Πίτερ Κογιότ
Ο Πίτερ Κογιότ (αγγλικά: Peter Coyote, πραγματικό όνομα: Ρόμπερτ Πίτερ Κοχόν, 10 Οκτωβρίου 1941) είναι Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, συγγραφέας και αφηγητής ταινιών, θεάτρου, τηλεόρασης και ηχητικών βιβλίων. Εργάστηκε σε ταινίες όπως Ε.Τ. ο Εξωγήινος (1982), Επιστροφή στη ζωή (1983), Η άκρη του νήματος (1985), Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα (1992), Κίκα (1993), Patch Adams (1998), Έριν Μπρόκοβιτς (2000), Κεραυνοβόλος έρωτας (2002) και Φαμ φατάλ (2002).
| Πίτερ Κογιότ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Peter Coyote (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 10 Οκτωβρίου 1941[1][2][3] Μανχάταν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, Κολέγιο Γκρίνελ και Dwight Morrow High School[4] |
| Ιδιότητα | ηθοποιός και συγγραφέας[5] |
| Βραβεύσεις | Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης (2015), News and Documentary Emmy Award (1993) και Primetime Emmy Award for Outstanding Narrator (2015) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Οι φωνητικές δουλειές του Κογιότ περιλαμβάνουν την αφήγησή του για την τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2002 και την καμπάνια iPad Retina Display της Apple. Ήταν αφηγητής στη σειρά του PBS The Pacific Century (1992), κερδίζοντας ένα Βραβείο Έμμυ και έντεκα ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία ή παραγωγή Κεν Μπερνς.[6]
Ο Κογιότ ήταν ένας από τους ιδρυτές των Diggers, μιας αυτοσχέδιας αναρχικής ομάδας που δραστηριοποιήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Ήταν επίσης ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης με τον θίασο Mime του Σαν Φρανσίσκο από τον οποίο δημιουργήθηκαν οι Diggers. Η εξέχουσα θέση του στη σκηνή της αντικουλτούρας του Σαν Φρανσίσκο τον οδήγησε σε μια συνέντευξη για το βιβλίο Voices from the Love Generation. Ο Κογιότ έγινε μέλος και αργότερα πρόεδρος του Συμβουλίου Τεχνών της Καλιφόρνια από το 1975 έως το 1983. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, μεταπήδησε από την υποκριτική στη σκηνή στην υποκριτική σε ταινίες. Τις δεκαετίες του 1990 και του 2000 έπαιξε σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές. Μιλάει αρκετά άπταιστα ισπανικά και γαλλικά.[7][8]
Τα πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Ο Κογιότ γεννήθηκε με το όνομα Ρόμπερτ Πίτερ Κοχόν στις 10 Οκτωβρίου 1941,[9] στη Νέα Υόρκη. Ήταν γιος της Ρουθ (το γένος Φάιντλερ) και του Μόρις Κοχόν, σύμβουλο επενδύσεων σε τράπεζα. [10] Ο πατέρας του ήταν σεφαραδίτικης εβραϊκής καταγωγής και η μητέρα του καταγόταν από εργατική εβραϊκή οικογένεια Ασκενάζι . Ο πατέρας της, που εκπαιδεύτηκε ως ραβίνος στη Ρωσία, λιποτάκτησε από τον ρωσικό αυτοκρατορικό στρατό και τελικά κατέληξε να διευθύνει ένα μικρό κατάστημα ζαχαρωτών στο Μπρονξ.[11] Ο Κογιότ «μεγάλωσε σε μια άκρως διανοούμενη, φιλότεχνη αλλά άθρησκη οικογένεια»,[11] που είχε σχέσεις με την Αριστερά.[12] Μεγάλωσε στο Ίγκλγουντ του Νιου Τζέρσεϊ όπου τελείωσε το λύκειο το 1960. Ο Κογιότ είπε αργότερα ότι ήταν «από μέσα μισός μαύρος και μισός λευκός» λόγω της ισχυρής επιρροής που είχε πάνω του η Σούζι Νέλσον, η Αφροαμερικανίδα οικιακή βοηθός της οικογένειάς του.[13]
Ενώ ήταν φοιτητής στο Grinnell College το 1961, ο Κογιότ ήταν ένας από τους δώδεκα φοιτητές που ταξίδεψαν στην Ουάσιγκτον εν μέσω της κρίση των πυραύλων της Κούβας υποστηρίζοντας τον «ειρηνευτικό αγώνα» του προέδρου Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι . Ο Κένεντι κάλεσε την ομάδα στον Λευκό Οίκο. Ήταν η πρώτη φορά που διαδηλωτές τύγχαναν τέτοιας αναγνώρισης. Η ομάδα έγινε ευρέως γνωστή μέσα του Τύπου.[9] Ο Κογιότ ήταν επίσης σε ένα συγκρότημα που λεγόταν Kittatinny Mountain Boys.[14]
Αποφοιτώντας από το κολέγιο με πτυχίο αγγλικής φιλολογίας το 1964,[9] μετακόμισε στη Δυτική Ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών και άρχισε το μεταπτυχιακό του στη δημιουργική γραφή στο San Francisco State University.[9]
Αλλαγή ονόματος Επεξεργασία
Ενώ ήταν ακόμα στο Grinnell, ο Κογιότ πήρε πεγιότ και βίωσε μια έντονη εμπειρία με «κάτι» που θεώρησε ότι ήταν πνεύμα ζώου. Την άλλη μέρα το πρωί, συνήλθε σε ένα χωράφι με καλαμπόκια γεμάτο χνάρια από πατούσες ζώου. Λίγα χρόνια αργότερα, ανακάλυψε το ποιητικό περιοδικό Coyote's Journal και είδε ότι είχε για λογότυπό του τα ίδια χνάρια που είχε δει κατά την εμπειρίας του με το πεγιότ. Όταν γνώρισε τον Rolling Thunder (Τζον Πόοπ), υποτιθέμενο σαμάνο, εκείνος τον ενημέρωσε ότι υπήρχαν δύο τρόποι να καταλάβει αυτό που είχε βιώσει. «Θα μπορούσες να το θεωρήσεις παραίσθηση», είπε, «οπότε θα παραμείνεις λευκός και θα είσαι εντάξει. Θα μπορούσες όμως και να σκεφτείς ότι το Σύμπαν σου ανοίχτηκε και αν το σκεφτείς βαθιά, μπορεί να γίνεις ανθρώπινο ον». Ο Πίτερ το σκέφτηκε αυτό αρκετούς μήνες και μετά άλλαξε το όνομά του και το έκανε Κογιότ, ως ένα πρώτο βήμα προς την κατανόηση της σημασίας του.[15]
Αντικονφορμιστικές δραστηριότητες Επεξεργασία
Μετά από μια σύντομη μαθητεία στο Εργαστήρι Ηθοποιών του Σαν Φρανσίσκο, εντάχθηκε στον Θίασο Mime, που ανέβαζε ριζοσπαστικό πολιτικό θέατρο δρόμου του οποίου τα μέλη συνελήφθησαν επειδή έπαιζαν σε πάρκα χωρίς άδεια. Ο Κογιότ έπαιζε, έγραφε σενάρια και σκηνοθετούσε.[9]
Από το 1967 έως το 1975, ο Κογιότ ήταν εξέχον μέλος της κοινότητας αντικουλτούρας του Σαν Φρανσίσκο και ιδρυτικό μέλος των Diggers, μιας αναρχικής ομάδας γνωστής για το ότι λειτουργούσε ανώνυμα και χωρίς χρήματα.[16] Δημιούργησαν προκλητικές εκδηλώσεις «θεάτρου» με σκοπό την αφύπνιση περί ιδιωτικής περιουσίας, καταναλωτισμού και ταύτισης του ατόμου με τη δουλειά. Ταΐζαν σχεδόν 600 άτομα την ημέρα «δωρεάν», ζητώντας από τους ανθρώπους μόνο να περάσουν μέσα από ένα τετράγωνο, γνωστό ως Ελεύθερο Πλαίσιο Αναφοράς. Διατηρούσαν ένα Δωρεάν Κατάστημα,[17][18] (όπου τόσο τα αγαθά όσο και η δουλειά ήταν δωρεάν), μια Δωρεάν Ιατρική Κλινική, ακόμη και μια βραχύβια Δωρεάν Τράπεζα.[16] Οι Diggers εξελίχθηκαν σε μια ομάδα γνωστή ως Free Family, η οποία δημιούργησε αλυσίδες κοινοτήτων στις ακτές του Βορειοδυτικού και Νοτιοδυτικού Ειρηνικού.[19]
Ανακάλυψη του Ζεν Επεξεργασία
Ο Κογιότ ανακάλυψε για πρώτη φορά το Ζεν στην εφηβεία του μέσω των έργων των Τζακ Κέρουακ, Γκάρι Σνάιντερ και άλλων μελών της γενιάς μπιτ. Γνώρισε τον Σνάιντερ μέσω των Diggers και εντυπωσιάστηκε.[18]
Από το 1975, ο Κογιότ ξεκίνησε διαλογισμό και τελικά έγινε πιστός οπαδός του αμερικανικού Ζεν Βουδισμού, μετακομίζοντας στο Κέντρο Ζεν του Σαν Φρανσίσκο.[20] Αργότερα χειροτονήθηκε λαϊκός ιερέας σύμφωνα με την παράδοση Σότο Ζεν και ιερέας Ζεν το 2015.[21][22]
Κινηματογράφος και τηλεόραση Επεξεργασία
Το 1978, ο Κογιότ ασχολήθηκε και πάλι με την υποκριτική ("για να ξεσκουριάσει"), εμφανιζόμενος σε θεατρικά έργα στο Σαν Φρανσίσκο. Ενώ έπαιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο True West του Σαμ Σέπαρντ, τον πλησίασε ένας ατζέντης του Χόλιγουντ και ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με την ταινία Die Laughing (1980). Ερμήνευσε δεύτερους ρόλους στα Tell Me a Riddle (1980), Οι ανθρωποκυνηγοί (1981) και ως μυστηριώδης επιστήμονας στην ταινία Ε.Τ. ο εξωγήινος (1982). Ήταν υποψήφιος για τον ρόλο του Ιντιάνα Τζόουνς στο Ο Ιντιάνα Τζόουνς και οι κυνηγοί της χαμένης κιβωτού (1981) και έκανε δοκιμαστικό για τον ρόλο. Ο πρώτος πρωταγωνιστικός του ρόλος ήταν στην περιπέτεια επιστημονική φαντασίας Τρέχοντας στο χρόνο (1982). Πρωταγωνίστησε επίσης στα Η άκρη του νήματος (1985) και Δύο άσπονδες φίλες (1987). Έκτοτε έχει γυρίσει περισσότερες από 120 ταινίες για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση με πολλούς σκηνοθέτες, όπως Ρόμαν Πολάνσκι (Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα), Πέδρο Αλμοδόβαρ (Κίκα), Μάρτιν Ριτ (Επιστροφή στη ζωή) και Ζαν-Πολ Ραπενό (Γοητευτικοί ταξιδιώτες). Για την γκεστ εμφάνισή του στην τηλεοπτική σειρά Σάρα, περιπέτειες στο Άβονλι, κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης.
Εκτός από την κινηματογραφική του δουλειά σε πιο πρόσφατες ταινίες όπως Η σφαίρα, Κεραυνοβόλος έρωτας και Έριν Μπρόκοβιτς, ο Κογιότ έχει εμφανιστεί και σε πολλές τηλεταινίες και μίνι τηλεοπτικές σειρές.
Αφήγηση Επεξεργασία
Το 2005, ο Κογιότ ήταν αφηγητής για πολλά σημαντικά έργα, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας ντοκιμαντέρ Έρνον: Καρχαρίες στο δωμάτιο και του ντοκιμαντέρ παραγωγής National Geographic Guns, Germs, and Steel του Τζάρεντ Ντάιαμοντ. Έκανε επίσης την αφήγηση ένα επεισόδιο της σειράς Οι αγνοούμενοι τον Απρίλιο του 2006. Το 2014, εμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά του TNT Perception, ως πατέρας του βασικού χαρακτήρα και ήταν αφηγητής στο The Roosevelts του Burns: An Intimate History χάρη στο οποίο κέρδισε το πρώτο του Βραβείο Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης.[23]
Συγγραφή Επεξεργασία
Η αριστερές πεποιθήσεις του Κογιότ είναι εμφανείς στα άρθρα του για το περιοδικό Mother Jones και στην αυτοβιογραφία του με τίτλο Sleeping Where I Fall. Το 2006, ο Κογιότ έκανε μια πολιτική τηλεοπτική εκπομπή για το Link TV με την ονομασία The Active Opposition.
Στα απομνημονεύματά του, Sleeping Where I Fall, που δημοσιεύτηκαν από την εκδοτική εταιρεία Counterpoint Press τον Απρίλιο του 1998, ενσωματώθηκε «Η ιστορία της Κάρλας», που μιλά για μια 16χρονη μητέρα που ζούσε μαζί με τον Κογιότ και η οποία, αφού έμαθε ότι ο σύζυγός της είχε δολοφονηθεί, έγινε τοξικομανής και στη συνέχεια ιερόδουλη, της έκλεψαν τα παιδιά της και συνέχισε να πέφτει χαμηλά, μέχρι που άλλαξε τη ζωή της. Αυτή η ιστορία δημοσιεύτηκε στο Zyzzyva και τιμήθηκε με βραβείο Pushcart 1993–1994. Ο Κογιότ δηλώνει επίσης ότι ήταν στενός φίλος της τραγουδίστριας Τζάνις Τζόπλιν. Είναι μέλος του RedRoom.com, ενός ιστότοπου για συγγραφείς.[24]
Τον Σεπτέμβριο του 2021, η εταιρεία Four Way Books εξέδωσε μια ποιητική συλλογή του Κογιότ με τίτλο Tongue of a Crow.[25] Τα ποιήματα εκτείνονται σε πέντε δεκαετίες και καλύπτουν τη ζωή του ως «ακτιβιστή, ηθοποιού και Ζεν βουδιστή ιερέα».[25]
Φιλμογραφία Επεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Παρ. | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Πρωτότυπος | Ελληνικός | ||||
| 1980 | Die Laughing | Ντέιβις | |||
| Tell Me a Riddle | Ντέιβιντ | ||||
| 1981 | Southern Comfort | Οι ανθρωποκυνηγοί | Πουλ | ||
| 1982 | E.T. the Extra-Terrestrial | Ε.Τ. ο εξωγήινος | Κιζ | [26] | |
| Timerider: The Adventure of Lyle Swann | Τρέχοντας στο χρόνο | Πόρτερ Ριζ | |||
| Endangered Species | Ο σπεσιαλίστας | Στιλ | |||
| Out | Ρεξ | ||||
| 1983 | Cross Creek | Επιστροφή στη ζωή | Νόρτον Μπάσκιν | ||
| Strangers Kiss | Στάνλεϊ | ||||
| Slayground | Στόουν | ||||
| 1984 | Kerouac, the Movie | αφηγητής (φωνή) | |||
| Heartbreakers | Έρωτες στο Λος Άντζελες | Μπλου | |||
| 1985 | Jagged Edge | Η άκρη του νήματος | Τόμας Κράσνι | ||
| 1986 | A Question of Power | αφηγητής (φωνή) | |||
| 1987 | Stacking | φωτογράφος | |||
| Outrageous Fortune | Δύο άσπονδες φίλες | Μάικλ | [26] | ||
| Un homme amoureux | Στιβ | ||||
| 1988 | Heart of Midnight | Καρδιές της νύχτας | Σαρπ / Λάρι | [26] | |
| 1990 | The Man Inside | Όταν η αλήθεια προστάζει | Χένρι Τόμπελ | ||
| 1991 | Crooked Hearts | Έντουαρντ | |||
| A Grande Arte | Υψηλή τέχνη | Πίτερ Μαντρέικ | |||
| 1992 | Bitter Moon | Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα | Όσκαρ | [26] | |
| 1993 | Kika | Κίκα | Νίκολας | [26] | |
| 1994 | That Eye, the Sky | Χένρι Γουόρμπαρτον | |||
| 1995 | Moonlight and Valentino | Έρωτας στο φεγγαρόφωτο | Πολ | ||
| 1996 | Unforgettable | Δεν μπορώ να σε ξεχάσω | Ντον Μπρέσλερ | [26] | |
| Terminal Justice | Στη ζούγκλα της εικονικής πραγματικότητας | Ντίκον Βίβιαν | |||
| 1997 | Top of the World | Βρόμικα παιχνίδια στο Λας Βέγκας | Χασάπης | ||
| Road Ends | Αδιέξοδο | Τζιν Γκιρ | |||
| 1998 | Sphere | Η σφαίρα | Μπαρνς | [26] | |
| Seeds of Doubt | Θανάσιμη ψευδαίσθηση | Χένρι Ντέξτερ | |||
| Patch Adams | Μπιλ Ντέιβις | ||||
| Last Call | Χουάβε | ||||
| 1999 | The Basket | Το καλάθι της νίκης | Μάρτιν Κόνλον | ||
| Random Hearts | Παιχνίδια της τύχης | Κάλεν Τσάντλερ | |||
| 2000 | Erin Brockovich | Έριν Μπρόκοβιτς | Κερτ Πότερ | [26] | |
| Red Letters | Ντένις Μπερκ | ||||
| More Dogs Than Bones | ντετέκτιβ Ντάρεν Κόντι | ||||
| 2001 | Jack the Dog | Άλφρεντ Στίγκλιτς | |||
| Suddenly Naked | Έξαφνα γυμνός | Λάιονελ Σάλιβαν | |||
| 2002 | A Time for Dancing | Ο χορός της ζωής | Γουίν | ||
| Femme Fatale | Φαμ φατάλ | Γουότς | [26] | ||
| Purpose | Μπέρναρντ Ιλάιας | ||||
| A Walk to Remember | Κεραυνοβόλος έρωτας | αιδεσιμότατος Σάλιβαν | [26] | ||
| 2003 | Northfork | Αντίσταση μέχρις εσχάτων | Έντι | ||
| The Hebrew Hammer | Χάμερ ο εξολοθρευτής | Τζέι Τζέι Ελ | |||
| Bon voyage | Γοητευτικοί ταξιδιώτες | Άλεξ Γουίνκλερ | |||
| Written in Blood | Αντιγραφή φόνων | Τζον Τράβελερ | |||
| 2004 | Le grand rôle | Ρούντολφ Γκρίχενμπεργκ | |||
| Shadow of Fear | Στη σκιά του φόβου | Χέντερσον | |||
| 2005 | Enron: The Smartest Guys in the Room | Ένρον: Καρχαρίες στο δωμάτιο | αφηγητής (φωνή) | ||
| Deepwater | Χέρμαν / σύζυγος της Άιρις | ||||
| A Little Trip to Heaven | Διπλή απάτη | Φρανκ | |||
| Berkeley | αφηγητής (φωνή) | ||||
| Return of the Living Dead: Necropolis | Η επιστροφή των ζωντανών νεκρών 4: Η πόλη των νεκρών | θείος Τσαρλς | |||
| Return of the Living Dead: Rave to the Grave | Η επιστροφή των ζωντανών νεκρών 5: Rave στο νεκροταφείο | ||||
| 2006 | Apparent Horizon | Τζόζεφ | |||
| 2007 | Resurrecting the Champ | Η αναβίωση ενός θρύλου | Άικ Έπσταϊν | ||
| The Sunday Man | φωνή | ||||
| 2008 | All Roads Lead Home | Δύσκολοι δρόμοι | Χοκ | ||
| The Lena Baker Story | Έλιοτ Άρθουρ | ||||
| $5 a Day | Με 5$ την ημέρα | Μπερτ Κρούγκερ | |||
| A Single Woman | Μόρι Μάβερικ | ||||
| Adopt a Sailor | Ρίτσαρντ | ||||
| 2009 | The Harimaya Bridge | Άλμπερτ Τάνεϊ | |||
| 2010 | Di Di Hollywood | Μάικλ Στάιν | |||
| 2011 | Here | αφηγητής | |||
| Last Will | δικαστής Γκάρνερ | ||||
| The Gundown | Τόμας Μόργκαν | ||||
| 2014 | On a marché sur Bangkok | Μπερτ Λόουελ | |||
| La rançon de la gloire | Το τίμημα της δόξας | Τζον Κρούκερ | [26] | ||
| Good Kill | Drones: Θάνατος από ψηλά | Λάνγκλεϊ (φωνή) | |||
| 2015 | Girl on the Edge | Χανκ Τέιλορ | |||
| No Deposit | αστυνόμος Ουίλιαμς | ||||
| L'échappée belle | πατέρας της Εύας | ||||
| 2016 | Americana | Μπεν | |||
| Fire and Water: Restoring Arizona's Forests | αφηγητής (φωνή) | ||||
| 2017 | 1 Mile to You | διευθυντής Άμπερ | |||
| 2018 | The Etruscan Smile | καθηγητής | |||
| The Remarkable Life of John Weld | αφηγητής (φωνή) | ||||
| Faces of Genocide | |||||
| 2019 | The Power of I | ||||
| 2020 | Nepal Beyond | ||||
| 2021 | The Girl Who Believes in Miracles | Σαμ Ντόνοβαν | |||
| Where Buffalo Roam | αφηγητής (φωνή) | ||||
| San Francisco Stories | |||||
| 2022 | Above and Below: The Life of Artist Tsherin Sherpa | ||||
Εργογραφία Επεξεργασία
- Coyote, Peter (1999), Sleeping Where I Fall: A Chronicle, Counterpoint Press, ISBN 978-1582430119
- Corrigan, Michael (2008). A Year and a Day: A Grief Journal. Idaho State University. (ISBN 9780937834763)ISBN 9780937834763.
- Coyote, Peter (2015), The Rainman's Third Cure: An Irregular Education, Counterpoint Press, ISBN 978-1619024960
- Coyote, Peter (2021), Tongue of a Crow, Four Way Books, ISBN 9781945588952
- Coyote, Peter (2021), The Lone Ranger and Tonto Meet the Buddha: Masks, Meditation, and Improvised Play to Induce Liberated States, Inner Traditions – Bear & Company, ISBN 978-1644113561
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0001075. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w64q913g. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000021505. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2019.
- ↑ «Peter Coyote». Emmys.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2017.
- ↑ «Peter Coyote's Biography». redroom. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2012.
- ↑ «Spring 2004 Newsletter». petercoyote.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2012.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 «Official Website, Biography». Petercoyote.com. 10 Οκτωβρίου 1941. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Peter Coyote profile at Film Reference.com». Filmreference.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
- ↑ 11,0 11,1 «Peter Coyote: 'an outsider with a Jewish sense of humor'». Jewishsf.com. 9 Ιανουαρίου 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Tie Dayenu». Jewishsf.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
- ↑ «The Daily Dispatch - April 29, 2008». www.petercoyote.com. 29 Απριλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2022.
- ↑ Peter Coyote (1 Απριλίου 2015). The Rainman's Third Cure: An Irregular Education. Catapult. σελίδες 108–. ISBN 978-1-61902-635-3. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ "Krassner reviews 'Sleeping Where I Fall' by Peter Coyote" (Sep/Oct 1999) Tikkun Vol.14 No.5 pp. 71-74
- ↑ 16,0 16,1 «Overview: who were (are) the Diggers?». Diggers.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Digger Virtual Free Store». Diggers.org. 14 Οκτωβρίου 1967. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
- ↑ 18,0 18,1 David Kupfer. «Against The Grain: Peter Coyote On Buddhism, Capitalism, And The Enduring Legacy Of The Sixties». The Sun (426). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 19, 2012. https://web.archive.org/web/20120419234605/http://www.thesunmagazine.org/issues/426/against_the_grain. Ανακτήθηκε στις May 20, 2012.
- ↑ «The Free-Fall Chronicles: Elsa's Story». Diggers.org. 8 Ιουνίου 1996. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Zen Flesh, Zen Bones». Petercoyote.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Peter Coyote lay ordained in Mill Valley, CA». Cuke Sangha News. 22 Απριλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2012.
- ↑ Joyce Kleiner (February 15, 2012). «Coyote reflects on wild dogs and the next 1,000 years». The Mill Valley Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 22, 2012. https://web.archive.org/web/20120522005701/http://www.petercoyote.com/millvalley021512.html. Ανακτήθηκε στις May 20, 2012.
- ↑ «Country Music | A Film by Ken Burns». Country Music. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Redroom.com - Earn Money - Save Money - Multiply Money». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2012.
- ↑ 25,0 25,1 Peterson, Diane (8 Οκτωβρίου 2021). «'An entire lifetime': Peter Coyote publishes 50 years of poems in 'Tongue of a Crow'». The Press Democrat. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 26,00 26,01 26,02 26,03 26,04 26,05 26,06 26,07 26,08 26,09 26,10 «Πίτερ Κογιότ ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία