Μινσκ

Πρωτεύουσα της Λευκορωσίας

Το Μινσκ (λευκορωσικά: Мінск, ρωσικά: Минск) είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Λευκορωσίας. Έχει πληθυσμό 1,8 εκατομμύρια. Το Μινσκ είναι επίσης έδρα της Κοινοπολιτείας των Ανεξάρτητων Κρατών. Σαν πρωτεύουσα, το Μινσκ έχει μια ειδική διοικητική θέση στη Λευκορωσία και είναι επίσης πρωτεύουσα του Επαρχίας Μινσκ. Η περιοχή του Μινσκ είναι 266.8 τ.χλμ. το υψηλότερο σημείο είναι 280,4 μ. επάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Επίσης είναι η διοργανώτρια πόλη των Ευρωπαϊκών Αγώνων του 2019.

Μινσκ
Мінск
Минск

Σημαία

Έμβλημα
Ύμνος: Anthem of Minsk[1]
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μινσκ
53°54′8″N 27°33′43″E
ΧώραΛευκορωσία
ΠεριφέρειαΜινσκ
Διοικητική υπαγωγήΛευκορωσία
Διοίκηση
 • ΣώμαMinsk City Executive Committee
 • chairman of the Minsk City Executive CommitteeUladzimir Kukharau (από 2020)
 • Μέλος του/τηςΠαγκόσμια Ομοσπονδία Τουριστικών Πόλεων[2]
Έκταση305.47
Υψόμετρο280.4
Πληθυσμός1,949,000
Ταχ. κωδ.220001-220141
Τηλ. κωδ.817
Ζώνη ώραςUTC+03:00
ΙστότοποςΕπίσημη ιστοσελίδα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ο καθεδρικός ναός, 1732

Ιστορία Επεξεργασία

Οι παλαιότερες αναφορές του Μινσκ χρονολογούνται από το 11ο αιώνα (1067). Το 1242 το Μινσκ έγινε ένα μέρος του μεγάλου δουκάτου της Λιθουανίας και έλαβε τα προνόμιά πόλης το 1499. Από 1569 ήταν πρωτεύουσα της Βοϊβοντίνας (ваяводства) του Μινσκ στην πολωνική-λιθουανική Κοινοπολιτεία. Προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 1793 συνεπεία του δεύτερου χωρίσματος της Πολωνίας. Μεταξύ 1919-1991 το Μινσκ ήταν πρωτεύουσα της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Λευκορωσίας.

Γεωγραφία Επεξεργασία

 
Μινσκ. Άποψη του ποταμού Σβίσλατς και του Τροϊτσκόγιε Πρεντμέστιε.

Το Μινσκ βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλαγιά των λόφων του Μινσκ, μια περιοχή λόφων που εκτείνεται από τα νοτιοδυτικά (επάνω από τον ποταμό Νιόμαν) στα βορειοανατολικά - δηλαδή, στη λίμνη Λουκομσκάγιε στη βορειοδυτική Λευκορωσία. Το μέσο υψόμετρο πάνω από τη στάθμη της θάλασσας είναι 220 μέτρα. Η φυσική γεωγραφία του Μινσκ διαμορφώθηκε στις δύο πιο πρόσφατες παγετωνικές εποχές. Ο ποταμός Σβίσλατς, που διασχίζει την πόλη από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά, βρίσκεται στην ουρστρομτάλ, μια αρχαία ποτάμια κοιλάδα που σχηματίζεται από το νερό που ρέει από τα λιωμένα φύλλα πάγου στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων. Υπάρχουν έξι μικρότερα ποτάμια μέσα στα όρια της πόλης, που αποτελούν τμήματα της λεκάνης της Μαύρης Θάλασσας.

Το Μινσκ βρίσκεται στην περιοχή των μικτών δασών που είναι χαρακτηριστικό στο μεγαλύτερο μέρος της Λευκορωσίας. Το πευκοδάσος και τα μικτά δάση συνορεύουν με την άκρη της πόλης, ειδικά στα βόρεια και ανατολικά. Ορισμένα από τα δάση διατηρήθηκαν ως πάρκα (για παράδειγμα, το Πάρκο Τσελιουσκινίτες) καθώς η πόλη μεγάλωνε.

Η πόλη χτίστηκε αρχικά στους λόφους, οι οποίοι επέτρεψαν αμυντικές οχυρώσεις, και τα δυτικά τμήματα της πόλης είναι τα πιο λοφώδη.

Κλίμα Επεξεργασία

Το Μινσκ έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα με θερμά καλοκαίρια (τύπος Dfb της κλιματικής ταξινόμησης Κέππεν), λόγω της τοποθεσίας του μεταξύ της έντονης επιρροής του υγρού αέρα του Ατλαντικού Ωκεανού και του ξηρού αέρα της ευρασιατικής ξηράς. Ο καιρός είναι ασταθής και τείνει να αλλάζει συχνά. Η μέση θερμοκρασία του Ιανουαρίου είναι −4.5 °C, ενώ η μέση θερμοκρασία του Ιουλίου είναι +18.5 °C. Η χαμηλότερη θερμοκρασία καταγράφηκε στις 17 Ιανουαρίου 1940, στους −40 °C και η θερμότερη στις 29 Ιουλίου 1936 στους +35 °C και στις 3 Αυγούστου 2014, επίσης στους +35 °C. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα συχνές ομίχλες, κοινές το φθινόπωρο και την άνοιξη. Το Μινσκ λαμβάνει ετήσια βροχόπτωση 690 χιλιοστών, εκ των οποίων το ένα τρίτο πέφτει κατά τη διάρκεια της ψυχρής περιόδου (ως χιόνι και βροχή) και τα δύο τρίτα στην ζεστή περίοδο. Καθ΄όλη τη διάρκεια του έτους, οι περισσότεροι άνεμοι είναι δυτικοί και βορειοδυτικοί, φέρνοντας δροσερό και υγρό αέρα από τον Ατλαντικό. Παρόμοια κλιματικά καθεστώτα βρίσκονται στη Στοκχόλμη της Σουηδίας και στο Χάλιφαξ του Καναδά.

Κλιματικά δεδομένα Μινσκ (1981–2010)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 10.3 13.6 18.9 28.8 30.9 32.5 35.0 35.6 30.3 24.7 16.0 10.3 35,6
Μέση Μέγιστη °C (°F) −2.1 −1.4 3.8 12.2 18.7 21.5 23.6 22.8 16.7 10.2 2.9 −1.2 10,6
Μέση Μηνιαία °C (°F) −4.5 −4.4 0.0 7.2 13.3 16.4 18.5 17.5 12.1 6.6 0.6 −3.4 6,7
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −6.7 −7
(19)
−3.3 2.6 8.1 11.7 13.8 12.8 8.2 3.6 −1.3 −5.5 3,1
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −39.1 −35.1 −30.5 −18.4 −5
(23)
0.0 3.8 1.7 −4.7 −12.9 −20.4 −30.6 −39,1
Υετός mm (ίντσες) 45 39 44 42 65 89 89 68 60 52 48 49 690
υγρασίας 86 83 77 67 66 70 71 72 79 82 88 88 77
Μέσες ημέρες βροχόπτωσης 11 9 11 13 18 19 18 15 18 18 17 13 180
Μέσες ημέρες χιονόπτωσης 24 21 15 4 0.3 0 0 0 0.04 3 13 22 102
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 44 66 134 181 257 273 269 242 165 97 36 27 1.790
Ποσοστό πιθανής ηλιοφάνειας 18 24 37 43 52 54 53 53 43 30 14 12 40
Πηγή #1: Pogoda.ru.net[3]
Πηγή #2: Τμήμα Υδρομετεωρολογίας της Λευκορωσίας (δεδομένα ηλιοφάνειας απο το 1938, 1940, και 1945–2000)[4]

Οικολογική κατάσταση Επεξεργασία

Η οικολογική κατάσταση παρακολουθείται από το Δημοκρατικό Κέντρο Ραδιενεργού και Περιβαλλοντικού Ελέγχου.[5]

Κατά την περίοδο 2003-2008 το συνολικό βάρος των ρύπων αυξήθηκε από 186.000 σε 247.400 τόνους.[5] Η αλλαγή από το φυσικό αέριο ως βιομηχανικό καύσιμο σε μαζούτ για οικονομικούς λόγους έχει επιδεινώσει την οικολογική κατάσταση.[5] Ωστόσο, η πλειονότητα της συνολικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης παράγεται από αυτοκίνητα.[5] Η Λευκορωσική τροχαία DAI κάθε χρόνο διεξάγει την επιχείριση "Καθαρός Αέρας" για να αποτρέψει τη χρήση αυτοκινήτων με εξαιρετικά ρυπογόνους κινητήρες.[6] Μερικές φορές η μέγιστη κανονιστική συγκέντρωση της φορμαλδεΰδης και της αμμωνίας στον αέρα ξεπερνιέται στην επαρχία Ζαβόντσκι.[5] Άλλοι κύριοι ρύποι είναι το χρώμιο-4 και το διοξείδιο του αζώτου.[5] Οι επαρχίες Παρτιζάνσκι, Ζαβόντσκ και Λενίνσκι, που βρίσκονται στο νοτιοανατολικό μέρος του Μινσκ, είναι οι πιο μολυσμένες περιοχές της χώρας.[7]

Τουρισμός Επεξεργασία

Υπάρχουν περισσότερα από 400 ταξιδιωτικά γραφεία στο Μινσκ. Περίπου το ένα τέταρτο από αυτά παρέχουν δραστηριότητα πράκτορα και οι περισσότεροι από αυτούς είναι ταξιδιωτικοί επιχειρηματίες.[8][9]

Τιμές Επεξεργασία

Ένας μικρός πλανήτης, ο 3012 Μινσκ, ο οποίος ανακαλύφθηκε από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Τσέρνιχ το 1979, πήρε το όνομά της από τη πόλη.[10]

Διεθνείς σχέσεις Επεξεργασία

Αδελφοποιημένες πόλεις Επεξεργασία

Το Μινσκ είναι αδελφοποιημένο με τις παρακάτω πόλεις:[11]

Αξιοσημείωτα άτομα Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Решение Минского городского Совета депутатов от 24 октября 2001 г. №207 "О гимне города Минска - столицы Республики Беларусь"». Ανακτήθηκε στις 26  Δεκεμβρίου 2021.
  2. cn.wtcf.org.cn/citys/3462-2.html.
  3. «Weather and Climate- The Climate of Minsk» (στα Russian). Weather and Climate (Погода и климат). Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2015. 
  4. «Солнечное сияние. Обобщения II часть: Таблица 2.1. Характеристики продолжительности и суточный ход (доли часа) солнечного сияния. Продолжение» (στα Russian). Department of Hydrometeorology. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2017. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 (στα ru). naviny.by. 18 September 2009. http://naviny.by/rubrics/society/2009/09/18/ic_articles_116_164550/. 
  6. (στα ru). naviny.by. 9 June 2007. http://naviny.by/rubrics/auto/2007/06/09/ic_news_120_272008/. 
  7. «Самый загрязненный воздух в Минске — на улице Тимирязева» (στα ru). naviny.by. 3 June 2009. http://naviny.by/rubrics/society/2009/06/03/ic_news_116_312342/. 
  8. Ministry of Sports and Tourism of the Republic of Belarus. (2011). «Number of organizations engaged in tourist activities in 2010 in Belarus». Land of Ancestors. National Statistical Committee of the Republic of Belarus. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  9. Ministry of Sports and Tourism of the Republic of Belarus. (2011). «Number of organisations engaged in tourist activities in Belarus by region». Land of Ancestors. National Statistical Committee of the Republic of Belarus. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2013. 
  10. Dictionary of Minor Planet Names – p.248. Books.google.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2010. 
  11. 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 11,10 11,11 11,12 11,13 11,14 11,15 11,16 11,17 11,18 «Twin towns of Minsk». Minsk City Executive Committee. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2013. 
  12. «European networks and city partnerships». Nottingham City Council. 22 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2012. 
  13. «Partner Cities of Lyon and Greater Lyon». 2008 Mairie de Lyon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2009. 
  14. «Mayor's International Council Sister Cities Program». Belo Horizonte, Minas Gerais. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2008. 
  15. «Miasta partnerskie – Urząd Miasta Łodzi [via WaybackMachine.com]». City of Łódź (στα Polish). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2013. 
  16. «City Twinnings and Project Partnerships». Bonn.de. 23 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2010. 
  17. «Regions: Dushanbe & Surroundings». Official Website of the Tourism Authority of Tajikistan. Committee of Youth Affairs, Sports and Tourism. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2013. 
  18. «Oraşe înfrăţite (Twin cities of Minsk) [via WaybackMachine.com]» (στα Romanian). Primăria Municipiului Chişinău. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2013. 
  19. «Kardeş Kentleri Listesi ve 5 Mayıs Avrupa Günü Kutlaması [via WaybackMachine.com]» (στα Turkish). Ankara Büyükşehir Belediyesi – Tüm Hakları Saklıdır. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2013. 
  20. «CÁC ĐỊA PHƯƠNG NƯỚC NGOÀI ĐÃ THIẾT LẬP QUAN HỆ HỮU NGHỊ HỢP TÁC VỚI TPHCM». www.mofahcm.gov.vn. 9 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2011. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Thomas M. Bohn: Minsk – Musterstadt des Sozialismus. Stadtplanung und Urbanisierung in der Sowjetunion nach 1945. Böhlau, Köln 2008, (ISBN 978-3-412-20071-8)
  • Бон, Т.М. «Минский феномен». Городское планирование и урбанизация в Советском Союзе после Второй мировой войны / Томас М. Бон ; [пер. Е. Слепович]. — Москва : РОССПЭН, 2013. — 416 с.
  • Бон, Т.М. «Мінскі феномен». Гарадское планаванне і ўрбанізацыя ў Савецкім Саюзе пасля 1945 г. / Томас М. Бон ; пер. з ням. мовы М. Рытаровіч ; навук. рэд. Г. Сагановіч. — Мінск : Зміцер Колас, 2016. — 436 с.

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  Ταξιδιωτικός οδηγός για το θέμα Μινσκ από τα Βικιταξίδια