Το παγωτό είναι παγωμένο γλύκισμα, το οποίο φτιάχνεται συνήθως από κρέμα και γάλα. Το παγωτό χωρίς γάλα ονομάζεται γρανίτα, και καλύπτει συνήθως τις γεύσεις φρούτων, όπως λεμόνι ή βερίκοκο.

Παγωτό φράουλα

Το νόημα της λέξης "παγωτό" διαφέρει από χώρα σε χώρα. Για να διαχωριστούν διαφορετικές ποικιλίες καί είδη παγωτού, χρησιμοποιούνται όροι όπως παγωμένο γιαούρτι, σορμπέ και τζελάτο.

Για την ιστορική προέλευση του παγωτού οι πληροφορίες και δημοσιεύσεις είναι αντικρουόμενες. Δεδομένου ότι το παγωτό είναι παγωμένο γαλακτοκομικό προϊόν, η κατασκευή του προϋποθέτει ψύξη, άρα χιόνι ή πάγο, δεδομένης της ανυπαρξίας τεχνολογικής μεθόδου ψύξεως στα παλιά χρόνια. Η πλέον επικρατούσα άποψη σήμερα είναι αυτή της πολλαπλής εφεύρεσης: δηλαδή ότι το παγωτό εφευρέθηκε σε αρκετά μέρη του κόσμου όπου υπήρχε πρόσβαση σε χιόνι και πάγο. Έτσι, η πλέον διαδεδομένη άποψη είναι της κινεζικής προέλευσης, φτιαγμένο συγκεκριμένα από χιόνια των Ιμαλαΐων και κρέμα ρυζάλευρου, γάλα και μέλι.[1] Άλλη άποψη αναφέρει ότι το παγωτό δημιουργήθηκε περί το 550 π.Χ. στην Περσία.[2][3] Άλλη εκδοχή για την προέλευση του παγωτού είναι ότι δημιουργήθηκε τον 18ο αιώνα στη Μεγάλη Βρετανία και την Αμερική.[εκκρεμεί παραπομπή] Μία άλλη πληροφορία αναφέρει ότι ο Ιταλός μετανάστης στις ΗΠΑ Μαρτσιόνι παρουσίασε το πρώτο παγωτό χωνάκι στον κόσμο με παραγωγή μέσω διοξειδίου του άνθρακα (ξηρός πάγος).[4]

Το παγωτό από την ίδρυση της Ελλάδος

Επεξεργασία

Στο σύγχρονο Ελληνικό έθνος υπάρχει ήδη από τον 19ο αιώνα χρήση της λέξης παγωτό με το σύγχρονη έννοια του. Στην κωμωδία του Μιχαήλ Χουρμούζη "Μαλακώφ" (1865) υπάρχει ο εξής χιουμοριστικός διάλογος:[5]

ΚΑΤ. Εὐθὺς προφθάν ̓ ὁ τσελεπῆ Σωκράτης, ἁρπάζει τὸ μαϊτάπι μὲ τὸ κρέπι καὶ τὸ πετῇ κατὰ γῆς, κ' ὕστερα τὴν ἔτριψε μὲ παγωτό. ΠΕΚ. Εμπορεῖτε ματμουαζέλ σὲ βουπλέ, νὰ μὲ εἰπῆτε ἄν θυμᾶσθε τὸ γαλὰς ἀπὸ τί ἦτον, ἀπὸ σοκολάτ, ἢ φραμπουκ, ἀπὸ λεμόν, ἢ βανίλια, πορτοκάλι, ἢ βύσσινο;

Σερβίρισμα

Επεξεργασία
 
Παγωτό σε σταγόνες.

Πολλές φορές, τα παγωτά διακοσμούνται με διάφορα υλικά όπως σαντιγί, πουράκια, σοκολατένια ή χρωματιστή τρούφα, μπισκότα ή και σιρόπι -μπορεί να είναι σοκολάτα, φράουλα, καραμέλα και βύσσινο και άλλα.

Τα χύμα παγωτά, με τα οποία ο πελάτης μπορεί να κάνει συνδυασμούς γεύσεων σερβίρονται σε χωνάκι, κυπελάκι ή γυάλινο πλατύ ποτήρι, και καταναλώνονται με ειδικά κουτάλια παγωτού που έχουν μακρύ σώμα. Το παγωτό μπορεί να σερβιριστεί και σε μπάλες ως συνοδευτικό σε κρέπες, πίτες (κυρίως μηλόπιτα) αλλά και σε σιροπιαστά γλυκά (όπως μπακλαβά ή κανταΐφι). Επίσης, υπάρχουν τα συσκευασμένα παγωτά σε ξυλάκι και τα παγωτά σάντουιτς.

Τα παγωγά, συσκευασμένα και χύμα, παράγονται από διάφορες εταιρίες, γνωστότερες των οποίων είναι οι Nestlé, Αγνό, Δέλτα, ΕΒΓΑ, Algida, Κρι-Κρι και Δωδώνη.

Παγωτατζήδες

Επεξεργασία
 
Παγωτατζίδικο σε κιόσκι.

Παρόλο που σήμερα υπάρχουν παγωτατζήδες, λίγοι έχουν "επιβιώσει". Εργάζονται είτε σε ποδήλατο-καρότσι είτε σε βανάκι, το οποίο μεταφέρει το ψυγείο που διατηρεί το παγωτό. Υπάρχουν και παγωτατζήδες που έχουν μόνιμα ένα χώρο πώλησης των παγωτών τους.

Οι πιο συνηθισμένες γεύσεις είναι:

Υπάρχουν και πολλές άλλες όπως:

Γραφήματα

Επεξεργασία

Στις παρακάτω εικόνες υπάρχουν διάφορα γραφήματα που δείχνει την προτίμηση των Γερμανών σε κάθε γεύση (πάνω) και τις χώρες της Ευρώπης με την μεγαλύτερη κατανάλωση παγωτού (κάτω):

 
Η προτίμηση των Γερμανών στις γεύσεις του παγωτού
 
Χώρες της Ευρώπης με την μεγαλύτερη κατανάλωση παγωτού, μέχρι το 2007.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Toussaint-Samat, Maguelonne (2005). A history of food. translated from the French by Anthea Bell. Malden, Massachusetts: Blackwell Publishing. pp. 749–750. ISBN 978-0-631-19497-2
  2. Book of Firsts (στα Αγγλικά). RW Press. ISBN 978-1-909284-29-6. c. 550-530 BC, First mention of flavoured snow or ice : during the Persian Empire 
  3. Marks, Gil (17 Νοεμβρίου 2010). Encyclopedia of Jewish Food (στα Αγγλικά). HMH. ISBN 978-0-544-18631-6. 
  4. Ελεύθερος τύπος, περιοδικό Φαινόμενα, σελίδα 06, 11 Δεκ. 2010
  5. Χουρμούζης, Μιχαήλ (1865). Μαλακωφ: Κωμωδία εις πράξεις πέντε. Εν Κωνσταντινούπολει: Imprimerie Centrale. σελ. 147. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία