Δούκας της Ακουιτανίας

Δούκας της Ακουιτανίας ;
Αρχικός κάτοχος	Σορσό
Δημιουργία	778

Ο Δούκας της Ακουιτανίας ήταν ο κυβερνήτης της αρχαίας περιοχή της Ακουιτανίας υπό την κυριαρχία των Φράγκων, των Άγγλων και των μετέπειτα Γάλλων βασιλέων, δεν πρέπει να συγχέεται με την σύγχρονη. Τα διαδοχικά κράτη της Ακουιτανίας που δημιουργήθηκαν με την διάλυση του Βησιγοτθικού βασιλείου της Ισπανίας ήταν η Οξιτανία που αντιστοιχούσε στην Ακουιτανία και η Λανγκντόκ που αντιστοιχούσε στην Τουλούζη. Κληρονόμησαν τους Βησιγοτθικούς νόμους και το Ρωμαϊκό Δίκαιο σύμφωνα με τα οποία οι γυναίκες είχαν την ψηλότερη θέση από οποιοδήποτε άλλο κράτος στην Ευρώπη μέχρι τον 20ο αιώνα. Ο Βησιγοτθικός Κώδικας κωδικοποιήθηκε το 642 και επεκτάθηκε με τον "Κώδικα του Ρέκεσβιντ" (653), οι γυναίκες μπορούσαν να κληρονομήσουν γη και τίτλο και να το διαχειριστούν ανεξάρτητα από τους συζύγους τους ή τις αρσενικές σχέσεις, να διαθέσουν την περιουσία τους σε νόμιμες διαθήκες εάν δεν είχαν κληρονόμους, να εκπροσωπούνται και να καταθέτουν ως μάρτυρες στο δικαστήριο από την ηλικία των 14 ετών και να φροντίζουν για τους δικούς τους γάμους μετά την ηλικία των 20.^[1] Ως εκ τούτου, η προτίμηση των πρωτότοκων αντρών ήταν ο εφαρμοσμένος νόμος διαδοχής για την ευγένεια.

Την εποχή που κυβερνούσαν το Δουκάτο της Ακουιτανίας οι Μεροβίγγειοι οι δούκες είχαν έδρα την Τουλούζη, η Δυναστεία των Καρολιδών χρησιμοποίησε πολλές διαφορετικές πρωτεύουσες στα βόρεια. Ο Πεπίνος ο Βραχύς παραχώρησε το χρυσό έμβλημα του δουκάτου της Ακουιτανίας στον Ουάιφερ στο Αβαείο του Αγίου Μάρσιαλ στην Λιμόζ. Ο Καρολίδης βασιλιάς Πεπίνος Α΄ της Ακουιτανίας τάφηκε στο Πουατιέ. Ο Κάρολος το Παιδί στέφτηκε στην Λιμόζ και τάφηκε στην Μπουρζ. Η Ακουιτανία ανεξαρτητοποιήθηκε όταν πέθανε ο Κάρολος ο Παχύς, ο Ρανούλφος Β΄ του Πουατιέ ήταν ο πρώτος που πήρε τον βασιλικό τίτλο. Ο Λουδοβίκος Ε΄ της Γαλλίας στέφτηκε στα τέλη του 10ου αιώνα στην Μπριούντ. Η στέψη του δούκα της Ακουιτανίας μετακινήθηκε σύμφωνα με μια "φόρμουλα" στα τέλη του 12ου αιώνα από την Σαιντ-Ετιέν στην Λιμόζ, με την ίδια "φόρμουλα" η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στις αρχές του 13ου αιώνα στην Λιμόζ. Ο βασιλιάς θα δεχόταν στην διάρκεια της στέψης του μεταξωτό μανδύα, κορώνα, εμβλήματα, σπαθί και το δαχτυλίδι του Αγίου Βαλερίου. Ο Βησιγότθος δούκας Συετρίες αιχμαλωτίστηκε από τον Κλόβις Α΄ όταν ξέσπασε ο Α΄ Φραγκο-Βησιγοτθικός πόλεμος.^[2]

Μεροβίγγειοι βασιλείς της Ακουιτανίας

Ο Δαγοβέρτος Α΄ κατέλαβε την Ακουιτανία και την ενσωμάτωσε στην Αυστρασία (632), έγινε αργότερα ανεξάρτητο δουκάτο με τον Φελίξ της Ακουιτανίας (660)

Δούκες της Ακουιτανίας

Ο Πεπίνος ο Βραχύς από την Δυναστεία των Καρολιδών κατέλυσε το δουκάτο της Ακουιτανίας και το ενσωμάτωσε στην Αυτοκρατορία των Φράγκων, το δουκάτο δημιουργήθηκε ξανά με τον Ρανούλφος Α΄ του Πουατιέ (852).

Οίκος του Πουατιέ

Όνομα	Γέννηση	Γάμοι	Θάνατος
Ρανούλφ Α΄ (Ranulph) 852-866	820 γιος του Γεράρδου της Ωβέρνης και της Ματθίλδης	Μπιλισίλντ του Μαιν Ένας γιος	866 46 ετών
Λουδοβίκος ο τραυλός (Louis II le Bègue) 866–877	1 Νοεμβρίου 846 γιος του Καρόλου του Φαλακρού και της Ερμεντρούδης της Ορλεάνης	(1) Ανσγκάρδη της Βουργουνδίας Δυο γιοι και δυο κόρες (2) Αδελαΐδα των Παρισίων Ένας γιος και μια κόρη	11 Απριλίου 879 33 ετών
Ρανούλφ Β΄ (Ranulph) 887-890	845 γιος του Ρανούλφ Α΄ και της Μπιλισίλντ του Μαιν	Ένας νόθος γιος	890 45 ετών
Εμπλ (Ebles Manzer) 890-893	870 Νόθος γιος του Ρανούλφ Α΄	(1) Εμιλιάνη Ένας γιος (2) Αδέλα Ένας γιος	934 64 ετών
Γουλιέλμος Α΄ ο Ευσεβής (Guillaume le Pieux) 893-918	22 Μαρτίου 875 γιος του Βερνάρδου Πλανταπολίζα και της Ερμενγκάρδης	Ένγκελμπεργκ της Προβηγκίας	6 Ιουλίου 918 43 ετών
Γουλιέλμος Β΄ ο Νεώτερος (William II) 918-926	γιος του Άκφρεντ Α΄ του Καρκασσόν και της Αδελίνδας		12 Δεκεμβρίου 926
Άκφρεντ (Acfred) 926-927	γιος του Άκφρεντ Α΄ του Καρκασσόν και της Αδελίνδας		927
Εμπλ (Ebles Manzer) 927-934	870 Νόθος γιος του Ρανούλφ Α΄	(1) Εμιλιάνη Ένας γιος (2) Αδέλα Ένας γιος	934 64 ετών
Γουλιέλμος Γ΄ (Guillaume III de Poitiers) 934-963	910 γιος του Εμπλ και της Εμιλιένης	Αδέλα της Νορμανδίας Ένας γιος	3 Απριλίου 963 53 ετών
Γουλιέλμος Δ΄ (Fier-a-bras) 963-990	937 γιος του Γουλιέλμου Γ΄ και της Αδέλας της Νορμανδίας	Έμμα του Μπλουά Ένας γιος	994 57 ετών, σε μοναστήρι
Γουλιέλμος Ε΄ ο Μέγας (Guillaume le Grand) 990-1030	969 γιος του Γουλιέλμου Δ΄ και της Έμμας του Μπλουά	(1) Ανταλεμόντ του Λιμόζ Ένας γιος (2) Σάντσα της Γασκώνης Δύο γιοι και μια κόρη (3) Αγνή της Βουργουνδίας Δύο γιοι και μια κόρη	1030 61 ετών
Γουλιέλμος ΣΤ΄ ο Παχύς (William the Fat) 1030-1038	1004 γιος του Γουλιέλμου Ε του Μεγάλου και της Ανταλεμόντ του Λιμόζ	Έμμα του Μπλουά Ένας γιος	1038 34 ετών
Όντο της Γασκώνης (Odo of Gascony) 1038-1039	1010 γιος του Γουλιέλμου του Μεγάλου και της Σάντσας της Γασκώνης		10 Μαρτίου 1039 29 ετών, σκοτώθηκε σε μάχη.
Γουλιέλμος Ζ΄ ο Αετός (William the Eagle) 1039-1058	1023 γιος του Γουλιέλμου του Μεγάλου και της Αγνής της Βουργουνδίας	Ερμεσίνδη της Λοθαριγγίας Δυο κόρες	1058 35 ετών, επιδημία δυσεντερίας
Γουλιέλμος Η΄ (Guillaume VIII d'Aquitaine) 1058-1086	1024 γιος του Γουλιέλμου του Μεγάλου και της Αγνής της Βουργουνδίας	(1)Γαρσένδη του Περιγκόρ (2) Ματθίλδη Μία κόρη (3) Χίλντεγκαρντ της Βουργουνδίας Ένας γιος και μια κόρη.	25 Σεπτεμβρίου 1086 62 ετών
Γουλιέλμος Θ΄ ο Τροβαδούρος (Guillaume IX) 1086-1127	22 Οκτωβρίου 1071 γιος του Γουλιέλμου Η΄ και της Χίλντεγκαρντ της Βουργουνδίας	Ερμενγάρδη του Ανζού Φιλίππη της Τουλούζης Δύο γιοι και μια κόρη	11 Φεβρουαρίου 1127 56 ετών
Γουλιέλμος Ι΄ ο Άγιος (Guillaume X d'Aquitaine) 1126-1137	1099 γιος του Γουλιέλμου του Τροβαδούρου και της Φιλίππης της Τουλούζης	Άενορ του Σατελλερώ Δύο κόρες.	9 Απριλίου 1137 38 ετών
Ελεονώρα της Ακουιτανίας (Aliénor d'Aquitaine) 1137-1168	1122 κόρη του Γουλιέλμος του Αγίου και της Άενορ του Σατελλερώ	(1) Λουδοβίκος Ζ´ της Γαλλίας Δύο κόρες. (2) Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας Τέσσερις γιοι και τρεις κόρες	31 Μαρτίου 1204 82 ετών

Οίκος των Πλανταγενετών

Όνομα	Γέννηση	Γάμοι	Θάνατος
Ριχάρδος Α΄ ο Λεοντόκαρδος (Richard the Lionheart) 1189-1199	8 Σεπτεμβρίου 1157 γιος του Ερρίκου Β' και της Ελεονώρας της Ακουιτανίας	Βερεγγάρια της Ναβάρρας	6 Απριλίου 1199 42 ετών, δολοφονήθηκε
Ιωάννης ο Ακτήμονας (Johan sanz Terre) 1199-1216	24 Δεκεμβρίου 1166 γιος του Ερρίκου Β' και της Ελεονώρας της Ακουιτανίας	(1) Ισαβέλλα του Γκλόστερ (2) Ισαβέλλα του Ανγκουλέμ Δυο γιοί και τρεις κόρες	19 Οκτωβρίου 1216 50 ετών
Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας (Henry III of England) 1216-1272	1 Οκτωβρίου 1207 γιος του Ιωάννη του Ακτήμονα και της Ισαβέλλας του Ανγκουλέμ	Ελεονώρα της Προβηγκίας Δυο γιοί και τρεις κόρες	16 Νοεμβρίου 1272 65 ετών
Εδουάρδος Α΄ ο Μακρυσκέλης (Edward Longshanks) 1272-1307	17 Ιουνίου 1239 γιος του Ερρίκου Γ΄ και της Ελεονώρας της Προβηγκίας	(1) Ελεονώρα της Καστίλης Δυο γιοι και πέντε κόρες (2) Μαργαρίτα της Γαλλίας Δυο γιοι και μια κόρη	7 Ιουλίου 1307 68 ετών
Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας (Edward II of England) 1307-1327	25 Απριλίου 1284 γιος του Εδουάρδου του Μακρυσκέλη και της Ελεονώρας της Καστίλης	Ισαβέλλα της Γαλλίας (1295-1358) Δυο γιοι και δυο κόρες	21 Σεπτεμβρίου 1327 43 ετών, πιθανώς δολοφονηθείς
Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας (Edward III of England) 1327-1361	13 Νοεμβρίου 1312 γιος του Εδουάρδου Β΄ και της Ισαβέλλας της Γαλλίας	Φιλίππη του Αινώ Πέντε γιοι και τέσσερις κόρες	21 Ιουνίου 1377 65 ετών
Εδουάρδος, ο μαύρος πρίγκηψ (Edward, the Black Prince) 1361-1372	15 Ιουνίου 1330 γιος του Εδουάρδου Γ΄ και της Φιλίππης του Αινώ	Ιωάννα του Κεντ Δυο γιοι Τέσσερις νόθοι γιοι	8 Ιουνίου 1376 46 ετών
Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας (Edward III of England) 1372-1377	13 Νοεμβρίου 1312 γιος του Εδουάρδου Β΄ και της Ισαβέλλας της Γαλλίας	Φιλίππη του Αινώ Πέντε γιοι και τέσσερις κόρες	21 Ιουνίου 1377 65 ετών
Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας (Richard II of England) 1377-1390	6 Ιανουαρίου 1367 γιος του Εδουάρδου του μαύρου πρίγκηπα και της Ιωάννας του Κεντ	(1) Άννα της Βοημίας (2) Ισαβέλλα των Βαλουά	14 Φεβρουαρίου 1400 33 ετών, πιθανώς δολοφονηθείς
Ιωάννης της Γάνδης (John of Gaunt) 1390-1399	24 Ιουνίου 1340 γιος του Εδουάρδου Γ΄ και της Φιλίππης του Αινώ	(1)Λευκή του Λάνκαστερ Δυο γιοι και μια κόρη (2) Κωνσταντία της Καστίλης Μιά κόρη (3) Αικατερίνη Σουίνφορντ Τρεις γιοι και μια κόρη.	3 Φεβρουαρίου 1399 59 ετών
Ερρίκος του Μπόλινγκμπροκ (Henry IV of England) 1399-1400	15 Απριλίου 1367 γιος του Ιωάννη της Γάνδης και της Λευκής του Λάνκαστερ	Μαρία του Μπόχυν Τέσσερις γιοι και μια κόρη Ιωάννα της Ναβάρρας	20 Μαρτίου 1413 46 ετών
Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας (Henry V of England) 1400-1422	9 Αυγούστου 1386 γιος του Ερρίκου του Μπόλινγκμπροκ και της Μαρίας του Μπόχυν	Αικατερίνη της Γαλλίας (1401-1437) Ένας γιος	31 Αυγούστου 1422 36 ετών
Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγγλίας (Henry VI of England) 1422-1461	6 Δεκεμβρίου 1421 γιος του Ερρίκου Ε΄ και της Αικατερίνης του Βαλουά	Μαργαρίτα του Ανζού Ένας γιος	21 Μαΐου 1471 50 ετών, δολοφονηθείς

Παραπομπές

↑ Klapisch-Zuber, Christiane; A History of Women: Book II Silences of the Middle Ages, The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London, England. 1992, 2000 (5th printing). Chapter 6, "Women in the Fifth to the Tenth Century" by Suzanne Fonay Wemple, pg 74. According to Wemple, Visigothic women of Spain and the Aquitaine could inherit land and title and manage it independently of their husbands, and dispose of it as they saw fit if they had no heirs, and represent themselves in court, appear as witnesses (by the age of 14), and arrange their own marriages by the age of twenty
↑ Lemovicensis, Ruricius; Limoges), Ruricius I. (Bishop of (1999). Ruricius of Limoges and Friends: A Collection of Letters from Visigothic Gaul. Liverpool University Press. σ. 15

Πηγές

Klapisch-Zuber, Christiane; A History of Women: Book II Silences of the Middle Ages, The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London, England. 1992, 2000 (5th printing).
Lemovicensis, Ruricius; Limoges), Ruricius I. (Bishop of (1999). Ruricius of Limoges and Friends: A Collection of Letters from Visigothic Gaul. Liverpool University Press

[Visgothic_Women-1] Klapisch-Zuber, Christiane; A History of Women: Book II Silences of the Middle Ages, The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London, England. 1992, 2000 (5th printing). Chapter 6, "Women in the Fifth to the Tenth Century" by Suzanne Fonay Wemple, pg 74. According to Wemple, Visigothic women of Spain and the Aquitaine could inherit land and title and manage it independently of their husbands, and dispose of it as they saw fit if they had no heirs, and represent themselves in court, appear as witnesses (by the age of 14), and arrange their own marriages by the age of twenty

[2] Lemovicensis, Ruricius; Limoges), Ruricius I. (Bishop of (1999). Ruricius of Limoges and Friends: A Collection of Letters from Visigothic Gaul. Liverpool University Press. σ. 15

[1]

[2]