Κοινοβούλιο της Αλβανίας
Το Κοινοβούλιο της Αλβανίας (αλβανικά: Kuvendi i Shqipërisë) ή Κουβέντι είναι το μονοθάλαμο αντιπροσωπευτικό όργανο των πολιτών της Δημοκρατίας της Αλβανίας. Είναι το νομοθετικό σώμα της Αλβανίας. Το Κοινοβούλιο απαρτίζεται από τουλάχιστον 140 βουλευτές που εκλέγονται με τετραετή θητεία με βάση τις άμεσες, καθολικές, περιοδικές και ισότιμες εκλογές μέσω μυστικής ψηφοφορίας.[1] Το Κοινοβούλιο προεδρεύεται από τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, ο οποίος επικουρείται από τουλάχιστον έναν αναπληρωτή πρόεδρο. Το εκλογικό σύστημα βασίζεται στην αναλογική εκπροσώπηση των κομμάτων. Υπάρχουν 12 εκλογικές περιφέρειες που αντιστοιχούν στους νομούς της χώρας.
Κοινοβούλιο (Κουβέντι) της Αλβανίας Kuvendi i Shqipërisë | |
---|---|
31ο Νομοθετικό Σώμα | |
Είδος | |
Τύπος | Μονοθάλαμο |
Ηγεσία | |
Πρόεδρος του Κοινοβουλίου | |
Πρωθυπουργός | |
Δομή | |
Έδρες | 140 |
Κοινοβουλευτικές Ομάδες | Κυβέρνηση (75)
Υποστήριξη της Κυβέρνησης (3) Αντιπολίτευση (62)
|
Εκλογές | |
Τελευταία εκλογή | 25 Απριλίου 2021 |
Επόμενη εκλογή | 2025 ή νωρίτερα |
Τόπος συνεδριάσεων | |
Κοινοβούλιο της Αλβανίας, Λεωφόρος Εθνομαρτύρων, Τίρανα | |
Ιστοσελίδα | |
parlament.al |
Οι εξουσίες του Κοινοβουλίου ορίζονται από το Σύνταγμα της Αλβανίας. Είναι αρμόδιο να τροποποιεί τα σύνορα της Αλβανίας ή το Σύνταγμα, να ψηφίζει όλους τους νόμους, να εγκρίνει το υπουργικό συμβούλιο, να επιβλέπει το έργο της κυβέρνησης, να δηλώνει πόλεμο, να αποφασίζει για την παύση των πολέμων, να εγκρίνει τους προϋπολογισμούς και τους απολογισμούς του κράτους. Σε άλλα καθήκοντα περιλαμβάνονται, η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, εκλογών και οι διορισμοί σύμφωνα με το σύνταγμα και την εφαρμοστέα νομοθεσία, η εποπτεία των πράξεων της κυβέρνησης και άλλων δημόσιων υπηρεσιών που είναι υπό τον έλεγχο του κοινοβουλίου, χορηγεί αμνηστία για ποινικά αδικήματα και εκτελεί άλλα καθήκοντα που ορίζει το σύνταγμα. Το Κοινοβούλιο εκλέγει επίσης τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όταν εκλέγεται το Κοινοβούλιο, η πρώτη συνεδρίαση πραγματοποιείται το αργότερο 20 ημέρες μετά την ολοκλήρωση των εκλογών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως προεδρεύοντα της Βουλής.[1] Ωστόσο, όλοι οι νόμοι που εγκρίνονται από το Κοινοβούλιο δημοσιεύονται στην Αλβανική Εφημερίδα της Κυβέρνησης (αλβανικά: Fletorja Zyrtare).[2]
Το παλαιότερο Κοινοβούλιο με υπάρχοντα αρχεία υπήρχε στη Λέζα στις 2 Μαρτίου 1444. Ο Σύνδεσμος της Λέζα (αλβανικά: Kuvëndi i Lezhës) κυριάρχησε στη Λέζα με τον Σκεντέρμπεη ως ηγέτη κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[3]
Ιστορία του Κοινοβουλίου
ΕπεξεργασίαΣύγχρονη
ΕπεξεργασίαΤο νομοθετικό σύστημα στην Αλβανία εξελίχθηκε κάτω από πολλά διαφορετικά καθεστώτα, κυρίως στην περίοδο πριν από το 1947. Από το 1920 έως το 1923, το νομοθετικό σώμα της Αλβανίας ήταν γνωστό ως Εθνικό Συμβούλιο (αλβανικά: Këshillit Kombëtar).[4] Κατά την περίοδο της αλβανικής δημοκρατίας, η χώρα είχε διθάλαμο νομοθετικό σώμα, αποτελούμενο από μια Γερουσία (αλβανικά: Senati) και μια Βουλή των Αντιπροσώπων (αλβανικά: Dhoma e Deputetëve).[4] Από το 1928 έως το 1939, κατά την εποχή της Αλβανικής Μοναρχίας, το αλβανικό νομοθετικό σώμα ήταν γνωστό απλά ως Κοινοβούλιο (αλβανικά: Parlamenti).[4]
Κατά την ιταλική κατοχή της Αλβανίας και την ύπαρξη του Αλβανικού Βασιλείου του 1939-43, το νομοθετικό σώμα της Αλβανίας νομοθέτης ήταν γνωστό ως ο Ανώτατος Φασιστικός Συνεταιρισμός (αλβανικά: Korporativi i Epërm Fashist).[4] Από το 1943 έως το 1944, κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της Αλβανίας και τον σχηματισμό του αλβανικού Βασιλείου του 1943-44, το νομοθετικό σώμα της Αλβανίας ήταν γνωστό ως Εθνοσυνέλευση (αλβανικά: Kuvendi Kombëtar).[4] Από το 1944 έως τα τέλη του 1945, ένα Εθνικό Αντιφασιστικό Απελευθερωτικό Συμβούλιο (αλβανικά: Këshilli Antifashist Nacional Çlirimtar) σχηματίστηκε από πολιτικούς που ήταν αντίθετοι στη ναζιστική διακυβέρνηση.[5]
Αργότερα κατά τη διάρκεια πολλαπλών περιόδων αλλαγών του καθεστώτος, το αλβανικό νομοθετικό σώμα ήταν γνωστό ως Συντακτική Συνέλευση (αλβανικά: Asambleja Kushtetuese ή Kuvendi Kushtetues). Αυτή σχηματίστηκε το 1924, πριν από τη συγκρότηση της Αλβανικής Δημοκρατίας, το 1928, πριν από τη δημιουργία του πρώτου αλβανικού βασιλείου και από το 1946 έως το 1947, πριν από την εποχή της Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Αλβανίας και πριν από τη δημιουργία της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αλβανίας.[4]
Πρόσφατη
ΕπεξεργασίαΑπό το 1947 έως το 1999, κατά την εποχή της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αλβανίας, το αλβανικό νομοθετικό σώμα ήταν γνωστό ως Λαϊκή Συνέλευση (αλβανικά: Kuvendi Popullor).[4] Από το 1997, το κοινοβούλιο είναι γνωστό απλά ως Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Αλβανίας (αλβανικά: Kuvendi i Republikës së Shqipërisë).[4][δ] Σήμερα ο Πρόεδρος εκλέγεται από το κοινοβούλιο.
Εξουσίες, καθήκοντα και ευθύνες
ΕπεξεργασίαΟι εξουσίες του Κοινοβουλίου ορίζονται από το Σύνταγμα της Αλβανίας. Το Κοινοβούλιο εκπροσωπεί τους πολίτες της Δημοκρατίας της Αλβανίας και ενεργεί ως νομοθετικό σώμα της χώρας. Συνέρχεται τακτικά σε δύο συνεδρίες ετησίως. Η πρώτη συνεδρίαση την τρίτη Δευτέρα του Ιανουαρίου και η δεύτερη συνεδρίαση την πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου.[1] Εντούτοις, έκτακτες συνόδοι μπορούν να συγκληθούν από τον Πρόεδρο της Αλβανίας, τον Πρωθυπουργό της Αλβανίας ή το ένα πέμπτο των βουλευτών.[1] Οι συνεδρίες είναι ανοικτές για το κοινό.[1] Το κοινοβούλιο αποφασίζει με πλειοψηφία, με την παρουσία περισσότερων από το ήμισυ των μελών του, εκτός από τις περιπτώσεις όπου το Σύνταγμα προβλέπει ειδική πλειοψηφία. Ωστόσο, οι αποφάσεις λαμβάνονται με πλειοψηφία τριών πέμπτων.[1]
Σε άλλες εξουσίες του κοινοβουλίου περιλαμβάνονται ο καθορισμός των οικονομικών, νομικών και πολιτικών σχέσεων στην Αλβανία, η διατήρηση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Αλβανίας και η εκμετάλλευσή της, και η σύναψη συμμαχιών με άλλα έθνη. Το κοινοβούλιο εκλέγει τον Πρόεδρο με μυστική ψηφοφορία και χωρίς συζήτηση από τα τρία πέμπτα των μελών. Ο πρόεδρος απευθύνει διαγγέλματα στο Κοινοβούλιο και ορίζει την ημερομηνία των κοινοβουλευτικών εκλογών, τα όργανα τοπικής εξουσίας και τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων. Ο πρόεδρος διορίζει τον πρωθυπουργό μετά από πρόταση του κοινοβουλίου. αν ο πρωθυπουργός δεν εγκριθεί, το κοινοβούλιο εκλέγει άλλον πρωθυπουργό εντός 10 ημερών. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, καμία ξένη στρατιωτική δύναμη δεν μπορεί να βρίσκεται στα σύνορα της Αλβανίας ή να περάσει από χωρίς νόμο που έχει εγκριθεί από το κοινοβούλιο. Λόγω αυτού, έχει το δικαίωμα να παρατάξει τις Αλβανικές Ένοπλες Δυνάμεις εκτός των συνόρων της.[1]
Εκλογή
ΕπεξεργασίαΤα 140 μέλη του Κοινοβουλίου υπηρετούν τετραετή θητεία, με εκλογές που διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια ή νωρίτερα στη σχετικά σπάνια περίπτωση που το Κοινοβούλιο διαλύεται πρόωρα από τον Πρόεδρο.[1] 100 μέλη εκλέγονται άμεσα.[1] Οι εκλογές για το Κοινοβούλιο διεξάγονται 60 έως 30 ημέρες πριν από το τέλος της περιόδου και το αργότερο 45 ημέρες μετά τη διάλυσή της. Οι έδρες του Κοινοβουλίου μοιράζονται σε 12 εκλογικές περιφέρειες με αναλογική εκπροσώπηση από κλειστό κατάλογο. Οι έδρες κατανέμονται με τη μέθοδο Ντ'Οντ με εκλογικό όριο 2,5%. Το Κοινοβούλιο μπορεί να διαλυθεί από τον Πρόεδρο μετά από σύσταση του Πρωθυπουργού εάν ο τελευταίος έχει χάσει την εμπιστοσύνη στο Κοινοβούλιο εάν η σύσταση γίνει και εγκριθεί πριν το Κοινοβούλιο ενεργήσει για την εκλογή νέου πρωθυπουργού.[1]
Επιτροπές του Κοινοβουλίου
ΕπεξεργασίαΟι κοινοβουλευτικές επιτροπές διερευνούν συγκεκριμένα θέματα πολιτικής ή κυβερνητικής διοίκησης ή επιδόσεων που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν άμεσα από το Κοινοβούλιο λόγω του όγκου τους. Οι επιτροπές παρέχουν την ευκαιρία σε οργανισμούς και ιδιώτες να συμμετέχουν στη χάραξη πολιτικής, να καταθέτουν τις απόψεις τους στον δημόσιο λόγο και να εξετάζονται ως μέρος της διαδικασίας λήψης αποφάσεων.
Το Κοινοβούλιο έχει τις ακόλουθες επιτροπές:[9]
- Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, Δημόσιας Διοίκησης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
- Επιτροπή για την Ευρωπαϊκή Ένταξη
- Επιτροπή Εξωτερικής Πολιτικής
- Επιτροπή Οικονομίας και Οικονομικών
- Επιτροπή Εθνικής Ασφάλειας
- Επιτροπή Δραστηριοτήτων Παραγωγής, Εμπορίου και Περιβάλλοντος
- Επιτροπή Εργασίας, Κοινωνικών Υποθέσεων και Υγείας
- Επιτροπή για την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ
Πρόεδροι
ΕπεξεργασίαΟ Πρόεδρος (αλβανικά: Kryetar i Kuvendit) είναι ο επικεφαλής του Κοινοβουλίου, του οποίου η θητεία διαρκεί όσο αυτή του κοινοβουλίου και εκλέγεται με ψηφοφορία κατά την εναρκτήρια συνεδρίαση. Εάν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απουσιάζει προσωρινά ή δεν είναι σε θέση να ασκήσει τις εξουσίες του, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου αναλαμβάνει τα καθήκοντα του αξιώματος, όπως ορίζεται στο Σύνταγμα.[1][10]
Πρόεδροι της Συνέλευσης | |||||||
Α/Α | Εικόνα | Όνομα | Διάρκεια θητείας | Κόμμα | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Τζεμάλ Ναΐπι (1887–1955) |
29 Μαρτίου 1920 | 27 Μαΐου 1920 | Ανεξάρτητος | |||
2 | Ντιμίτερ Κατσίμπρα (1875–1950) |
25 Σεπτεμβρίου 1920 | 15 Νοεμβρίου 1920 | Ανεξάρτητος | |||
3 | Παντελί Εβανγκιέλι (1859–1949) |
9 Μαΐου 1921 | 16 Ιουλίου 1921 | Ανεξάρτητος | |||
4 | Εσρέφ Φράσερι (1874–1938) |
16 Ιουλίου 1921 | 30 Σεπτεμβρίου 1923 | Ανεξάρτητος | |||
— | Εσρέφ Φράσερι (1874–1938) |
21 Ιανουαρίου 1924 | 17 Απριλίου 1924 | Ανεξάρτητος | |||
5 | Πέτρο Πόγκα (1850–1944) |
17 Απριλίου 1924 | 17 Ιανουαρίου 1925 | Ανεξάρτητος | |||
— | Εσρέφ Φράσερι (1874–1938) |
Ανεξάρτητος | |||||
— | Παντελί Εβανγκιέλι (1859–1949) |
24 Σεπτεμβρίου 1925 | 15 Σεπτεμβρίου 1926 | Ανεξάρτητος | |||
6 | Κοστάκ Κότα (1889–1949) |
1926 | 7 Ιουνίου 1928 | Ανεξάρτητος | |||
— | Παντελί Εβανγκιέλι (1859–1949) |
25 Αυγούστου 1928 | 5 Μαρτίου 1930 | Ανεξάρτητος | |||
— | Κοστάκ Κότα (1889–1949) |
20 Οκτωβρίου 1930 | 10 Φεβρουαρίου 1937 | Ανεξάρτητος | |||
— | Παντελί Εβανγκιέλι (1859–1949) |
11 Φεβρουαρίου 1937 | 12 Απριλίου 1939 | Ανεξάρτητος | |||
7 | Τερέντς Τότσι (1880–1945) |
9 Απριλίου 1940 | 23 Νοεμβρίου 1942 | Ανεξάρτητος | |||
8 | Ερνέστ Κολίκι (1903–1975) |
23 Νοεμβρίου 1942 | 16 Μαΐου 1943 | Ανεξάρτητος | |||
9 | Φέιζι Αλιζότι (1874–1938) |
16 Μαΐου 1943 | 4 Αυγούστου 1943 | Ανεξάρτητος | |||
10 | Λεφ Νόσι (1877–1946) |
18 Οκτωβρίου 1943 | 25 Οκτωβρίου 1943 | Ανεξάρτητος | |||
11 | Ιδομέν Κοστούρι (1874–1938) |
26 Οκτωβρίου 1943 | 5 Νοεμβρίου 1943 | Ανεξάρτητος | |||
12 | Μιχάλ Ζαλλάρι (1894–1976) |
9 Νοεμβρίου 1943 | 14 Σεπτεμβρίου 1944 | Ανεξάρτητος | |||
13 | Τουκ Τζάκοβα (1914–1959) |
10 Ιανουαρίου 1946 | 20 Μαρτίου 1946 | Κομμουνιστικό Κόμμα | |||
14 | Ουμέρ Ντισνίτσα (1912–1998) |
25 Μαρτίου 1946 | 12 Ιουλίου 1947 | Κομμουνιστικό Κόμμα | |||
15 | Μανούς Μουφτίου (1919–1997) |
12 Ιουλίου 1947 | 28 Ιουνίου 1950 | Κομμουνιστικό Κόμμα το 1948 μετονομάστηκε σε Κόμμα Εργασίας | |||
16 | Τεοντόρ Χέμπα (1914–2001) |
28 Ιουνίου 1950 | 6 Ιουνίου 1951 | Κόμμα Εργασίας | |||
17 | Μιχάλ Πρίφτι (1918–1986) |
6 Ιουνίου 1951 | 19 Ιουλίου 1954 | Κόμμα Εργασίας | |||
18 | Γκόγκο Νούσι (1913–1970) |
19 Ιουλίου 1954 | 14 Νοεμβρίου 1956 | Κόμμα Εργασίας | |||
19 | Ρίτα Μάρκο (1920–2018) |
14 Νοεμβρίου 1956 | 21 Ιουνυίου 1958 | Κόμμα Εργασίας | |||
20 | Μεντάρ Στούλλα (1907–1963) |
21 Ιουνίου 1958 | 20 Δεκεμβρίου 1963 | Κόμμα Εργασίας | |||
21 | Λεφτέρ Γκόγκα (1921–1997) |
20 Νοεμβρίου 1964 | 10 Σεπτεμβρίου 1966 | Κόμμα Εργασίας | |||
22 | Αμπντούλ Κελλέζι (1919–1977) |
10 Σεπτεμβρίου 1966 | 13 Ιανουαρίου 1969 | Κόμμα Εργασίας | |||
23 | Μπεχάρ Στούλλα (1918–1994) |
13 Ιανουαρίου 1969 | 20 Νοεμβρίου 1970 | Κόμμα Εργασίας | |||
24 | Φαντίλ Πατσράμι (1922–2008) |
20 Νοεμβρίου 1970 | 25 Σεπτεμβρίου 1973 | Κόμμα Εργασίας | |||
25 | Ιλιάζ Ρέκα (1924–1975) |
25 Σεπτεμβρίου 1973 | 27 Δεκεμβρίου 1975 | Κόμμα Εργασίας | |||
26 | Αλί Μανάτζ (γεν. 1937) |
11 Φεβρουαρίου 1976 | 25 Δεκεμβρίου 1978 | Κόμμα Εργασίας | |||
27 | Σίμων Στεφανής (1929–2000) |
25 Δεκεμβρίου 1978 | 22 Νοεμβρίου 1982 | Κόμμα Εργασίας | |||
28 | Πάλι Μίσκα (1931-2008) |
22 Νοεμβρίου 1982 | 19 Φεβρουαρίου 1987 | Κόμμα Εργασίας | |||
29 | Πέτρο Ντόντε (γεν. 1924) |
19 Φεβρουαρίου 1987 | 15 Απριλίου 1991 | Κόμμα Εργασίας | |||
30 | Καστριότ Ισλάμι (γεν. 1952) |
17 Απριλίου 1991 | 6 Απριλίου 1992 | Σοσιαλιστικό Κόμμα | |||
31 | Πιέτερ Αρμπνόρι (1935–2006) |
6 Απριλίου 1992 | 24 Ιουλίου 1997 | Δημοκρατικό Κόμμα | |||
32 | Σκεντέρ Τζινούσι (γεν. 1949) |
24 Ιουλίου 1997 | 4 Σεπτεμβρίου 2001 | Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα | |||
33 | Ναμίκ Ντόκλε (γεν. 1946) |
4 Σεπτεμβρίου 2001 | 30 Απριλίου 2002 | Σοσιαλιστικό Κόμμα | |||
34 | Σερβέτ Πελούμπι (γεν. 1936) |
30 Απριλίου 2002 | 3 Σεπτεμβρίου 2005 | Σοσιαλιστικό Κόμμα | |||
35 | Τζοζεφίνα Τοπάλλι (γεν. 1963) |
3 Σεπτεμβρίου 2005 | 10 Σεπτεμβρίου 2013 | Δημοκρατικό Κόμμα | |||
36 | Ιλίρ Μέτα (γεν. 1969) |
10 Σεπτεμβρίου 2013 | 24 Ιουλίου 2017 | Σοσιαλιστικό Κίνημα για την Ένταξη | |||
37 | Γκράμοζ Ρούτσι (γεν. 1951) |
9 Σεπτεμβρίου 2017 | – | Σοσιαλιστικό Κόμμα |
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑
- Κόμμα Δικαιοσύνης, Ενσωμάτωσης και Ενότητας (4)
- αποχωρήσαντες του ΔΚ (2)
- Κόμμα Κινήματος Νομιμότητας (1)
- ↑
- αποχωρήσαντες του ΔΚ (2)
- Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (1)
- Κίνημα Εθνικής Ανάπτυξης (1)
- Περιβαλλοντικό Αγροτικό Κόμμα (1)
- Κόμμα Κινήματος Νομιμότητας (1)
- Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (1)
- ↑
- προερχόμενοι από το ΔΚ (3)
- ↑ Μία ελεύθερη μετάφραση θα ήταν «Συνέλευση».[6][7] Ωστόσο, η αλβανική Κυβέρνηση χρησιμοποιεί τον όρο «Κοινοβούλιο».[8]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 «1998 Constitution of the Republic of Albania» (PDF). osce.org. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2019.
- ↑ «CRL Foreign Official Gazette Database – Albania». apps.crl.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Kuvendi i Lezhës (1444)». letersia.fajtori.com. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 «Leaders over the years». parlament.al. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Kronologji e legjislaturave në Shqipëri (Chronology of legislatures in Albania)». www.parlament.al. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2019.
- ↑ Hysa, Ramazan (2003). Albanian-English, English-Albanian Standard Dictionary. New York, NY: Hippocrene Books. σελ. 184. ISBN 978-0-7818-0979-5.
- ↑ Leonard, Newmark, επιμ. (1999). Albanian-English Dictionary. New York, NY: Oxford University Press. σελίδες 431–432. ISBN 0-19-860322-3.
- ↑ «Republic of Albania Parliament». Albanian Parliament. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Komisionet». parlament.al. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Dervishi, Kastriot (2006). Historia e Shtetit Shqiptar 1912-2005. Tiranë: Shtëpia Botuese "55". σελ. 955. ISBN 9994379933.