Καπλάνι Μεσσηνίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 36°49′6.38″N 21°51′0.11″E / 36.8184389°N 21.8500306°E / 36.8184389; 21.8500306

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Καπλάνι.

Το Καπλάνι,[1] αναφερόμενο επίσημα ως το Καπλάνιον, είναι ημιορεινός οικισμός κοντά στην Κορώνη και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Πύλου - Νέστορος, της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας.

Καπλάνι
Καπλάνι is located in Greece
Καπλάνι
Καπλάνι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
Περιφερειακή ΕνότηταΜεσσηνίας
Δημοτική ΕνότηταΚορώνης
Δημοτική ΚοινότηταΚαπλανίου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΜεσσηνίας
Υψόμετρο220 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος56
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ονομασία κατοίκωνΚαπλαναίοι
Ταχ. κώδικας240 04
Τηλ. κωδικός2725
Διοικητική υπαγωγή οικισμού:

το Καπλάνι

Ελληνική Δημοκρατία
Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου - Δυτικής Ελλάδας - Ιονίου
Περιφέρεια Πελοποννήσου
Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας
Δήμος Πύλου - Νέστορος
Δημοτική Ενότητα Κορώνης
Δημοτική Κοινότητα
Οικισμός Καπλάνι

Τοποθεσία

Επεξεργασία

Το Καπλάνι βρίσκεται βορειοδυτικά από την Κορώνη από την οποία απέχει 13 περίπου χιλιόμετρα και νοτιοανατολικά από την Πύλο από την οποία απέχει περίπου 29,5 χιλιόμετρα. Έχει υψόμετρο 220[2] μέτρα και απέχει 8 περίπου χιλιόμετρα από τη θάλασσα. Κοντά στο Καπλάνι βρίσκονται, προς τα βόρειά του το Ζιζάνιο σε απόσταση μικρότερη των 3 περίπου χιλιομέτρων και προς τα νοτιοανατολικά του η Υάμεια σε απόσταση 2,5 χιλιομέτρων.

Το χωριό, το οποίο βρίσκεται πάνω στην οροσειρά Ζαρναούρα και έχει θέα προς τα βουνά Λυκόδημο και Ζαρναούρα.[3] έχει μακρόχρονη ιστορία που ακολουθεί την ιστορία της Μεσσηνίας και της ευρύτερης περιοχής της Κορώνης και της Πυλίας. Η περιοχή του χωριού κατά την αρχαιότητα, ήταν υπό τον έλεγχο της Ασίνης, της αρχαίας πόλης, η οποία μεταγενέστερα αναπτύχθηκε ως η σύγχρονη Κορώνη. Το χωριό αναφέρεται σε διάφορες πηγές, τουλάχιστον από την εποχή του Μεσαίωνα και της Τουρκοκρατίας, με την ονομασία Καπλάνι. Η λέξη «καπλάνι», στη τουρκική γλώσσα σημαίνει αιλουροειδές, τίγρις ή λεοπάρδαλη και κατ’ επέκταση πολεμικός, ανδρείος, αιμοβόρος άνδρας.[3][4] Κάποιοι από τους κατοίκους του χωριού προέρχονται από Αρκάδες κτηνοτρόφους, γνωστούς και ως οι «ανεβοκατεβάτες», ονομασία που αποδόθηκε παλαιότερα στους βοσκούς αυτούς, καθώς την Άνοιξη ανέβαιναν με τα κοπάδια τους στην Αρκαδία, ενώ τον Χειμώνα κατέβαιναν στα χειμαδιά της Μεσσηνίας.[5]

Β΄ Ενετοκρατία

Επεξεργασία

Την εποχή της Β΄ Ενετοκρατίας ο οικισμός αναφερόταν ως το Καπλάνι (Caplagni[6]). Ο οικισμός αναφέρεται επίσης σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Το χωριό Καπλάνι (Caplagni), ανήκε, στα τέλη του 17ου αιώνα, σύμφωνα με το Breve descrittione del Regno di Morea στην επαρχία της Κορώνης (Territorio di Coron).[6]

Διοικητική ιστορία

Επεξεργασία

Το Καπλάνι[7] προσαρτήθηκε, το 1835,[8] στον παλαιό Δήμο Κολωνίδων,[9] με έδρα την Κορώνη, όπου και παρέμεινε, ως το 1912, που ο δήμος αυτός καταργήθηκε. Τουλάχιστον από το 1844 ως το 1889 το χωριό αναφερόταν επίσημα ως το Καπλάνι, ενώ από το 1889 ως το 1896 ως το Καπλάνιον. Από το 1896 ως το 1940 αναφερόταν και πάλι ως το Καπλάνι και από το 1940 ως σήμερα ως το Καπλάνιον. Το χωριό αναφέρεται, το 1853, επίσης σαν Καπλάνι στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή, ως χωριό του Δήμου Κολωνίδων της Επαρχίας Πυλίας με πληθυσμό 82 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1912[11] το χωριό προσαρτάται ως έδρα στην Κοινότητα Καπλανίου.[12] Στην ίδια κοινότητα προσαρτώνται επίσης οι οικισμοί Βάλτσουκα (σήμερα το Εξοχικόν), Γρίζι (σήμερα το Ακριτοχώριον, το οποίο έγινε αυτόνομη Κοινότητα το 1948), Ζιζάνιον και Τσαΐζι (σήμερα η Υάμεια, η οποία έγινε αυτόνομη Κοινότητα Υάμειας το 1925). Το Καπλάνι παρέμεινε ως οικισμός και έδρα της Κοινότητας Καπλανίου, από το 1912 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», το Καπλάνι υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Κορώνης,[13][14] με έδρα την Κορώνη, ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» το Καπλάνι ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Πύλου - Νέστορος.[15][16] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Κορώνης, Μεθώνης, Παπαφλέσσα, Πύλου, Νέστορος και Χιλιοχωρίων. Το Καπλάνι σήμερα είναι οικισμός και έδρα της Κοινότητας Καπλανίου του Δήμου Πύλου-Νέστορος,[1] στην οποία υπάγονται επίσης οι οικισμοί Εξοχικόν και Ζιζάνιον.

Κάτοικοι

Επεξεργασία

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 75 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως με παραδοσιακές αγροτικές καλλιέργειες, την παραγωγή ελαιολάδου και σταφίδας.[3][4]

Εξέλιξη Πληθυσμού του Καπλανίου Μεσσηνίας
Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1844 67[17]
1851 82[10]
1879 177[18]
1889 214[19]
1896 244[20]
1907 279[21]
1920 329[22]
1928 309[23]
1940 342[24]
1951 332[25]
1961 301[26]
1971 210[27]
1981 152[28]
1991 143[29]
2001 172[30]
2011 75[31]

Κτίρια – εκδηλώσεις – αξιοθέατα

Επεξεργασία
 
Ο ενοριακός Ιερός Ναός του Προφήτη Ηλία του Καπλανίου.

Εκτός από τα παραδοσιακά σπίτια υπάρχει το παλαιό Δημοτικό Σχολείο, το οποίο λειτούργησε για πρώτη φορά το 1898[32] και οι εκκλησίες του χωριού, Η Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, ο οποίος κτίστηκε το 1907,[32] Η Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και ο ενοριακός Ιερός Ναός του Προφήτου Ηλία, οι οποίοι υπάγονται στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας. Διάφορες εκδηλώσεις και πολιτιστικά δρώμενα διοργανώνει ο Σύλλογος Απανταχού Καπλαναίων «Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ»[33][34][35] και ο Μορφωτικός και Εξωραϊστικός Σύλλογος Καπλαναίων Μεσσηνίας.[4] Στις 19 και 20 Ιουλίου πραγματοποιείται πανηγύρι προς τιμήν του Προφήτη Ηλία, με μουσική, φαγητό και ποτό, ενώ τον Αύγουστο διοργανώνεται στην πλατεία του χωριού, κάτω από τον αιωνόβιο πλάτανό της, ετήσιο αντάμωμα-πανηγύρι.[3][4] Σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής είναι το Παλιόκαστρο, αλλά και οι μυκηναϊκοί θολωτοί τάφοι στη θέση Βίγλα.[36]

Θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι στο Καπλάνι (θέση Βίγλα)

Επεξεργασία

Μεταξύ των χωριών Καπλάνι και Ζιζάνι στη θέση Βίγλα Αρχειοθετήθηκε 2021-06-24 στο Wayback Machine.[37] υπάρχουν δυο θολωτοί μυκηναϊκοί τάφοι.[38] Ο πρώτος τάφος, διαμέτρου 5 μέτρων, με σωζόμενο ύψος 2.50 μέτρων περίπου, είναι κτισμένος με πλακοειδείς ντόπιες πέτρες και έχει διάδρομο μήκους 6 μέτρων. Ο τάφος αυτός είχε σοβαρά αναμοχλευθεί από αρχαιοκάπηλους, κατά την αρχαιότητα, που είχαν φθάσει στο δάπεδο σχεδόν του μισού τάφου, συσσωρεύοντας πέτρες, όστρακα και οστά στο άλλο μισό. Παρά το γεγονός ότι είχε συληθεί, βρέθηκαν δύο νεκροί σε λάκκο. Προς τα νοτιοανατολικά του βρίσκεται ο δεύτερος τάφος, του οποίου διακρινόταν το ανώφλι της εισόδου σε μικρή απόσταση βορειότερα και ο οποίος είχε διαφύγει της προσοχής των λαθρανασκαφέων. Η ανασκαφή του τάφου αυτού διήρκεσε δύο μήνες υπό δύσκολες συνθήκες, αλλά τα αρχαιολογικά ευρήματα ήταν πενιχρά και η κεραμική αποσπασματική, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη την ακριβή χρονολόγησή του, που πάντως σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις τοποθετείται στην YE ΙΙΑ εποχή. Ανευρέθηκαν λίγα ψήγματα χρυσού, τέσσερις οκτώσχημοι χρυσοί ρόδακες, σφαιρική διάτρητη χάνδρα από γυαλί και χάνδρα από φαγεντιανή. Τάφοι, όπως οι θολωτοί τάφοι στο Καπλάνι, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην επικράτεια του βασιλείου του Νέστορα στη Μεσσηνία, που θεωρείται «η πατρίδα του θολωτού τάφου», πριν εξαπλωθούν στην υπόλοιπη Ελλάδα.[39][40][41][42][43]

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Δημοτική Ενότητα Κορώνης Αρχειοθετήθηκε 2018-05-03 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.pylos-nestor.gr του Δήμου Πύλου - Νέστορος.
  2. Καπλάνι, από την ιστοσελίδα: buk.gr
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 "Messinia: Olive Culture in the land of Messinia" - "Μεσσηνία. Ο Πολιτισμός της Ελιάς στη Μεσσηνιακή Γη", Biotourism Guide - Βιοτουριστικός Οδηγός, από την ιστοσελίδα: biopolitics.gr, Biotourism – Olive Culture in the land of Messinia, έκδοση: "Biopolitics International Organisation" - "Διεθνής Οργάνωση Βιοπολιτικής", Αθήνα 2015, ISBN 978-960-7508-55-3, ενότητα: "Καπλάνι, τόπος του «ετήσιου ανταμώματος»", σελ. 183.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Καπλάνι, από την ιστοσελίδα: greece.terrabook.com
  5. «Τσοπάνηδες της Αρκαδίας στα χειμαδιά της Μεσσηνίας Αρχειοθετήθηκε 2018-01-19 στο Wayback Machine.», 01/12/2016, Αναδημοσίευση του άρθρου «Βλάχοι και Αρβανίτες στο Μοριά», από την εφημερίδα "Αρκαδικοί Ορίζοντες", με πηγή το βιβλίο του Νίκου Πασαγιώτη «Ανεβοκατεβάτες: Οι παραχειμάζοντες βοσκοί της Αρκαδίας στη Μεσσηνία», εκδόσεις Β. Γιαννίκος - Β. Καλδής, Αθήνα 2001, ISBN 960-7296-63-Χ, ISBN 978-960-7296-63-4, από την ιστοσελίδα του τοπικού ΜΜΕ www.arkadiapress.gr
  6. 6,0 6,1 Κωνσταντίνος Ντόκος, "BREVE DESCRITTONE DEL REGNO DI MOREA. Αφηγηματική ιστορική πηγή ή επίσημο βενετικό έγγραφο της Β' Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο; Αρχειοθετήθηκε 2016-06-06 στο Wayback Machine.", "ΕΩΑ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΑ", Vol 1, DOI: http://dx.doi.org/10.12681/eoaesperia.24 Αθήνα 1993, σελ. 111 (Terzo Territorio di Coron tutto montuoso - Caplagni), p. 126 (Provincia di Messenia).
  7. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Καπλάνι (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  8. 21-04-1835.
  9. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Κολωνίδων (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  10. 10,0 10,1 Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σελ. 576.
  11. ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
  12. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών Κ. Καπλανίου (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  13. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Κορώνης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  14. ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
  15. ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
  16. Διοικητικές μεταβολές οικισμών > Δ. Πύλου-Νέστορος (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  17. Σταματάκης, Ι. Δ., "Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. / Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη". Εκ του Τυπογραφείου Γ. Βλασσαρίδου. Εν Αθήναις 1846, σελ. 47.
  18. Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 121.
  19. Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 87.
  20. Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 104.
  21. Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 394.
  22. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 235.
  23. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 274.
  24. Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 302.
  25. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951 Αρχειοθετήθηκε 2013-05-14 στο Wayback Machine.", σελ. 147.
  26. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 143.
  27. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 138.
  28. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 149.
  29. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 181.
  30. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 183.
  31. "Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός Αρχειοθετήθηκε 2018-09-27 στο Wayback Machine.", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
  32. 32,0 32,1 Καπλάνι Μεσσηνίας, Αρχειακό και οπτικο-ακουστικό υλικό ερευνών, από την ιστοσελίδα: repository.academyofathens.gr του «Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Κοινωνίας» (ΚΕΕΚ) της Ακαδημίας Αθηνών.
  33. Καπλάνι, η ιστοσελίδα του Συλλόγου Απανταχού Καπλαναίων «Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ».
  34. Εθελοντικός Καθαρισμός στο Καπλάνι Μεσσηνίας[νεκρός σύνδεσμος], από την ιστοσελίδα: www.pylos-nestor.gr του Δήμου Πύλου - Νέστορος.
  35. Εθελοντικός Καθαρισμός στο Καπλάνι Μεσσηνίας Αρχειοθετήθηκε 2020-09-22 στο Wayback Machine., 11/08/2014, από την ιστοσελίδα: moriasnews.gr
  36. «TERRABOOK - ΥΑΜΕΙΑ». 
  37. «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ - ΒΙΓΛΑ ΣΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΠΥΛΙΑΣ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2021. 
  38. Αρχαιολογικός χώρος στη θέση Βίγλα στο Καπλάνι Αρχειοθετήθηκε 2020-09-27 στο Wayback Machine. και Αρχαιολογικός χώρος στη θέση Βίγλα στο Καπλάνι Αρχειοθετήθηκε 2020-09-27 στο Wayback Machine., ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/30858/1599/3-7-1996 - ΦΕΚ 666/Β/1-8-1996 Αρχειοθετήθηκε 2021-04-17 στο Wayback Machine., [...] "Για λόγους αμέσου προστασίας των λειψάνων των δύο θολωτών μυκηναϊκών τάφων, που σώζονται στη θέση "Βίγλα" μεταξύ των Κοινοτήτων Ζιζανίου και Καπλανίου Πυλίας, χαρακτηρίζουμε ως αρχαιολογικό χώρο την περιοχή, που οριοθετείται στο συνημμένο απόσπασμα Φ.Χ. Γ.Υ.Σ." [...], σύμφωνα με το Διαρκή Κατάλογο των Κηρυγμένων Αρχαιολογικών χώρων και Μνημείων της Ελλάδος Αρχειοθετήθηκε 2018-04-01 στο Wayback Machine., της Διεύθυνσης Εθνικού Αρχείου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
  39. Ξένη Αραπογιάννη, "Αρχαιολογικόν Δελτίον Νο 48", "Μέρος Β' 1 - Χρονικά[νεκρός σύνδεσμος]", (1993), σελ. 106, από το Ιδρυματικό Καταθετήριο ΤΑΠ[νεκρός σύνδεσμος].
  40. Καπλάνι[νεκρός σύνδεσμος], από την ιστοσελίδα: www.pylia.gr του έργου "Ψηφιακή Πυλία" της "Εφορείας Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας" και του Υπουργείου Πολιτισμού.
  41. Tholos tomb at Kaplani - Θολωτός τάφος στο Καπλάνι[νεκρός σύνδεσμος], από την ιστοσελίδα: www.searchculture.gr
  42. Θολωτός τάφος στο Καπλάνι, από την ιστοσελίδα: www.omnia.ie
  43. «TERRABOOK - ΘΟΛΩΤΟΣ ΤΑΦΟΣ ΣΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία