Συντεταγμένες: 51°53′50.50″N 17°47′8.21″E / 51.8973611°N 17.7856139°E / 51.8973611; 17.7856139

Το Πλέσεφ (πολωνικά: Pleszew, γερμανικά: Pleschen‎‎) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Πλέσεφ, στο Βοεβοδάτο Μείζονος Πολωνίας της κεντρικής Πολωνίας, περίπου 90 χλμ νοτιοανατολικά του Πόζναν. Ο πληθυσμός του είναι 16.855 κάτοικοι (2020).[3]

Πλέσεφ

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Πλέσεφ
51°53′51″N 17°47′8″E
ΧώραΠολωνία[1]
Διοικητική υπαγωγήΓκμίνα Πλέσεφ
Έκταση13,19 km²
Υψόμετρο62 μέτρα
Πληθυσμός16.872 (31  Μαρτίου 2021)[2]
Ταχ. κωδ.63-300
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ιστορία Επεξεργασία

 
Έγγραφο συντεχνίας από το Πλέσεφ από το 1630

Οι αρχαιότεροι μόνιμοι οικισμοί στο σημερινό Πλέσεφ και τα περίχωρά του χρονολογούνται στον 9ο αιώνα π.Χ.[4] Η παλαιότερη γνωστή αναφορά του Πλέσεφ, ήδη ως πόλης, προέρχεται από ένα έγγραφο του 1283 - στο έγγραφο του δούκα και μελλοντικού βασιλιά της Πολωνίας Πσέμισλ Β΄ της δυναστείας των Πιαστ.[4] Στους επόμενους αιώνες ήταν μια ιδιωτική πόλη που ανήκε σε Πολωνούς ευγενείς, που βρισκόταν στο Βοεβοδάτο Κάλις (1314-1793) στην Επαρχία Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος. Ο βασιλιάς Ιωάννης Α΄ Αλβέρτος της Πολωνίας στο προνόμιο του 1493 επέτρεψε τη διοργάνωση δύο εβδομαδιαίων αγορών και δύο ετήσιων εκθέσεων.[4] Στις αρχές του 16ου αιώνα, υπήρχαν εννέα βιοτεχνικές συντεχνίες στην πόλη.[4] Το Πλέσεφ ήταν ένα τοπικό κέντρο της Μεταρρύθμισης. Τον 18ο αιώνα, μία από τις δύο κύριες διαδρομές που συνέδεαν τη Βαρσοβία και τη Δρέσδη διέτρεχε το Πλέσεφ και οι Βασιλείς Αύγουστος Β΄ ο Δυνατός και Αύγουστος Γ΄ της Πολωνίας ταξίδεψαν σε αυτή τη διαδρομή πολλές φορές.[5]

 
Πολωνοί αντάρτες στο Πλέσεφ τον Ιανουάριο του 1919

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου διαμελισμού της Πολωνίας, το 1793, το Πλέσεφ προσαρτήθηκε από την Βασίλειο της Πρωσίας.[4] Ανακτήθηκε από τους Πολωνούς ως μέρος του βραχύβιου Δουκάτου της Βαρσοβίας το 1807, προτού προσαρτηθεί εκ νέου από την Πρωσία το 1815. Ήταν ένα σημαντικό κέντρο της αποτυχημένης Εξέγερσης της Μείζονος Πολωνίας (1848).[4] Τις επόμενες δεκαετίες, για να αντισταθούν στη γερμανοποίηση, οι Πολωνοί ίδρυσαν διάφορους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων γεωργικών, βιομηχανικών και εκπαιδευτικών εταιρειών, τη Συνεταιριστική Τράπεζα (Bank Spółdzielczy), ένα τυπογραφείο, ομάδες προσκόπων και ένα τοπικό παράρτημα της Πολωνικής Γυμναστικής Εταιρείας «Σόκουου».[4] Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα ιδρύθηκαν νέα βιομηχανικά εργοστάσια.[4]

Τον Οκτώβριο του 1918, λίγες εβδομάδες πριν η Πολωνία ανακτήσει την ανεξαρτησία της, οι ντόπιοι Πολωνοί άρχισαν τις προετοιμασίες για μια εξέγερση, που στόχος ήταν η επανένταξη της πόλης μαζί με την περιοχή της Μείζονος Πολωνίας με την Πολωνία που σύντομα θα αναγεννιόταν.[6] Πολλοί κάτοικοι έλαβαν μέρος στην Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας (1918-1919), και επτά κάτοικοι σκοτώθηκαν επίσης στον Πολωνο-Σοβιετικό Πόλεμο το 1919-1920.[6] Οι Πολωνοί ανέλαβαν τον έλεγχο της πόλης τον Ιανουάριο του 1919. Εντός της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας του μεσοπολέμου, η τοπική ανταρτική μονάδα μετατράπηκε σε πλήρες σύνταγμα πεζικού του Πολωνικού Στρατού.[6]

Την ημέρα της γερμανικής εισβολής στην Πολωνία (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος), την 1η Σεπτεμβρίου 1939, η Γερμανία επιτέθηκε ανεπιτυχώς σε πολωνικούς στρατιωτικούς στρατώνες, σκοτώνοντας 13 πολίτες.[4] Τα στρατεύματα της Βέρμαχτ μπήκαν στην πόλη μια εβδομάδα αργότερα. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Πολωνίας, ο πολωνικός πληθυσμός υπέστη μαζικές συλλήψεις, εκτελέσεις και απελάσεις. Λίγο μετά την κατάληψη της πόλης, οι Γερμανοί ίδρυσαν μια φυλακή για τους Πολωνούς στην πόλη.[7] Στις 28 Σεπτεμβρίου 1939, οι Γερμανοί λεηλάτησαν το τοπικό μουσείο.[8] Κατά τη διάρκεια του Ιντελιγκέντσακτιον, τον Οκτώβριο του 1939, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 7 Πολωνούς στο δάσος Μπορέτσεκ.[9] Άλλοι 68 Πολωνοί σκοτώθηκαν στη φυλακή και 8 Πολωνοί δολοφονήθηκαν στο αρχηγείο της Γκεστάπο.[10] Ωστόσο, το πολωνικό κίνημα αντίστασης στο Πλέσεφ οργανώθηκε ήδη τον Οκτώβριο του 1939.[4] Το 1940, οι Γερμανοί έδιωξαν 155 Πολωνούς, ως επί το πλείστον ιδιοκτήτες καταστημάτων και εργαστηρίων με ολόκληρες οικογένειες, και οι επιχειρήσεις τους στη συνέχεια παραδόθηκαν σε Γερμανούς αποίκους ως μέρος της πολιτικής Lebensraum (Ζωτικός χώρος).[11] Οι Πολωνοί που εκδιώχθηκαν από άλλα χωριά της περιοχής στάλθηκαν ως δουλοπάροικοι εργάτες σε νέους Γερμανούς αποίκους στην περιοχή της πόλης,[12] και υπήρχε επίσης ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στην πόλη το 1944-1945.[13] Οι Γερμανοί κατέστρεψαν επίσης την ταφόπλακα των Πολωνών ανταρτών που έπεσαν το 1919.[6] Η πόλη κατελήφθη από τους Σοβιετικούς τον Ιανουάριο του 1945 και σύντομα αποκαταστάθηκε στην Πολωνία. Η κατεστραμμένη ταφόπλακα των Πολωνών ανταρτών ξαναχτίστηκε το 1947.[6]

Το 1983 εορτάστηκε η 700η επέτειος του Πλέσεφ,[4] σε σχέση με την πρώτη γνωστή ιστορική αναφορά της πόλης το 1283.

Αξιοθέατα Επεξεργασία

Μεταξύ των ιστορικών αξιοθέατων του Πλέσεφ είναι η Πλατεία Αγοράς (Rynek) με το Δημαρχείο (Ratusz), το Περιφερειακό Μουσείο, οι εκκλησίες του Αποκεφαλισμού του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, του Αγίου Φλοριανού και του Αγίου Σωτήρα, και άλλα ιστορικά κτίρια, συμπεριλαμβανομένων των αρχηγείων ιστορικών οργανώσεων, αρχοντικών και σχολείων. Υπάρχουν επίσης πολυάριθμα μνημεία στους τόπους δολοφονιών Πολωνών που πραγματοποιήθηκαν από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της κατοχής της Πολωνίας.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 9363. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/023015720064-0937280?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 6  Οκτωβρίου 2022.
  3. «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά). 
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 «Skrót dziejów miasta». Pleszew.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2020. 
  5. «Informacja historyczna». Dresden-Warszawa (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2020. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «Pleszew (miasto powiatowe)». Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021. 
  7. Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 117. 
  8. Γκροχοβίνα, Σίλβια (2017). Cultural policy of the Nazi occupying forces in the Reich district Gdańsk–West Prussia, the Reich district Wartheland, and the Reich district of Katowice in the years 1939–1945. Τόρουν. σελ. 96. ISBN 978-83-88693-73-1. 
  9. Βαρντζίνσκα (2009), σελ. 201
  10. «Na pleszewskich grobach zapłonął Znicz Pamięci». Pleszew Nasze Miasto (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2020. 
  11. Βαρντζίνσκα, Μάρια (2017). Wysiedlenia ludności polskiej z okupowanych ziem polskich włączonych do III Rzeszy w latach 1939-1945 (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: ΙΕΜ. σελ. 208. ISBN 978-83-8098-174-4. 
  12. Βαρντζίνσκα (2017), σελ. 231, 298
  13. «Straf- bzw. Arbeitserziehungslager Pleschen». Bundesarchiv.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία