Αστυνομική και Δικαστική Συνεργασία σε Ποινικές Υποθέσεις
| Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Αστυνομική και Δικαστική Συνεργασία σε Ποινικές Υποθέσεις (ΑΔΣΠΥ) είναι ο τρίτος από τους Τρεις Πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εστιάζει στη συνεργασία της εφαρμογής του νόμου και στην καταπολέμηση του ρατσισμού. Βασίζεται περισσότερο στη διακυβερνητική συνεργασία παρά στους άλλους πυλώνες που σημαίνει ότι τα ιδρύματα της Ένωσης μπορούν να επέμβουν ελάχιστα.[1] Είναι υπεύθυνο για την έκδοση Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης.
ΥπευθυνότητεςΕπεξεργασία
Η Συνθήκη του Μάαστριχτ καθιέρωσε ότι, ενώ πλησιάζονται οι στόχοι της Ένωσης και συγκεκριμένα η ελευθερία μετακίνησης, τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν υπόψη τους, τους παρακάτω τομείς κοινού ενδιαφέροντος:
- Άσυλο
- Κανόνες που σχετίζονται με την είσοδο των εξωτερικών συνόρων
- Πολιτικές μετανάστευσης και πολιτικές που σχετίζονται με υπηκόους τρίτων χωρών
- Συνθήκες εισόδου και μετακίνησης των ξένων υπηκόων στο έδαφος της Ένωσης
- Συνθήκες μόνιμης κατοικίας ξένων υπηκόων σε κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών και δικαιωμάτων εργασίας
- Καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, κατοικίας και εργασίας ξένων υπηκόων σε κράτος μέλος της Ένωσης
- Καταπολέμηση εμπορίου ναρκωτικών όταν αυτό δεν καλύπτεται από τα μέρη 7, 8 και 9
- Καταπολέμηση της διεθνούς απάτης όταν αυτό δεν καλύπτεται από τα μέρη 7, 8 και 9
- Δικαστική συνεργασία σε πολιτικά θέματα
- Δικαστική συνεργασία σε ποινικά θέματα
- Τελωνειακή συνεργασία
- Αστυνομική συνεργασία για την καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών, τρομοκρατίας και άλλων μορφών διεθνούς εγκληματικότητας, συμπεριλαμβανομένων και συγκεκριμένων τομών τελωνειακής συνεργασίας.
Υπάρχουν τρία ιδρύματα που δημιουργήθηκαν από τον πυλώνα ΑΔΣΠΥ, Eurojust, Ευρωπόλ, και Cepol
ΙστορίαΕπεξεργασία
Δημιουργήθηκε ως πυλώνας Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, μετέπειτα η Συνθήκη του Άμστερνταμ μετέφερε τους τομείς παράνομης μετανάστευσης, ασύλου, και δικαστικής συνεργασίας στον ενιαίο πρώτο πυλώνα (Ευρωπαϊκές Κοινότητες). Ο όρος "Δικαιοσύνη και Εσωτερικά Δικαιώματα" τώρα καλύπτει αυτούς τους ενιαίους τομείς καθώς και τον διακυβερνητικό τρίτο πυλώνα.
ΜέλλονΕπεξεργασία
Αν επικυρωθεί, η Συνθήκη της Λισαβόνας θα αντικαταστήσει το σύστημα των πυλώνων. Οι αρμοδιότητες θα συγχωνευθούν και θα αποκτήσουν περισσότερη δύναμη.[2]
ΣυνθήκεςΕπεξεργασία
Από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κυρίαρχα ευρωπαϊκά κράτη έχουν συνάψει συνθήκες και ως εκ τούτου συνεργάστηκαν και εναρμόνισαν πολιτικές (ή συνέδεσαν την κυριαρχία) σε έναν αυξανόμενο αριθμό τομέων, στο έργο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ή στην οικοδόμηση της Ευρώπης (γαλλικά: la construction européenne). Το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα περιγράφει τη νομική έναρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) - το κύριο πλαίσιο για αυτήν την ενοποίηση. Η ΕΕ κληρονόμησε πολλές από τις σημερινές της ευθύνες από τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (ΕΚ), οι οποίες ιδρύθηκαν τη δεκαετία του 1950 στο πνεύμα της Διακήρυξης Σουμάν.
| Υπόμνημα: Υ: υπογραφή Ι: θέση σε ισχύ Τ: τερματισμός Λ: λήξη de facto αντικατάσταση Σχετ. με πλαίσιο ΕΚ/ΕΕ: de facto εντός εκτός |
 Ευρωπαϊκη Ενωση (ΕΕ)
|
[Συν.] | ||||||||||||||
| Ευρωπαϊκες Κοινοτητες (ΕΚ)
|
(1ος πυλώνας) | |||||||||||||||
| Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΚΑΕ ή Ευρατόμ) | [Συν.] | |||||||||||||||
 /  /  /  Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ)
|
||||||||||||||||
| Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) | ||||||||||||||||
| Κανόνες Σένγκεν | Ευρωπαϊκή Κοινότητα (ΕΚ) | |||||||||||||||
| 'TREVI' | Δικαιοσύνη και Εσωτερικές Υποθέσεις (ΔΕΥ, 2ος πυλώνας) | |||||||||||||||
 /  Βορειοατλαντική Συμμαχία (NATO)
|
[Συν.] | Αστυνομική και Δικαστική Συνεργασία σε Ποινικές Υποθέσεις (ΑΔΣΠΥ, 2ος π.) | ||||||||||||||
  Αγγλογαλλική συμμαχία |
[Αμυντικά πέρασε στο NATO] | Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία (ΕΠΣ) | Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ, 3ος πυλώνας) | |||||||||||||
 Δυτική Ένωση (ΔΕ)
|
 /  Δυτική Ευρωπαϊκή Ένωση (WEU)
|
[Καθήκοντα που καθορίστηκαν μετά την επανενεργοποίηση της ΔΕΕ το 1984 και πέρασαν στην ΕΕ] | ||||||||||||||
| [Κοινωνικοπολιτικά πέρασε στο ΣτΕ] | [Συν.] | |||||||||||||||
| Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ)
| ||||||||||||||||
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Αν και δεν είναι per se οι συνθήκες της ΕΕ, αυτές οι συνθήκες επηρέασαν την ανάπτυξη του αμυντικού σκέλους της ΕΕ, κύριο μέρος της ΚΕΠΠΑ. Η γαλλοβρετανική συμμαχία που ιδρύθηκε με τη Συνθήκη της Δουνκέρκης αντικαταστάθηκε de facto από την ΔΕ. Ο πυλώνας ΚΕΠΠΑ ενισχύθηκε από ορισμένες από τις δομές ασφαλείας που είχαν δημιουργηθεί στο πλαίσιο της αρμοδιότητας της Τροποποιημένης Συνθήκης των Βρυξελλών (ΤΣΒ) του 1955. Η Συνθήκη των Βρυξελλών τερματίστηκε το 2011, διαλύοντας κατά συνέπεια τη ΔΕΕ, καθώς η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας που προέβλεπε η Συνθήκη της Λισαβόνας για την ΕΕ θεωρήθηκε ότι καθιστά τη ΔΕΕ περιττή. Έτσι, η ΕΕ αντικατέστησε de facto τη ΔΕΕ.
- ↑ Τα σχέδια για την ίδρυση μιας Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας (ΕΠΚ) σταμάτησαν μετά την αποτυχία της Γαλλίας να επικυρώσει τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Κοινότητας (ΕΑΚ). Η ΕΠΚ θα συνδύαζε την ΕΚΑΧ και την ΕΑΚ.
- ↑ Οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες απέκτησαν κοινούς θεσμούς και κοινή νομική προσωπικότητα (δηλαδή δυνατότητα, π.χ. να υπογράφουν συνθήκες από μόνες τους).
- ↑ Οι Συνθήκες του Μάαστριχτ και της Ρώμης αποτελούν τη νομική βάση της ΕΕ και αναφέρονται επίσης ως Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), αντίστοιχα. Τροποποιούνται από δευτερεύουσες συνθήκες.
- ↑ Από την ίδρυση της ΕΕ το 1993 και την εδραίωση το 2009, η ένωση αποτελούνταν από τρεις πυλώνες, ο πρώτος από τους οποίους ήταν οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Οι άλλοι δύο πυλώνες αποτελούνταν από πρόσθετους τομείς συνεργασίας που είχαν προστεθεί στην αποστολή της ΕΕ.
- ↑ Η ενοποίηση σήμαινε ότι η ΕΕ κληρονόμησε τη νομική προσωπικότητα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και ότι το σύστημα πυλώνων καταργήθηκε, με αποτέλεσμα το πλαίσιο της ΕΕ να καλύπτει όλους τους τομείς πολιτικής. Αντίθετα, η εκτελεστική/νομοθετική εξουσία σε κάθε τομέα καθορίστηκε από την κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών μελών. Αυτή η κατανομή, καθώς και οι διατάξεις της Συνθήκης για τομείς πολιτικής στους οποίους απαιτείται ομοφωνία και είναι δυνατή η ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία, αντικατοπτρίζει το βάθος της ολοκλήρωσης της ΕΕ καθώς και τον εν μέρει υπερεθνικό και εν μέρει διακυβερνητικό χαρακτήρα της ΕΕ.