Βικιπαίδεια

Χρήστος Παπουτσής

Έλληνας πολιτικός

Ο Χρήστος Παπουτσής (11 Απριλίου 1953) είναι Έλληνας οικονομολόγος και πολιτικός. Από το 2013 υπηρετεί ως επίσημος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην Παγκόσμια Τράπεζα. Έχει διατελέσει βουλευτής και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, επίτροπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (όπου κατείχε το σημαντικό χαρτοφυλάκιο Ενεργειακής Πολιτικής, Πολιτικής Εφοδιασμού EURATOM, και Πολιτικής Επιχειρήσεων, Εμπορίου, Τουρισμού και Κοινωνικής Οικονομίας) και υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Προστασίας του Πολίτη.

Χρήστος Παπουτσής
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη
Περίοδος
7 Σεπτεμβρίου 2010 – 7 Μαρτίου 2012
ΠροκάτοχοςΜιχάλης Χρυσοχοΐδης
ΔιάδοχοςΜιχάλης Χρυσοχοΐδης
Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας
Περίοδος
2000 – 2001
ΠροκάτοχοςΣταύρος Σουμάκης
ΔιάδοχοςΓιώργος Ανωμερίτης
Μέλος της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
2000 – 2012
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση11 Απριλίου 1953 (1953-04-11) (71 ετών), Λάρισα
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΣύζυγοςΛία Ταλιούρη
Παιδιά1
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ιστοσελίδαcpapoutsis.gr
δεδομένα

Βιογραφικό

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1953 στη Λάρισα αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν ένας από τους ηγέτες του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος και συμμετείχε ενεργά στην κατάληψη της Νομικής και την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, ενώ μεταπολιτευτικά διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας (ΕΦΕΕ) και αναπληρωτής γραμματέας της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ..[1]

Πολιτική σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Εξελέγη ευρωβουλευτής[2] το 1984, 1989 και 1994, και υπήρξε αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για επτά χρόνια (1987-1994). Στο διάστημα 1995-1999 ήταν επίτροπος Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έθεσε ως προτεραιότητα μια συνδυασμένη ευρωπαϊκή πολιτική για την ενέργεια και την προστασία του περιβάλλοντος και θεμελιώθηκε η Ευρωπαϊκή Εσωτερική Αγορά Ενέργειας.[1]

Εκλεγόταν Βουλευτής Α΄ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ από το 2000 έως το 2012.[3]

Από τον Απρίλιο του 2000 έως τον Οκτώβριο του 2001 ήταν υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας.[4] Κατά τη διάρκεια της θητείας του καταργήθηκε το καμποτάζ και θεσμοθετήθηκε η απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, με την εξασφάλιση της διαρκούς σύνδεσης όλων των ελληνικών νησιών, ιδρύθηκε η Ρυθμιστική Αρχή Θαλάσσιων Ενδομεταφορών για την εφαρμογή των κανόνων του ανταγωνισμού και εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σύστημα VTMIS (Vessel Traffic Monitoring & Information Systems) για τον έλεγχο της ναυσιπλοΐας στις ελληνικές θάλασσες και τα λιμάνια.[1] Η θητεία του όμως σημαδεύτηκε και από το ναυάγιο του πλοίου Εξπρές Σάμινα με 81 νεκρούς.

Στις δημοτικές εκλογές του 2002 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων και παρέμεινε δημοτικός σύμβουλος, ως επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Όμορφη Πόλη» έως το 2006. Το Σεπτέμβριο του 2010 διορίστηκε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου[5], θέση που ανέλαβε εκ νέου στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου το Νοέμβριο του 2011, έως τον Μάρτιο του 2012.[6] Από τη θέση του αυτή ίδρυσε το Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής στο κτήριο της Ακτής Βασιλειάδη που παραχωρήθηκε για το σκοπό αυτό, ενώ εκσυγχρονίστηκε το θεσμικό πλαίσιο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), διαλύθηκε το κύκλωμα των στημένων αγώνων στο ποδόσφαιρο με συλλήψεις γνωστών παραγόντων όπως ο Μάκης Ψωμιάδης, εξαρθρώθηκαν κυκλώματα εκβιαστών και τοκογλύφων σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Αθήνα, συγκροτήθηκαν μεικτές δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας, Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής και FRONTEX για την επιτήρηση των χερσαίων και θαλασσίων συνόρων της χώρας και δημιουργήθηκε το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Διαχείρισης Συνόρων στο πλαίσιο του Σένγκεν. Μερικούς μήνες αργότερα, στις εκλογές της 6 Μαΐου 2012, ήταν ένα από τα πολλά κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ που απέτυχαν να εκλεγούν.[7]

Στις 15 Σεπτεμβρίου 2013, ανέλαβε καθήκοντα εκπροσώπου της Ελλάδος στην Παγκόσμια Τράπεζα.[8] Η τοποθέτηση αυτή, έγινε στα πλαίσια της βελτίωσης της συνεργασίας της Ελληνικής Κυβέρνησης με τον οργανισμό, για την αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας και την διευκόλυνση του επιχειρείν στην χώρα.[9]

Τιμητικές διακρίσεις

Επεξεργασία

Το 1995 τιμήθηκε με το Ανώτατο Μετάλλιο της Αυστρίας για τη συνεισφορά του στην ένταξη της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το 1998 με το ανώτατο παράσημο Gran Official του Orden Libertador Bernardo O΄ Higgins για τη συνεισφορά του στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας της Χιλής.[10]

Εργογραφία

Επεξεργασία

Έχει εκδόσει 3 βιβλία[11]:

  • «Ευρωπαϊκές Διαδρομές» (1994)
  • «Το Χρώμα του Μέλλοντος» (1998)
  • «Για την Ευρώπη του 21ου αιώνα» (1999)

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Είναι παντρεμένος με τη Λία Ταλιούρη, με καταγωγή από τα Δολιανά Αρκαδίας και έχουν μία κόρη. Είναι σύγαμπρος του Μιχάλη Καρχιμάκη και θείος του Λευτέρη Καρχιμάκη.

Είναι υποστηρικτής του Παναθηναϊκού.[12]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Χρήστος Παπουτσής - Βιογραφικό». www.cpapoutsis.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2016. 
  2. ↑ «Χρήστος ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ». www.europarl.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2016. 
  3. ↑ «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Παπουτσής Δημητρίου Χρήστος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΣΗΜΙΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (2000)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2016. 
  5. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ (2009)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2016. 
  6. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΛΟΥΚΑ Δ. (2011)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2016. 
  7. ↑ «Ποιοι βουλευτές από το ΠΑΣΟΚ δεν εκλέγονται σε Αττική και Θεσσαλονίκη». in.gr. 7 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2012. 
  8. ↑ «Ο Χρήστος Παπουτσής εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Παγκόσμια Τράπεζα». in.gr. 12 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024. 
  9. ↑ «Αντιδράσεις για την τοποθέτηση του Χρήστου Παπουτσή στην Παγκόσμια Τράπεζα». TO BHMA. 12 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2016. 
  10. ↑ «Papoutsis' Chilean award». POLITICO (στα Αγγλικά). 1 Ιουλίου 1998. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024. 
  11. ↑ www.biblionet.gr : Παπουτσής, Χρήστος, 1953- https://www.biblionet.gr/προσωπο?personid=6613 : Παπουτσής, Χρήστος, 1953- Check |url= value (βοήθεια). Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2016.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  12. ↑ «Πράσινοι και ερυθρόλευκοι επώνυμοι οπαδοί!». SPORT 24. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020. 

Πηγές

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χρήστος_Παπουτσής&oldid=10800357"