Αρχαϊκή περίοδος (αρχαία Αίγυπτος)
|
|
| ||
Δυο Βασίλεια (Αίγυπτος) "tȝwy" σε ιερογλυφικά |
Η Αρχαϊκή περίοδος της αρχαίας Αιγύπτου είναι η περίοδος που ακολουθεί αμέσως μετά την ενοποίηση της Κάτω και Άνω Αιγύπτου. Περιλαμβάνει την πρώτη και τη δεύτερη δυναστεία, που διαρκούν από την προδυναστική περίοδο (2686 π.Χ.) μέχρι τις αρχές του Παλαιού Βασιλείου. Κατά την πρώτη δυναστεία η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε από την Άβυδο στη Μέμφιδα, σε ένα βασίλειο που επεκτείνεται από το Δέλτα του Νείλου, έως τον πρώτο καταρράκτη στο Ασουάν και τη χερσόνησο του Σινά. Η Άβυδος παραμένει το κέντρο της θρησκευτικής λατρείας. Τα διακριτικά γνωρίσματα του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού, όπως η τέχνη, η αρχιτεκτονική και πολλές πτυχές της θρησκείας, πήραν το σχήμα τους κατά τη διάρκεια της Αρχαϊκής περιόδου.
Στην αρχαϊκή περίοδο στην Αίγυπτο δημιουργήθηκαν κτηματολόγια και αρδευτικά έργα, κατασκευή καναλιών για τη καλλιεργήσιμη γη. Διορίζονταν κυβερνήτες και βασιλικοί διοικητές. Τα κτίρια της κεντρικής κυβέρνησης ήταν συνήθως υπαίθρια ιερά κατασκευασμένα από ξύλο ή ψαμμίτη. Την ενοποίηση διευκόλυναν οι παρόμοιες διάλεκτοι που μιλούσαν σε Άνω και Κάτω Αίγυπτο. Παράλληλα άρχισε και η χρήση των πρώτων ιερογλυφικών, σε κατασκευές και πινακίδες, που δεν είναι εξακριβωμένο ακόμα πότε δημιουργήθηκαν. Την ίδια εποχή άρχισαν οι κατασκευές τύμβων - μασταμπάδων για τις ταφές των βασιλιάδων που ήταν οι πρόδρομοι των πυραμίδων που έκαναν την εμφάνιση τους στο παλαιό βασίλειο.
Μεγάλη άνθιση γνώρισε το εμπόριο με την περιοχή της Παλαιστίνης τη Νουβία και μέσω της Μεσογείου με πολλά κράτη. Γίνονταν εισαγωγές ξύλου, χαλκού και διάφορα εμπορεύματα. Με την ένωση των δυο βασιλείων, οι τοπικοί θεοί σταδιακά παίρνουν εθνική σημασία και λατρεύονται σε όλη την Αίγυπτο.
Στα Αιγυπτιακά του Μανέθωνα αναφέρεται ότι επί βασιλείας Βίνωθρι της 2ης δυναστείας αποφασίστηκε και οι γυναίκες να γίνονται βασίλισσες. Ο Ηρόδοτος αναφέρει μια βασίλισσα, τη Νίτωκρι[1], αντίθετα ο Διόδωρος ο Σικελιώτης δίνει 5 γυναίκες βασίλισσες[2].
Χρονολόγηση
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ [...] Νίτωκρις? τὴν ἔλεγον τιμωρέουσαν ἀδελφεῷ, τὸν Αἰγύπτιοι βασιλεύοντα σφέων ἀπέκτειναν, ἀποκτείναντες δὲ οὕτω ἐκείνῃ ἀπέδοσαν τὴν βασιληίην, [...] Ηρόδοτος [Β΄100]
- ↑ γυναῖκας δὲ πέντε· περὶ ὧν ἁπάντων οἱ μὲν ἱερεῖς εἶχον ἀναγραφὰς ἐν ταῖς ἱεραῖς βίβλοις ἐκ παλαιῶν χρόνων ἀεὶ τοῖς διαδόχοις παραδεδομένας,[...] Διόδωρος ο Σικελιώτης [1,44]
Παραπομπές
Επεξεργασία- Shaw, Ian (2003). The Oxford History of Ancient Egypt . UK: Oxford University Press. ISBN 9780192804587.
- Wilkison, Toby (2001). Early Dynastic Egypt: Strategies, Society and Security. New York: Routledge. ISBN 0415260116.
- Wengrow, David (2006). The Archaeology of Early Egypt: Social Transformations in North-East Africa, c. 10,000 to 2,650 BC. New York: Cambridge University Press. ISBN 0521835860.
- Hermann A. Schlögl: Das Alte Ägypten. Geschichte und Kultur von der Frühzeit bis zu Kleopatra. München 2006. Verlag C. H. Beck, ISBN 3-406-54988-8
- Peter A. Clayton: Die Pharaonen, Weltbild Verlag 1998, ISBN 3-8289-0661-3