ΟΖΚ Νις

γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα τη Νις

Η Ολιμπίκ Ζιμνάστ Κλεμπ Νις Κοτ ντ'Αζύρ (γαλλικά: Olympique Gymnaste Club Nice Côte d'Azur), πιο γνωστή ως ΟΖΚ Νις ή απλά Νις είναι μια γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα την πόλη Νις της Νότιας Γαλλίας. Η ομάδα ιδρύθηκε το 1904 και αγωνίζεται αυτό τον καιρό στην Λιγκ 1, την κορυφαία κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου. Η Νις δίνει τους εντός έδρας αγώνες της στη νεόκτιστη Allianz Riviera, η οποία βρίσκεται εντός της πόλης. Το 2013, έχει προγραμματιστεί η ομάδα να μετακομίσει σε νέο γήπεδο, με την προσωρινή ονομασία Γκραν Σταντ Νις.[3] Προπονητής της ομάδας είναι ο Κλοντ Πυέλ και αρχηγός της ο μέσος Ντιντιέ Ντιγκάρ.

ΟΖΚ Νις
Επίσημη ονομασίαGymnaste Club de Nice και Olympique Gymnaste Club de Nice
Ίδρυση1904
ΈδραΝίκαια, Γαλλία
ΣτάδιοAllianz Riviera, Νίκαια[1]
Χρώματακόκκινο
ΠροπονητήςΦρανκ Εζ[2]
ΠρωτάθλημαΛιγκ 1
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Η Νις ιδρύθηκε υπό την ονομασία Ζυμνάστ Κλαμπ ντε Νις και είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της πρώτης κατηγορίας του γαλλικού ποδοσφαίρου. Μαζί με τις Μαρσέιγ, Μονπελιέ, Ρεν, και Σοσό, η Νις είναι η μοναδική ομάδα που να έχει λάβει μέρος στην πρώτη σεζόν του 1932–33 και να αγωνίζεται στην κατηγορία ακόμη και σήμερα. Η ομάδα έχει κατακτήσει τέσσερεις φορές την Λιγκ 1 και τρεις φορές το Κύπελλο Γαλλίας. Η Νις σημείωσε τις περισσότερες επιτυχίες της την δεκαετία του 1950 με την ομάδα να έχει προπονητές όπως οι Νυμά Αντουάρ, ο Άγγλος Τζορτζ Μπέρι, και Ζαν Λουσιανό. Ο τελευταίος τίτλος της ομάδας ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Γαλλίας το 1997 μετά από νίκη επί της Γκανγκάμπ με 4–3 στη διαδικασία των πέναλτι στον τελικό. Τα χρώματα της Νις είναι το κόκκινο και το μαύρο.

Στη διάρκεια της επιτυχημένης πορείας της ομάδας την δεκαετία του 1950s, η Νις ήταν από τις πρώτες γαλλικές ομάδες που να υπογράψει σημαντικούς ξένους διεθνείς παίκτες. Σημαντικούς παίκτες όπως οι Αργεντίνοι Έκτορ ντε Μπουργκόινγκ και Πάντσο Γκονζάλεζ, ο Λουξεμβουργιανός Βικτόρ Νυρενμπέργκ, και ο Ισπανός Χοακίν Βάγε. Ο Βάγε είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου και, αναμφισβήτητα, ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών της ομάδας.[4]

Ταυτότητα του συλλόγου

Επεξεργασία

Εμφάνιση

Επεξεργασία

Τα χρώματα των εμφανίσεων της Νις είναι το κόκκινο και το μαύρο, καθώς και παχιές κάθετες ρίγες οι οποίες συνθέτουν την εμφάνιση. Η εκτός έδρας εμφάνιση είναι τις περισσότερες φορές λευκή, ενώ η αποκαλούμενη « third » (σπανίως σε χρήση) είναι συχνά μαύρη, αν και υπήρξαν ορισμένες εξαιρέσεις (εμφάνιση παραλλαγής τη σεζόν 2005-2006 για παράδειγμα, αλλά και κίτρινη ή μπλε εμφάνιση). Η τρίτη αυτή εμφάνιση ήταν κυρίως σε χρήση για τις αναμετρήσεις μεταξύ της Μονακό και της Νις, μέχρι την χρονιά κατά την οποία η ΑΣ Μονακό γνώρισε τον υποβιβασμό στην Λιγκ 2.

Ο αετός που αναπαριστάται στο έμβλημα του συλλόγου είναι ένα από τα αρχαιότερα σύμβολα της πόλης της Νις. Ο κόκκινος αετός έκανε την εμφάνισή του, για πρώτη φορά, λίγο μετά το 1430 στα επίσημα έγγραφα που αποστέλλονταν από τον δούκα της Σαβοΐας, τον κόμη Αμαδέος Η΄, στην πόλη της Νις.[5] Αποτελούσε σύμβολο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,[5] η οποία εκτεινόταν εκείνη την εποχή ως τις εκβολές του Ροδανού. Από ιστορικής άποψης, ο αετός της Νις αναπαρίστατο πάντοτε με το κεφάλι του γυρισμένο προς τα δεξιά, λεπτομέρεια με την οποία συμμορφώθηκαν τα εκάστοτε εμβλήματα του συλλόγου.

Το πρώτο έμβλημα της ΟΖΚ Νις, το οποίο υιοθετήθηκε το 1948[6] αν και δεν εμφανίστηκε ποτέ στις εμφανίσεις της ομάδας, με ελάχιστες σπάνιες εξαιρέσεις, κάνει χρήση του κόκκινου αυτού χρώματος για την αναπαράσταση του αετού. Στην πορεία εξαφανίστηκε μετά την πτώχευση της SASP το 1992.[6] Ένα νέο σήμα σχεδιάστηκε, τότε, και στο οποίο υπάρχει η επισήμανση « Côte d'Azur » (Κυανή Ακτή), καθώς ο σύλλογος είχε, πλέον, μετονομαστεί σε OGC Nice Côte d'Azur (ΟΖΚ Νις-Κοτ ντ'Αζύρ. Παρέμεινε σε χρήση ως το 2013 όπου, στις 19 Μαΐου 2013, με την ευκαιρία της τελευταίας εντός έδρας αναμέτρησης της σεζόν απέναντι στην Ολιμπίκ Λυών, αντικαταστάθηκε από ένα νέο σήμα.[6] Το τελευταίο, χρησιμοποίησε μια πιο παραδοσιακή απεικόνιση του αετού. Συγκεκριμένα, τα φτερά του περικλείουν ένα έμβλημα με κόκκινες και μαύρες ρίγες (τα παραδοσιακά χρώματα του συλλόγου από το 1919) πάνω από τις οποίες υπάρχει η επιγραφή « OGC Nice », με τις λέξεις Côte d'Azur να έχουν εξαφανιστεί. Στο κάτω μέρος αναγράφεται η ημερομηνία ίδρυσης του συλλόγου στην τοπική διάλεκτο της περιοχής : Despì 1904 δηλαδή « Από το 1904 ».

Οι παίκτες της Νις είναι γνωστοί και ως « Aiglons » (Αετόπουλα), παραπέμποντας, έτσι, στον αετό, σύμβολο της πόλης του γαλλικού νότου.

Διακρίσεις

Επεξεργασία

Διακρίσεις  του συλλόγου ΟΖΚ Νις σε επίσημους αγώνες
Εγχώριοι αγώνες Διεθνείς αγώνες
  • Πρωταθλήματα: 1951, 1952, 1956, 1959
  • Φιναλίστ: 1968, 1973, 1976
  • Κύπελλα: 1952, 1954, 1997
  • Φιναλίστ: 1978
  • Φιναλίστ: 2006
  • Κύπελλα: 2012
  • Φιναλίστ: 1981, 2002
  • Πρωταθλήματα: 1948, 1965, 1970, 1994
  • Φιναλίστ: 1985
  • Πρωταθλήματα: 1985, 1989
Περιφεριακοί αγώνες
  • Coupe Charles Drago:
  • Φιναλίστ: 1958
  • Coupe Latine de football:
  • Φιναλίστ: 1952

Παίκτες και προσωπικότητες του συλλόγου

Επεξεργασία

Πρόεδροι

Επεξεργασία

Οι παρακάτω πίνακες παρουσιάζουν τον κατάλογο των προέδρων του συλλόγου μετά το 1920. Το 1997 και το 1998, ο Σέρβος Μίλαν Μάνταριτς διετέλεσε πρόεδρος σε συνεργασία με τον Αντρέ Μποΐ. Οι Ιταλοί Πάολο Ταβέτζια και Φεντερίκο Παστορέλο, που διαδέχτηκαν το ένας τον άλλο στην ηγεσία του συλλόγου μεταξύ του 1999 και του 2002, κατείχαν την θέση του γενικού διευθυντή.

Όνομα Περίοδος[7]
  Ρενέ Ολιβιέ 1920-1922
  Μορώ 1922-1923
  Αντουάν Κοτί Δεκέμβριος 1924-μέσα 1925
  Αντονέν Μπουλέ 1925-1927
  Αρτούρ Προβεντσάλε Απρίλιος 1930-1930
  Μαρσέλ Ρομετινό 1930-1931
  Αντονέν Μπουλέ 1930-1932
  Ντυμαρκέ
  Ζοζέφ Ωντολί
(πρόεδρος της επιτροπής ποδοσφαίρου)
  Ζαν Μορονί
(πρόεδρος της επιτροπής ποδοσφαίρου)
Δεκέμβριος 1931-Οκτώβριος 1934
1932-1933
.
1934
  Πιέρ Τανζί Οκτώβριος 1934-Νοέμβριος 1935
  Φρανσουά Σατενιά 1936-1953
  Ζαν Σαρλ
  Ζοζέφ Αρνού
(πρόεδρος του ποδοσφαιρικού τμήματος)
  Λ. Μαριούς Αλμπέρ
(πρόεδρος της διαχειριστικής επιτροπής)
Μάιος 1953-Ιούνιος 1969
29 Ιουνίου 1965-5 Ιουλίου 1965, 25 Απριλίου 1966-Ιούνιος 1966, Ιούνιος 1967-Ιούνιος 1968
5 Ιουλίου 1965-25 Απριλίου 1966
  Λυσιάν Φονζ Ιούνιος 1966-18 Οκτωβρίου 1966
Όνομα Περίοδος[7]
  Ροζέ Λεγιέ Ιούνιος 1969-1981
  Μάριο Ινοσεντίνι Δεκέμβριος 1981-Ιούνιος 1991
  Ρισάρ Πογκλιανό Ιούνιος 1991-Νοέμβριος 1991
  Αντρέ Μποΐ Νοέμβριος 1991-Ιανουάριος 1997
  Μίλαν Μάνταριτς Ιανουάριος 1997-Δεκέμβριος 1998
  Ρομπέρ Κασόν 14 Φεβρουαρίου 2002-Ιούλιος 2002
  Μωρίς Κοέν Ιούνιος 2002-30 Σεπτεμβρίου 2009
  Ζιλμπέρ Στελαρντό 30 Σεπτεμβρίου 2009-11 Ιουλίου 2011
  Ζαν-Πιέρ Ριβέρ από τις 11 Ιουλίου 2011[8]

Προπονητές

Επεξεργασία

Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τον κατάλογο των προπονητών του συλλόγου από τον Ιούλιο του 1932.

ΑΑ Όνομα Περίοδος
1   Τζιμ ΜακΝτιούιτ 1932-Νοε. 1933
2   Τάντλερ,   Κράμερ,   Μπελ Νοε. 1933-Ιουλ. 1934
3   Εμανουέλ Λόβι 1935-1937
4   Κάρελ Κούρντνα 1937-Οκτ. 1937
5   Ρικάρντο Θαμόρα Οκτ. 1937-1938
6   Τζοσέπ Σαμιτιέρ 1938-1939
7   Λουίς Βάλε 1945-Δεκ. 1946
8   Μωρίς Κάστρο 8 Δεκ. 1946-18 Δεκ. 1946
9   Ζαν Λαρντί 19 Δεκ. 1946-1947
10   Άντον Μάρεκ 1947-1949
11   Εμίλ Βεϊνάντ 1949-1950
12   Ελί Ρου 1950-Δεκ. 1950
13   Ζαν Λαρντί Δεκ. 1950-Ιαν. 1951
14   Νουμά Αντουαρ Φεβ. 1951-Νοε. 1952
15   Μάριο Ζατέλι Δεκ. 1952-1953
16   Τζορτζ Μπέρι 1953-1955
17   Λουίς Αντόνιο Καρνίγκλια 1955-1957
18   Ζαν Λουτσιανό 1957-1962
19   Νουμά Αντουάρ 1962-1964
20   Σέσαρ Έκτορ Γκονσάλες 1964-1969
21   Λεόν Ρόσι 1969-Σεπτ. 1971
22   Ζαν Σνελά Οκτ. 1971-1974
23   Βλάτκο Μάρκοβιτς 1974-Νοε. 1976
24   Ζαν-Μαρκ Γκιγιού Δεκ. 1976-Ιαν. 1977
25   Λεόν Ρόσι Φεβ. 1977-1978
26   Κότσουρ Φέρι 1978-Ιαν. 1979
27   Αλμπέρ Μπατέ Φεβ. 1979-1979
28   Λεόν Ρόσι 1979-1980
29   Βλάτκο Μάρκοβιτς 1980-Αύγουστος 1981
30   Μαρσέλ Ντομίνγκο Σεπτ. 1981-1982
31   Ζαν Σεραφέν 1982-1987
32   Νενάντ Μπιέκοβιτς 1987-1989
33   Πιέρ Αλονζό 1989-Οκτ. 1989
34   Κάρλος Μπιάνκι Νοε. 1989-1990
35   Ζαν Φερναντές 1990-Νοε. 1990
36   Ζαν-Νοέλ Υκ Δεκ. 1990-Οκτ. 1992
37   Αλμπέρ Εμόν Νοε. 1992-1996
38   Ντανιέλ Σάντσες 1996-τέλη Δεκ. 1996
39   Σιλβέστερ Τάκατς Δεκ. 1996-Οκτ. 1997
40   Μισέλ Ρανκέν Οκτ. 1997-Μάρ. 1998
41   Σιλβέστερ Τάκατς Απρίλιος 1998-1998
42   Βίκτορ Ζβούνκα 1998-Ιαν. 1999
43   Γκι Νταβίντ Ιαν. 1999-2000
44   Κριστιάν Νταμιάνο 2000
45   Σάντρο Σαλβιόνι 2000-2002
46   Γκέρνοτ Ρορ Ιουλ. 2002-Απρ. 2005
47   Ζεράρ Μπυσέ Απρ. 2005-Μάιος 2005
48   Φρεντερίκ Αντονετί Μάιος 2005-Μάιος 2009
49   Ντιντιέ Ολέ-Νικόλ Μάιος 2009-Μάρτιος 2010
50   Ερίκ Ρουά Μάρ. 2010-Νοε. 2011
51   Ρενέ Μαρσιλιά Νοε. 2011-Μάιος 2012
52   Κλοντ Πυέλ από τις 24 Μαΐου 2012

Εμβληματικοί παίκτες

Επεξεργασία

Οι παίκτες με τις περισσότερες συμμετοχές με την Νις :

  1. Φρανσίς Ινάρ, 360 συμμετοχές
  2. Ροζέ Ζουβ, 303 συμμετοχές
  3. Πάντσο Γκονσάλες, 296 συμμετοχές
  4. Αντρέ Κορντά, 291 συμμετοχές
  5. Ζαν-Φιλίπ Ματιό, 276 συμμετοχές

Οι πρώτοι σκόρερ της Νις στο πρωτάθλημα :

  1. Χοακίν Βάλε, 99 τέρματα
  2. Βικτόρ Νυρενμπέργκ, 89 τέρματα
  3. Νενάντ Μπιέκοβιτς, 87 τέρματα
  4. Σαρλί Λουμπέ, 78 τέρματα
  5. Εκτόρ Ντε Μπουρκουέν, 64 τέρματα

Οι πρώτοι σκόρερ της Νις στο Κύπελλο Γαλλίας :

  1. Χοακίν Βάλε, 32 τέρματα
  2. Νενάντ Μπιέκοβιτς, 22 τέρματα
  3. Βικτόρ Νυρενμπέργκ, 16 τέρματα

Οι πρώτοι σκόρερ της Νις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις :

  1. Ζακ Φουά, 10 τέρματα
  2. Ζακ Φαιβρ, 7 τέρματα
  3. Μαρκ Μολιτόρ, 6 τέρματα

Γάλλοι διεθνείς

Επεξεργασία

Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τον κατάλογο ενημερωμένο στις 6 Ιανουαρίου 2012 με τους παίκτες της ΟΖΚ Νις που αγωνίστηκαν με την Εθνική Γαλλίας, τον αριθμό των συμμετοχών τους και την αντίστοιχη περίοδο, καθώς και τον συνολικό αριθμό των συμμετοχών στη διάρκεια της καριέρας του παίκτη. Μεταξύ των 13 αυτών παικτών, μόνο ο Λοΐκ Ρεμί παραμένει στην αγωνιστική δράση για την σεζόν 2012-2013.

Παίκτες της ΟΖΚ Νις στην Εθνική Γαλλίας[9]
Παίκτης Συμμετοχές Περίοδος Συμ. (σύνολο)
Αντουάν Μπονιφάτσι 12 1950-1953 12
Σαρλί Λουμπέ 15 1968-1969, 1971-1974 36
Φρανσίς Καμερινί 1 1971 2
Κλοντ Κιτέ 10 1971-1973 16
Ερβέ Ρεβελί 12 1971-1973 30
Ζαν-Νοέλ Υκ 11 1972-1975 17
Ντομινίκ Μπαρατελί 19 1972-1978 21
Ντάριο Γκράβα 1 1973 1
Μαρκ Μολιτόρ 4 1973-1975 10
Ζαν-Πιέρ Αντάμ 14 1973-1976 22
Ροζέ Ζουβ 4 1973-1977 7
Ζαν-Μαρκ Γκιγιού 10 1975-1978 19
Ντανιέλ Μπράβο 7 1982-1988 13
Λοΐκ Ρεμί 2 2009-2010 17
Σύνολο 110 1968-2010 211

Τωρινή ομάδα

Επεξεργασία

Έως τις 3 Μαρτίου 2013.[10]

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
1   Τ Νταβίδ Οσπίνα
2   Α Ρενάτο Σιβέλι
3   Α Τιμοτέ Κολοτσιετζάκ
4   Α Νεμάνια Πεϊτσίνοβιτς
5   Α Κεβίν Γκομί
6   Μ Ντιντιέ Ντιγκάρ (αρχηγός)
7   Μ Φαμπρίς Αμπριέλ
8   Μ Μαχαμανέ Τραορέ
9   Ε Σαβιέ Παντκότ
10   Μ Καμέλ Μεριέμ
11   Μ Ερίκ Μπωτεάκ
12   Ε Ντάριο Τσβίτανιτς
13   Μ Βαλεντάν Εϊσερίκ
14   Ε Ζερεμί Πιέ
15   Α Γκρεγκουάρ Πυέλ
17   Μ Κεβίν Ανίν


18   Ε Νιλ Μωπαί
19   Μ Κεβίν Ντιάς
20   Μ Λουίτζι Μπρούινς
21   Μ Λόιντ Παλάν
22   Α Ζυλιάν Μπερτομιέ
23   Ε Αλεξί Μποσετί
24   Α Μουσά Μ'Μπο
25   Α Ρομάν Ζενεβουά
26   Α Ντιακό Φοφανά
27   Μ Σιρίλ Ενιόν
28   Μ Φαμπιάν Νταό Καστελανά
29   Ε Στεφάν Μπαοκέν
30   Τ Ζορίς Ντελ
33   Α Αλμπέρ Ραφετρανιαινά
40   Τ Μουέζ Χασέν
  Α Αλεξάνταρ Λαζέφσκι

Δανεικοί

Επεξεργασία

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης

Δεύτερη ομάδα

Επεξεργασία

Έως τις 10 Σεπτεμβρίου 2012[11]

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
  Τ Κεβίν Μπλουά
  Τ Γιοάν Καρντινάλ
  Τ Τομάς Κιαλβό
  Α Μαξίμ Μπορζ
  Α Κλεμάν Καστελί
  Α Αρτούρ Λεμπλάν
  Α Μαξίμ Σιλβεστρί
  Α Εβέντερ Μορέιρα
  Α Γκωτιέ Γιορίς
  Α Αλμπέρ Ραφετρανιαινά
  Α Λυκά Ρουζώ
  Α Στεφάν Τατλό
  Α Μαξίμ Βερντιέ
  Μ Βενσάν Λε Ρου
  Μ Ζορντάν Αμαβί
  Μ Μπραϊάν Κονστάν
  Μ Τομάς Σουεβαμανιάν
  Μ Ζόρντι Σάντσες Σίλβα
  Μ Κριστόφ Ερνάντες
  Μ Στεφάν Νταντά
  Μ Ανκούμπ Μζε Αλί
  Ε Ζορντάν Αστιέ
  Ε Νιλ Μωπαί
  Ε Ντοριάν Καντί
  Ε Ρις Εβανινιόν
  Ε Λορί Μανγκάλ

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Ministry of Sports: (Γαλλικά) recensement des équipements sportifs, espaces et sites de pratiques en France.
  2. www.transfermarkt.com/-/mitarbeiterhistorie/verein/417.
  3. «New Nice stadium to be finished by 2013». ESPN. 21 October 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-13. https://web.archive.org/web/20121013202411/http://soccernet.espn.go.com/news/story?id=584083&sec=europe&cc=5901. Ανακτήθηκε στις 10 January 2011. 
  4. «Joaquin Valle Benitez: 339 buts en 407 matchs avec le Gym» (στα French). OGC Nice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-26. https://web.archive.org/web/20110726203607/http://www.ogcnice.com/histoire/grand_joueur.php?id=3. Ανακτήθηκε στις 10 January 2011. 
  5. 5,0 5,1 Laurent Ripart, « Armoiries de Nice », dans Ralph Schor, Dictionnaire historique et biographique du comté de Nice, coll. « Encyclopædia Niciensis 4 », Nice, Serre Éditeur, 2002, ISBN 978-2864103660 (διαδικτυακή ανάγνωση: [1])
  6. 6,0 6,1 6,2 «Le nouveau logo de l'OGC Nice dévoilé». www.ogcnice.com. OGC Nice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2013. 
  7. 7,0 7,1 «Présidents». www.nissastats.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2013. 
  8. eurosport.fr, «Nice: Rivère président» Αρχειοθετήθηκε 2011-07-13 στο Wayback Machine.
  9. Liste des joueurs de l'OGC NIce en équipe de France
  10. «Equipe Pro». OGC Nice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-26. https://web.archive.org/web/20110726203456/http://www.ogcnice.com/equipes/. Ανακτήθηκε στις 10 janvier 2011. 
  11. «Equipe CFA2». OGC Nice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-06. https://web.archive.org/web/20130706035220/http://www.ogcnice.com/equipes/cfa2.php. Ανακτήθηκε στις 10 septembre 2012.