Βικιπαίδεια

Σαμ Σέπαρντ

Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός

Ο Σάμιουελ Σέπαρντ Ρότζερς Γ΄ (5 Νοεμβρίου 1943 – 27 Ιουλίου 2017) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης και σεναριογράφος του οποίου η καριέρα διήρκεσε μισό αιώνα.[14] Κέρδισε 10 βραβεία Όμπι για σενάριο και σκηνοθεσία, τα περισσότερα από οποιονδήποτε συγγραφέα ή σκηνοθέτη. Έγραψε 58 θεατρικά έργα καθώς και πολλά βιβλία με διηγήματα, δοκίμια και απομνημονεύματα. Ο Σέπαρντ έλαβε βραβείο Πούλιτζερ δραματουργίας το 1979 για το έργο του Θαμμένο παιδί[15] και προτάθηκε για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του πιλότου Τσακ Γιέγκερ στην ταινία του 1983 Οι κατάλληλοι άνθρωποι. Έλαβε θεατρικό βραβείο PEN/Laura Pels ως κορυφαίος Αμερικανός δραματουργός το 2009. Το περιοδικό New York περιέγραψε τον Σέπαρντ ως «τον μεγαλύτερο Αμερικανό θεατρικό συγγραφέα της γενιάς του».[16]

Σαμ Σέπαρντ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Sam Shepard (Αγγλικά)
Γέννηση5  Νοεμβρίου 1943[1][2][3]
Fort Sheridan
Θάνατος27  Ιουλίου 2017[4][2][5]
Midway
Αιτία θανάτουΑμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[6]
ΣπουδέςMt. San Antonio College και Duarte High School[7]
Ιδιότηταηθοποιός, σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος, δραματουργός, θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, θεατρικός σκηνοθέτης[8], αυτοβιογράφος[9], παίκτης κρουστών μουσικών οργάνων[10] και μουσικός[11]
ΣύζυγοςO-Lan Jones (1969–1984)
ΓονείςJane Elaine Schook
Είδος τέχνηςΓουέστερν
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ (1968)[12], Βραβείο Πούλιτζερ καλύτερου δραματικού έργου (1979)[12], μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, Βραβείο Όμπι[13], New York Drama Critics Award[13], Υποτροφία Γκούγκενχαϊμ (1971)[12] και PEN/Laura Pels International Foundation for Theater Award
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Τα έργα του Σέπαρντ είναι γνωστά για τα ζοφερά, ποιητικά, σουρεαλιστικά στοιχεία, τη μαύρη κωμωδία και τους ανερμάτιστους χαρακτήρες που ζουν στο περιθώριο της αμερικανικής κοινωνίας.[17] Το στιλ του εξελίχθηκε από το θέατρο του παραλόγου εκτός Μπρόντγουεϊ στον ρεαλισμό μεταγενέστερων έργων όπως το Θαμμένο παιδί και το Curse of the Starving Class.[18]

Τα πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Σαμ Σέπαρντ γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1943, στο προάστιο Φορντ Σέρινταν του Σικάγου, στο Ιλινόι.[19] Ονομάστηκε Σάμιουελ Σέπαρντ Ρότζερς Γ΄ από τον πατέρα του, Σάμιουελ Σέπαρντ Ρότζερς Τζούνιορ (1917–1984),[20] αλλά τον φώναζαν Στιβ Ρότζερς.[21]

Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος και αγρότης που υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών ως πιλότος βομβαρδιστικών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου . Ο Σέπαρντ χαρακτήρισε τον πατέρα του ως «πότη, αφοσιωμένο αλκοολικό».[22] Η μητέρα του, Τζέιν Ιλέιν (το γένος Σουκ, 1917–1994), ήταν δασκάλα.[23]

Ο Σέπαρντ μεγάλωσε στη νότια Καλιφόρνια. Εργάστηκε σε ράντσο ως έφηβος. Αφού αποφοίτησε από το γυμνάσιο στο Ντουάρτε της Καλιφόρνιας το 1961, σπούδασε για λίγο κτηνοτροφία στο τοπικό κολέγιο Mt. San Antonio.[22][24] Όσο ήταν στο κολέγιο, ο Σέπαρντ αγάπησε τον Σάμιουελ Μπέκετ, την τζαζ και τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Εγκατέλειψε τις σπουδές του για να ενταχθεί στον περιοδεύοντα θίασο Bishop's.

Καριέρα Επεξεργασία

Συγγραφή Επεξεργασία

 
Ο Σέπαρντ στα 21 του

Ο Σέπαρντ μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1963 και βρήκε δουλειά ως σερβιτόρος στο κλαμπ Village Gate. Το επόμενο έτος, ο επικεφαλής σερβιτόρος του Village Gate, Ραλφ Κουκ, ίδρυσε τον πειραματικό θίασο Theater Genesis, που στεγαζόταν σε μια εκκλησία στο Μπάουερι του Μανχάταν. Δύο από τα πρώτα μονόπρακτα του Σέπαρντ, τα "The Rock Garden" και "Cowboys", πρωτοπαρουσιάστηκαν στο Theatre Genesis τον Οκτώβριο του 1964. Ήταν περίπου εκείνη την εποχή που ο Στιβ Ρότζερς υιοθέτησε το επαγγελματικό όνομα Σαμ Σέπαρντ.[25]

Το 1965, τα μονόπρακτα του Σέπαρντ "Dog" and "The Rocking Chair" ανέβηκαν στο La MaMa Experimental Theatre Club.[26] Αυτές ήταν οι πρώτες από τις πολλές παραγωγές του έργου του Σέπαρντ στο LaMaMa κατά τις δεκαετίες του 1960, του 1970 και του 1980.[27]

Αρκετά από τα πρώτα έργα του Σέπαρντ, όπως τα Red Cross (1966) και La Turista (1967), σκηνοθετήθηκαν από τον Ζακ Λίβαϊ. Αφού κέρδισε έξι βραβεία Όμπι μεταξύ 1966 και 1968, ο Σέπαρντ αναδείχθηκε ως σεναριογράφος με το Me and My Brother (1968) του Ρόμπερτ Φρανκ και το Zabriskie Point του Μικελάντζελο Αντονιόνι (1970).

Το Cowboy Mouth, μια συνεργασία με την τότε ερωμένη του Πάτι Σμιθ, ανέβηκε στο θέατρο τον Απρίλιο του 1971, κάνοντας γνωστή τη Σμιθ. Η ιστορία και οι χαρακτήρες στο Cowboy Mouth βασίστηκαν στη σχέση του Σέπαρντ με τη Σμιθ. Μετά το βράδυ των της πρεμιέρας, ο Σέπαρντ εγκατέλειψε την παράσταση και κατέφυγε στη Νέα Αγγλία χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν.[28]

Λίγο αργότερα, ο Σέπαρντ μετακόμισε με τη γυναίκα και τον γιο του στο Λονδίνο. Ενώ βρισκόταν στο Λονδίνο, βυθίστηκε στη μελέτη του Τέταρτου δρόμου του Γεωργίου Γκουρτζίεφ, κάτι που θα επαναλάμβανε αρκετές φορές για μεγάλο μέρος της ζωής του. Επιστρέφοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1975, μετακόμισε σε ένα ράντσο 20 στρεμμάτων στο Μιλ Βάλεϊ, στην Καλιφόρνια, όπου μεγάλωσε ένα νεαρό πουλάρι που ονομαζόταν Ντραμ.[29] [30][31][32][33] Ο Σέπαρντ συνέχισε να γράφει θεατρικά έργα και υπηρέτησε για ένα εξάμηνο ως καθηγητής θεάτρου στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Ντέιβις.

Ο Σέπαρντ συνόδευσε Μπομπ Ντύλαν στην περιοδεία Rolling Thunder του 1975 ως σεναριογράφος της ταινίας Ρενάλντο και Κλάρα που προέκυψε από την περιοδεία. Ωστόσο, επειδή μεγάλο μέρος της ταινίας ήταν αυτοσχέδιο, το έργο του Σέπαρντ χρησιμοποιήθηκε σπάνια. Το Rolling Thunder Logbook, το ημερολόγιο της περιοδείας του, εκδόθηκε το 1978. Μια δεκαετία αργότερα, ο Ντίλαν και ο Σέπαρντ συνέγραψαν το 11λεπτο τραγούδι "Brownsville Girl ", που περιλαμβάνεται στο άλμπουμ του Ντίλαν Knocked Out Loaded (1986) και σε μεταγενέστερες συλλογές.

Το 1975, ο Σέπαρντ έγινε ο θεατρικός συγγραφέας του Magic Theatre στο Σαν Φρανσίσκο, όπου δημιούργησε πολλά αξιόλογα έργα, όπως την Οικογενειακή Τριλογία του. Ένα από τα έργα της τριλογίας, το Θαμμένο παιδί (1978), κέρδισε βραβείο Πούλιτζερ και προτάθηκε για πέντε Βραβεία Τόνι.[34] Αυτό σηματοδότησε μια σημαντική καμπή στην καριέρα του, προαναγγέλλοντας μερικά από τα πιο γνωστά έργα του, όπως τα True West (1980), Τρελός για έρωτα (1983) και A Lie of the Mind (1985). Μια κωμική ιστορία επανασύνδεσης, στην οποία ένας νεαρός μπαίνει στο αγρόκτημα του παππού του στο Ιλινόι όπου οι συγγενείς του τον υποδέχονται με αδιαφορία, το Θαμμένο παιδί έκανε τον Σέπαρντ να διεκδικεί το ψυχολογικό έδαφος του κλασικού αμερικανικού θεάτρου. Τα True West και Τρελός για έρωτα ήταν υποψήφιοι για βραβείο Πούλιτζερ.[35][36] Ο Σέπαρντ έκανε ρεκόρ 10 βραβείων Όμπι για σενάριο και τη σκηνοθεσία μεταξύ 1966 και 1984.

Το 2010, το A Lie of the Mind ξανανέβηκε στη Νέα Υόρκη την ίδια στιγμή που έκανε εκεί πρεμιέρα το νέο έργο του Σέπαρντ Ages of the Moon.[37] Αναλογιζόμενος τα δύο έργα, ο Σέπαρντ είπε ότι το παλαιότερο έργο ήταν «άβολο», προσθέτοντας.[38]

Ηθοποιία Επεξεργασία

Ο Σέπαρντ ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός στον κινηματογράφο με έναν σημαντικό ρόλο ως μεγαλογαιοκτήμονας στο Ημέρες ευτυχίας του Τέρενς Μάλικ (1978), δίπλα στον Ρίτσαρντ Γκιρ και την Μπρουκ Άνταμς.[35] Αυτό οδήγησε σε άλλους σημαντικούς κινηματογραφικούς ρόλους, όπως αυτός του Καλ, μαζί με την Έλεν Μπέρστιν στο Resurrection (1980), και του Τσακ Γιέιγκερ από τον Σέπαρντ στο Οι κατάλληλοι άνθρωποι (1983). Η τελευταία ερμηνεία χάρισε στον Σέπαρντ υποψηφιότητα για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου. Μέχρι το 1986, το Τρελός για έρωτα γυρίστηκε από τον Ρόμπερτ Όλτμαν με τον Σέπαρντ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το A Lie of the Mind παιζόταν εκτός Μπρόντγουεϊ (με τους Χάρβεϊ Καϊτέλ και Τζέραλντιν Πέιτζ) και ο Σέπαρντ δούλευε σταθερά ως ηθοποιός ταινιών. Όλα αυτά τα επιτεύγματα τον έβαλαν στο εξώφυλλο του περιοδικού Newsweek.

O Σέπαρντ δίδαξε εκτενώς συγγραφή θεατρικών έργων και άλλα μαθήματα και σεμινάρια σχετικά με το θέατρο σε διάφορα θεατρικά εργαστήρια, φεστιβάλ και πανεπιστήμια. Ο Σέπαρντ εξελέγη στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων το 1986 στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών το 1986.[39] Το 2000, ο Σέπαρντ ανέβασε το The Late Henry Moss στο Σαν Φρανσίσκο. Έπαιζαν οι Νικ Νόλτε, Σον Πεν, Γούντι Χάρελσον και Τσιτς Μάριν. Το 2001, ο Σέπαρντ έπαιξε τον στρατηγό Γουιλιαμ Γκάρισον στην ταινία Μαύρο γεράκι: Η κατάρριψη. Αν και έπαιζε δεύτερο ρόλο, ο Σέπαρντ έδειξε ανανεωμένο ενδιαφέρον για στην υποκριτική στον κινηματογράφο.

Το 2007, ο Σέπαρντ έπαιξε μπάντζο στη διασκευή του τραγουδιού των Nirvana "Smells Like Teen Spirit" στο άλμπουμ της Πάτι Σμιθ Twelve.

Το 2011, ο Σέπαρντ πρωταγωνίστησε στην ταινία Blackthorn. Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση είναι το Never Here, η οποία έκανε πρεμιέρα τον Ιούνιο του 2017 αλλά είχε γυριστεί το 2014. Ο Σέπαρντ εμφανίστηκε επίσης στην τηλεοπτική σειρά Εξ αίματος από το 2014 έως το 2017.[40]

Σκηνοθεσία Επεξεργασία

Στην αρχή της καριέρας του, ο Σέπαρντ δεν σκηνοθέτησε δικά του έργα. Τα πρώτα του έργα είχαν πολλούς διαφορετικούς σκηνοθέτες, αλλά τις περισσότερες φορές σκηνοθετήθηκαν από τον Ραλφ Κουκ, ιδρυτή του Theatre Genesis. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, ο Σέπαρντ αποφάσισε ότι το όραμά του για τα έργα του απαιτούσε να τα σκηνοθετήσει ο ίδιος. Σκηνοθέτησε πολλά από τα δικά του έργα από εκείνο το σημείο και μετά. Με λίγες μόνο εξαιρέσεις, δεν σκηνοθέτησε έργα άλλων θεατρικών συγγραφέων. Σκηνοθέτησε επίσης δύο ταινίες, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες δεν έβλεπε τη σκηνοθεσία ταινιών με μεγάλο ενδιαφέρον.

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Όταν ο Σέπαρντ έφτασε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη, συγκατοίκησε με τον Τσάρλι Μίνγκους Τζούνιορ, φίλο από το σχολείο και γιο του μουσικού της τζαζ Τσαρλς Μίνγκους. Στη συνέχεια, ο Σέπαρντ έζησε με την ηθοποιό Τζόις Άαρον. Από το 1969 έως το 1984, ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Ο-Λαν Τζόουνς, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Τζέσι Μότζο Σέπαρντ (1970-). Από το 1970 έως το 1971, ο Σέπαρντ συμμετείχε σε εξωσυζυγική σχέση με τη μουσικό Πάτι Σμιθ, η οποία δεν γνώριζε ότι ο Σέπαρντ ήταν πολυβραβευμένος θεατρικός συγγραφέας μέχρι που της το αποκάλυψε η Τζάκι Κέρτις. Η Σμιθ είπε: «Εγώ και η γυναίκα του ακόμα συμπαθούσαμε η μια την άλλη».[41]

Η Καναδή τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Τζόνι Μίτσελ έγραψε δύο τραγούδια για τις σχέσεις της με τον Σέπαρντ κατά τη διάρκεια της περιοδείας του Μπομπ Ντίλαν Rolling Thunder Revue το 1975. Στο "Coyote", από το όγδοο στούντιο άλμπουμ της με τίτλο Hejira, αφηγείται την πώς την αποπλάνησε ο Σέπαρντ ενώ ήταν παντρεμένος και είχε εξωσυζυγική σχέση με την υπεύθυνη της περιοδείας.[42]

Ο Σέπαρντ γνώρισε την ηθοποιό Τζέσικα Λανγκ στα γυρίσματα της ταινίας Φράνσις, μια αδέσμευτη γυναίκα το 1982, στην οποία έπαιζαν και οι δύο. Μετακόμισε μαζί της το 1983 και έμειναν μαζί 27 χρόνια. Χώρισαν το 2009. Απέκτησαν δύο παιδιά, τη Χάνα Τζέιν Σέπαρντ (1986-) και τον Σάμιουελ Γουόκερ Σέπαρντ (1987-). Το 2003, ο μεγαλύτερος γιος του Σέπαρντ, Τζέσι, έγραψε ένα βιβλίο με διηγήματα και ο Σέπαρντ εμφανίστηκε μαζί του σε μια ανάγνωση στο βιβλιοπωλείο City Lights.[43] Το 2014 και το 2015, ο Σέπαρντ είχε σχέση με την ηθοποιό Μία Κίρσνερ.[44][45]

Μετά από ένα ταραχώδες αεροπορικό ταξίδι που επιστρέφοντας από το Μεξικό τη δεκαετία του 1960, φαίνεται ότι ορκίστηκε να μην πετάξει ποτέ ξανά.[46] Παρά τη μακροχρόνια αποστροφή του για τις πτήσεις, ο Σέπαρντ ξαναμπήκε σε αεροπλάνο το 1982, προετοιμαζόμενος για τον ρόλο του πιλότου στην ταινία Οι κατάλληλοι άνθρωποι.[47]

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 3ης Ιανουαρίου 2009, ο Σέπαρντ συνελήφθη και κατηγορήθηκε για υπερβολική ταχύτητα και οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ στο Νόρμαλ του Ιλινόι.[48] Παραδέχτηκε την ενοχή του ηκε ένοχος και για τις δύο κατηγορίες στις 11 Φεβρουαρίου 2009 και κατμδικάστηκε σε 24 μήνες αναστολή, μαθήματα εκπαίδευσης για το αλκοόλ και 100 ώρες κοινωφελούς εργασίας.[49] Στις 25 Μαΐου 2015, ο Σέπαρντ συνελήφθη ξανά στη Σάντα Φε του Νιου Μέξικο, για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Αυτές οι κατηγορίες αργότερα απορρίφθηκαν καθώς δεν είχαν καμία πιθανότητα επιτυχίας σε δίκη.[50]

Θάνατος Επεξεργασία

Ο Σέπαρντ πέθανε στις 27 Ιουλίου 2017, στο σπίτι του στο Μίντγουεϊ του Κεντάκι, σε ηλικία 73 ετών, από επιπλοκές αμυοτροφικής πλευρικής σκλήρυνσης (ALS).[19][51] Η Πάτι Σμιθ απέτισε φόρο τιμής στη μακρόχρονη συνεργασία τους στο περιοδικό The New Yorker. Ο επίσης ηθοποιός Μάθιου Μακόναχι, ο οποίος είχε συμπρωταγωνιστήσει με τον Σέπαρντ στο Ένα καλοκαίρι, έμαθε για τον θάνατο του Σέπαρντ κατά τη διάρκεια μιας τηλεοπτικής συνέντευξης και σοκαρίστηκε από τα νέα, τελειώνοντας τη συνέντευξη λέγοντας: «Τα λέμε στην επόμενη, Σαμ».

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1978 Renaldo and Clara Ρεϊνάλντο και Κλάρα αθλητής ροντέο
Days of Heaven Ημέρες ευτυχίας αγρότης
1980 Resurrection Καλ Κάρπεντερ
1981 Raggedy Man Μπέιλι
1982 Frances Φράνσις, μια αδέσμευτη γυναίκα Χάρι Γιορκ
1983 The Right Stuff Οι κατάλληλοι άνθρωποι Τσακ Γιέιγκερ
1984 Country Πικρή γη Γκίλμπερτ Άιβι (Γκιλ)
1985 Fool for Love Τρελός για έρωτα Έντι
1986 Crimes of the Heart Εγκλήματα καρδιάς Ντοκ Πόρτερ
1987 Baby Boom δρ Τζεφ Κούπερ
1989 Steel Magnolias Ανθισμένες μανόλιες Σπαντ Τζόουνς
1990 Bright Angel Επαναστατημένος άγγελος Τζακ
1991 Voyager Ο ταξιδιώτης Γουόλτερ Φέιμπερ
Defenseless Χωρίς άμυνα ντετέκτιβ Μπότελ
1992 Thunderheart Η καρδιά του κεραυνού Φρανκ Κουτέλ
1993 The Pelican Brief Τόμας Κάλαχαν
1994 Safe Passage 3 μέρες στο σπίτι των Σίνγκερ Πάτρικ Σίνγκερ
1995 The Good Old Boys Σνορτ Γιαρνέλ
1997 The Only Thrill Αληθινή αγάπη Ρις Μακχένρι
1998 Curtain Call Δύο υπέροχα φαντάσματα Γουίλ Ντοτζ
1999 Snow Falling on Cedars Χιόνι πάνω στους κέδρους Άρθουρ Τσέιμπερς
2000 Hamlet Άμλετ 2000 φάντασμα
All the Pretty Horses Όλα τα όμορφα άλογα Τζέι Σι Φράνκλιν
2001 The Pledge Η υπόσχεση Έρικ Πόλακ
Swordfish Κωδικός: Swordfish Τζέιμς Ράισμαν
Black Hawk Down Μαύρο γεράκι: Η κατάρριψη Γουίλιαμ Γκάρισον
2002 Leo Βικ
2003 Blind Horizon Ορατότης μηδέν σερίδης Τζακ Κολμπ
2004 The Notebook Το ημερολόγιο Φρανκ Καλχούν
2005 Don't Come Knocking Μην ξαναγυρίσεις Χάουαρντ Σπενς
Stealth Μαχητικό Stealth: Η αόρατη απειλή Τζορτζ Κάμινγκς
2006 Bandidas Λησταρχίνες Μπιλ Μπακ
Walker Payne Έσχατη επιλογή Σάιρους
The Return Ανήσυχα πνεύματα Εντ Μιλς
Charlotte's Web Σάρλοτ, η αραχνούλα αφηγητής (φωνή)
2007 The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford Η δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ Φρανκ Τζέιμς
2008 The Accidental Husband Σύζυγος κατά λάθος Γουάιλντερ Λόιντ
Felon Ο κατάδικος Γκόρντον Καρμόζε
2009 Brothers Χανκ Καχίλ
2010 Fair Game Παιχνίδια συνωμοσίας Σαμ Πλέιν
Inhale Στα όρια ζωής και θανάτου Τζέιμς Χάρισον
2011 Blackthorn Μπουτς Κάσιντι
2012 Shepard & Dark Σέπαρντ & Νταρκ Σαμ Σέπαρντ
2012 Darling Companion Ατίθαση συντροφιά σερίφης Μόρις
Safe House Το κρησφύγετο Χάρλαν Γουίλφορντ
Killing Them Softly Σκότωσε τους γλυκά Ντίλον
Mud Ένα καλοκαίρι Τομ Μπλάνκενσιπ
2013 Savannah Σαβάνα Σταμπς
August: Osage County Αύγουστος Μπέβερλι Γουέστον
Out of the Furnace Σκουριασμένη πόλη Τζέραλντ Μπέιζ (Ρεντ)
2014 Cold in July Η τελευταία σφαίρα Μπεν Ράσελ
2015 Ithaca Ίθακα Γουίλι Γκρόγκαν
2016 Midnight Special Ο εκλεκτός της νύχτας Κάλβιν Μέγιερ
In Dubious Battle Άντερσον
California Typewriter Σαμ Σέπαρντ
2017 Never Here Πολ Σταρκ
2019 Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese συγγραφέας

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Sam-Shepard. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w62f845v. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ www.nytimes.com/2017/07/31/theater/sam-shepard-dead.html.
  5. ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. 181931516. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ LIBRIS. 25  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/0xbdf6kj4t88gx6. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  10. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  11. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20010086929. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 sam-shepard.
  13. ↑ 13,0 13,1 www.thewittliffcollections.txstate.edu/research/a-z/shepard.html. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2020.
  14. ↑ Shewey, Don (1997). Sam Shepard. Perseus Books Group. σελ. 13. ISBN 978-0-30680-770-1. He was born Samuel Shepard Rogers III and called Steve, although if he were royalty his name would have been Samuel Shepard Rogers VII. 
  15. ↑ «Το «Θαμμένο Παιδί» προτείνει η Open Arts». Φιλελεύθερος | Philenews. 5 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2023. 
  16. ↑ Wetzsteon, Ross (11 Νοεμβρίου 1984). «The Genius of Sam Shepard». New York. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2015. 
  17. ↑ «Wim Wenders à propos de Sam Shepard (Video)» [Wim Wenders on Sam Shepard]. Institut national de l'audiovisuel (στα Γαλλικά). 2 Μαΐου 1984. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2019. 
  18. ↑ Bloom, Harold (2009). Harold Bloom's Major Dramatists: Sam Shepard. Infobase Publishing. ISBN 978-1-43811-646-4. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2015. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Brantley, Ben (July 31, 2017). «Sam Shepard, Pulitzer-Winning Playwright and Actor, Is Dead at 73». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 31, 2017. https://web.archive.org/web/20170731155033/https://www.nytimes.com/2017/07/31/theater/sam-shepard-dead.html. Ανακτήθηκε στις June 13, 2019. 
  20. ↑ «Samuel Shepard Rogers». geni_family_tree. 1917. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2023. 
  21. ↑ Bloom, Harold (2009). Sam Shepard. Infobase Publishing. σελ. 12. ISBN 978-1-4381-1646-4. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2016. 
  22. ↑ 22,0 22,1 O'Mahony, John (October 11, 2003). «The write stuff». The Guardian (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 14, 2017. https://web.archive.org/web/20170414082920/https://www.theguardian.com/stage/2003/oct/11/theatre.music. 
  23. ↑ «Sam Shepard biography». Film Reference. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2008. 
  24. ↑ Shirley, Don (January 14, 1979). «Searching for Sam Shepard». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/1979/01/14/searching-for-sam-shepard/38eae5b1-e51b-48b1-b378-b33cca6327af/. Ανακτήθηκε στις August 16, 2018. 
  25. ↑ Botting, Gary (1972). The Theatre of Protest in America. Harden House. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015. 
  26. ↑ «Production: 'Two One-Act Plays by Sam Shepard' (1965)». La MaMa Archives Digital Collections. 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2018. 
  27. ↑ «Production: Times Square, Melodrama Play, and Futz (1967)». La MaMa Archives Digital Collections. 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2018. 
  28. ↑ Blackburn, John (1 Μαΐου 1996). «III. Cowboy Mouth». Portrait of the Artist: Sam Shepard and the Anxiety of Identity. 
  29. ↑ «The Flying Y Ranch». San Rafael Daily Independent Journal: σελ. 13. August 19, 1963. https://newspaperarchive.com/san-rafael-daily-independent-journal-aug-19-1963-p-13/. «The Flying Y Ranch above Mill Valley is a popular place throughout the year with 4-H groups and Southern Marin Horsemen's Assn. members...» 
  30. ↑ Oldenburg, Chuck (Ιουλίου 2001). «Where is Homestead Valley?». Mill Valley Historical Society. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2018. 
  31. ↑ Oldenburg, Chuck (Αυγούστου 2013). «4-H Valley Riders». Mill Valley Historical Society. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2018. 
  32. ↑ «Jesse Mojo Shepard». Sam Shepard.com. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2018. 
  33. ↑ Benson, Heidi (21 Φεβρουαρίου 2003). «Sam Shepard's kid in writing game / Like his father's, Jesse's stories are filled with horses». Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2018. 
  34. ↑ Chan, Stella· Thomas, Megan (1 Αυγούστου 2017). «Sam Shepard, playwright and actor, dead at 73». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2019. 
  35. ↑ 35,0 35,1 «Sam Shepard: US actor and playwright dies aged 73». BBC News. 31 Ιουλίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2019. 
  36. ↑ Lee, Ashley (1 Αυγούστου 2017). «Broadway to Dim Lights in Memory of Sam Shepard». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2017. 
  37. ↑ Brantley, Ben (February 19, 2010). «Theater Review: Home Is Where the Soul Aches». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 25, 2010. https://web.archive.org/web/20100225161908/http://theater.nytimes.com/2010/02/19/theater/reviews/19lie.html. Ανακτήθηκε στις June 13, 2019. 
  38. ↑ Healy, Patrick (February 13, 2010). «Getting Faster With Age: Sam Shepard's New Velocity». The New York Times. https://www.nytimes.com/2010/02/13/theater/13shepard.html. Ανακτήθηκε στις February 13, 2010. 
  39. ↑ «Book of Members, 1780–2010: Chapter S» (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2011. 
  40. ↑ «Bloodline». The Sam Shepard Web Site. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2019. 
  41. ↑ Morrisroe, Patricia (1995). «Patti Smith and Sam Shepard». Mapplethorpe: A Biography. 
  42. ↑ Banerji, Atreyi (21 Φεβρουαρίου 2021). «The story behind Joni Mitchell's classic song 'Coyote'». faroutmagazine.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2022. 
  43. ↑ Sullivan, James (April 26, 2003). «The Scene: Sam Shepard joins Jesse Shepard for a reading at City Lights». San Francisco Chronicle. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 2, 2013. https://web.archive.org/web/20131202233202/http://www.sfgate.com/entertainment/article/THE-SCENE-Sam-Shepard-joins-Jesse-Shepard-for-a-2652564.php. Ανακτήθηκε στις April 24, 2013. 
  44. ↑ «Editorial Photos, Celebrity, News, & Sports Images | Shutterstock Editorial». www.rexfeatures.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2023. 
  45. ↑ «Editorial Photos, Celebrity, News, & Sports Images | Shutterstock Editorial». www.rexfeatures.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2023. 
  46. ↑ Callens, Mark (1998). Sam Shepard V8, Part 4. Taylor & Francis. σελ. 79. ISBN 978-0-20398-989-0. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015. 
  47. ↑ Lang, Peter (2007). Dis/figuring Sam Shepard. Brussels: P.I.E Peter Lang. σελ. 42. ISBN 978-9-05201-352-7. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015. 
  48. ↑ «Sam Shepard Arrested – Blows It Big Time». TMZ. 3 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2009. 
  49. ↑ «Sam Shepard Guilty of Very Drunken Driving». TMZ. 11 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2009. 
  50. ↑ Carrillo, Edmundo (December 17, 2015). «Playwright Sam Shepard's DWI charge dismissed». Albuquerque Journal. https://www.abqjournal.com/692812/santa-fe-dwi-charge-against-playwrightactor-sam-shepard-dismissed.html. Ανακτήθηκε στις June 13, 2019. 
  51. ↑ Hill, Libby (July 31, 2017). «Sam Shepard, Pulitzer Prize-winning playwright and Oscar-nominated actor, dies at 73». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 31, 2017. https://web.archive.org/web/20170731230715/http://www.latimes.com/local/obituaries/la-me-sam-shepard-20170731-story.html. Ανακτήθηκε στις August 1, 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαμ_Σέπαρντ&oldid=10204404"