Τζίμι Χέντριξ

Αμερικανός κιθαρίστας, τραγουδιστής και συνθέτης

Ο Τζίμι Χέντριξ (James Marshall "Jimi" Hendrix, 27 Νοεμβρίου 1942 – 18 Σεπτεμβρίου 1970), γεννημένος ως Τζόνι Άλεν Χέντριξ, ήταν Αμερικανός κιθαρίστας, τραγουδιστής και τραγουδοποιός. Θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος κιθαρίστας στην ιστορία της ροκ μουσικής.

Τζίμι Χέντριξ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jimi Hendrix (Αγγλικά), James Marshall Hendrix (Αγγλικά) και Johnny Allen Hendrix (Αγγλικά)
ΨευδώνυμοJimmy James
Γέννηση27  Νοεμβρίου 1942[1][2][3]
Σιάτλ[4][5]
Θάνατος18  Σεπτεμβρίου 1970[1][2][3]
Κένσινγκτον
Αιτία θανάτουασφυξία
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Τόπος ταφήςGreenwood Memorial Park
ΕθνικότηταΑφροαμερικανοί[6][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςFort Campbell[7] και Garfield High School[8][9]
Ιδιότητακιθαρίστας
ΣύντροφοςDevon Wilson (έως άγνωστη τιμή)[10]
Linda Keith (έως άγνωστη τιμή)
ΓονείςAl Hendrix[11] και Lucille Hendrix[11]
ΑδέλφιαLeon Hendrix
Όργανακιθάρα, Καζου, glockenspiel και φωνή
Είδος τέχνηςΨυχεδελικό ροκ, χαρντ ροκ, acid rock, μπλουζ ροκ και electric blues
ΒραβεύσειςUK Music Hall of Fame, Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ και Βραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς (1992)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ξεκίνησε το 1961 να παίζει διάφορους ρυθμούς μπλουζ της εποχής. Το 1966, μετέβη στο Λονδίνο όπου και δημιούργησε ως Τζίμι Χέντριξ, μαζί με τους Μιτς Μίτσελ στα τύμπανα και τον Νόελ Ρέντινγκ στο μπάσο, το φημισμένο συγκρότημά του, The Jimi Hendrix Experience, που γνώρισε τεράστια επιτυχία ξεκινώντας τις μεγάλες του εμφανίσεις από τη Γαλλία συνεχίζοντας σε άλλες πόλεις της Ευρώπης, με μεγάλες επιτυχίες τα τραγούδια "Hey, Joe", "Purple Haze" και "The Wind Cries Mary". Το 1968, το συγκρότημα διαλύθηκε και τον αμέσως επόμενο χρόνο, ο Χέντριξ συνέχισε με το συγκρότημα Band of Gypsys. Μια από τις πιο γνωστές του εμφανίσεις ήταν αυτή στο φεστιβάλ του Γούντστοκ στις 18 Αυγούστου του 1969, όπου, μεταξύ άλλων, παρουσίασε μια διασκευή του Εθνικού ύμνου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Τζίμι Χέντριξ χρησιμοποιώντας στο μέγιστο δυνατό τους ηλεκτρικούς ενισχυτές καθώς και τις δυνατότητες της μουσικής μίξης άνοιξε νέους ορίζοντες στο είδος αυτό της μουσικής με συνέπεια να καθιερωθεί πολύ γρήγορα.

Βρέθηκε νεκρός στις 18 Σεπτεμβρίου 1970 στο ξενοδοχείο "Samarkand" στο Λονδίνο όπου διέμενε. Αν και ως αιτία θανάτου προσδιορίστηκε αναρρόφηση τροφών, οι συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατό του οφείλονταν σε υπερβολική λήψη βαρβιτουρικών. Ο τελευταίος άνθρωπος που ήταν μαζί του ήταν η Γερμανίδα σύντροφός του Μόνικα Ντάνεμαν.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Τα πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Ο Τζίμι Χέντριξ γεννήθηκε με το όνομα Τζόνι Άλεν Χέντριξ στις 27 Νοεμβρίου 1942 στο Σιάτλ, από τον Αλ Χέντριξ και τη Λουσίλ Τζέτερ και ήταν ο μεγαλύτερος από τα πέντε αδέλφια της οικογένειας.[12] Η οικογένεια του είχε ανάμεικτη καταγωγή, με Αφροαμερικάνικες, Ιρλανδικές[13][14][15] και πιθανώς Ινδιάνικες (Τσερόκι) ρίζες.[16] Ο Αλ Χέντριξ πολέμησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αποστρατεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 1945. Μετά την επιστροφή του άλλαξε το όνομα του πρωτότοκου γιου του σε Τζέιμς Μάρσαλ Χέντριξ.[17]

 
Μία από τις πρώτες κιθάρες του Χέντριξ

Οι γονείς του πήραν διαζύγιο το 1951[18]. Η μητέρα του πέθανε από κίρρωση του ήπατος στις 2 Φεβρουαρίου 1958, λόγω μακροχρόνιων προβλημάτων εθισμού στο αλκοόλ[19]. Την κηδεμονία του Τζίμι Χέντριξ ανέλαβε ο πατέρας του και τον μεγάλωσε στο Βανκούβερ μαζί με τη γιαγιά του. Τα τρία από τα πέντε αδέλφια του, αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα υγείας εκ γενετής, με τον Τζόζεφ να έχει πρόβλημα νοητικής στέρησης, την Κάθι να είναι τυφλή και την Πάμελα να έχει κινητικά προβλήματα[20].

Ο χωρισμός των γονιών του τον επηρέασε, ωθώντας τον να είναι πιο ντροπαλός και ευαίσθητος. Στα 15 του χρόνια αγόρασε την πρώτη του ακουστική κιθάρα έναντι πέντε δολαρίων, από ένα γνωστό του πατέρα του. Έμαθε να παίζει, όντας αριστερόχειρας, ακούγοντας δίσκους του Μάντι Γουότερς, του Έλμορ Τζέιμς, του B.B. King, του Τσακ Μπέρι και του Έντι Κόχραν. Το 1959, ο πατέρας του του δώρισε την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα μάρκας "Supro Ozark".[21] Πρώτες του μεγάλες επιρροές ήταν ο Μάντι Γουότερς και ο B.B. King.
Στη συνέχεια, έγινε μέλος διάφορων τοπικών συγκροτημάτων, δίνοντας την πρώτη του συναυλία στο υπόγειο μίας εβραϊκής συναγωγής, στο Σιάτλ.[22] Το πρώτο του επίσημο συγκρότημα ήταν οι Velvetones, ενώ ακολούθησαν οι Rocking Kings με τον Χέντριξ να κερδίζει το κοινό παίζοντας την κιθάρα ενώ την κρατούσε πίσω από το κεφάλι του ή ανάμεσα στα πόδια του.[23][24] Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, έγινε αποδεκτός στο "Garfield High School" αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω απουσιών. Κατά τη δεκαετία του 1990 του απονεμήθηκε, μετά θάνατον, τιμητικό δίπλωμα.[25]

Στρατιωτική θητεία

Επεξεργασία

Στα 19 του χρόνια, κατατάχθηκε στο στρατό για να αποφύγει τη σύλληψη λόγω του ότι οδηγούσε κλεμμένα αυτοκίνητα, με ημέρα κατάταξης την 31η Μαΐου 1961.[26] Μετά τη δίμηνη βασική εκπαίδευση, μετατέθηκε στην 101η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία, στο Φορτ Κάμπελ του Κεντάκι. Η σκληρή εκπαίδευση των αλεξιπτωτιστών τον οδήγησε στο να ζητήσει από τον πατέρα του να του στείλει την κιθάρα του, με τον Χέντριξ να ασχολείται περισσότερο με αυτήν, παραμελώντας τα καθήκοντα του.
Εκεί, γνώρισε τον μπασίστα Μπίλι Κοξ, με τον οποίο συνεργάστηκαν σχηματίζοντας τους Casuals, οι οποίοι έπαιζαν σε τοπικά κλαμπ. Στις 11 Ιανουαρίου του 1962, ο Χέντριξ ολοκλήρωσε την εκπαίδευση του, αλλά ο χαρακτήρας του προκαλούσε δυσαρέσκεια στους ανωτέρους του, με την χαλαρή αντιμετώπιση των καθηκόντων του να του προκαλεί συχνά προβλήματα. Στις 29 Ιουνίου 1962, αποστρατεύτηκε λόγω ακαταλληλότητας. Παρ' όλα αυτά, ο ίδιος δήλωσε ότι η αποστράτευση του ήλθε μετά από στραμπούληγμα του αστραγάλου του κατά την 26η πτώση του με αλεξίπτωτο.[27]

Πρώτες συνεργασίες

Επεξεργασία

Στα τέλη του 1963, ο Χέντριξ σχημάτισε τους King Kasuals μαζί με τον Μπίλι Κοξ και μετακόμισαν στο Νάσβιλ όπου έπαιξαν για ένα μεγάλο διάστημα στο "Club del Morocco".[28] Στην επόμενη διετία, συνεργάστηκε με ονόματα όπως ο Ουίλσον Πίκετ, ο Σαμ Κουκ, ο Τζάκι Ουίλσον, κ.ά.[29]

Στις αρχές του 1964, παραιτήθηκε από τους King Kasuals και μετακόμισε στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, μαζί με την κοπέλα του, Φέι. Λίγο αργότερα, κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό ερασιτεχνών μουσικών στο Apollo Theater, ενώ ξεκίνησε να συνεργάζεται με διάφορα συγκροτήματα της περιοχής[30]. Έγινε μέλος των The Isley Brothers, με πρώτη του ηχογράφηση το σινγκλ "Testify", το οποίο κυκλοφόρησε μέσω της δισκογραφικής εταιρείας T-Neck τον Ιούνιο του 1964. Μετά από μία περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Χέντριξ αποχώρησε από το συγκρότημα[31]. Το καλοκαίρι του 1964, βοήθησε στην ενορχήστρωση του τραγουδιού "Mercy Mercy" του Ντον Κόβεϊ το οποίο σκαρφάλωσε στο Top-40 του Billboard,[32] πριν ενταχθεί στους Upsetters του Λιτλ Ρίτσαρντ, παίζοντας στο σινγκλ "I Don't Know What You Got (But It's Got Me)" το οποίο έφθασε στο # 92 των αμερικάνικων τσαρτ.[33] Στη συνέχεια, συμμετείχε στο "My Diary" της Ρόζα Λι Μπρουκς, όπου γνώρισε και τον Άρθουρ Λι των Love.[34]

Στα τέλη Ιουλίου του 1965, απολύθηκε από το σχήμα του Λιτλ Ρίτσαρντ λόγω διαφωνιών με τον τραγουδιστή και επανενώθηκε με τους The Isley Brothers, ηχογραφώντας το σινγκλ "Move Over and Let Me Dance" μέσω της "Atlantic".[35] Στη συνέχεια, έγινε μέλος των Curtis Knight and the Squires, με τους οποίους έπαιξε στο σινγκλ "How Would You Feel".[36]

Το 1966, σχημάτισε τους Jimmy James and the Blue Flames με τον 15χρονο κιθαρίστα Ράντι Γουλφ, τον μπασίστα Ράντι Πάλμερ και το ντράμερ Ντάνι Κάσεϊ. Το συγκρότημα έπαιξε εκτενώς σε κλαμπ της Νέας Υόρκης, μέχρι το Μάιο εκείνης της χρονιάς, όταν και διαλύθηκαν.[37] Η φήμη του Χέντριξ άρχισε να εξαπλώνεται στη Νέα Υόρκη όπου τον ανακάλυψε ο Κρις Τσάντλερ των Animals και τον έπεισε να πάει στο Λονδίνο.

Jimi Hendrix Experience

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: The Jimi Hendrix Experience

Στις 24 Σεπτεμβρίου 1966, ο Τζίμι Χέντριξ έφθασε στο Λονδίνο και τις επόμενες ημέρες έκανε οντισιόν για μπασίστα και ντράμερ. Στις 29 του μήνα γνώρισε τον Νόελ Ρέντινγκ, ο οποίος ανέλαβε το μπάσο ενώ μέχρι τότε έπαιζε κιθάρα, και μία εβδομάδα αργότερα το ντράμερ Μιτς Μίτσελ. Το όνομα του τριμελούς "The Jimi Hendrix Experience" υιοθετήθηκε μετά από πρόταση του μάνατζερ τους, Μάικ Τζέφερι.[38]

 
Οι Experience σε ζωντανή τους εμφάνιση

Το νεοσύστατο σχήμα έδωσε την πρώτη του συναυλία στις 13 Οκτωβρίου 1966 στο Εβρό της Γαλλίας μετά από πρόσκληση του Τζόνι Χαλιντέι.[39] Μετά από άλλες τρεις ζωντανές εμφανίσεις επί γαλλικού εδάφους, οι Experience επέστρεψαν στην Αγγλία, όπου έγιναν γνωστοί για τις συναυλίες τους και τα υψηλά ντεσιμπέλ στα οποία έπαιζαν, όπως και για τη σπουδαία τεχνική κατάρτιση του Τζίμι Χέντριξ.
Τον Δεκέμβριο του 1966, κυκλοφόρησε το πρώτο τους σινγκλ, η διασκευή στο "Hey Joe" του Μπίλι Ρόμπερτς, το οποίο σκαρφάλωσε στο # 6 των βρετανικών τσαρτ.[40] Στις 11 Ιανουαρίου 1967, έπαιξαν ζωντανά στο κλαμπ "Bag O' Nails", με πληθώρα διασημοτήτων να βρίσκονται στο κοινό, με τον Χέντριξ να κερδίζει τον θαυμασμό μεγάλων μουσικών του είδους όπως ο Έρικ Κλάπτον, ο Μικ Τζάγκερ, ο Τζεφ Μπεκ, κ.ά.[41]
Στις 12 Μαΐου 1967, κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο "Are You Experienced?", σκαρφαλώνοντας στη δεύτερη θέση στη Μεγάλη Βρετανία και την πέμπτη στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνοδευόμενο από τις Top-10 επιτυχίες "Purple Haze" και "The Wind Cries Mary". Το άλμπουμ έχει πλέον βραβευθεί ως τετραπλά πλατινένιο.[42]
Παρά τη μεγάλη αρχική τους επιτυχία στην Ευρώπη, οι Experience αναγνωρίστηκαν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού μετά την εμφάνιση τους στο "Monterey International Pop Festival", στις 18 Ιουνίου 1967. Στο τέλος της εμφάνισης τους, ο Χέντριξ έβαλε φωτιά στην κιθάρα του, επί σκηνής.[43] Στη συνέχεια έπαιξαν για πέντε συνεχόμενες ημέρες στο "Fillmore West" του Σαν Φρανσίσκο, για να περιοδεύσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες ανοίγοντας τις εμφανίσεις των The Monkees και ηχογραφώντας νέα κομμάτια για το δεύτερο τους άλμπουμ στα "Mayfair Studios" της Νέας Υόρκης.[44]
Στις 1 Δεκεμβρίου 1967, κυκλοφόρησε ο δεύτερος τους δίσκος με τίτλο "Axis: Bold as Love", σκαρφαλώνοντας στο Top-5 σε Βρετανία και Αμερική. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε μέσα στο 1967 με σκοπό να εκπληρώσουν τον όρο στο συμβόλαιο τους που τους υποχρέωνε να ηχογραφήσουν δύο δίσκους μέσα στο συγκεκριμένο έτος. Ο Χέντριξ δήλωσε απογοητευμένος από το εξώφυλλο του δίσκου, προτιμώντας να επεδείκνυε την προγονική του, ινδιάνικη παράδοση.[45]
Ο τρίτος δίσκος του συγκροτήματος ηχογραφήθηκε στα "Record Plant Studios", με τον Χέντριξ να ηχογραφεί και το μπάσο σε έξι από τα δεκαέξι κομμάτια του άλμπουμ, αφού ο Ρέντινγκ, έχοντας δημιουργήσει το προσωπικό του σχήμα με την ονομασία Fat Matress, δυσκολευόταν να καλύψει τις υποχρεώσεις του.[46] Σε αυτή την περίοδο, ο κιθαρίστας ξεκίνησε να πειραματίζεται και με άλλους μουσικούς.

 
Οι The Jimi Hendrix Experience το 1968.

Στις 25 Οκτωβρίου 1968, κυκλοφόρησε το άλμπουμ με τίτλο "Electric Ladyland", ανεβαίνοντας στην κορυφή του Billboard στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο δίσκος περιείχε τις επιτυχίες "Burning of the Midnight Lamp", "All Along the Watchtower" και "Crosstown Traffic", όπως και το "Voodoo Child (Slight Return)", το οποίο κυκλοφόρησε μετά το θάνατο του καλλιτέχνη, δύο χρόνια αργότερα ανεβαίνοντας στο # 1 στη Μεγάλη Βρετανία.[47]
Στις αρχές του 1969, οι Experience περιόδευσαν στην κεντρική Ευρώπη, παίζοντας τις δύο τελευταίες τους ευρωπαϊκές συναυλίες στο "Royal Albert Hall" του Λονδίνου, στις 18 και 24 Φεβρουαρίου 1969.[48]
Το συγκρότημα μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι συνεχείς διαφωνίες του Ρέντινγκ με τον Χέντριξ οδήγησαν τον πρώτο σε αποχώρηση, με τελευταία του εμφάνιση στο Pop Festival του Ντένβερ[49]. Ο Χέντριξ κάλεσε τον παλιό του φίλο, Μπίλι Κοξ, μαζί με τον οποίο εμφανίστηκε στο "φεστιβάλ του Γούντστοκ", μία εμφάνιση για την οποία παρέλαβε συνολικά 44.000 δολάρια. Το συγκρότημα εμφανίστηκε στις οκτώ το πρωί της τέταρτης ημέρας του φεστιβάλ, κλείνοντας τις εμφανίσεις των συγκροτημάτων μπροστά σε μικρότερο κοινό σε σύγκριση με τις προηγούμενες ημέρες. Στο set list του, περιλήφθηκε μία εκτέλεση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ, ενώ φεύγοντας από τη σκηνή, ο κιθαρίστας λιποθύμησε[50].

Μετά τη διάλυση των Experience στις αρχές του 1969, ο Χέντριξ δημιούργησε τους Gypsy Sun and Rainbows, οι οποίοι τυπικά εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο φεστιβάλ του Γούντστοκ[51]. Μετά την ένταξη του ντράμερ Μπάντι Μάιλς στο συγκρότημα, ο Χέντριξ υιοθέτησε το όνομα Band of Gypsys.[52]

 
Το άγαλμα του Χέντριξ στο Isle of Wight

Πρώτη τους ηχογράφηση ήταν το σινγκλ "Stepping Stone" για τη Reprise Records και έδωσαν τις πρώτες τους τέσσερις συναυλίες στο Fillmore East στα τέλη της χρονιάς[53][54]. Οι εμφανίσεις τους ηχογραφήθηκαν για να κυκλοφορήσουν μέσω της Capitol, καλύπτοντας τις υποχρεώσεις του καλλιτέχνη για νέο υλικό, ολοκληρώνοντας το συμβόλαιο που είχε υπογράψει το 1966 με το μάνατζερ Εντ Τσάλπιν. Ο δίσκος με την ονομασία "Band of Gypsys" περιελάμβανε νέο υλικό και ανέβηκε στο Top-10 στις Η.Π.Α. και τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ έχει πλέον βραβευθεί ως διπλά πλατινένιος[55].

Το συγκρότημα διαλύθηκε, εν μέρει εξαιτίας της απρόβλεπτης και αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς του Χέντριξ στη σκηνή και μετά από μία συναυλία στο Madison Square Garden στις 28 Ιανουαρίου 1970, όπου ο Χέντριξ προσέβαλε μία κοπέλα από το κοινό, πριν αποχωρήσει από τη σκηνή, έχοντας παίξει μόλις δύο κομμάτια[56].

 
Το εξώφυλλο του δίσκου The Cry of Love.

Μετά τη διάλυση των Band of Gypsys, ο μάνατζερ του συγκροτήματος προσπάθησε να επανενώσει τους Experience, προσκαλώντας και πάλι τους Ρέντινγκ και Μίτσελ. Παρ' όλα αυτά, όταν ο Ρέντινγκ έφθασε στη Νέα Υόρκη, του ανακοινώθηκε ότι τη θέση του μπασίστα θα έπαιρνε ο Μπίλι Κοξ.
Στις αρχές του 1970, ηχογράφησαν αρκετά τραγούδια τα οποία κατέληξαν στο άλμπουμ "The Cry of Love".[57] Τον Απρίλιο σταμάτησαν τις ηχογραφήσεις ξεκινώντας να περιοδεύουν από το Λος Άντζελες, όπου έπαιξαν μπροστά σε 20.000 θεατές.[58] Συνέχισαν να πραγματοποιούν ζωντανές εμφανίσεις και να ηχογραφούν στα "Record Plant Studios" της Νέας Υόρκης. Στις 4 Ιουλίου 1970 έπαιξαν μπροστά σε 600.000 θεατές στο "Atlanta International Pop Festival", ενώ η περιοδεία ολοκληρώθηκε στη Χαβάη, στις 1 Αυγούστου.[59]
Τον Σεπτέμβριο του 1970, ήταν προγραμματισμένη μία ευρωπαϊκή περιοδεία για το συγκρότημα, αλλά μετά από δύο συναυλίες στη Σουηδία, δύο στη Δανία και άλλες δύο στη Γερμανία, αποφάσισαν να ακυρώσουν την εμφάνιση τους στο Ρότερνταμ στις 13 Σεπτεμβρίου, αναβάλλοντας την υπόλοιπη περιοδεία.[60]

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1970, ο Τζίμι Χέντριξ συνάντησε τη φίλη του, Μόνικα Ντάνεμαν, στο ξενοδοχείο Samarkand του Νότινγκ Χιλ στο Λονδίνο. Μετά από κατανάλωση αλκοόλ, η Ντάνεμαν οδήγησε τον Χέντριξ στην οικία φίλου τους, όπου παρέμειναν για λίγη ώρα και μετά επέστρεψαν στο διαμέρισμα της, στις τρεις τη νύχτα. Σύμφωνα με τη μοναδική μαρτυρία από τη Ντάνεμαν, παρέμειναν άυπνοι μέχρι τις επτά το πρωί, όταν και αποφάσισαν να κοιμηθούν. Τέσσερις ώρες αργότερα, βρήκε τον Χέντριξ ζωντανό αλλά αναίσθητο και χωρίς να μπορεί να ξυπνήσει. Αμέσως, κάλεσε ασθενοφόρο το οποίο έφθασε 18 λεπτά αργότερα και μετέφερε τον Χέντριξ στο νοσοκομείο St. Mary Abbot's, όπου ανακοινώθηκε ο θάνατός του στις 12:45 της 18ης Σεπτεμβρίου 1970. Λίγο νωρίτερα, το μήνυμα που βρήκε ο Κρις Τσάντλερ στον τηλεφωνητή του ήταν μια κραυγή αγωνίας: "Χρειάζομαι βοήθεια".

Ο "μαύρος Έλβις Πρίσλεϊ", ο "Άρτουρ Ρουμπινστάιν της κιθάρας", η "βόμβα Χέντριξ" έσβησε στο απόγειο της καριέρας του. Η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατος του κιθαρίστα προήλθε από πνευμονική αναρρόφηση του εμετού του και ασφυξία ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια βαρβιτουρικών. Αργότερα, η Ντάνεμαν αποκάλυψε ότι ο Χέντριξ είχε λάβει εννέα δισκία Vesparax, 18 φορές πάνω από την επιτρεπτή δόση. Ορισμένοι αμφισβητούν αυτή την εκδοχή και επιμένουν να χαρακτηρίζουν "μυστηριώδη" τον θάνατο του ειδώλου της νεολαίας της αμφισβήτησης[61].

Η κηδεία του Τζίμι Χέντριξ πραγματοποιήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1970, στην εκκλησία βαπτιστών του Ντάνλοπ και η ταφή του στο κοιμητήριο του Γκρίνγουντ στο Ρέντον της Ουάσινγκτον[62].

 
Μια από τις ιστορικές ρήσεις του Χέντριξ.
  • "Όταν η δύναμη της αγάπης υπερκεράσει την αγάπη της δύναμης ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη".[63]
  • "Όταν έκαψα την κιθάρα μου ήταν σαν να έκανα θυσία. Θυσιάζεις πράγματα που αγαπάς. Εγώ αγαπώ την κιθάρα μου".[64]
  • "Όταν πεθάνω, θέλω ο κόσμος να παίζει τη μουσική μου, να τρελαίνεται και να κάνει ό,τι θέλει".

Δισκογραφία

Επεξεργασία
Έτος Άλμπουμ Αγγλία
 
ΗΠΑ
 
Επίπεδο βράβευσης
1967 Are You Experienced? 2 5 4 x πλατινένιος
1967 Axis: Bold as Love 5 3 Πλατινένιος
1968 Electric Ladyland 6 1 2 x πλατινένιος
1970 Band of Gypsys (Live) 6 5 2 x πλατινένιος
Μετά θάνατον κυκλοφορίες
1971 The Cry of Love 2 3 Πλατινένιος
1971 Rainbow Bridge 16 15 Χρυσός
1972 War Heroes 23 48
1975 Crash Landing 35 5 Χρυσός
1976 Midnight Lightning 46 43
1980 Nine to the Universe - 127
1997 First Rays of the New Rising Sun 37 49
2010 Valleys of Neptune 21 4
2013 People, Hell & Angels 30 2
Μεταθανάτιες κυκλοφορίες ζωντανών ηχογραφήσεων
Συλλογές
  • Smash Hits (1968)
  • Sound Track Recordings from the Film Jimi Hendrix (1973)
  • Musique Originale du Film Jimi Plays Berkeley (1975)
  • Re-Experienced (1975)
  • The Essential Jimi Hendrix (1978)
  • The Essential Jimi Hendrix Volume Two (1979)
  • Stone Free (1981)
  • The Singles Album (1983)
  • Kiss the Sky (1984)
  • The Essential Jimi Hendrix Volumes One and Two (1989)
  • Live & Unreleased: The Radio Show (1989)
  • Cornerstones: 1967-1970 (1990)
  • Lifelines: The Jimi Hendrix Story (1990)
  • Sessions (1991)
  • Footlights (1991)
  • Stages (1991)
  • The Ultimate Experience (1992)
  • Blues (1994)
  • Voodoo Soup (1995)
  • South Saturn Delta (1997)
  • Experience Hendrix: The Best of Jimi Hendrix (1997)
  • The Jimi Hendrix Experience (2000)
  • Voodoo Child: The Jimi Hendrix Collection (2001)
  • The Singles Collection (2003)
  • Martin Scorsese Presents the Blues: Jimi Hendrix (2003)
  • West Coast Seattle Boy: The Jimi Hendrix Anthology (2010)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13895134m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w61c2sx9. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2023.
  5. 5,0 5,1 Eileen Southern: «Biographical Dictionary of Afro-American and African Musicians» (Αγγλικά) Greenwood Publishing Group. 1982.
  6. (Αγγλικά) BlackPast.org.
  7. Charles R. Cross: «Room Full of Mirrors: A Biography of Jimi Hendrix» (Αγγλικά) Sceptre. 15  Αυγούστου 2005.
  8. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  9. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  10. faroutmagazine.co.uk/the-rolling-stones-lyrics-stray-cat-blues-underage-groupies/.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 (πολλαπλές γλώσσες) Geni.com.
  12. «Biographical profile of Jimi Hendrix - Classic Rock - About.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  13. Irish Times
  14. Irish Post
  15. Irish Central
  16. Shapiro, Harry; Glebbeek, Caesar (1995) [1990]. 'Jimi Hendrix: Electric Gypsy (New and Improved ed.). σελ. 13. St. Martin's Press. (ISBN 978-0-312-13062-6).
  17. 12 Things You Never Knew About Jimi Hendrix
  18. Jimi Hendrix - Biography - IMDb
  19. Lucille Jeter (1925 - 1958) - Genealogy - Geni
  20. How many siblings did Jimi Hendrix have - WikiAnswers
  21. «Jimi Hendrix First Stage Used Guitar». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  22. «February 20: Jimi Hendrix in Shul | Jewish Currents». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  23. Was jimi Hendrix in The Velvetones - Wiki Answers
  24. The Rocking Kings - Jimi Hendrix Wiki
  25. «Garfield High School, Seattle, Washington - This bust of Jimi Hendrix lives in the library of Garfield High School». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  26. «Jimi Hendrix in the Army | Retronaut». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  27. Famous Veterans: Jimi Hendrix | Military.com
  28. «Lost History of the King Casuals». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  29. Wilson Pickett and Jimi Hendrix - 1966
  30. The Apollo Theater - Walks of New York
  31. «EarlyHendrix - The Isley Brothers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  32. «'Mercy, Mercy' and young Hendrix showcase the rhythm in R&B». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  33. Little Richard & Jimi Hendrix - I don't know what you got but it's got me
  34. Jimi Hendrix – My Diary – Listen and discover music at Last.fm
  35. Move Over and Let Me Dance - Jimi Hendrix Wiki
  36. Albums by Jimi Hendrix & Curtis Knight
  37. Forgotten Hits - Jimi Hendrix
  38. «Forming the Jimi Hendrix Experience - Kathy Etchingham». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  39. «Johnny Hallyday». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  40. Jimi Hendrix Experience* - Hey Joe (Vinyl) at Discogs
  41. Jimi Hendrix Experience's "Are You Experienced?"
  42. Are You Experienced? - Jimi Hendrix, The Jimi Hendrix Experience
  43. BBC - Seven Ages of Rock - Events - Hendrix at Monterey Pop Festival
  44. Jimi Hendrix drops out as opening act for The Monkees
  45. Axis: Bold as Love - Jimi Hendrix, The Jimi Hendrix Experience
  46. So Jimi Hendrix played bass? - TalkBass Forums
  47. Electric Ladyland - Jimi Hendrix, The Jimi Hendrix Experience
  48. Jimi Hendrix performs 'Room Full Of Mirrors' at Royal Albert Hall, 1969
  49. «Jimi Hendrix Experience: Live at the Denver Pop Festival». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  50. Jimi Hendrix Live at Woodstock: Historic Concert Captured on Film
  51. Gypsy Sun and Rainbows - Jimi Hendrix Wiki
  52. Buddy Miles | Music Biography, Credits and Discography | AllMusic
  53. Stepping Stone by Jimi Hendrix Songfacts
  54. Jimi Hendrix performing at the Fillmore East on New Year's Eve 1969
  55. Band of Gypsys - Jimi Hendrix | Songs, Reviews, Credits, Awards | Allmusic
  56. Hendrix: disastrous Band of Gypsys gig at Madison Square Garden
  57. The Cry of Love - Jimi Hendrix | Songs, Reviews, Credits, Awards | Allmusic
  58. «Jimi Hendrix: Live at the Los Angeles Forum - 4/25/1970». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013. 
  59. Alex Cooley Presents: The 2nd Atlanta International Pop Festival
  60. The Complete Hendrix Concert List - Angelfire
  61. Τα ναρκωτικά σκότωσαν τον Τζίμι Χέντριξ, Ιστορικό Λεύκωμα 1970, σελ. 149, Καθημερινή (1998)
  62. The Death of Jimi Hendrix - Find A Death
  63. «Jimi Hendrix quotes». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2009. 
  64. Jimi Hendrix quote #3

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία