ΟΖΚ Νις
Η Ολιμπίκ Ζιμνάστ Κλεμπ Νις Κοτ ντ'Αζύρ (γαλλικά: Olympique Gymnaste Club Nice Côte d'Azur), πιο γνωστή ως ΟΖΚ Νις ή απλά Νις είναι μια γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα την πόλη Νις της Νότιας Γαλλίας. Η ομάδα ιδρύθηκε το 1904 και αγωνίζεται αυτό τον καιρό στην Λιγκ 1, την κορυφαία κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου. Η Νις δίνει τους εντός έδρας αγώνες της στη νεόκτιστη Allianz Riviera, η οποία βρίσκεται εντός της πόλης. Το 2013, έχει προγραμματιστεί η ομάδα να μετακομίσει σε νέο γήπεδο, με την προσωρινή ονομασία Γκραν Σταντ Νις.[3] Προπονητής της ομάδας είναι ο Κλοντ Πυέλ και αρχηγός της ο μέσος Ντιντιέ Ντιγκάρ.
Επίσημη ονομασία | Gymnaste Club de Nice και Olympique Gymnaste Club de Nice | |||
---|---|---|---|---|
Ίδρυση | 1904 | |||
Έδρα | Νίκαια, Γαλλία | |||
Στάδιο | Allianz Riviera, Νίκαια[1] | |||
Χρώματα | κόκκινο | |||
Προπονητής | Φρανκ Εζ[2] | |||
Πρωτάθλημα | Λιγκ 1 | |||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |||
| ||||
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | ||||
wikidata ( ) |
Η Νις ιδρύθηκε υπό την ονομασία Ζυμνάστ Κλαμπ ντε Νις και είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της πρώτης κατηγορίας του γαλλικού ποδοσφαίρου. Μαζί με τις Μαρσέιγ, Μονπελιέ, Ρεν, και Σοσό, η Νις είναι η μοναδική ομάδα που να έχει λάβει μέρος στην πρώτη σεζόν του 1932–33 και να αγωνίζεται στην κατηγορία ακόμη και σήμερα. Η ομάδα έχει κατακτήσει τέσσερεις φορές την Λιγκ 1 και τρεις φορές το Κύπελλο Γαλλίας. Η Νις σημείωσε τις περισσότερες επιτυχίες της την δεκαετία του 1950 με την ομάδα να έχει προπονητές όπως οι Νυμά Αντουάρ, ο Άγγλος Τζορτζ Μπέρι, και Ζαν Λουσιανό. Ο τελευταίος τίτλος της ομάδας ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Γαλλίας το 1997 μετά από νίκη επί της Γκανγκάμπ με 4–3 στη διαδικασία των πέναλτι στον τελικό. Τα χρώματα της Νις είναι το κόκκινο και το μαύρο.
Στη διάρκεια της επιτυχημένης πορείας της ομάδας την δεκαετία του 1950s, η Νις ήταν από τις πρώτες γαλλικές ομάδες που να υπογράψει σημαντικούς ξένους διεθνείς παίκτες. Σημαντικούς παίκτες όπως οι Αργεντίνοι Έκτορ ντε Μπουργκόινγκ και Πάντσο Γκονζάλεζ, ο Λουξεμβουργιανός Βικτόρ Νυρενμπέργκ, και ο Ισπανός Χοακίν Βάγε. Ο Βάγε είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου και, αναμφισβήτητα, ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών της ομάδας.[4]
Ταυτότητα του συλλόγου
ΕπεξεργασίαΕμφάνιση
ΕπεξεργασίαΗ ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Τα χρώματα των εμφανίσεων της Νις είναι το κόκκινο και το μαύρο, καθώς και παχιές κάθετες ρίγες οι οποίες συνθέτουν την εμφάνιση. Η εκτός έδρας εμφάνιση είναι τις περισσότερες φορές λευκή, ενώ η αποκαλούμενη « third » (σπανίως σε χρήση) είναι συχνά μαύρη, αν και υπήρξαν ορισμένες εξαιρέσεις (εμφάνιση παραλλαγής τη σεζόν 2005-2006 για παράδειγμα, αλλά και κίτρινη ή μπλε εμφάνιση). Η τρίτη αυτή εμφάνιση ήταν κυρίως σε χρήση για τις αναμετρήσεις μεταξύ της Μονακό και της Νις, μέχρι την χρονιά κατά την οποία η ΑΣ Μονακό γνώρισε τον υποβιβασμό στην Λιγκ 2.
Σήμα
ΕπεξεργασίαΟ αετός που αναπαριστάται στο έμβλημα του συλλόγου είναι ένα από τα αρχαιότερα σύμβολα της πόλης της Νις. Ο κόκκινος αετός έκανε την εμφάνισή του, για πρώτη φορά, λίγο μετά το 1430 στα επίσημα έγγραφα που αποστέλλονταν από τον δούκα της Σαβοΐας, τον κόμη Αμαδέος Η΄, στην πόλη της Νις.[5] Αποτελούσε σύμβολο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,[5] η οποία εκτεινόταν εκείνη την εποχή ως τις εκβολές του Ροδανού. Από ιστορικής άποψης, ο αετός της Νις αναπαρίστατο πάντοτε με το κεφάλι του γυρισμένο προς τα δεξιά, λεπτομέρεια με την οποία συμμορφώθηκαν τα εκάστοτε εμβλήματα του συλλόγου.
Το πρώτο έμβλημα της ΟΖΚ Νις, το οποίο υιοθετήθηκε το 1948[6] αν και δεν εμφανίστηκε ποτέ στις εμφανίσεις της ομάδας, με ελάχιστες σπάνιες εξαιρέσεις, κάνει χρήση του κόκκινου αυτού χρώματος για την αναπαράσταση του αετού. Στην πορεία εξαφανίστηκε μετά την πτώχευση της SASP το 1992.[6] Ένα νέο σήμα σχεδιάστηκε, τότε, και στο οποίο υπάρχει η επισήμανση « Côte d'Azur » (Κυανή Ακτή), καθώς ο σύλλογος είχε, πλέον, μετονομαστεί σε OGC Nice Côte d'Azur (ΟΖΚ Νις-Κοτ ντ'Αζύρ. Παρέμεινε σε χρήση ως το 2013 όπου, στις 19 Μαΐου 2013, με την ευκαιρία της τελευταίας εντός έδρας αναμέτρησης της σεζόν απέναντι στην Ολιμπίκ Λυών, αντικαταστάθηκε από ένα νέο σήμα.[6] Το τελευταίο, χρησιμοποίησε μια πιο παραδοσιακή απεικόνιση του αετού. Συγκεκριμένα, τα φτερά του περικλείουν ένα έμβλημα με κόκκινες και μαύρες ρίγες (τα παραδοσιακά χρώματα του συλλόγου από το 1919) πάνω από τις οποίες υπάρχει η επιγραφή « OGC Nice », με τις λέξεις Côte d'Azur να έχουν εξαφανιστεί. Στο κάτω μέρος αναγράφεται η ημερομηνία ίδρυσης του συλλόγου στην τοπική διάλεκτο της περιοχής : Despì 1904 δηλαδή « Από το 1904 ».
Οι παίκτες της Νις είναι γνωστοί και ως « Aiglons » (Αετόπουλα), παραπέμποντας, έτσι, στον αετό, σύμβολο της πόλης του γαλλικού νότου.
-
1948 – 1992
-
1992 - 2013
-
Από το 2013
Διακρίσεις
ΕπεξεργασίαΕγχώριοι αγώνες | Διεθνείς αγώνες |
---|---|
|
|
Περιφεριακοί αγώνες | |
|
Παίκτες και προσωπικότητες του συλλόγου
ΕπεξεργασίαΠρόεδροι
ΕπεξεργασίαΟι παρακάτω πίνακες παρουσιάζουν τον κατάλογο των προέδρων του συλλόγου μετά το 1920. Το 1997 και το 1998, ο Σέρβος Μίλαν Μάνταριτς διετέλεσε πρόεδρος σε συνεργασία με τον Αντρέ Μποΐ. Οι Ιταλοί Πάολο Ταβέτζια και Φεντερίκο Παστορέλο, που διαδέχτηκαν το ένας τον άλλο στην ηγεσία του συλλόγου μεταξύ του 1999 και του 2002, κατείχαν την θέση του γενικού διευθυντή.
Όνομα | Περίοδος[7] |
---|---|
Ρενέ Ολιβιέ | 1920-1922 |
Μορώ | 1922-1923 |
Αντουάν Κοτί | Δεκέμβριος 1924-μέσα 1925 |
Αντονέν Μπουλέ | 1925-1927 |
Αρτούρ Προβεντσάλε | Απρίλιος 1930-1930 |
Μαρσέλ Ρομετινό | 1930-1931 |
Αντονέν Μπουλέ | 1930-1932 |
Ντυμαρκέ Ζοζέφ Ωντολί (πρόεδρος της επιτροπής ποδοσφαίρου) Ζαν Μορονί (πρόεδρος της επιτροπής ποδοσφαίρου) |
Δεκέμβριος 1931-Οκτώβριος 1934 1932-1933 . 1934 |
Πιέρ Τανζί | Οκτώβριος 1934-Νοέμβριος 1935 |
Φρανσουά Σατενιά | 1936-1953 |
Ζαν Σαρλ Ζοζέφ Αρνού (πρόεδρος του ποδοσφαιρικού τμήματος) Λ. Μαριούς Αλμπέρ (πρόεδρος της διαχειριστικής επιτροπής) |
Μάιος 1953-Ιούνιος 1969 29 Ιουνίου 1965-5 Ιουλίου 1965, 25 Απριλίου 1966-Ιούνιος 1966, Ιούνιος 1967-Ιούνιος 1968 5 Ιουλίου 1965-25 Απριλίου 1966 |
Λυσιάν Φονζ | Ιούνιος 1966-18 Οκτωβρίου 1966 |
Όνομα | Περίοδος[7] |
---|---|
Ροζέ Λεγιέ | Ιούνιος 1969-1981 |
Μάριο Ινοσεντίνι | Δεκέμβριος 1981-Ιούνιος 1991 |
Ρισάρ Πογκλιανό | Ιούνιος 1991-Νοέμβριος 1991 |
Αντρέ Μποΐ | Νοέμβριος 1991-Ιανουάριος 1997 |
Μίλαν Μάνταριτς | Ιανουάριος 1997-Δεκέμβριος 1998 |
Ρομπέρ Κασόν | 14 Φεβρουαρίου 2002-Ιούλιος 2002 |
Μωρίς Κοέν | Ιούνιος 2002-30 Σεπτεμβρίου 2009 |
Ζιλμπέρ Στελαρντό | 30 Σεπτεμβρίου 2009-11 Ιουλίου 2011 |
Ζαν-Πιέρ Ριβέρ | από τις 11 Ιουλίου 2011[8] |
Προπονητές
ΕπεξεργασίαΟ παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τον κατάλογο των προπονητών του συλλόγου από τον Ιούλιο του 1932.
ΑΑ | Όνομα | Περίοδος |
---|---|---|
1 | Τζιμ ΜακΝτιούιτ | 1932-Νοε. 1933 |
2 | Τάντλερ, Κράμερ, Μπελ | Νοε. 1933-Ιουλ. 1934 |
3 | Εμανουέλ Λόβι | 1935-1937 |
4 | Κάρελ Κούρντνα | 1937-Οκτ. 1937 |
5 | Ρικάρντο Θαμόρα | Οκτ. 1937-1938 |
6 | Τζοσέπ Σαμιτιέρ | 1938-1939 |
7 | Λουίς Βάλε | 1945-Δεκ. 1946 |
8 | Μωρίς Κάστρο | 8 Δεκ. 1946-18 Δεκ. 1946 |
9 | Ζαν Λαρντί | 19 Δεκ. 1946-1947 |
10 | Άντον Μάρεκ | 1947-1949 |
11 | Εμίλ Βεϊνάντ | 1949-1950 |
12 | Ελί Ρου | 1950-Δεκ. 1950 |
13 | Ζαν Λαρντί | Δεκ. 1950-Ιαν. 1951 |
14 | Νουμά Αντουαρ | Φεβ. 1951-Νοε. 1952 |
15 | Μάριο Ζατέλι | Δεκ. 1952-1953 |
16 | Τζορτζ Μπέρι | 1953-1955 |
17 | Λουίς Αντόνιο Καρνίγκλια | 1955-1957 |
18 | Ζαν Λουτσιανό | 1957-1962 |
19 | Νουμά Αντουάρ | 1962-1964 |
20 | Σέσαρ Έκτορ Γκονσάλες | 1964-1969 |
21 | Λεόν Ρόσι | 1969-Σεπτ. 1971 |
22 | Ζαν Σνελά | Οκτ. 1971-1974 |
23 | Βλάτκο Μάρκοβιτς | 1974-Νοε. 1976 |
24 | Ζαν-Μαρκ Γκιγιού | Δεκ. 1976-Ιαν. 1977 |
25 | Λεόν Ρόσι | Φεβ. 1977-1978 |
26 | Κότσουρ Φέρι | 1978-Ιαν. 1979 |
27 | Αλμπέρ Μπατέ | Φεβ. 1979-1979 |
28 | Λεόν Ρόσι | 1979-1980 |
29 | Βλάτκο Μάρκοβιτς | 1980-Αύγουστος 1981 |
30 | Μαρσέλ Ντομίνγκο | Σεπτ. 1981-1982 |
31 | Ζαν Σεραφέν | 1982-1987 |
32 | Νενάντ Μπιέκοβιτς | 1987-1989 |
33 | Πιέρ Αλονζό | 1989-Οκτ. 1989 |
34 | Κάρλος Μπιάνκι | Νοε. 1989-1990 |
35 | Ζαν Φερναντές | 1990-Νοε. 1990 |
36 | Ζαν-Νοέλ Υκ | Δεκ. 1990-Οκτ. 1992 |
37 | Αλμπέρ Εμόν | Νοε. 1992-1996 |
38 | Ντανιέλ Σάντσες | 1996-τέλη Δεκ. 1996 |
39 | Σιλβέστερ Τάκατς | Δεκ. 1996-Οκτ. 1997 |
40 | Μισέλ Ρανκέν | Οκτ. 1997-Μάρ. 1998 |
41 | Σιλβέστερ Τάκατς | Απρίλιος 1998-1998 |
42 | Βίκτορ Ζβούνκα | 1998-Ιαν. 1999 |
43 | Γκι Νταβίντ | Ιαν. 1999-2000 |
44 | Κριστιάν Νταμιάνο | 2000 |
45 | Σάντρο Σαλβιόνι | 2000-2002 |
46 | Γκέρνοτ Ρορ | Ιουλ. 2002-Απρ. 2005 |
47 | Ζεράρ Μπυσέ | Απρ. 2005-Μάιος 2005 |
48 | Φρεντερίκ Αντονετί | Μάιος 2005-Μάιος 2009 |
49 | Ντιντιέ Ολέ-Νικόλ | Μάιος 2009-Μάρτιος 2010 |
50 | Ερίκ Ρουά | Μάρ. 2010-Νοε. 2011 |
51 | Ρενέ Μαρσιλιά | Νοε. 2011-Μάιος 2012 |
52 | Κλοντ Πυέλ | από τις 24 Μαΐου 2012 |
Εμβληματικοί παίκτες
ΕπεξεργασίαΟι παίκτες με τις περισσότερες συμμετοχές με την Νις :
- Φρανσίς Ινάρ, 360 συμμετοχές
- Ροζέ Ζουβ, 303 συμμετοχές
- Πάντσο Γκονσάλες, 296 συμμετοχές
- Αντρέ Κορντά, 291 συμμετοχές
- Ζαν-Φιλίπ Ματιό, 276 συμμετοχές
Οι πρώτοι σκόρερ της Νις στο πρωτάθλημα :
- Χοακίν Βάλε, 99 τέρματα
- Βικτόρ Νυρενμπέργκ, 89 τέρματα
- Νενάντ Μπιέκοβιτς, 87 τέρματα
- Σαρλί Λουμπέ, 78 τέρματα
- Εκτόρ Ντε Μπουρκουέν, 64 τέρματα
Οι πρώτοι σκόρερ της Νις στο Κύπελλο Γαλλίας :
- Χοακίν Βάλε, 32 τέρματα
- Νενάντ Μπιέκοβιτς, 22 τέρματα
- Βικτόρ Νυρενμπέργκ, 16 τέρματα
Οι πρώτοι σκόρερ της Νις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις :
- Ζακ Φουά, 10 τέρματα
- Ζακ Φαιβρ, 7 τέρματα
- Μαρκ Μολιτόρ, 6 τέρματα
Γάλλοι διεθνείς
ΕπεξεργασίαΟ παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τον κατάλογο ενημερωμένο στις 6 Ιανουαρίου 2012 με τους παίκτες της ΟΖΚ Νις που αγωνίστηκαν με την Εθνική Γαλλίας, τον αριθμό των συμμετοχών τους και την αντίστοιχη περίοδο, καθώς και τον συνολικό αριθμό των συμμετοχών στη διάρκεια της καριέρας του παίκτη. Μεταξύ των 13 αυτών παικτών, μόνο ο Λοΐκ Ρεμί παραμένει στην αγωνιστική δράση για την σεζόν 2012-2013.
Παίκτης | Συμμετοχές | Περίοδος | Συμ. (σύνολο) |
---|---|---|---|
Αντουάν Μπονιφάτσι | 12 | 1950-1953 | 12 |
Σαρλί Λουμπέ | 15 | 1968-1969, 1971-1974 | 36 |
Φρανσίς Καμερινί | 1 | 1971 | 2 |
Κλοντ Κιτέ | 10 | 1971-1973 | 16 |
Ερβέ Ρεβελί | 12 | 1971-1973 | 30 |
Ζαν-Νοέλ Υκ | 11 | 1972-1975 | 17 |
Ντομινίκ Μπαρατελί | 19 | 1972-1978 | 21 |
Ντάριο Γκράβα | 1 | 1973 | 1 |
Μαρκ Μολιτόρ | 4 | 1973-1975 | 10 |
Ζαν-Πιέρ Αντάμ | 14 | 1973-1976 | 22 |
Ροζέ Ζουβ | 4 | 1973-1977 | 7 |
Ζαν-Μαρκ Γκιγιού | 10 | 1975-1978 | 19 |
Ντανιέλ Μπράβο | 7 | 1982-1988 | 13 |
Λοΐκ Ρεμί | 2 | 2009-2010 | 17 |
Σύνολο | 110 | 1968-2010 | 211 |
Τωρινή ομάδα
ΕπεξεργασίαΈως τις 3 Μαρτίου 2013.[10]
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
---|---|---|---|
1 | Τ | Νταβίδ Οσπίνα | |
2 | Α | Ρενάτο Σιβέλι | |
3 | Α | Τιμοτέ Κολοτσιετζάκ | |
4 | Α | Νεμάνια Πεϊτσίνοβιτς | |
5 | Α | Κεβίν Γκομί | |
6 | Μ | Ντιντιέ Ντιγκάρ (αρχηγός) | |
7 | Μ | Φαμπρίς Αμπριέλ | |
8 | Μ | Μαχαμανέ Τραορέ | |
9 | Ε | Σαβιέ Παντκότ | |
10 | Μ | Καμέλ Μεριέμ | |
11 | Μ | Ερίκ Μπωτεάκ | |
12 | Ε | Ντάριο Τσβίτανιτς | |
13 | Μ | Βαλεντάν Εϊσερίκ | |
14 | Ε | Ζερεμί Πιέ | |
15 | Α | Γκρεγκουάρ Πυέλ | |
17 | Μ | Κεβίν Ανίν
| |
18 | Ε | Νιλ Μωπαί | |
19 | Μ | Κεβίν Ντιάς | |
20 | Μ | Λουίτζι Μπρούινς | |
21 | Μ | Λόιντ Παλάν | |
22 | Α | Ζυλιάν Μπερτομιέ | |
23 | Ε | Αλεξί Μποσετί | |
24 | Α | Μουσά Μ'Μπο | |
25 | Α | Ρομάν Ζενεβουά | |
26 | Α | Ντιακό Φοφανά | |
27 | Μ | Σιρίλ Ενιόν | |
28 | Μ | Φαμπιάν Νταό Καστελανά | |
29 | Ε | Στεφάν Μπαοκέν | |
30 | Τ | Ζορίς Ντελ | |
33 | Α | Αλμπέρ Ραφετρανιαινά | |
40 | Τ | Μουέζ Χασέν | |
— | Α | Αλεξάνταρ Λαζέφσκι |
Δανεικοί
ΕπεξεργασίαΣημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
---|
Δεύτερη ομάδα
ΕπεξεργασίαΈως τις 10 Σεπτεμβρίου 2012[11]
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
No. | Έθνος | Θέση | Παίκτης |
---|---|---|---|
— | Τ | Κεβίν Μπλουά | |
— | Τ | Γιοάν Καρντινάλ | |
— | Τ | Τομάς Κιαλβό | |
— | Α | Μαξίμ Μπορζ | |
— | Α | Κλεμάν Καστελί | |
— | Α | Αρτούρ Λεμπλάν | |
— | Α | Μαξίμ Σιλβεστρί | |
— | Α | Εβέντερ Μορέιρα | |
— | Α | Γκωτιέ Γιορίς | |
— | Α | Αλμπέρ Ραφετρανιαινά | |
— | Α | Λυκά Ρουζώ | |
— | Α | Στεφάν Τατλό | |
— | Α | Μαξίμ Βερντιέ | |
— | Μ | Βενσάν Λε Ρου | |
— | Μ | Ζορντάν Αμαβί | |
— | Μ | Μπραϊάν Κονστάν | |
— | Μ | Τομάς Σουεβαμανιάν | |
— | Μ | Ζόρντι Σάντσες Σίλβα | |
— | Μ | Κριστόφ Ερνάντες | |
— | Μ | Στεφάν Νταντά | |
— | Μ | Ανκούμπ Μζε Αλί | |
— | Ε | Ζορντάν Αστιέ | |
— | Ε | Νιλ Μωπαί | |
— | Ε | Ντοριάν Καντί | |
— | Ε | Ρις Εβανινιόν | |
— | Ε | Λορί Μανγκάλ |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Ministry of Sports: (Γαλλικά) recensement des équipements sportifs, espaces et sites de pratiques en France.
- ↑ www
.transfermarkt .com /- /mitarbeiterhistorie /verein /417. - ↑ «New Nice stadium to be finished by 2013». ESPN. 21 October 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-13. https://web.archive.org/web/20121013202411/http://soccernet.espn.go.com/news/story?id=584083&sec=europe&cc=5901. Ανακτήθηκε στις 10 January 2011.
- ↑ «Joaquin Valle Benitez: 339 buts en 407 matchs avec le Gym» (στα French). OGC Nice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-26. https://web.archive.org/web/20110726203607/http://www.ogcnice.com/histoire/grand_joueur.php?id=3. Ανακτήθηκε στις 10 January 2011.
- ↑ 5,0 5,1 Laurent Ripart, « Armoiries de Nice », dans Ralph Schor, Dictionnaire historique et biographique du comté de Nice, coll. « Encyclopædia Niciensis 4 », Nice, Serre Éditeur, 2002, ISBN 978-2864103660 (διαδικτυακή ανάγνωση: [1])
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Le nouveau logo de l'OGC Nice dévoilé». www.ogcnice.com. OGC Nice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2013.
- ↑ 7,0 7,1 «Présidents». www.nissastats.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2013.
- ↑ eurosport.fr, «Nice: Rivère président» Αρχειοθετήθηκε 2011-07-13 στο Wayback Machine.
- ↑ Liste des joueurs de l'OGC NIce en équipe de France
- ↑ «Equipe Pro». OGC Nice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-26. https://web.archive.org/web/20110726203456/http://www.ogcnice.com/equipes/. Ανακτήθηκε στις 10 janvier 2011.
- ↑ «Equipe CFA2». OGC Nice. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-06. https://web.archive.org/web/20130706035220/http://www.ogcnice.com/equipes/cfa2.php. Ανακτήθηκε στις 10 septembre 2012.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τo γαλλικό ποδόσφαιρο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |