Βικιπαίδεια

Βασίλι Αλεξέεφ

Σοβιετικός αθλητής άρσης βαρών

Ο Βασίλι Ιβάνοβιτς Αλεξέεφ (ρωσικά: Василий Иванович Алексеев‎‎, 7 Ιανουαρίου 1942 – 25 Νοεμβρίου 2011) ήταν Σοβιετικός / Ρώσος αθλητής της άρσης βαρών.[1] Κατέρριψε 80 παγκόσμια ρεκόρ, κέρδισε χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στους Αγώνες του 1972 και του 1976 και θεωρείται ως ο κορυφαίος στην κατηγορία του όλων των εποχών.[2][3] Η Διεθνής Ομοσπονδία Άρσης Βαρών (IWF) τον αναγνώρισε το 2017 ως τον μεγαλύτερο της σύγχρονης εποχής.[4] Το σύνολο των 24 χρυσών μεταλλίων σε Ολυμπιακούς Αγώνες και Παγκόσμια Πρωταθλήματα τον κατατάσσουν ως δεύτερο καλύτερο του αθλήματος όλων των εποχών.

Βασίλι Αλεξέεφ
Προσωπικές Πληροφορίες
Γέννηση7 Ιανουαρίου 1942
Ποκρόβο-Σίσκινο, Όμπλαστ του Ριαζάν, Σοβιετική Ένωση
Θάνατος25 Νοεμβρίου 2011 (69 ετών)
Μπαντενχάουζεν, Κάτω Σαξονία, Γερμανία
Έτη δραστηριοποίησης1967 – 1980
Ύψος1,86 μ.
Άθλημα
Χώρα Σοβιετική Ένωση
ΆθλημαΆρση βαρών
Αγώνισμα+ 110 κιλά
Μετάλλια
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό 1972 Μόναχο +110 κιλά
Χρυσό 1976 Μόντρεαλ +110 κιλά

Βιογραφία Επεξεργασία

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Ποκρόβο-Σίσκινο, ένα μικρό χωριό του Όμπλαστ του Ριαζάν. Ο Βασίλι ήταν το τέταρτο παιδί στην οικογένεια ενός υπαλλήλου τοπικού εργοστασίου αλκοόλης-βότκας. Μεγάλωσε ως έξυπνο παιδί αλλά ήταν αφελής με τον έξω κόσμο. Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό του ήταν η διεξοδική επιθυμία του για γνώση. Στην ηλικία των 11 ετών, η οικογένειά του πήγε στις βόρειες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης, σε ένα μικρό χωριό (Ροτσέγδα), κοντά στο Αρχάγγελσκ, όπου πήγε σχολείο. Οι κάτοικοι του οικισμού της τάιγκα ζούσαν με την κοπή δάσους με τον μικρό να βοηθά τους γονείς του. Σε τυχαία στιγμή ο 13χρονος Βασίλι ανταγωνίστηκε επιτυχώς ενήλικα στη μετακύλιση κορμών δέντρων. Έτυχε προσοχής από ένα καθηγητή φυσικής αγωγής στο τοπικό σχολείο και από το 1955 ο Αλεξέεφ παρακολούθησε όλους τους διαγωνισμούς περιφερειακού επιπέδου. Παρ' όλα αυτά, οι όποιες επιδόσεις του δεν έτυχαν όποιας αναγνώρισης.[5][6] Επιπλέον, ο ίδιος ασχολήθηκε με το στίβο (ειδικότερα με το άλμα εις ύψος), την καλαθοσφαίριση, το βόλεϊ και το πινγκ πονγκ.[7][8]

Σε ηλικία 18 ετών, ο Αλεξέεφ άρχισε την άρση βαρών στις εθελοντικές αθλητικές κοινωνίες της Σοβιετικής Ένωσης, όπου εκπαιδεύτηκε από τον προπονητή Ρούντολφ Πλιουκφέλντερ. Το 1967 έκανε το ντεμπούτο του σε αγώνες και από το 1968 άρχισε να προπονείται μόνος του. Ένας τραυματισμός του ήταν η αιτία της διαφωνίας του με τον προπονητή, που επιθυμούσε διαφορετική επάνοδο του αθλητή του.[9] Από τότε η σχέση του με τους προπονητές δεν ήταν πάντα η καλύτερη δυνατή. Αργότερα ο ίδιος είχε πει: «Δεν εμπιστεύομαι τους προπονητές. Μπορεί να ακούγεται εγωιστικό, αλλά ξέρω περισσότερα από εκείνους. Μόνο εγώ καταλαβαίνω τι είναι σωστό για μένα».[10] Από το 1966 ζούσε στην πόλη Σάχτι, στην περιοχή του Ροστόφ, όπου το 1971 αποφοίτησε από τον κλάδο του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου του Νοβοτσερκάσκ με το επάγγελμά του να είναι μηχανικός εξόρυξης.[3][11]

Καριέρα Επεξεργασία

Ο Αλεξέεφ είχε ήδη δημιουργήσει οικογένεια με την επαγγελματική του αποκατάσταση να είναι απαραίτητη και η ενασχόληση με το άθλημα της άρσης βαρών ήταν σε δευτερεύουσα σημασία στη ζωή του.[12] Δεν ήταν εκ φύσης μεγαλόσωμος άνδρας (δεν διέθετε εξαιρετικούς ώμους ή μύες[13]) όπως άλλοι αθλητές της κατηγορίας των υπερβαρέων βαρών (παρά το ύψος των 1,86 μέτρων), αλλά η φυσική του δύναμη ήταν τέτοια που τον ενθάρρυναν να την αυξήσει προσθέτοντας βάρος: το 1966 ζύγιζε περίπου 100 κιλά, το 1970 το βάρος του ήταν ήδη 133 κιλά, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 1970 ανέβηκε στα 153 κιλά. Τα αποτελέσματα άρχισαν να έρχονται το 1968, όταν κέρδισε απροσδόκητα το χάλκινο μετάλλιο του πρωταθλήματος της ΕΣΣΔ με πρώτο τον Λεόνιντ Ζαμποτίνσκι. Συμμετείχε στην ομάδα προετοιμασίας της Σοβιετικής Ένωσης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968, αλλά αποβλήθηκε από την ομάδα επειδή, κατά την άποψη των προπονητών, δεν σήκωσε ικανοποιητικά στην προπόνηση. Επιπλέον, έσκισε την πλάτη του και οι γιατροί για μεγάλο χρονικό διάστημα του απαγόρευαν ακόμη και να προπονείται.[5][14][15] Η πρώτη διεθνής εμπειρία ήταν με την εθνική ομάδα στο «Κύπελλο Φιλίας» το Μάρτιο του 1969 στο Κίεβο, όπου πρώτευσε με 530 κιλά στο σύνολο, επίδοση καλύτερη από το δεύτερο ολυμπιονίκη των Ολυμπιακών Αγώνων του 1968.[6][16]

Στις 24 Ιανουαρίου του 1970 και ήδη 28 ετών, ο Αλεξέεφ σημείωσε το πρώτο του παγκόσμιο ρεκόρ με 210,5 κιλά στο ντεβελοπέ και λίγο αργότερα με 221,5 κιλά στο επολέ-ζετέ. Στις 18 Μαρτίου 1970 στο Μινσκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που ξεπέρασε το σύνολο των 600 κιλών και στις τρεις κινήσεις,[10][17] ενώ την ίδια χρονιά ήταν ο πρώτος που σήκωσε 227,5 κιλά (500 λίβρες) στο ζετέ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άρσης βαρών. Στη διοργάνωση αυτή το Σεπτέμβριο του 1970 στις Ηνωμένες Πολιτείες (χώρας με παράδοση στο άθλημα[18]) εντυπωσίασε τόσο, ώστε έγινε δεκτός από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον.[14][19][20] Κατά τη διάρκεια ενός από τα πρώτα παγκόσμια ρεκόρ του, ο Όσκαρ Στέιτ του Ολυμπιακού Τύπου παρατήρησε ότι βάρος πάνω από 209 κιλά φαινόταν τόσο εύκολο που θα μπορούσε να ήταν ένα σκουπόξυλο για τον Αλεξέεφ.[1] Αυτή ήταν η αρχή μιας σειράς 80 παγκόσμιων επιδόσεων (17 στο ντεβελοπέ, 4 στο αρασέ, 32 στο επολέ ζετέ και 27 στο σύνολο[20]) που έθεσε ο Αλεξέεφ μεταξύ 1970 και 1977 και 81 Σοβιετικής Ένωσης, τα περισσότερα από οποιοδήποτε άλλο αθλητή σε όλες τις εποχές. Στις 18 Μαρτίου 1970, σημείωσε ρεκόρ 600 κιλών στο σύνολο και στις τρεις κινήσεις, ο πρώτος που κατάφερε κάτι τέτοιο.[21][22] Τον Ιούλιο του 1971, στους τελικούς αγώνες της 5ης Σπαρτακιάδας των Λαών της ΕΣΣΔ, σε ένα βράδυ, έκανε επτά καταρρίψεις παγκόσμιων επιδόσεων, επίτευγμα ανεπανάληπτο έκτοτε. Εκείνη ήταν και η καλύτερη χρονιά της καριέρας του με 21 καταρρίψεις παγκοσμίων επιδόσεων. Ήταν πρωταθλητής της ΕΣΣΔ το 1970–72, 1973–75 και 1977.[20][23] Τον Απρίλιο του 1972 ανύψωσε στο σύνολο 645 κιλά (η κορυφαία επίδοση στο σύνολο της καριέρας του), βελτιώνοντας το παγκόσμιο ρεκόρ στο σύνολο και των τριών κινήσεων κατά 50 κιλά μέσα σε χρονικό διάστημα δύο περίπου ετών.[19][24]

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μόναχο το 1972 σημείωσε νέο ολυμπιακό ρεκόρ με σύνολο 640 κιλά, επικρατώντας με 30 κιλά διαφορά από το δεύτερο.[25] Τις παραμονές των Αγώνων του Μονάχου, ο Δυτικογερμανός Ρούντολφ Μανγκ κατάφερε να αφαιρέσει το παγκόσμιο ρεκόρ του ντεβελοπέ ανυψώνοντας 230 κιλά. Η απάντηση ακολούθησε ακριβώς δύο εβδομάδες αργότερα, όταν ο Αλεξέεφ ανέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή ανεβάζοντας το ρεκόρ κατά πέντε κιλά.[17] Για τη νίκη στο Μόναχο τιμήθηκε με το Παράσημο του Τάγματος του Λένιν. Μετά τους αγώνες του Μονάχου, υπέφερε από προηγούμενους τραυματισμούς, έτεινε σε όλο και περισσότερο σε ένα μετρημένο τρόπο ζωής. Για να εξοικονομήσει ενέργεια, συμμετέχει λιγότερο συχνά σε αγώνες και η αρχή της εκπαίδευσής του έχει αλλάξει: φρόντισε όχι για την αύξηση της μυϊκής μάζας, αλλά για τον ποιοτικό της δείκτη.[5] Λάμβανε μπόνους από τη σοβιετική κυβέρνηση κάθε φορά που έκανε παγκόσμιο ρεκόρ (ο σοβιετικός αθλητισμός χρηματοδοτούνταν από το κράτος).[26] Έτσι, έβαλε στόχο να αυξάνει σταδιακά τα παγκόσμια ρεκόρ του κατά μισό κιλό. Ήταν αήττητος και κατακτούσε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα για αυτά τα οκτώ χρόνια, θέτοντας ρεκόρ που δεν έχει καταρριφθεί έκτοτε. [14][15][27] Πηγαίνοντας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976, ο Αλεξέεφ θεωρήθηκε ύποπτος για χρήση στεροειδών, αφού εμφανίστηκε αργά πριν από τους αγώνες στο Μόντρεαλ, αλλά αργότερα θα περνούσε το τεστ του πριν ξεκινήσουν οι Αγώνες. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1976 ήταν οι πρώτοι που θα είχαν έλεγχο στεροειδών. Στις 27 Ιουλίου 1976, σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ 255 κιλών στο ζετέ (στο οποίο πάντα ήταν καλύτερος), ενώ είχε ήδη κάνει Ολυμπιακό ρεκόρ με 185 κιλά στο αρασέ. Το συνδυασμένο σύνολο των 440 κιλών και για τις δύο άρσεις του έδωσε το δεύτερο Ολυμπιακό χρυσό, 35 κιλά περισσότερα από τον Ανατολικογερμανό Γκερντ Μπονκ, ο οποίος κέρδισε το αργυρό μετάλλιο. Το συνολικό ρεκόρ των 440 κιλών του Αλεξέεφ στάθηκε ως ολυμπιακό μέχρι τους Αγώνες του 1988 στη Σεούλ της Νότιας Κορέας.[28][29][30]

 
Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972

Παρέμεινε αήττητος στο σύνολο των κινήσεων για οκτώ χρόνια (1970–78).[31] Ο οκτώ τίτλοι στο σύνολο στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα παραμένουν ακατάρριπτο ρεκόρ,[12] ενώ τα 22 χρυσά μετάλλια στην ίδια διοργάνωση ήταν ρεκόρ που ισοφάρισε ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου. Το σύνολο των 24 χρυσών σε Ολυμπιακούς Αγώνες και Παγκόσμια Πρωταθλήματα ξεπεράστηκαν από τον Τούρκο κατά ένα.[32] Στις 1 Νοεμβρίου 1977, σήκωσε 256 κιλά στο ζετέ που ήταν και το τελευταίο παγκόσμιο ρεκόρ της καριέρας του.[6][20][33] Το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς σε αγώνες επίδειξης στο Λας Βέγκας των ΗΠΑ σήκωσε με το ένα χέρι 105 κιλά.[34] Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει ήταν ότι ήταν πολύ αθλητικός για έναν άντρα στο μέγεθός του, επιδεικνύοντας μεγάλη ταχύτητα στις προσπάθειές του και ευελιξία. Είχε επίσης εξαιρετική τεχνική και εκρηκτική δύναμη. Διακρίνονταν επίσης για τη μεγάλη του αυτοπεποίθηση.[35][36] Ο ίδιος είχε πει: «Σωματικά, πολλοί ήταν πολύ πιο δυνατοί από εμένα - τόσο στη χώρα όσο και στο εξωτερικό. Αλλά στην τεχνική της άρσης της μπάρας, στην ταχύτητα της ανύψωσής της, δεν είχα όμοιο».[17] Πολλοί πίστευαν ότι θα ήταν ο πρώτος που θα σήκωνε το θεωρούμενο ως μυθικό βάρος των 272 κιλών (600 λίβρες) στο επολέ-ζετέ,[37] αλλά δεν θα γινόταν λόγω ηλικίας, ύστερα από την τακτική του (με βάση και τις διαδικασίες της εποχής) να αυξάνει τις προσπάθειες για παγκόσμια ρεκόρ μόνο κατά μισό κιλό.[38]

Η απόδοση του Αλεξέεφ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 στη Μόσχα ήταν απογοητευτική. Μέχρι τότε είχε γίνει περισσότερο ερημίτης, καθώς προπονούταν μόνος του χωρίς προπονητή. Απείχε των αγώνων (τελευταία εμφάνισή του ήταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1978, όπου μηδενίστηκε αλλά ήταν τραυματίας (είχε υποστεί τρεις φορές κατάγματα στη σπονδυλική στήλη[39]),[2] ενώ προσκλήθηκε σε διεθνή διοργάνωση υπερβαρέων βαρών στο Τόκιο το 1979, χωρίς όμως τελικά να αγωνιστεί[40]) θέλοντας να εστιάσει την προσοχή του στην επερχόμενη Ολυμπιάδα στην πατρίδα του. Με σωματικό βάρος στο μέγιστο της καριέρας του (162 κιλά) επιχείρησε στο αρασέ ως εναρκτήριο βάρος τα 180 κιλά και δεν μπόρεσε να το σηκώσει στις τρεις προσπάθειες, σημειώνοντας ως αποτέλεσμα μηδέν κιλά. Αποσύρθηκε από την άρση βαρών μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας.[41][42][43] Ο κορυφαίος του αθλήματος μέχρι τότε, απολάμβανε μεγάλης δημοτικότητας στη χώρα του αλλά και σε όλο τον κόσμο (ίσως ο πιο διάσημος του αθλήματος στην ιστορία[44]), ήταν το καμάρι της Σοβιετικής Ένωσης σε μία εποχή που στόχευε να επιδείξει την ανωτερότητά της στη Δύση, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενσαρκώνοντας όλα όσα αντιπροσώπευε το αθλητικό πρόγραμμα της πατρίδας του κατά τη διάρκεια της ακμής του.[38][35] Στη μνήμη πολλών έμεινε η φράση του «Αν και κέρδισα αυτά τα μετάλλια, στην πραγματικότητα δεν μου ανήκουν, ανήκουν στον λαό της Σοβιετικής Ένωσης. Τους τα κρατάω εδώ ασφαλή».[11]

Μετά τον αθλητισμό Επεξεργασία

Το 1987, ο Αλεξέεφ εξελέγη για να εκπροσωπήσει το Όμπλαστ του Ριαζάν στο Συνέδριο των Λαϊκών Βουλευτών της Σοβιετικής Ένωσης.[1] Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση απομακρύνθηκε αρχικά από το άθλημα αλλά εργάστηκε ως προπονητής μεταξύ 1990 και 1992. Υπό την καθοδήγησή του, η Ενωμένη Ομάδα κέρδισε δέκα μετάλλια στην άρση βαρών στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, συμπεριλαμβανομένων πέντε χρυσών. Χαρακτηριστικό είναι ότι κανένας αθλητής του δεν τραυματίστηκε και κανένας δεν μηδενίστηκε.[14][45] Το 1996 άνοιξε αθλητική σχολή με το όνομα «V.I. Alekseev» στο Σάχτι, όπου και επανήλθε με την οικογένειά του.[26][39] Η σχολή διαθέτει 7 τμήματα, περισσότεροι από 900 αθλητές από 7 έως 18 ετών ασχολούνται καθημερινά με τα τμήματα άρσης βαρών, σκοποβολής, στίβου, ποδηλασίας, πινγκ-πονγκ, ελληνορωμαϊκής πάλης και ταεκβοντό.

Στα γυρίσματα ψυχαγωγικού προγράμματος που πραγματοποιούνταν στη Γαλλία και την Ισπανία και ενώ βρισκόταν στη Βαρκελώνη, αντιμετώπισε σοβαρά καρδιακά προβλήματα και απεβίωσε στις 25 Νοεμβρίου 2011 σε εξειδικευμένη κλινική της Γερμανίας όπου νοσηλευόταν σε ηλικία 69 ετών.[46][47] Η Ρωσική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών ανέφερε τον θάνατό του και τον αποκάλεσε «θρύλο του σοβιετικού αθλητισμού» και «έναν από τους ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο».[48] Άφησε πίσω τη σύζυγό του Ολυμπιάδα και τους γιους του, Σεργκέι και Ντμίτρι. Ο Ντμίτρι αγωνίστηκε σε εθνικό επίπεδο στην άρση βαρών, καταλαμβάνοντας την τέταρτη θέση στο Σοβιετικό Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών το 1988.[49]

Κληρονομιά και τιμές Επεξεργασία

Ο Βλαντίμιρ Βισότσκι αφιέρωσε το «Τραγούδι για τον αρσιβαρίστα» (ρωσικά: Песня о штангисте‎‎, 1971) στον Αλεξέεφ.[19][39]

 
Το μνημείο με το άγαλμα του Αλεξέεφ στο Σάχτι

Ο Αλεξέεφ εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του εμβληματικού αθλητικού περιοδικού Sports Illustrated στις 14 Απριλίου 1975, με τίτλο «Ο δυνατότερος άνθρωπος του κόσμου».[11][50] Ο αριθμός των 80 παγκόσμιων ρεκόρ κατά τη διάρκεια της καριέρας του είναι ο μεγαλύτερος από οποιοδήποτε αθλητή σε οποιαδήποτε άθλημα και συμπεριλήφθηκε στο Βιβλίο ρεκόρ Γκίνες.[8] Το 1999 στην Αθήνα πήρε το βραβείο «Καλύτερος αθλητής του 20ού αιώνα» στο περιθώριο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Το 2000 ψηφίστηκε κορυφαίος αθλητής της Ρωσίας του 20ού αιώνα.[19][22] Βραβεύτηκε επίσης με τα: Τάγμα του Λένιν (1972), Βραβείο της Φιλίας των Λαών, Τάγμα του Παράσημου Τιμής (1970) και Τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας (1972).[51] Το 1993 εξελέγη μέλος του Hall of Fame της Διεθνούς Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών.[52]

Στο Σάχτι, όπου έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του, υπάρχει ένας δρόμος και ένα πάρκο που φέρουν το όνομά του, καθώς και το μνημείο του που δημιουργήθηκε το 2014 με πλάκα ύψους 5,6 μέτρων.[4][53] Το αεροσκάφος Airbus A321-211 (αριθμός ουράς VP-BDC) της εταιρείας Aeroflot πήρε το όνομά του.[7] Στις 14 Ιανουαρίου 2017, έγιναν τα εγκαίνια του μνημείου στο χωριό του. Το 2017 ανακηρύχθηκε «Έτος Αλεξέεφ» στο Σάχτι. Όλες οι αθλητικές εκδηλώσεις της χρονιάς έγιναν προς τιμήν του.[54]

Αποτελέσματα Επεξεργασία

Ολυμπιακοί Αγώνες, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Επεξεργασία

Διοργάνωση Τόπος Τρόπος ανύψωσης Επίδοση Κατάταξη
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1970 Σόμπατχεϊ, Ουγγαρία Αρασέ 170  
Ζετέ 225 ΠΡ  
Ντεβελοπέ 217,5 ΠΡ  
Σύνολο 612,5 ΠΡ  
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1970 Κολόμπους, ΗΠΑ Αρασέ 170  
Ζετέ 227,5 ΠΡ  
Ντεβελοπέ 215  
Σύνολο 612,5  
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1971 Σόφια, Βουλγαρία Αρασέ 172,5  
Ζετέ 232,5 ΠΡ  
Ντεβελοπέ 225 ΠΡ  
Σύνολο 630 ΠΡ  
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1971 Λίμα, Περού Αρασέ 170  
Ζετέ 235  
Ντεβελοπέ 230 ΠΡ  
Σύνολο 612,5  
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1972 Κωνστάντζα, Ρουμανία Αρασέ 175  
Ζετέ 232,5  
Ντεβελοπέ 225  
Σύνολο 632,5 ΠΡ  
Ολυμπιακοί Αγώνες 1972 (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1972) Μόναχο, Δ. Γερμανία Αρασέ 175  
Ζετέ 230  
Ντεβελοπέ 235 ΠΡ  
Σύνολο 640  

 

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1973 Μαδρίτη, Ισπανία Αρασέ 177,5  
Ζετέ 240  
Σύνολο 417,5  
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1973 Αβάνα, Κούβα Αρασέ 177,5  
Ζετέ 225  
Σύνολο 402,5  
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1974 Βερόνα, Ιταλία Αρασέ 187,5  
Ζετέ 235  
Σύνολο 422,5  
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1974 Μανίλα, Φιλιππίνες Αρασέ 185  
Ζετέ 240  
Σύνολο 425  
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1975 Μόσχα, ΕΣΣΔ Αρασέ 187,5  
Ζετέ 240  
Σύνολο 427,5  
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1975 Μόσχα, ΕΣΣΔ Αρασέ 187,5  
Ζετέ 240  
Σύνολο 427,5  
Ολυμπιακοί Αγώνες 1976 (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1976) Μόντρεαλ, Καναδάς Αρασέ 185  
Ζετέ 255 ΠΡ  
Σύνολο 440 ΟΡ  

 

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1977 Στουτγάρδη, Δ. Γερμανία Αρασέ 185  
Ζετέ 245  
Σύνολο 430  
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1977 Στουτγάρδη, Δ. Γερμανία Αρασέ 185  
Ζετέ 245  
Σύνολο 430  
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1978 Χάβιροβ, Τσεχοσλοβακία Αρασέ 180  
Ζετέ 235  
Σύνολο 415  
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1978 Γκέτισμπεργκ, Πενσυλβάνια , ΗΠΑ Αρασέ - -
Ζετέ - -
Σύνολο - -
Ολυμπιακοί Αγώνες 1980 (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1980) Μόσχα, ΕΣΣΔ Αρασέ - -
Ζετέ
Σύνολο - -

Εγχώριες διοργανώσεις Επεξεργασία

  • Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης (σύνολο)
    • 1η θέση (7) : 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976
    • 3η θέση : 1968
  • Σπαρτακιάδα (σύνολο - 2) : 1971, 1975
  • Κύπελλο ΕΣΣΔ (9) : 1970 (4), 1972 (2), 1974 (3)

Κορυφαίες επιδόσεις Επεξεργασία

  • Αρασέ: 190,0 κιλά την 1η Σεπτεμβρίου 1977 στο Ποντόλσκ
  • Ντεβελοπέ: 236,5 κιλά στις 15 Απριλίου 1972 στο Τάλιν
  • Επολέ-ζετέ: 256,0 κιλά την 1η Νοεμβρίου 1977 στη Μόσχα
  • Σύνολο: 645,0 κιλά (και στις τρεις κινήσεις) στις 15 Απριλίου 1972 στο Τάλιν, επίσημο συνολικό παγκόσμιο ρεκόρ το 1972.
  • Σύνολο επίσημο (με την κατάργηση του ντεβελοπέ) : 445,0 κιλά (αρασέ + επολέ-ζετέ) στο Ποντόλσκ (1977)

Τιμές Επεξεργασία

  • Τάγμα του Λένιν
  • Τάγμα του Παράσημου Τιμής
  • Τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας
  • Βραβείο της Φιλίας των Λαών
  • Τιμημένος Δάσκαλος Αθλητισμού της ΕΣΣΔ
  • Τιμητικό Δίπλωμα Αθλητισμού της ΕΣΣΔ
  • Μετάλλιο «Βετεράνος της εργασίας»
  • Επίτιμος δημότης του Γκουκόβο

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Croft, Lee B (2002) [1992]. Dawson, Dawn P, επιμ. Great Athletes (στα Αγγλικά). 1 (Revised έκδοση). Salem Press. σελίδες 35–37. ISBN 1-58765-008-8. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «IOC : VASILY ALEKSEYEV» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica : Vasily Ivanovich Alekseyev». Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «IWF : Vasily Ivanovich Alekseyev would have turned 75» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Vasily Alekseev: Biography. Records Of The Great Soviet Weightlifter» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Vasily Alekseev: biographie. Archives du grand haltérophile soviétique» (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Василий Алексеев» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «СИЛЬНЕЙШИЙ НА ПЛАНЕТЕ. К 80-ЛЕТИЮ СО ДНЯ РОЖДЕНИЯ ВАСИЛИЯ АЛЕКСЕЕВА» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  9. ↑ «Тяжело. Атлет ушел. В день похорон Василия Алексеева весь город Шахты вышел на улицы» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «As the Olympics Begin, Let's Remember This Past Champion: Vasily Alekseyev, "The World's Strongest Man"» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Βασίλι Αλεξέγιεφ: Τα μετάλλιά μου ανήκουν στο λαό της Σοβιετικής Ένωσης». Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Василий Алексеев» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  13. ↑ «Олицетворение побед советского спорта. 80 лет назад родился штангист Василий Алексеев» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 ««Прекрасно, но несправедливо, что я внизу, а штанга наверху»» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Vasily Alekseyev» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  16. ↑ «1969 Friendship Cup» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 «Василий Алексеев. Выше – только штанга» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023. 
  18. ↑ «Countries Producing The Best Olympic Weightlifters» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 «Soviet Schtangist Alekseev. The history of life and death Vasily Alekseeva» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 «Алексеев Василий Иванович» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022. 
  21. ↑ ««Έφυγε» ο Βασίλι Αλεξέγιεφ». Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Василий Иванович Алексеев. Биографическая справка» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022. 
  23. ↑ «WORLD RECORDS BY YEAR (1971)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. 
  24. ↑ «World Records from 1896 – 1972» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2009. 
  25. ↑ «IOC : MUNICH 1972 WEIGHTLIFTING 110KG SUPER HEAVYWEIGHT MEN RESULTS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Василий Алексеев: "На Олимпиаде-80 меня отравили» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  27. ↑ ««Έφυγε» ο μεγαλύτερος όλων των εποχών!». Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022. 
  28. ↑ «Montreal Olympics: Soviet weightlifter Vasily Alekseyev was a real-life Hercules» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2023. 
  29. ↑ «Strongest Weightlifters in Olympics History» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2022. 
  30. ↑ «IOC : MONTREAL 1976 WEIGHTLIFTING 110KG SUPER HEAVYWEIGHT MEN RESULTS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2022. 
  31. ↑ «LAROUSSE : Vassili Alekseïev». Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  32. ↑ «Most gold medals at the weightlifting IWF World Championships (male)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. 
  33. ↑ «The Last World Record Of Vasily Alexeev» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2023. 
  34. ↑ «The New York Times : Hurt Alekseyev Sparkles In Weight‐Lifting Event» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  35. ↑ 35,0 35,1 «THE TIMES : Vasily Alexeyev» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2022. 
  36. ↑ «Vasily Alekseyev (One of the Greatest Weightlifters of All-Time)» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  37. ↑ «My Father, The Weightlifter» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2023. 
  38. ↑ 38,0 38,1 «The Glory Of The Soviet Union Belonged To Weightlifter Vasily Alekseyev» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  39. ↑ 39,0 39,1 39,2 ««Наелся» штангой» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  40. ↑ «Photo Report: Tokyo International (1979)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022. 
  41. ↑ «The New York Times : Alekseyev Loses His Lift Title; 'Sports Is Sports' Alekseyev 'Felt Fine'» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022. 
  42. ↑ «1980 OLYMPICS: DAVID RIGERT AND VASILY ALEXEEV». Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2022. 
  43. ↑ «Vasily Ivanovitch Alexeyev - Une légende!» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2022. 
  44. ↑ «IWF : Weightlifting mourns: Vasily Alexeev died» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022. 
  45. ↑ «VASILI ALEXEYEV, WEIGHTLIFTER APRIL 14, 1975» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 
  46. ↑ «The New York Times : Vasily Alekseyev, 69, Champion Weight Lifter, Dies» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022. 
  47. ↑ «Большая гонка. Как жил и умер самый сильный человек на планете» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  48. ↑ "легендой советского спорта" and "один из сильнейших людей планеты" (στα Ρωσικά). Ρωσική Ομοσπονδία Άρσης Βαρών. 25 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2011. 
  49. ↑ «Vasily Alekseyev» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2022. 
  50. ↑ «THE BEST AT EVERYTHING» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2022. 
  51. ↑ «Знаменитый советский штангист Василий Алексеев скончался в клинике в Германии» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022. 
  52. ↑ «IWF : HALL OF FAME» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2022. 
  53. ↑ «В Шахтах установили памятник олимпийскому чемпиону Василию Алексееву» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022. 
  54. ↑ «2017 год в Шахтах объявили Годом тяжелоатлета Василия Алекссева - DONTR.RU» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ολυμπιακοί Αγώνες
Προκάτοχος
Αλεξάντρ Μεντβέντ 		Σημαιοφόρος της   Σοβιετική Ένωση (τελετή έναρξης)
1976 (με τον Ιβάν Γιαρίγκιν) 		Διάδοχος
Νικολάι Μπαλμπόσιν
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βασίλι_Αλεξέεφ&oldid=10300700"