Θάνος Λειβαδίτης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Θάνος Λειβαδίτης (Λαμία, 30 Μαΐου 1934 - Αθήνα, 1 Σεπτεμβρίου 2005) ήταν Έλληνας ηθοποιός και σεναριογράφος.
| Θάνος Λειβαδίτης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 30 Μαΐου 1934 Λαμία |
| Θάνατος | 1 Σεπτεμβρίου 2005 (71 ετών) Αθήνα |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός σεναριογράφος |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΣπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου Αθηνών (στο εργαστήρι του ζωγράφου Γιάννη Μόραλη).
Το 1959 τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και παρέμεινε σε αυτό μέχρι το 1972. Υπήρξε πρωταγωνιστικό στέλεχος παίζοντας σε πολλούς ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου δίπλα σε καταξιωμένους ηθοποιούς (όπως η Κατίνα Παξινού, ο Αλέξης Μινωτής, η Κυβέλη, ο Χριστόφορος Νέζερ , ο Στέλιος Βόκοβιτς, ο Θάνος Κωτσόπουλος, ο Δημήτρης Χορν, η Άννα Συνοδινού, η Ελένη Χατζηαργύρη, η Αντιγόνη Βαλάκου κ.ά.).
Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1959 στον Φιλάργυρο του Μολιέρου, ερμηνεύοντας τον Βαλέριο. Ακολούθησε ο ρόλος του Αίμονα στην Αντιγόνη του Σοφοκλή, του Νεοπτόλεμου στον Φιλοκτήτη, του Μάλκομ στον Μάκβεθ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, του αγγελιαφόρου στον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή, του Μενοικέα στις Φοίνισσες του Ευριπίδη κ.ά.
Είχε συμμετάσχει σε διεθνή θεατρικά φεστιβάλ, όπως στο Theatre de Nations (Παρίσι) το 1962 και στο World Theater Season (Λονδίνο) το 1966. Έγραψε παράλληλα 30 σενάρια για τον κινηματογράφο και πρωταγωνίστησε σε 24 ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές. Στις ταινίες του συμπρωταγωνιστούσε σχεδόν πάντα με την ηθοποιό Μέμα Σταθοπούλου.
Η καταξίωση
ΕπεξεργασίαΩστόσο έγινε περισσότερο γνωστός από την τηλεοπτική του καριέρα που άρχισε το 1974 με την τότε μεγάλη επιτυχία Οι δίκαιοι (σειρά που κράτησε 3 χρόνια). Αυτή την σειρά ακολούθησαν επιτυχίες όπως Οι αξιόπιστοι (1981), Οι ιερόσυλοι (1983), Η βεντέτα (1987), Η έκτη εντολή (1989), Η δίκη (1991) και Η οργή των θεών (1994).
Ήταν ο σεναριογράφος και πρωταγωνιστής στους ρόλους του δικηγόρου Άγγελου Καρνέζη και του δημοσιογράφου Άρη Μαρτέλη, ώστε να συμβάλει στην απονομή της δικαιοσύνης. Τιμήθηκε με το Κορφιάτικο Βραβείο Σεναρίου το 1984 για το σίριαλ Οι ιερόσυλοι.
Το τέλος
ΕπεξεργασίαΠέθανε σε ηλικία 71 ετών και κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο, όπου το 1988 είχε ταφεί και ο θείος του, ο γνωστός ποιητής Τάσος Λειβαδίτης. Δεν είχε παιδιά, ενώ είχε μακροχρόνιο δεσμό με την παρτενέρ του, Μέμα Σταθοπούλου.
Φιλμογραφία
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1958 | Τέσσερις νύφες και ένας γαμπρός[1] | Κοσμάς Πετεφρής |
| 1963 | Η καρδιά της μάνας | Νίκος |
| Καρδιές στην καταιγίδα | Βασίλης [2] | |
| Για λίγη στοργή | Λευτέρης | |
| 1964 | Πικρή μου αγάπη | Δημήτρης |
| Οι επικίνδυνοι | Νίκος | |
| Παιδί μου, δεν αμάρτησα | ||
| 1965 | Ο νικητής | Γιώργος Μαρκαντώνης |
| Το φτωχόπαιδο | Αλέξης | |
| Θα ζήσω για σένα | Αντώνης | |
| Ο μεγάλος όρκος | Λάμπης | |
| Αφήστε με να ζήσω | Αλέξης Βρανάς | |
| Το τελευταίο δάκρυ | Γιώργος | |
| 1966 | Η παραστρατημένη [3] | Στέφανος |
| Οι άγγελοι της αμαρτίας | Λευτέρης | |
| 1967 | Δάκρυα οργής | Μάνος |
| Το κορίτσι της οργής | Δημήτρης | |
| 1968 | Μεγάλες αγάπες | Φοίβος Τερζής |
| Ζήσε για την αγάπη μας | Δημήτρης | |
| 1969 | Η θυσία μιας γυναίκας | Ανδρέας |
| Φίλησέ με, πριν φύγεις για πάντα | Αλέξης | |
| 1970 | Φουκαράδες και λεφτάδες | Αλέξης Βρανάς |
| 1971 | Κάθε ναυάγιο και μια κόλαση | Πέτρος Αλεξίου |
| 1972 | Στη θύελλα της μεγάλης αγάπης | Ανδρέας |
Τηλεόραση
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1974 | Οι δίκαιοι |
| 1981 | Οι αξιόπιστοι |
| 1983 | Οι ιερόσυλοι |
| 1987 | Η βεντέτα |
| 1989 | Η έκτη εντολή |
| 1991 | Η δίκη |
| 1994 | Η οργή των θεών |
Θεατρικές παραστάσεις
ΕπεξεργασίαΚατάλογος βασικών πληροφοριών θεατρικών παραστάσεων, στις οποίες συμμετείχε ο Λειβαδίτης ως ηθοποιός.
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Τέσσερις νύφες και ένας γαμπρός ». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024.
- ↑ «Καρδιές στην καταιγίδα - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2022.
- ↑ Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 100.
Πηγές
Επεξεργασία- Νεκρολογία[νεκρός σύνδεσμος] στη "Ναυτεμπορική", 2 Σεπτεμβρίου 2005.
- Φιλμογραφία στη retrodb.gr.