Ανρί Βερνέιγ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ανρί Βερνέιγ (γαλλικά: Henri Verneuil, 15 Οκτωβρίου 1920 - 11 Ιανουαρίου 2002) ήταν Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος του κινηματογράφου.
| Ανρί Βερνέιγ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Henri Verneuil (Γαλλικά) |
| Ψευδώνυμο | Henri Verneuil |
| Γέννηση | 15 Οκτωβρίου 1920 Τεκιρντάγ |
| Θάνατος | 11 Ιανουαρίου 2002 (81 ετών) Μπανιολέ |
| Τόπος ταφής | Saint Pierre Cemetery |
| Εθνικότητα | Αρμένιοι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Σπουδές | Arts et Métiers ParisTech |
| Ιδιότητα | σεναριογράφος[1], σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων[1], μηχανικός, παραγωγός ταινιών και συγγραφέας |
| Σύζυγος | Φρανσουάζ Μπονό |
| Τέκνα | Πατρίκ Μαλακιάν και Γκαγιά Βερνέιγ |
| Βραβεύσεις | βραβείο Έντγκαρ Άλλαν Πόε (1964), Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (1995), Βραβείο Νεσίμ-Χαμπίφ (1973), τιμητικό βραβείο Σεζάρ (1996), Saint-Simon Award (1986), Ιππότης των Τεχνών και των Γραμμάτων και Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1984) |
 Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη | |
Ο αρμενικής καταγωγής σκηνοθέτης (πραγματικό όνομα: Ασχότ Μαλακιάν) ήταν από τους κορυφαίους δημιουργούς του γαλλικού κινηματογράφου και υποψήφιος για Όσκαρ και Χρυσό Φοίνικα αντίστοιχα. Είχε δεκάδες τιμητικές διακρίσεις και βραβεία καθ'ολη την διάρκεια της καριέρας του.
Ο Ανρί Βερνέιγ συνεργάστηκε με όλους του μεγάλους ηθοποιούς της Γαλλίας, όπως ο Ζαν Γκαμπέν, Αλέν Ντελόν, Υβ Μοντάν, Ζαν Πολ Μπελμοντό, Λίνο Βεντούρα, Φερναντέλ με εξαίρεση τον Μπουρβίλ και τον Λουί ντε Φυνές σε μικρούς ρόλους. Εκτός από την αφροκρέμα Γάλλων ηθοποιών, ο Βερνέιγ συνεργάστηκε και με ηθοποιούς διεθνούς φήμης, όπως ο Ομάρ Σαρίφ και η Κλαούντια Καρντινάλε, αλλά και Αμερικανούς ηθοποιούς, όπως ο Χένρι Φόντα, Τσαρλς Μπρόνσον, Γιουλ Μπρίνερ και Άντονι Κουίν.
ΦιλμογραφίαΕπεξεργασία
- Pipe chien (1950)
- On demande un bandit (1950)
- Maldonne (1950)
- La Légende de Terre-Blanche (1950)
- L'Art d'être courtier (1950)
- Compositeurs et Chansons de Paris (1951)
- La Table aux crevés (1951)
- Le Fruit défendu (1952)
- Brelan d'As (1952)
- Le Boulanger de Valorgue (1953)
- Carnaval (1953)
- L'Ennemi Public n°1 (1953)
- Le Mouton à cinq pattes (1954)
- Les Amants du Tage (1955)
- People of No Importance (1956)
- Paris, Palace Hôtel (1956)
- Une manche et la belle (1957)
- Sois belle et tais-toi (1958)
- Maxime (1958)
- Le Grand chef (1959)
- La Vache et le Prisonnier (1959) , με τον Φερναντέλ
- L'Affaire d'une nuit (1960)
- La Française et l'amour (1960)
- Le Président (1961) , με τον Ζαν Γκαμπέν
- Les Lions sont lâchés (1961)
- Un singe en hiver (1962), με τους Ζαν Γκαμπέν και Ζαν Πολ Μπελμοντό
- Η Μεγάλη του Καζίνο (1963), με τους Αλέν Ντελόν και Ζαν Γκαμπέν
- 100.000 Δολάρια στον Ήλιο (1964), με τους Ζαν Πολ Μπελμοντό και Λίνο Βεντούρα
- Week-end à Zuydcoot e (1964), με τον Ζαν Πολ Μπελμοντό
- La Vingt-cinquième heure (1967), με τον Άντονι Κουίν
- La Bataille de San Sebastian (1968), με τους Άντονι Κουίν και Τσαρλς Μπρόνσον
- Η συμμορία των Σικελών (1969), με τους Αλέν Ντελόν, Ζαν Γκαμπέν και Λίνο Βεντούρα
- Οι διαρρήκτες (1971), με τους Ζαν Πολ Μπελμοντό και Ομάρ Σαρίφ
- Le Serpent (1973), με τους Χένρι Φόντα και Γιουλ Μπρίνερ
- Peur sur la ville (1975), με τον Ζαν Πολ Μπελμοντό
- Le Corps de mon ennemi (1976), με τον Ζαν Πολ Μπελμοντό
- I comme Icare (1979), με τον Υβ Μοντάν
- A Thousand Billion Dollars (1982)
- Les Morfalous (1984), με τον Ζαν Πολ Μπελμοντό
- Mayrig (1992)
- 588 Rue Paradis (1993)
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- Ανρί Βερνέιγ στην IMDb
 | Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός σκηνοθέτη χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!. |