Φασούλας είχε κάνει 15 κοψίματα, ρεκόρ καριέρας και Εθνικής.[26] Δεν αγωνίστηκε στην τελική φάση της διοργάνωσης λόγω της απουσίας του στην Αμερική.

Ήταν από τους πρωταγωνιστές της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στις 14 Ιουνίου του 1987 μαζί με τον Νίκο Γκάλη, τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Φάνη Χριστοδούλου, που η συγκυρία τους ήθελε να αγωνίζονται σε διαφορετικές θέσεις. Στο πλευρό τους, ωστόσο, την ίδια στιγμή είχαν μία εξαιρετική φουρνιά παικτών που τους συμπλήρωνε ιδανικά. Στον εναρκτήριο αγώνα με τη Ρουμανία (3 Ιουνίου, μπροστά σε 8.000 θεατές) το αποτέλεσμα ήταν μία εύκολη νίκη 109–77 με 20 πόντους του Φασούλα. [27][28] Η Ελλάδα είχε όμως δυσκολότερους αντιπάλους στη φάση των ομίλων, την πρωταθλήτρια Ευρώπης Σοβιετική Ένωση (από την οποία έχασε με 69—66), τη Γιουγκοσλαβία, την Ισπανία (από την οποία έχασε σχετικά εύκολα με 106—89) και τη Γαλλία (νίκη με 82—69), με τις δύο ήττες να την οδηγούν στην τέταρτη θέση του ομίλου με πρώτη τη σοβιετική ομάδα.[29][30] Το μεγάλο άλμα της ομάδας έγινε στον προημιτελικό με την Ιταλία, γεγονός που έστειλε την ομάδα στην τετράδα με τη νίκη με 90—78. Η δεύτερη νίκη επί της Γιουγκοσλαβίας στον ημιτελικό με 81—77 (με 11 πόντους του Φασούλα) και ο συγκλονιστικός τελικός με τη Σοβιετική Ένωση που κρίθηκε στην παράταση με δύο βολές του Αργύρη Καμπούρη ολοκλήρωσαν μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του αθλητισμού και ήταν η αρχή για μία διαφορετική πορεία του μπάσκετ τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς. Ο Φασούλας σημείωσε 12 πόντους στον τελικό, ήταν πρώτος στα κοψίματα στη διοργάνωση με 43[31] και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη πεντάδα. Με μέσο όρο 12,3 πόντους ήταν ο τρίτος καλύτερος σκόρερ της Ελλάδας.[32][33][34] Στον πρόλογο στο βιβλίο του "87 Τίποτα δεν μας σταμάτησε" (κυκλοφόρησε το 2017) έγραφε: «Νομίζω ότι δεν υπάρχει Έλληνας που έχει ζήσει αυτό το πανηγύρι και δεν θυμάται πού ακριβώς βρισκόταν μόλις ολοκληρώθηκε ο τελικός με τη Σοβιετική Ένωση. Ήταν η πρώτη φορά, που η Ελλάδα αισθάνθηκε ικανή, που κατάλαβε ότι μπορεί κάπου να πρωταγωνιστήσει τόσο πολύ, ώστε στο τέλος να είναι πρώτη απ' όλους. Ανυποψίαστοι ήμασταν όλοι. Κι εμείς που παίζαμε, κι αυτοί που έρχονταν να μας δουν, ή μας παρακολουθούσαν από την τηλεόραση. Ανυποψίαστοι, αθώοι αλλά και έτοιμοι να αποδεχθούμε τις προκλήσεις μία προς μία».[35]

Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1989 είχε επίσης πολύ καλές εμφανίσεις και μέσο όρο πόντων 13,4 ήταν μαζί με το Γιαννάκη δεύτερος σκόρερ της Εθνικής. Σημείωσε 18 πόντους στο σημαντικό δεύτερο αγώνα απέναντι στη Γαλλία (80—74), 10 στον τρίτο με τη Βουλγαρία (103—73), έδωσε μάχες με τον Άρβιντας Σαμπόνις στον ημιτελικό με τη Σοβιετική Ένωση (81—80, 7 πόντοι), ενώ το καλύτερο παιχνίδι του ήταν στον χαμένο τελικό με τη Γιουγκοσλαβία (98—77, 22 πόντοι). Για πολλούς η επιτυχία της κατάκτησης της δεύτερης θέσης στη διοργάνωση ήταν ισάξια με το χρυσό της προηγούμενης, μιας και επαναλήφθηκε η νίκη επί των Σοβιετικών που ήταν χρυσοί Ολυμπιονίκες την προηγούμενη χρονιά, η δε Γιουγκοσλαβία στην έδρα της και παγκόσμιοι πρωταθλητές την επομένη. [36][37][38] Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990, το πρώτο της καριέρας του, είχε μέσο όρο πόντων 11,9, με τη σημαντική αμυντική του παρουσία να συμβάλλει στην κατάκτηση της έκτης θέσης. [39][40] Στις 27 Δεκεμβρίου 1990 αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τη Μικτή Ευρώπης σε αγώνα με αντίπαλο την πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουγκοπλάστικα, ενώ συμμετείχε σε δύο ακόμα παιχνίδια της Μικτής, στις 12 Σεπτεμβρίου 1991 απέναντι στην Παλακανέστρο Καντού και στις 27 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους με αντίπαλο την Εθνική Γαλλίας στο Παρίσι.[41] Έκανε ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα φορώντας τη φανέλα της Εθνικής ομάδας στις 7 Ιουνίου 1991 και πιο συγκεκριμένα το «Ιωβηλαίο» στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Στη δεύτερη μέρα του τουρνουά και λίγες μέρες πριν από το Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας, η Εθνική ομάδα αντιμετώπισε τη Σοβιετική Ένωση (λίγους μήνες πριν από τη διάσπαση) και μάλιστα έφτασε στη νίκη με 93–85. Ένα παιχνίδι όπου έλαμψε ο Παναγιώτης Φασούλας σημειώνοντας ρεκόρ καριέρας φορώντας τη γαλανόλευκη φανέλα. Συγκεκριμένα είχε πετύχει 34 πόντους αφήνοντας πίσω του τον Νίκο Γκάλη, ο οποίος είχε μείνει στους 27 πόντους.[42] Παρέμεινε βασικός πυλώνας τη εθνικής στα επόμενα δύο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, το 1991 έχοντας μέσο όρο 13,4 πόντους και το 1993 με μέσο όρο 11,7 πόντους και πάλι τρίτος σκόρερ της Ελλάδας.[43][44]

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1994 στον Καναδά ήταν το καλύτερο διεθνές τουρνουά που αγωνίστηκε. Η απουσία του Γκάλη και τα 35 χρόνια του Γιαννάκη τον έχρισαν πρώτο σκόρερ της εθνικής με μέσο όρο 14,1 πόντους ενώ παράλληλα παρέμεινε και ο πρώτος ριμπάουντερ της ομάδας με μέσο όρο 7,2 ανά αγώνα, και την Ελλάδα στην τέταρτη θέση. Σημείωσε 18 πόντους και μάζεψε 10 ριμπάουντ στον πρώτο αγώνα με αντίπαλο τη Γερμανία (68—58), ενώ οι 21 πόντοι που σημείωσε στο Πουέρτο Ρίκο δεν ήταν αρκετοί για τη νίκη που όμως δεν εκτροχίασε την πορεία της ομάδας (αποτέλεσμα 64—72). Στις κρίσιμες συναντήσεις με τον Καναδά και την Κίνα πήρε 18 πόντους και μάζεψε 8 ριμπάουντ στον πρώτο (74—71) και 20 πόντους και 6 ριμπάουντ στο δεύτερο (77—61). Οι δύο αυτές συνεχόμενες επιτυχίες έβαλαν την Ελλάδα στη τετράδα, όπου οι ήττες από Αμερικανούς και Κροάτες δεν ήταν έκπληξη. Πριν την έναρξη της διοργάνωσης ο Φασούλας είχε έρθει σε σύγκρουση με τον Ομοσπονδιακό τεχνικό Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου που εξανάγκασε τον τελευταίο σε παραίτηση και τον Μάκη Δενδρινό να αναλαμβάνει τα ηνία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.[45][46][47]

Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1995 ήταν δεύτερος σκόρερ της εθνικής με μέσο όρο 10,4 πόντους και πρώτος ριμπάουντερ όπως πάντα με μέσο όρο 8,6 ανά αγώνα (τέταρτος στη διοργάνωση[48]). Στον κρίσιμο αγώνα με την Ισπανία (30 Ιουνίου, αποτέλεσμα 66—64) ήταν ο κορυφαίος της συνάντησης με 20 πόντους και 11 ριμπάουντ. Στο συγκλονιστικό ημιτελικό με τους Γιουγκοσλάβους στις 1 Ιουλίου στο ΟΑΚΑ, έδωσε μεγάλες μάχες στα καλάθια και σημείωσε 14 πόντους και μάζεψε 10 ριμπάουντ. Το τελικό 52—60 άφησε την ελληνική ομάδα με πολλά παράπονα από τη διαιτησία και ο μικρός τελικός εκτός βάθρου.[49][50] Ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας που για πρώτη φορά αγωνίστηκε σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 1996. Η φανέλα του επιλέχθηκε από τη FIBA ως ανάμνηση της ελληνικής αποστολής για να διακοσμεί το Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Είναι δεύτερος σε συμμετοχές στην εθνική μετά τον Παναγιώτη Γιαννάκη με 244 συμμετοχές και 2.384 πόντους. Τελευταίο του παιχνίδι με το εθνόσημο στο στήθος ήταν στον μικρό τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Αθήνας το 1998 με αντίπαλο την ομάδα των ΗΠΑ (9 Αυγούστου 1998) όπου η εθνική ομάδα είχε ηττηθεί με 84–61 και είχε τέσσερις πόντους.[9][13]

Εκτός γηπέδωνΕπεξεργασία

Την περίοδο 1978 – 1982 ήταν μέλος της ΚΝΕ (Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας), ενώ ασχολήθηκε ενεργά και με τον αθλητικό συνδικαλισμό. Υπήρξε συνιδρυτής του ΠΣΑΚ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητών Καλαθοσφαίρισης) του οποίου διετέλεσε πρόεδρος για μία δεκαετία. Το 1990 εκλέχθηκε πρώτος δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης με το συνδυασμό του Δημήτρη Φατούρου. Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 εκλέχθηκε βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Περιφέρεια Πειραιά. Το 2004 ήρθε και πάλι πρώτος σε σταυρούς στην ίδια περιφέρεια, χωρίς, όμως, να καταφέρει να εκλεγεί λόγω του εκλογικού νόμου. Στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές της 15 Οκτωβρίου του 2006 εκλέχτηκε Δήμαρχος Πειραιά.[51]

Στις 8 Ιουλίου του 1995 νυμφεύθηκε τη Μάσα Ζαχαρία - πρώην μοντέλο - και απέκτησαν μία κόρη, τη Μαριέλλα (1997) που ακολουθεί τα χνάρια του στον κόσμο του αθλήματος, και έναν γιο, τον Γιάννη (2000).[2][52]

Στις 27 Αυγούστου 2016 εισήχθη στο Hall of Fame της FIBA. Με αυτόν τον τρόπο έγινε ο δεύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής που γνώρισε αυτή την τιμή, ύστερα από τον Νίκο Γκάλη, ο οποίος μπήκε το 2007.[9][53]

ΤίτλοιΕπεξεργασία

Ατομικές διακρίσειςΕπεξεργασία

  • Καλύτερη πεντάδα Ευρωμπάσκετ : 1987
  • 2 x Πρώτος στα κοψίματα σε Ευρωμπάσκετ : 1983, 1987
  • 3 x All Star FIBA: 1990, 1991, 1995
  • Ευρωπαϊκό Αστέρι FIBA: 1996
  • Πρώτος στα ριμπάουντ το Ελληνικό Πρωτάθλημα : 1987
  • Πολυτιμότερος Παίκτης (MVP) στους Ελληνικούς τελικούς : 1992
  • 2 x Πολυτιμότερος Παίκτης (MVP) στο Ελληνικό Πρωτάθλημα : 1994, 1995
  • 2 x Πρώτος στα κοψίματα στο Ελληνικό Πρωτάθλημα : 1994, 1997
  • Hall of Fame της FIBA : 2016

Εθνική ΕλλάδαςΕπεξεργασία

Πηγή: FIBA

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ «Οι 10 Άγιοι του ελληνικού μπάσκετ». Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Παναγιώτης Φασούλας». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Παναγιώτης Φασούλας η «αράχνη» του ελληνικού μπάσκετ. Η κόντρα του με τον Ίβκοβιτς, η επεισοδιακή μεταγραφή στον Ολυμπιακό μετά από 15 χρόνια στον ΠΑΟΚ και οι μεγάλοι τίτλοι». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ «Ο Ματθαίου εμπνεύστηκε τον τελικό των ξυρισμένων κεφαλιών superbasket.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2013. 
  5. ↑ «ΠΑΟΚ mateco». Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021. 
  6. ↑ «Ο τελικός "των ξυρισμένων κεφαλιών". Οι κουρεμένοι παίκτες του ΠΑΟΚ κέρδισαν τον Άρη του Γκάλη, που αιφνιδιάστηκε από την εμφάνιση των αντιπάλων. Ποιος δεν κουρεύτηκε με την ψιλή;». Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021. 
  7. ↑ «Η προϊστορία με τον Άρη στο μπάσκετ». Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2021. 
  8. ↑ «Οι πρώτοι ξένοι παίκτες του ΠΑΟΚ». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «FIBA : Panagiotis Fasoulas (Greece)». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  10. ↑ «Ντοκουμέντο: Ο Φασούλας στο NCAA!». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  11. ↑ «Στους «4» της Ευρώπης». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  12. ↑ «Κρατάει χρόνια αυτή η Μπολόνια». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Aφιέρωμα: " Παναγιώτης Φασούλας "». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  14. ↑ «17/3/1992: Το μοιραίο λάθος του Φασούλα στον τελικό του Κυπελλούχων». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  15. ↑ «Το Final 4 του 1993: Η χαμένη ευκαιρία του ΠΑΟΚ». Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2021. 
  16. ↑ «Η μεγάλη "μαχαιριά" από την Μπενετόν...». Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2012. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Η μεταγραφή του Φασούλα από τον ΠΑΟΚ στον Ολυμπιακό». Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021. 
  18. ↑ «Από «μητρόπολη»… φτωχομάνα». Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021. 
  19. ↑ «FINAL 4 1994: Το πρώτο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στην Ευρώπη και ο Κορνίλιους». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  20. ↑ «Tel Aviv 1994 – Ο καταραμένος τελικός». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  21. ↑ «Ολυμπιακός final 4: Η πρώτη χαμένη ευκαιρία στο Τελ Αβίβ». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  22. ↑ «FINAL 4 1995: Στα σαγόνια του Σαμπόνις». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  23. ↑ «Σαραγόσα 1995: Το θαύμα της φύσης». Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021. 
  24. ↑ «F4 History: 1995, A title for the giants» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2021. 
  25. ↑ «1983 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : Panagiotis Fassoulas». Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2021. 
  26. ↑ «Το ασύλληπτο ρεκόρ του Φασούλα, το ξέρετε;». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  27. ↑ «Eurobasket 1987: Όταν η Ελλάδα βρέθηκε στην κορυφή της Ευρώπης». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2021. 
  28. ↑ «Eurobasket 1987: Η Ελλάδα από την αφάνεια στην καταξίωση». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2021. 
  29. ↑ «Ευρωμπάσκετ 1987: Η νύχτα που γεννήθηκε το μπάσκετ!». Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2021. 
  30. ↑ «Ποιοι ήταν οι δικοί μας 12 θεοί!». Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2021. 
  31. ↑ «ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 1987 : 33 χρόνια από το μεγάλο άθλο». Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2021. 
  32. ↑ «Ευρωμπάσκετ 1987: 25 χρόνια από το έπος...». Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2021. 
  33. ↑ «1987 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : Panagiotis Fassoulas». Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2021. 
  34. ↑ «Greatest FIBA Games: 1987 Eurobasket Final, Greece- U.S.S.R.». Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2021. 
  35. ↑ «Στις 15 Ιουνίου του 1987 όλα ξημέρωσαν διαφορετικά». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2021. 
  36. ↑ «1989 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : Panagiotis Fassoulas». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  37. ↑ «Η μέρα που επιβεβαίωσαμε ποιοι είμαστε». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  38. ↑ «Eurobasket '89: Η «Μαυριτανία» του Φασούλα και τα γούρια του Γκάλη». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  39. ↑ «1990 WORLD CHAMPIONSHIPS FOR MEN : Panagiotis Fassoulas». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  40. ↑ «Μουντομπάσκετ 1990». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  41. ↑ «FIBA All-Star Games». Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2021. 
  42. ↑ «Φασούλας: Όταν έκανε ρεκόρ καριέρας με την Εθνική ομάδα!». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  43. ↑ «1991 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : Panagiotis Fassoulas». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  44. ↑ «1993 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : Panagiotis Fassoulas». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  45. ↑ «1994 WORLD CHAMPIONSHIP FOR MEN : Panagiotis Fassoulas». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  46. ↑ «1994 WORLD CHAMPIONSHIP FOR MEN : Event». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  47. ↑ «Στο Τορόντο των παραισθήσεων». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  48. ↑ «1995 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : Player Leaders». Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2021. 
  49. ↑ «1995 EUROPEAN CHAMPIONSHIP FOR MEN : Panagiotis Fassoulas». Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2021. 
  50. ↑ «Όταν ο Νοσφεράτου πάτησε το ΟΑΚΑ». Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2021. 
  51. ↑ «Παναγιώτης Φασούλας: Ο Δήμαρχος Πειραιά, ο καρκίνος του γιου του και η κούκλα κόρη που πήρε το ταλέντο του». Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021. 
  52. ↑ «Μαριέλα Φασούλα: H κόρη του Παναγιώτη Φασούλα μεγάλωσε και έχει γίνει μία κούκλα». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  53. ↑ «Στο Hall of Fame της FIBA ο Φασούλας!». sport-fm.gr. http://www.sport-fm.gr/article/basket/sto-Hall-of-Fame-tis-FIBA-o-fasoulas/3196540. Ανακτήθηκε στις 2017-02-02. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παναγιώτης_Φασούλας&oldid=9696819"