Το Gone Too Soon είναι μπαλάντα του Μάικλ Τζάκσον. Γράφτηκε από τον Λάρι Γκρόσμαν και τον Μπαζ Κόχαν, με παραγωγό τον Τζάκσον και συμπαραγωγό τον Μπρους Σβήντεν για το όγδοο άλμπουμ του τραγουδιστή, Dangerous (1991). Το τραγούδι είχε μιξαριστεί από τον Σβήντεν, με ενορχήστρωση από τους Ντέιβιντ Πάιχ, Στηβ Πορκάρο, Μάικλ Μπόντικερ, Αμπραχάμ Λαμποριέλ και Παουλίνο Ντα Κόστα. Το Gone Too Soon γράφτηκε προς τιμή του Ράιαν Γουάιτ, ενός νεαρού από το Κόκομο της Ιντιάνας, ο οποίος αποβλήθηκε από το σχολείο λόγω HIV/AIDS.

"Gone Too Soon"
Single από Μάικλ Τζάκσον
από το άλμπουμ 'Dangerous'
Κυκλοφόρησε1 Δεκεμβρίου 1993
FormatCD single, 7", 12"
Ηχογραφήθηκε1990-1991
Είδοςποπ
Διάρκεια3:22
ΔισκογραφικήEpic Records
ΣτιχουργόςΛάρρι Γκρόσσμαν
Άλαν Κόχαν
ΠαραγωγόςΜάικλ Τζάκσον
Μπρους Σβήντεν (συμπαραγωγός)
singles των Μάικλ Τζάκσον ανά χρονολογία
Will You Be There
(1993)
Gone Too Soon
(1993)
Scream/Childhood
(1995)


Keep the Faith
(12)
Gone Too Soon
(13)
Dangerous
(14)

Το τραγούδι κυκλοφόρησε στις 1 Δεκεμβρίου 1993, ως το ένατο και τελευταίο σινγκλ από το άλμπουμ Dangerous. Μετά την κυκλοφορία του - την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1993 - το Gone Too Soon είχε επιτυχία σε αρκετές χώρες όπως Γαλλία, Γερμανία, Κάτω Χώρες, Ελβετία και Ηνωμένο Βασίλειο. Το τραγούδι κυκλοφόρησε ως cassette single στις ΗΠΑ,[1] και έχει hit στην Αφρική, όπου έφθασε στην 3η θέση. Το Gone Too Soon δεν ήταν σημαντική κριτική επιτυχία, και έλαβε ανάμεικτες απόψεις από τους μουσικούς κριτικούς.

Το Gone Too Soon προωθήθηκε με μουσικό βίντεο με διευθυντή τον Μπιλ ΝτιΚίκκο, το οποίο δείχνει σκηνές με τους Τζάκσον και Γουάιτ μαζί, καθώς και σκηνές από την κηδεία του νεαρού. Μια ζωντανή εκτέλεση του Τζάκσον στην εναρκτήρια εκδήλωση του Μπιλ Κλίντον επίσης προώθησε το κομμάτι και τη χρηματοδότηση των πασχόντων από το AIDS. Το Gone Too Soon έλαβε αργότερα περισσότερη δημοσιότητα, μετά τους θανάτους της πριγκίπισσας Νταϊάνας και του Τζάκσον.

Προϊστορία και παραγωγή Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Ράιαν Ουάιτ

Ο Ράιαν Ουάιτ ήταν Αμερικανός νεαρός από το Κοκόμο της Ιντιάνας, ο οποίος έγινε εθνικό παιδί αφίσα (poster chil) για το HIV/AIDS στις ΗΠΑ μετά την αποβολή του από το σχολείο λόγω της ασθένειας του.[2] Ως αιμόφιλος, έλαβε τον ιό του HIV από μολυσμένο αίμα, και όταν έγινε η διάγνωση του το 1984, οι γιατροί του έδωσαν έξι μήνες ζωής.[2] Αν και οι γιατροί εξήγησαν ότι δεν υπήρχε κίνδυνος για τα υπόλοιπα παιδιά, το AIDS δεν ήταν πολύ κατανοητό εκείνη την εποχή, και όταν ο Γουάτι προσπάθησε να επιστρέψει στο σχολείο, πολλοί γονείς και δάσκαλοι στο Κοκόμο τάχθηκαν εναντίον της παρουσίας του.[2] Τότε άρχισε μια μεγάλη νομική μάχη με το σχολικό σύστημα, και τα μέσα που κάλυπταν τη δίκη έκαναν τον Γουάιτ σε εθνική διασημότητα και εκπρόσωπο τύπου για το AIDS και τη δημόσια εκπαίδευση.[2]

Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Γουάιτ έγινε φίλος με τον Μάικλ Τζάκσον.[3] Η μητέρα του Γουάιτ σχολίασε τη φιλία τους, «Ήταν πραγματικά μια καλή σχέση. Περνούσαν πολύ καλά τον χρόνο τους. [Ο Μάικλ Τζάκσον] συμπεριφερόταν με αυτόν [Ράιαν Γουάιτ] σαν να μην ήταν άρρωστος. Και ο Γουάιτ συμπεριφερόταν με τον Τζάκσον σαν μην ήταν διάσημος».[3] Ο αστέρας της ποπ έδωσε στον νεαρό ένα κόκκινο Ford Mustang, και κάλεσε τον Γουάιτ και την μητέρα του στο Neverland Ranch στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνιας.[4][5] Προς έκπληξη των γιατρών, ο Γουάιτ έζησε πέντε χρόνια περισσότερα από ότι είχαν υπολογίσει και πέθανε τον Απρίλιο του 1990, λίγο πριν τελειώσει το γυμνάσιο.[2] Στην κηδεία του συμμετείχαν ο Τζάκσον, καθώς και οι Έλτον Τζον, Φιλ Ντονάχου, Μπάρμπαρα Μπους, και άλλα 1.000 άτομα.[6]

Το Gone Too Soon γράφτηκε από τους Λάρι Γκρόσμαν και Μπαζ Κόχαν για το άλμπουμ Dangerous, καθώς και προς τιμή του Γουάιτ.[7] Το πρελούδιο είχε συνθέσει και διευθετήσει ο Μάρτι Πάιχ.[7] Ο Μπρους Σβήντεν, ο οποίος εργάστηκε στο άλμπουμ Thriller, προσλήφθηκε για να ηχογραφήσει και να μιξάρει το τραγούδι.[7] Ο μουσικός μηχανικός ήταν επίσης συμπαραγωγός για το Gone Too Soon, με τον Τζάκσον να παράγει το κομμάτι.[7] Πριν την ηχογράφηση της τελικής εκδοχής του Gone Too Soon, ο Τζάκσον ηχογράφησε μια demo version του τραγουδιού, με διαφορετικά φωνητικά. Μέχρι σήμερα, το demo δεν κυκλοφόρησε επίσημα.[8]

Κυκλοφορία και υποδοχή Επεξεργασία

Το Gone Too Soon κυκλοφόρησε στις 1 Δεκεμβρίου 1993 - Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS - ως το ένατο και τελευταίο σινγκλ του άλμπουμ Dangerous.[8][9] Το κομμάτι έφθασε στα τσαρτ αρκετών χωρών εκτός των ΗΠΑ. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Gone Too Soon - το οποίο είχε ενόργανη εκδοχή στο B-side του - έφθασε στην 33η θέση, και έγινε το ένατο Top 40 hit του Τζάκσον από ένα άλμπουμ (Dangerous). Τότε έσπασε το δικό του ρεκόρ, που είχε εγκαθιδρύσει με το Bad και τα singles του.[8][10] Εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, στη Ζιμπάμπουε, το Gone Too Soon έγινε hit, φθάνοντας στην 3η θέση των μουσικών τσαρτ.[11] Το τραγούδι έφθασε στην 3η θέση στις Κάτω Χώρες, στην 32η θέση στη Γαλλία και στην 33η θέση στην Ελβετία.[12] Στη Γερμανία, το Gone Too Soon έφθασε στη 45η θέση.[11]

Ο Πήτερ Χόβελ, της Toronto Star, περιέγραψε το τραγούδι ως «απλά όμορφη ωδή για το νεαρό θύμα του AIDS Ράιαν Γουάιτ».[13] Η Kansas City Star ισχυρίστηκε ότι το Gone Too Soon έκανε το σιρόπι να μοιάζει «με τάρτα στη σύγκριση».[14] Η Miami Herald σημείωσε ότι ο Τζάκσον «ανακάλυψε ξανά» το falsetto στο κομμάτι, ενώ η Milwaukee Journal Sentinel σύγκρινε τα φωνητικά του με μια μπαλάντα του Broadway.[15][16] Η Έντνα Γκάντερσεν, του USA Today, αξιολογώντας τα τραγούδια στο Dangerous, δήλωσε ότι η «ειλικρινή» εκτέλεση του Τζάκσον εξαργύρωσε το «παραμύθι-κλισέ» του Gone Too Soon. Ένιωσε ότι το τραγούδι ήταν «ξεδιάντροπα Disney-ικό».[17] Η Worcester Telegram Gazette πρόσθεσε ότι το Gone Too Soon ήταν «μπαλάντα ορχήστρας που εμπνεύστηκε από την αθωότητα ενός μικρού αγοριού».[18] Ο δημοσιογράφος Ντέιβιντ Μπράουν, γράφοντας για τη Entertainment Weekly, ισχυρίστηκε ότι το τραγούδι «είναι το ίδιο μελοδραματικό» όπως το κομμάτι του Off the Wall, She's Out of My Life - σημείωσε ότι ο Τζάκσον κλαίει και στα τέλη των δύο κομματιών.[19]

Προώθηση Επεξεργασία

 
Ο Ράιαν Ουάιτ

Το Gone Too Soon προωθήθηκε με μικρό μουσικό βίντεο, το οποίο διευθύνθηκε από τον Μπιλ ΝτιΚίρρο. Το βίντεο δείχνει σκηνές με τον Τζάκσον και του Γουάιτ μαζί, καθώς και κομμάτι από την κηδεία του Γουάιτ.[10] Για το βίντεο επίσης χρησιμοποιήθηκαν σπιτικές ταινίας, που δόθηκαν από την μητέρα του Γουάιτ, Τζεν.[20] Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του, η Τζένν Γουάιτ δήλωσε ότι το βίντεο για το Gone Too Soon θα έδειχνε πόσο ενδιαφερόταν ο Τζάκσον για τον γιο της.[21] Το μουσικό βίντεο συμπεριλήφθηκε αργότερα στο Dangerous - The Short Films.[22] Το τραγούδι προωθήθηκε επίσης με ζωντανή εκτέλεση του Gone Too Soon στην εναρκτήρια εκδήλωση του Μπιλ Κλίντον, An American Reunion: The 52nd Presidential Inaugural Gala. Ο αστέρας του ποπ αφιέρωση την εμφάνιση στον Γουάιτ, και χρησιμοποίησε την ευκαιρία για να πείσει τον πρόεδρο να χρηματοδοτήσει τις έρευνες σχετικά με το AIDS:[23]

Θα ήθελα να πάρω μια στιγμή από αυτή τη δημόσια τελετή για να μιλήσω για κάτι πολύ προσωπικό. Αφορά ένα φίλο μου που δεν είναι πια μαζί μας. Το όνομα του είναι Ράιαν Γουάιτ. Ήταν αιμόφιλος που διαγνώστηκε με τον ιό του AIDS όταν ήταν 11. Πέθανε λίγο πριν γίνει 18, την ώρα που πολλοί νεαροί αρχίζουν να ψάχνουν τις ωραίες πιθανότητες της ζωής. Ο φίλος μου Ράιαν ήταν πολύ φωτεινός, πολύ γενναίος, και ένα πολύ κανονικό νεαρό παιδί που ποτέ δεν ήθελε να είναι σύμβολο ή εκπρόσωπος τύπου μιας θανατηφόρας ασθένειας. Κατά τη διάρκεια των χρόνων, είχα μοιραστεί πολλές ανόητες, ευχάριστες και επώδυνες στιγμές της ζωής μου με τον Ράιαν και ήμουν μαζί του ως την τελευταία του πνοή. Ο Ράιαν έφυγε και όπως ο κάθε άνθρωπος που έχασε ένα αγαπημένο του άνθρωπο λόγω του AIDS, μου λείπει πολύ και συνεχώς. Έφυγε, αλλά θέλω η ζωή του να έχει ένα νόημα μετά τον θάνατο του. Είναι η ευχή μου, εκλέγοντα Πρόεδρο Κλίντον, ότι εσείς και η διοίκηση σας θα δεσμεύσετε τους πόρους που χρειάζονται να για εξαλείψετε αυτή την ασθένεια που πήρε τον φίλο μου, και τέλειωσε τόσες πολλές ζωές πριν την ώρα τους.[23]

Το Gone Too Soon© είναι επίσης ο τίτλος της θεατρικής παραγωγής του Προέδρου της St.Jones® για τη Promised Land Theater Productions. Το τραγούδι του Μάικλ Τζάκσον ακούγεται στο τέλος της δεύτερης σκηνής.

Το GONE TOO SOON© είναι μια θεατρική παραγωγή που δείχνει τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του Δόκτορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (Νεότερος) και το κίνημα για τα κοινωνικά δικαιώματα στη δεκαετία του 1960 μέσα από καταθέσεις 6 στενότερων συνεργατών του στο δικαστήριο. Αυτή η ιστορία διεξάγεται σε δικαστήριο της Ατλάντα όπου η Κορέττα Σκοτ Κινγκ χρησιμοποιεί ένα καταστατικό του Τενεσί για να παρουσιάσει τις νέες μαρτυρίες άμεσα στον κύριο δικαστή και να παρακάμψει την άρνηση του Εισαγγελέα να ακούσει νέα στοιχεία σχετικά με τον θάνατο του Δόκτωρα Κινγκ σε μοτέλ του Μέμφις. Ο Εισαγγελέας, αποφασισμένος να ανατρέψει αυτή την έκκληση να ανοίξει εκ νέου την υπόθεση, χρησιμοποιεί όλα τα στοιχεία της κυβέρνησης για να κρατήσει αυτούς που βάδιζαν με τον Δόκτωρα Κινγκ να δημοσιοποιήσουν μια συνωμοσία με διάφορα έγγραφα. Ενόρκως, οι Ντέξτερ Κινγκ, Τζων Λέβις, Τζες Τζάκσον, Χάρρι Μπέλαφοντ, Άντριου Γιανγκ και Κορέττα Σκοτ Κινγκ θεσπίζουν εκ νέου τις κεντρικές στιγμές του αγώνα με την ιστορική ακρίβεια χάρη σε δραματικές εξετάσεις, τραγούδια, ομιλίες και χορογραφία. Οι αξέχαστες σκηνές επαναφέρονται στη ζωή καθώς ξετυλίγονται κατά τη διάρκεια του μποϊκοτάζ των λεωφορείων του Μοντγκόμερι το 1957, της Πορείας στη Ουάσινγκτον το 1963, τα τραγικά γεγονότα της Ματωμένης Κυριακής του 1965 μέχρι την ομιλία του Λούθερ Κινγκ πριν τον θάνατο του στις 4 Απριλίου 1968. Η ετυμηγορία, με βάση τα τελικά επιχειρήματα του Εισαγγελέα και του αντίπαλου Συμβουλίου, εξετάζει τη σημερινή κατάσταση των πολιτικών δικαιωμάτων στη χώρα και τα θέματα που πρέπει να ξεπεράσουμε για να φθάσουμε στη Promised Land που ονειρεύτηκε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Επανεκτελέσεις Επεξεργασία

Ο Babyface και ο Στηβ Γουόντερ εκτέλεσαν ένα ντουέτο για το Babyface Unplugged,[24][25] καθώς και προς τιμή του Τζάκσον τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2009.[26][27][28][29][30][31] Η Ντιόν Βάρβικ εκτέλεσε το κομμάτι το 1984, προς τιμή της Τζάνις Τζόπλιν.[32]

Θάνατος της Πριγκίπισσας Νταϊάνας της Ουαλίας Επεξεργασία

Στη ζωή, η Νταϊάνα ήταν συνήγορος αυτών που αρρώστησαν με HIV/AIDS - στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η πριγκίπισσα της Ουαλίας ήταν μια από τις πρώτες διασημότητες που φωτογραφήθηκε κρατώντας το χέρι ενός πάσχοντα από το HIV. Συνείσφερε στην αλλαγή της κοινωνικής γνώμης για τους πάσχοντες του AIDS, καθώς συμμετείχε σε διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα του AIDS.[33] Η Πριγκίπισσα ήταν επίσης θαυμάστρια και φίλη του Τζάκσον, και απόλαυσε το Dirty Diana.[34][35] Κατά το Bad World Tour, αυτή και ο πρίγκιπας Κάρολος εμφανίστηκαν σε μια από τις επτά συναυλίες στο γήπεδο Γουέμπλεϊ, όπου ο Τζάκσον έδωσε στο ζευγάρι τέσσερα μπουφάν για αυτούς και τους πρίγκιπες Γουίλιαμ και Χάρι.[36][37] Μετά τον θάνατο της, τον Αύγουστο του 1997, ο Τζάκσον επέτρεψε το Gone Too Soon να συμπεριληφθεί στο άλμπουμ Tribute. Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν δόθηκαν στο Diana, Princess of Wales Memorial Fund.[10]

Θάνατος του Μάικλ Τζάκσον Επεξεργασία

Ο Μάικλ Τζάκσον πέθανε τον Ιούνιο του 2009, μετά από καρδιακή ανακοπή.[38] Η κηδεία του διεξήχθη στις 7 Ιουλίου 2009, στο Staples Center τους Λος Άντζελες, μετά από ιδιωτική οικογενιακή κηδεία στο Forest Lawn Memorial Park's Hall of Liberty.[39] Την κηδεία παρακολούθησαν περισσότερα από ένα δισεκατομμύρια άνθρωποι.[40] Στην κηδεία, ο R&B καλλιτέχνης Usher εκτέλεσε το Gone Too Soon προς τιμή του Τζάκσον. Κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης, ο καλλιτέχνης πλησίασε το επίχρυσο φέρετρο του Τζάκσον, πριν ολοκληρώσει το κομμάτι, κλαίγοντας κατά την εκτέλεση του στίχου gone too soon.[41]

Προσωπικό Επεξεργασία

Κατάλογος κομματιών Επεξεργασία

  • CD Single:
  1. Gone Too Soon - 3:22
  2. Human Nature - 4:06
  3. She's Out Of My Life - 3:38
  4. Thriller - 5:57
  • CD Promo:
  1. Gone Too Soon - 3:22
  2. Gone Too Soon (Instrumental) - 3:22

Τσαρτ Επεξεργασία

Τσαρτ Καλύτερη
θέση
Dutch Singles Chart 20[12]
French Singles Chart 32[42]
German Singles Chart 45[11]
New Zealand Singles Chart 6[43]
Swiss Singles Chart 33[44]
UK Singles Chart 33[11]
Zimbabwean Singles Chart 3[11]
Τσαρτ (2009) Καλύτερη
θέση
U.S. Billboard Hot Digital Songs 67[45]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Gone Too Soon 2 Track Cassette Single (USA) Αρχειοθετήθηκε 2012-11-05 στο Wayback Machine..
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Johnson, Dirk (9 Απριλίου 1990). «Ryan White Dies of AIDS at 18; His Struggle Helped Pierce Myths». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2008. 
  3. 3,0 3,1 «Ryan White tries to lead normal life teenager with AIDS can't seem to shake the spotlight». Associated Press. 5 Νοεμβρίου 1989. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  4. «Jackson gives AIDS victim a car». Toronto Star. 11 Ιουνίου 1989. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  5. Gliatto, Tom (27 Απριλίου 1989). «Lifeline». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  6. Beyette, Beverly (15 Ιουλίου 1990). «Life Without Ryan Her Son Is Dead, The Media Are Gone And Jeanne White Is Putting Her Life Back Together». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Jackson, Michael. Dangerous booklet. Epic Records.
  8. 8,0 8,1 8,2 Halstead (2007), p. 125
  9. «AIDS foundation to educate kids Ryan White's mom to open the organization this week». The News-Sentinel. 7 Δεκεμβρίου 1993. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2009. 
  10. 10,0 10,1 10,2 Halstead (2007), p. 126
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Halstead (2003), p. 104
  12. 12,0 12,1 «Dutch Singles Chart Archives». dutchcharts.nl. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2009. 
  13. Howell, Peter (21 Νοεμβρίου 1991). «Mikey bursts out of closet as Mr. Dangerous». Toronto Star. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  14. «`Dangerous' squeals, rather than screams Michael Jackson produces pap, not power, on overhyped, overproduced, overdone new LP». Kansas City Star. 29 Νοεμβρίου 1991. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  15. «Jackson's Dangerous is testimony of his talent». Miami Herald. 27 Νοεμβρίου 1991. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  16. Tianen, Dave (6 Δεκεμβρίου 1991). «Jackson's new CD good but not quite 'Dangerous'». Milwaukee Journal Sentinel. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  17. Gundersen, Edna (22 Νοεμβρίου 1991). «Jackson more slick than 'Dangerous'». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  18. «Michael Jackson's 'Dangerous' fails to deliver». Worcester Telegram Gazette. 22 Δεκεμβρίου 1991. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  19. Browne, David (29 Νοεμβρίου 1991). «Dangerous (1991)». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  20. Brown, Lori (23 Ιουλίου 1992). «Ben Vereen leaves hospital». Austin American-Statesman. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  21. «Jackson Video A Tribute to Ryan White». Chicago Sun-Times. 3 Ιουλίου 1992. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  22. Michael Jackson Dangerous - The Short Films VHS/DVD
  23. 23,0 23,1 Campbell (1993), pp. 332–333
  24. Babyface Unplugged CD and DVD tracklisting, MTV/Epic, 1997
  25. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2011. 
  26. http://www.islanddefjam.com/artist/news_single.aspx?nid=4525&artistID=7383
  27. http://reviews.ticketmaster.co.uk/7171-en_gb/925387/babyface-reviews/reviews.htm Αρχειοθετήθηκε 2009-12-31 στο Wayback Machine.>
  28. Grand Casino Basel audio archive, 15 Ιουλίου 2009
  29. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2011. 
  30. Indig02 audio archive, 16 Ιουλίου 2009
  31. B.B. King's Blues Club audio archive, 27 Ιουνίου 2009
  32. Live performance of Gone Too Soon
  33. «Diana Legacy Fund Launched to Provide Critical HIV/AIDS Hospice Relief in Africa». Business Wire. 2 Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2009. 
  34. Goodman, Dean (26 Ιουνίου 2009). «Fans in disbelief as Michael Jackson's death most shocking since Princess Diana». Calgary Herald. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  35. «Flashback: When Michael heard about Princess Di's death». Kansas City Star. 7 Ιουλίου 2009. 
  36. «Michael Jackson: Highs and lows». BBC. 25 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2009. 
  37. Voland, John (18 Ιουλίου 1988). «Pop/rock». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2009. 
  38. «Singer Michael Jackson dead at 50-Legendary pop star had been preparing for London comeback tour». MSNBC. 25 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2009. 
  39. Singh, Anita (7 Ιουλίου 2009). «Michael Jackson funeral to take place in Los Angeles». The Daily Telegraph. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2009. 
  40. Harris, Chris (7 Ιουλίου 2009). «Who Is Michael Jackson Memorial Performer Shaheen Jafargholi?». Rolling Stone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2009. 
  41. Ditzian, Eric (7 Ιουλίου 2009). «Usher Sings 'Gone Too Soon' At Michael Jackson Memorial». MTV. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2009. 
  42. «French Singles Chart Archives». lescharts.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2009. 
  43. «New Zealand Singles Chart Archives». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2009. 
  44. «Swiss Singles Chart Archives». hitparade.ch. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2009. 
  45. «U.S. Billboard Hot Digital Songs». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2011. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία