Όλια Λαζαρίδου
Η Όλια Λαζαρίδου (Αθήνα, 13 Μαρτίου 1954) είναι Ελληνίδα ηθοποιός και σκηνοθέτης.
| Όλια Λαζαρίδου | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Όλια Λαζαρίδου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 13 Μαρτίου 1954 Κολωνάκι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (1976)[1] |
| Ιδιότητα | ηθοποιός και ηθοποιός ταινιών |
| Αδέλφια | Αριάν Λαζαρίδου |
Ο πατέρας της ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός και διαφημιστής.[2] Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης στο οποίο έπαιξε, ως ηθοποιός πλέον, σε τραγωδίες αλλά και στο έργο Υπηρέτης δύο αφεντάδων του Κάρλο Γκολντόνι, σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη.
Το 1986 πήγε στη Γαλλία όπου παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή του Αντουάν Βιτέζ (Antoine Vitez).[3]
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΘέατρο
ΕπεξεργασίαΤο θέατρο είναι η καλλιτεχνική προτεραιότητα της Λαζαρίδου.[4] Έχει συνεργαστεί με πολλούς από τους νεώτερους σκηνοθέτες του ελληνικού θεάτρου. Σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, συνεργάστηκε με: τη Μάγια Λυμπεροπούλου στους Μικροαστούς του Μαξίμ Γκόρκι, τον Βίκτωρα Αρδίτη στο Γυάλινο κόσμο του Τένεσι Ουίλιαμς, τον Βασίλη Παπαβασιλείου στην Κλυταιμνήστρα του Ανδρέα Στάικου [5] και στο Καινούργιο σπίτι του Γκολντόνι, τον Λευτέρη Βογιατζή στο Θείο Βάνια του Αντόν Τσέχωφ και στο έργο Ρίττερ, Ντένε, Φος του Μπέρνχαρντ, τον Γιάννη Χουβαρδά στη Φαίδρα του Ρακίνα και στη Δωδέκατη νύχτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Με τον Θόδωρο Τερζόπουλο στο Κουαρτέτο του Χάινερ Μύλλερ. Με τον Βασίλη Μαυρομάτη στον Κλήρο του μεσημεριού του Πωλ Κλωντέλ. Με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στα Παραμύθια των αδελφών Γκριμ.[6] Με τον Γιάννη Κόκκο, στην παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου Ορέστεια, την πρώτη της παράσταση στο Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου.[7] Στην Ευάδνη, μία παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη. Στο Δεκαήμερο των γυναικών σε σκηνοθεσία της Έλλης Παπακωνσταντίνου. Στη Φθινοπωρινή σονάτα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρομάτη[8]. Στον Ερρίκο τον 4ο του Λουίτζι Πιραντέλλο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρικίου.[9] Στην Τζελσομίνα με το "Θέατρο σε τροχόσπιτο" στο φεστιβάλ Αθηνών[10]. Έπαιξε επίσης την "Μπλανς Ντυμπουά" στο Λεωφορείον ο πόθος σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου και άλλα.
Κινηματογράφος
ΕπεξεργασίαΣτο ευρύ κοινό η Λαζαρίδου έγινε γνωστή από τις συχνές κινηματογραφικές της εμφανίσεις της δεκαετίας του '80. Η πρώτη της κινηματογραφική συμμετοχή ήταν σε ένα μικρό ρόλο στην ταινία 1922 του Νίκου Κούνδουρου το 1978. Έχει πρωταγωνιστήσει συνολικά σε 17 ταινίες και έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου του Φεστιβάλ ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τις ταινίες Το στίγμα του 1982[11] και Τεριρέμ του 1987[12] ενώ την ίδια χρονιά κέρδισε και το βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Αρχάγγελος του πάθους.[13] Το 2005 βραβεύθηκε για το σύνολο του έργου της.[14] Στο πλαίσιο του 46ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προβλήθηκαν προς τιμήν της σε ειδική προβολή οι ταινίες Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα του Νίκου Νικολαΐδη, Ακατανίκητοι εραστές του Σταύρου Τσιώλη, Το στίγμα του Παύλου Τάσιου και Η νοσταλγός της Ελένης Αλεξανδράκη. [15] Η ίδια η Λαζαρίδου διατηρεί αμφίθυμη στάση απέναντι στις κινηματογραφικές της εμφανίσεις.
Τηλεόραση
ΕπεξεργασίαΣτην τηλεόραση οι συμμετοχές της είναι λιγότερες αλλά έχει και εκεί βραβευθεί για τη δουλειά της στη σειρά Προδοσία από τα βραβεία "Πρόσωπα" το 1997.
Σκηνοθεσία
ΕπεξεργασίαΈχει επίσης σκηνοθετήσει έργα, ανάμεσα τους τα Ξυπόλητοι στο πάρκο στο Θέατρο Λαμπέτη[16] και Άνοιξον στο Μέγαρο Μουσικής.[17]
Άλλες δραστηριότητες
ΕπεξεργασίαΗ Λαζαρίδου έχει δοκιμάσει και άλλα είδη σκηνικής τέχνης. Έχει συμμετάσχει σε περφόρμανς με τα συγκροτήματα Lost Bodies[18] και Active Member[2]. Έχει επίσης οργανώσει τη θεατρική ομάδα "18 Μποφώρ", αποτελούμενη από τέως χρήστες ναρκωτικών της θεραπευτικής κοινότητας 18 Άνω, με την οποία συμμετείχε και στο Φεστιβάλ Αθηνών.[19]
Φιλμογραφία
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1973 | Η Άννα ξεκουράζεται | |
| 1978 | 1922 | |
| 1979 | Φιλμ δωματίου | |
| Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα | Βέρα [20] | |
| 1980 | Παραγγελιά | Ρούλα |
| Ομίχλη κάτω απ' τον ήλιο | Μαρία | |
| 1982 | Το στίγμα [21] | Ελένη |
| 1984 | Εσωτερική μετανάστευση | |
| 1985 | Bαριετέ | Άννα |
| 1986 | Θέατρο | ηθοποιός |
| Άλκηστη | Άννα Πολίτης | |
| 1987 | Τεριρέμ | Μαρία Καββαδία |
| Αρχάγγελος του πάθους | Κατερίνα | |
| 1988 | Ακατανίκητοι εραστές [22] | Βίλμα |
| 1989 | Όλγα Ρόμπαρτς [21] | Όλγα Ρόμπαρτς |
| 1991 | Αδιόρθωτη Έλσα | Έλσα |
| 1996 | Πριν το τέλος του κόσμου [23] | Δήμητρα |
| 2002 | Η ιστορία της Λίλυ [21] | Λίλυ |
| Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου | ||
| 2003 | Ολυμπία | |
| 2005 | Η νοσταλγός | Αννιώ [21] |
| 2011 | Παράδεισος [21] | Βίκυ |
| 2015 | Chevalier | γυναίκα στο τηλέφωνο (φωνή) |
Τηλεόραση
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Κανάλι |
|---|---|---|
| 1983 | Το ξύλινο πόδι
Τα παραμύθια της κούκλας |
ΕΡΤ
ΕΤ1 |
| 1990 | Βερενίκη | ΕΤ1 |
| 1992 | Ανατομία ενός εγκλήματος
|
ΑΝΤ1
--- --- |
| 1994 | Το γελοίον του πράγματος
|
ΑΝΤ1
--- |
| 1995 | Στρας
Η χαμένη άνοιξη |
ΑΝΤ1
ΕΡΤ |
| 1996 | Προδοσία | MEGA |
| 1998 | Ιστορίες της Αθήνας | ΕΤ1 |
| 2000 | Ταξίμ | ΕΤ1 |
| 2005 | 10η εντολή
|
ALPHA
--- --- --- |
Παραστασιογραφία
ΕπεξεργασίαΚατάλογος βασικών πληροφοριών θεατρικών παραστάσεων στις οποίες η Όλια Λαζαρίδου συμμετείχε ως ηθοποιός.
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.kathimerini .gr /1035872 /gallery /proswpa /geyma-me-thn-k /olia-lazaridoy-eimai-aytoi-poy-den-yparxoyn-pia. - ↑ 2,0 2,1 Διοσκουρίδης, Σταύρος. «Οι Αθηναίοι: Όλια Λαζαρίδου». Lifo.
- ↑ «Όλια Λαζαρίδου». Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014.
- ↑ Παναγόπουλος, Παναγιώτης (29 Ιανουαρίου 2012). «Δεν αντέχεται η καθημερινή χωματίλα». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/449016/article/politismos/arxeio-politismoy/den-antexetai-h-ka8hmerinh-xwmatila.
- ↑ «Τα πάθη των Ατρειδών στις αρχαίες Μυκήνες». Η Καθημερινή. 3 Σεπτεμβρίου 2003. http://www.kathimerini.gr/160869/article/politismos/arxeio-politismoy/ta-pa8h-twn-atreidwn-stis-arxaies-mykhnes.
- ↑ Μπίστικα, Ελένη (5 Ιουλίου 2005). «Πριν το ΠΡΙΝ και μετά από την «πρώτη» του Μουσικού Ιουλίου 2005, με Κουμεντάκη, Παπαϊωάννου...». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/698844/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/prin-to-prin-kai-meta--apo-thn-prwth-toy-moysikoy-ioylioy-2005-me-koymentakh-papaiwannoy.
- ↑ ««Ορέστεια», η αρχή του δυτικού δράματος». 22 Ιουνίου 2001. Η Καθημερινή.
- ↑ «Μπέργκμαν στο «Αλμα»». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2006.
- ↑ Αγγελικόπουλος, Βασίλης (27 Οκτωβρίου 2006). «Η ζωή μέσα στο θέατρο, ως θεραπεία της τρέλας». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/266867/article/politismos/arxeio-politismoy/h-zwh-mesa-sto-8eatro-ws-8erapeia-ths-trelas.
- ↑ ««Τσελσομίνα» η Λαζαρίδου». Η Καθημερινή. 7 Ιουνίου 2007. http://www.kathimerini.gr/288328/article/politismos/arxeio-politismoy/tselsomina-h-lazaridoy.
- ↑ «23o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Βραβεία 1982)». Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014.
- ↑ «Τεριρέμ». Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014.
- ↑ «28o Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (Βραβεία 1987)». Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Βράβευση Όλιας Λαζαρίδου». Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014.
- ↑ Κιτροέφ, Μαίρη (2005). 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 242.
- ↑ Αγγελικόπουλος, Βασίλης (5 Ιανουαρίου 2003). «Υποβολείο». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/139241/article/politismos/arxeio-politismoy/ypovoleio.
- ↑ ««Ανοιξον»: ένα λιμπρέτο για εννέα πρόσωπα». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/165102/article/politismos/arxeio-politismoy/anoi3on-ena-limpreto-gia-ennea-proswpa. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2003.
- ↑ «Ατζέντα». Η Καθημερινή.
- ↑ Δουμάνης, Θεόφιλος. «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ 18 Μποφώρ!». Lifo.
- ↑ «Όλια Λαζαρίδου: «Η κοινωνία μας δεν συγχωρεί την αδυναμία»». popaganda.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 «Όλια Λαζαρίδου ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ «34ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου: Το πρόγραμμα του φεστιβάλ». CultureNow.gr. 20 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023.
- ↑ Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Πριν το τέλος του κόσμου, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/1232-prin-to-telos-tou-kosmou, ανακτήθηκε στις 2023-03-01