Βικιπαίδεια

Όλια Λαζαρίδου

Ελληνίδα ηθοποιός

Η Όλια Λαζαρίδου (Αθήνα, 13 Μαρτίου 1954) είναι Ελληνίδα ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Όλια Λαζαρίδου
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Όλια Λαζαρίδου (Ελληνικά)
Γέννηση13 Μαρτίου 1954 (1954-03-13) (70 ετών)
Κολωνάκι
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΑνωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (1976)[1]
Ιδιότηταηθοποιός και ηθοποιός ταινιών
ΑδέλφιαΑριάν Λαζαρίδου
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο πατέρας της ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός και διαφημιστής.[2] Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης στο οποίο έπαιξε, ως ηθοποιός πλέον, σε τραγωδίες αλλά και στο έργο Υπηρέτης δύο αφεντάδων του Κάρλο Γκολντόνι, σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη.

Το 1986 πήγε στη Γαλλία όπου παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή του Αντουάν Βιτέζ (Antoine Vitez).[3]

Καριέρα Επεξεργασία

Θέατρο Επεξεργασία

Το θέατρο είναι η καλλιτεχνική προτεραιότητα της Λαζαρίδου.[4] Έχει συνεργαστεί με πολλούς από τους νεώτερους σκηνοθέτες του ελληνικού θεάτρου. Σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, συνεργάστηκε με: τη Μάγια Λυμπεροπούλου στους Μικροαστούς του Μαξίμ Γκόρκι, τον Βίκτωρα Αρδίτη στο Γυάλινο κόσμο του Τένεσι Ουίλιαμς, τον Βασίλη Παπαβασιλείου στην Κλυταιμνήστρα του Ανδρέα Στάικου [5] και στο Καινούργιο σπίτι του Γκολντόνι, τον Λευτέρη Βογιατζή στο Θείο Βάνια του Αντόν Τσέχωφ και στο έργο Ρίττερ, Ντένε, Φος του Μπέρνχαρντ, τον Γιάννη Χουβαρδά στη Φαίδρα του Ρακίνα και στη Δωδέκατη νύχτα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Με τον Θόδωρο Τερζόπουλο στο Κουαρτέτο του Χάινερ Μύλλερ. Με τον Βασίλη Μαυρομάτη στον Κλήρο του μεσημεριού του Πωλ Κλωντέλ. Με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου στα Παραμύθια των αδελφών Γκριμ.[6] Με τον Γιάννη Κόκκο, στην παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου Ορέστεια, την πρώτη της παράσταση στο Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου.[7] Στην Ευάδνη, μία παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη. Στο Δεκαήμερο των γυναικών σε σκηνοθεσία της Έλλης Παπακωνσταντίνου. Στη Φθινοπωρινή σονάτα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρομάτη[8]. Στον Ερρίκο τον 4ο του Λουίτζι Πιραντέλλο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρικίου.[9] Στην Τζελσομίνα με το "Θέατρο σε τροχόσπιτο" στο φεστιβάλ Αθηνών[10]. Έπαιξε επίσης την "Μπλανς Ντυμπουά" στο Λεωφορείον ο πόθος σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου και άλλα.

Κινηματογράφος Επεξεργασία

Στο ευρύ κοινό η Λαζαρίδου έγινε γνωστή από τις συχνές κινηματογραφικές της εμφανίσεις της δεκαετίας του '80. Η πρώτη της κινηματογραφική συμμετοχή ήταν σε ένα μικρό ρόλο στην ταινία 1922 του Νίκου Κούνδουρου το 1978. Έχει πρωταγωνιστήσει συνολικά σε 17 ταινίες και έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου του Φεστιβάλ ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τις ταινίες Το στίγμα του 1982[11] και Τεριρέμ του 1987[12] ενώ την ίδια χρονιά κέρδισε και το βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Αρχάγγελος του πάθους.[13] Το 2005 βραβεύθηκε για το σύνολο του έργου της.[14] Στο πλαίσιο του 46ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προβλήθηκαν προς τιμήν της σε ειδική προβολή οι ταινίες Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα του Νίκου Νικολαΐδη, Ακατανίκητοι εραστές του Σταύρου Τσιώλη, Το στίγμα του Παύλου Τάσιου και Η νοσταλγός της Ελένης Αλεξανδράκη. [15] Η ίδια η Λαζαρίδου διατηρεί αμφίθυμη στάση απέναντι στις κινηματογραφικές της εμφανίσεις.

Τηλεόραση Επεξεργασία

Στην τηλεόραση οι συμμετοχές της είναι λιγότερες αλλά έχει και εκεί βραβευθεί για τη δουλειά της στη σειρά Προδοσία από τα βραβεία "Πρόσωπα" το 1997.

Σκηνοθεσία Επεξεργασία

Έχει επίσης σκηνοθετήσει έργα, ανάμεσα τους τα Ξυπόλητοι στο πάρκο στο Θέατρο Λαμπέτη[16] και Άνοιξον στο Μέγαρο Μουσικής.[17]

Άλλες δραστηριότητες Επεξεργασία

Η Λαζαρίδου έχει δοκιμάσει και άλλα είδη σκηνικής τέχνης. Έχει συμμετάσχει σε περφόρμανς με τα συγκροτήματα Lost Bodies[18] και Active Member[2]. Έχει επίσης οργανώσει τη θεατρική ομάδα "18 Μποφώρ", αποτελούμενη από τέως χρήστες ναρκωτικών της θεραπευτικής κοινότητας 18 Άνω, με την οποία συμμετείχε και στο Φεστιβάλ Αθηνών.[19]

Φιλμογραφία Επεξεργασία

Έτος Τίτλος Ρόλος
1973 Η Άννα ξεκουράζεται
1978 1922
1979 Φιλμ δωματίου
Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα Βέρα [20]
1980 Παραγγελιά Ρούλα
Ομίχλη κάτω απ' τον ήλιο Μαρία
1982 Το στίγμα [21] Ελένη
1984 Εσωτερική μετανάστευση
1985 Bαριετέ Άννα
1986 Θέατρο ηθοποιός
Άλκηστη Άννα Πολίτης
1987 Τεριρέμ Μαρία Καββαδία
Αρχάγγελος του πάθους Κατερίνα
1988 Ακατανίκητοι εραστές [22] Βίλμα
1989 Όλγα Ρόμπαρτς [21] Όλγα Ρόμπαρτς
1991 Αδιόρθωτη Έλσα Έλσα
1996 Πριν το τέλος του κόσμου [23] Δήμητρα
2002 Η ιστορία της Λίλυ [21] Λίλυ
Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου
2003 Ολυμπία
2005 Η νοσταλγός Αννιώ [21]
2011 Παράδεισος [21] Βίκυ
2015 Chevalier γυναίκα στο τηλέφωνο (φωνή)

Τηλεόραση Επεξεργασία

Έτος Τίτλος Κανάλι
1983 Το ξύλινο πόδι

Τα παραμύθια της κούκλας

ΕΡΤ

ΕΤ1

1990 Βερενίκη ΕΤ1
1992 Ανατομία ενός εγκλήματος
  • Μαγικός έρωτας
  • Άγγελοι θανάτου
 ΑΝΤ1

---

---

1994 Το γελοίον του πράγματος
  • Πρόσωπο με πρόσωπο
 ΑΝΤ1

---

1995 Στρας

Η χαμένη άνοιξη

ΑΝΤ1

ΕΡΤ

1996 Προδοσία MEGA
1998 Ιστορίες της Αθήνας ΕΤ1
2000 Ταξίμ ΕΤ1
2005 10η εντολή
  • Ψίθυροι
  • Εύκολο θύμα
  • Συγγένεια Α' βαθμού
 ALPHA

---

---

---

Παραστασιογραφία Επεξεργασία

Κατάλογος βασικών πληροφοριών θεατρικών παραστάσεων στις οποίες η Όλια Λαζαρίδου συμμετείχε ως ηθοποιός.

σεζόν παράσταση ρόλος θίασος θέατρο σκηνοθέτης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1975/1976 Το φιόρο του Λεβάντε Βιργινία Βάλδη Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» Θέατρο Τέχνης (θερινό) Δημήτρης Χατζημάρκος
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1977/1978 Ο αυτόχειρ Μαρία Λουκιάνοβνα Ποντσεκαλνίκοβα Θέατρο Τέχνης - Λαϊκή Σκηνή Θέατρο Βεάκη Γιώργος Λαζάνης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1978/1979 Φιλουμένα Ντιάνα Θίασος Έλλης Λαμπέτη - Δημήτρη Παπαμιχαήλ Θέατρο Σούπερ Σταρ Μάριο Μπολονίνι
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1982/1983 Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ; Χάνυ Θίασος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου Θέατρο Αθήναιον Ζυλ Ντασέν
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1988/1989 Ο γυάλινος κόσμος Λάουρα Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας Δημοτικό Θέατρο Πατρών Βίκτωρ Αρδίττης
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1989/1990 Κουαρτέτο Μερτέιγ Θέατρο Άττις περιοδεία Θεόδωρος Τερζόπουλος
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1989/1990 Ο θείος Βάνιας: σκηνές από τη ζωή στην ύπαιθρο σε τέσσερις πράξεις Γέλενα Αντρέγιεβνα Η Νέα Σκηνή Θέατρο Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1992/1993 Φαίδρα Φαίδρα Θέατρο του Νότου Θέατρο Αμόρε Γιάννης Χουβαρδάς
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1994/1995 Η χρυσόμυγα Ντόλυ Εταιρεία Θεάτρου "Διπλούς Έρως" Θέατρο Ιλίσια Studio Χριστόφορος Χριστοφής
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1995/1996 Το ταξίδι μακριά Μυρτώ Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν - Υπόγειο Μίμης Κουγιουμτζής
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1998/1999 Ο κλήρος του μεσημεριού Υζέ Θέατρο Ιλίσια Βαρβάρα Μαυρομάτη
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 2008/2009 Δεσποινίς Μαργαρίτα Δεσποινίς Μαργαρίτα Καλλιτεχνικός Οργανισμός Φάσμα Απλό Θέατρο Άντζελα Μπρούσκου
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 2015/2016 Σ' εσάς που με ακούτε Έλσα Θέατρο Σημείο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη
Θέατρο Σημείο 		Μάνος Καρατζογιάννης

Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ www.kathimerini.gr/1035872/gallery/proswpa/geyma-me-thn-k/olia-lazaridoy-eimai-aytoi-poy-den-yparxoyn-pia.
  2. ↑ 2,0 2,1 Διοσκουρίδης, Σταύρος. «Οι Αθηναίοι: Όλια Λαζαρίδου». Lifo. 
  3. ↑ «Όλια Λαζαρίδου». Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014. 
  4. ↑ Παναγόπουλος, Παναγιώτης (29 Ιανουαρίου 2012). «Δεν αντέχεται η καθημερινή χωματίλα». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/449016/article/politismos/arxeio-politismoy/den-antexetai-h-ka8hmerinh-xwmatila. 
  5. ↑ «Τα πάθη των Ατρειδών στις αρχαίες Μυκήνες». Η Καθημερινή. 3 Σεπτεμβρίου 2003. http://www.kathimerini.gr/160869/article/politismos/arxeio-politismoy/ta-pa8h-twn-atreidwn-stis-arxaies-mykhnes. 
  6. ↑ Μπίστικα, Ελένη (5 Ιουλίου 2005). «Πριν το ΠΡΙΝ και μετά – από την «πρώτη» του Μουσικού Ιουλίου 2005, με Κουμεντάκη, Παπαϊωάννου...». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/698844/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/prin-to-prin-kai-meta--apo-thn-prwth-toy-moysikoy-ioylioy-2005-me-koymentakh-papaiwannoy. 
  7. ↑ ««Ορέστεια», η αρχή του δυτικού δράματος». 22 Ιουνίου 2001. Η Καθημερινή. 
  8. ↑ «Μπέργκμαν στο «Αλμα»». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2006. 
  9. ↑ Αγγελικόπουλος, Βασίλης (27 Οκτωβρίου 2006). «Η ζωή μέσα στο θέατρο, ως θεραπεία της τρέλας». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/266867/article/politismos/arxeio-politismoy/h-zwh-mesa-sto-8eatro-ws-8erapeia-ths-trelas. 
  10. ↑ ««Τσελσομίνα» η Λαζαρίδου». Η Καθημερινή. 7 Ιουνίου 2007. http://www.kathimerini.gr/288328/article/politismos/arxeio-politismoy/tselsomina-h-lazaridoy. 
  11. ↑ «23o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Βραβεία 1982)». Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014. 
  12. ↑ «Τεριρέμ». Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014. 
  13. ↑ «28o Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (Βραβεία 1987)». Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ «Βράβευση Όλιας Λαζαρίδου». Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014. 
  15. ↑ Κιτροέφ, Μαίρη (2005). 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 242. 
  16. ↑ Αγγελικόπουλος, Βασίλης (5 Ιανουαρίου 2003). «Υποβολείο». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/139241/article/politismos/arxeio-politismoy/ypovoleio. 
  17. ↑ ««Ανοιξον»: ένα λιμπρέτο για εννέα πρόσωπα». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/165102/article/politismos/arxeio-politismoy/anoi3on-ena-limpreto-gia-ennea-proswpa. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2003. 
  18. ↑ «Ατζέντα». Η Καθημερινή. 
  19. ↑ Δουμάνης, Θεόφιλος. «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ 18 Μποφώρ!». Lifo. 
  20. ↑ «Όλια Λαζαρίδου: «Η κοινωνία μας δεν συγχωρεί την αδυναμία»». popaganda.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 «Όλια Λαζαρίδου ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  22. ↑ «34ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου: Το πρόγραμμα του φεστιβάλ». CultureNow.gr. 20 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2023. 
  23. ↑ Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Πριν το τέλος του κόσμου, http://www.tainiothiki.gr//el/tainies/1232-prin-to-telos-tou-kosmou, ανακτήθηκε στις 2023-03-01 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όλια_Λαζαρίδου&oldid=10461725"