Λάζαρος Χρεμπελιάνοβιτς

Ο πρίγκιπας Λάζαρος (Лазар Хребељановић, 1329 - 28 Ιουνίου 1389) ιδρυτής τού Οίκου των Λαζάρεβιτς, ήταν Σέρβος ηγεμόνας του Μεσαίωνα, ο οποίος δημιούργησε την μεγαλύτερη και πιο ισχυρή επικράτεια από αυτές, στις οποίες διασπάστηκε η Σερβική αυτοκρατορία. Ήταν πρίγκιπας της Σερβίας του Μοράβα και άγιος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Λάζαρος
Πρίγκιπας της Σερβίας
Περίοδος	1371 - 1389
Διάδοχος	Στέφαν Λαζάρεβιτς
Γέννηση	1329 Νόβο Μπρντο, Κόσοβο, Σερβία
Θάνατος	28 Ιουνίου 1389 (60 ετών) Κόσοβο Πόλιε
Σύζυγος	Μιλίτσα της Σερβίας
Επίγονοι	Μάρα Μπράνκοβιτς Λαζάρεβιτς Ντράγκανα Λαζάρεβιτς Σισμάν Τεοντόρα Λαζάρεβιτς Γιελένα Λαζάρεβιτς Στέφαν Λαζάρεβιτς Ολιβέρα Λαζάρεβιτς Βουκ Λαζάρεβιτς
Οίκος	Οίκος των Λαζάρεβιτς
Πατέρας	Πρίμπατς Χρεμπελιάνοβιτς
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1329 στο Πρίλεπατς στο Νόβο Μπρντο· η πόλη ήταν φέουδο τού πατέρα του Πρίμπατς Χρεμπελιάνοβιτς και τού είχε δοθεί από τον βασιλιά Στέφανο-Ούρος Δ΄ Ντούσαντων Νεμάνια ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του. Της μητέρας του δεν διασώζεται το όνομα, ούτε πόσα αδέλφια είχε ο Λάζαρος. Αυτός μεγάλωσε στην Αυλή του αυτοκράτορα Ντούσαν και αργότερα ανέλαβε διοικητικές θέσεις. Το 1353 νυμφεύτηκε την κόρη του μεγάλου δούκα Βράτκο Νεμάνια, τη Μιλίτσα τού βασιλικού Οίκου των Νεμάνια.

Με την διάλυση της Σερβικής αυτοκρατορίας, μετά το αιφνίδιο τέλος του Ντούσαν Νεμάνια, άρχισαν δυναστικές έριδες. Επικράτησε τελικά και έγινε αυτοκράτορας ο Στέφανος-Ούρος Ε΄ (1355-1371), αλλά δημιουργήθηκαν πολλά μικρά φεουδαρχικά κρατίδια, που αν και υποτελή της αυτοκρατορίας, λειτουργούσαν σαν αυτόνομα. Ένα από αυτά ήταν και του Λαζάρου: η Σερβία του Μοράβα. Οι Οθωμανοί, μετά τη μάχη του Μαρίτσα ποταμού, άρχισαν να καταλαμβάνουν τα Σερβικά εδάφη. Από τους ηγεμόνες των κρατιδίων που προέκυψαν, ο Λάζαρος υπερίσχυσε και αποκαλείτο "πρίγκιπας των Σέρβων". Σύμφωνα με την μεσαιωνική πολιτεία - νομική θεωρία, ο Λάζαρος κατείχε την εκκλησιαστική νομιμότητα.

Απειλούμενους από τους Τούρκους και φοβούμενος επίθεση από τους Ούγγρους, ο πρίγκιπας Λάζαρος έκανε συμμαχίες μέσω γάμων και δημιούργησε αμυντικά έργα. Το 1377 στέφθηκε βασιλιάς της Βοσνίας και της Σερβίας· το τελετουργικό της ενθρόνισης πραγματοποιήθηκε στον τάφο του Αγίου Σάββα. Το 1375 με ενέργειές του αναγνωρίστηκε το Σερβικό πατριαρχείο του Πεκ.

Το 1377, μετά από 5 κόρες, έκανε τον πρώτο του γιο και διάδοχο τού θρόνου, όπου -τηρώντας το τυπικό των Νεμάνια- τον ονόμασε Στέφαν· απέκτησε άλλους δύο γιους.

Το 1380 ήρθε πρώτη φορά αντιμέτωπος με τους Οθωμανούς στα εδάφη του και τους νίκησε στο Ντουμπράβιτσα Παρασίν. Τους αντιμετώπισε εκ νέου το 1386, και το 1388 τους νίκησε ξανά στην Μπιλέτσα. Μετά το τέλος τού βασιλιά Λουδοβίκου Α΄ της Ουγγαρίας το 1382, ο Λάζαρος αρνήθηκε να γίνει υποτελής των Οθωμανών. Ο Οθωμανικός στρατός προήλασε στα σερβικά κρατίδια και ο Λάζαρος τους αντιμετώπισε στην μάχη του Κοσσυφοπεδίου στις 28 Ιουνίου 1389. Παρόλο που βγήκε νικητής της μάχης, δολοφονήθηκε μετά το τέλος από κάποιον Σέρβο.

Μετά την απόφαση της Συνέλευσης τον Δεκέμβριο του 1389, η πριγκίπισσα Ολιβέρα, η μικρότερη κόρη του πρίγκιπα Λαζάρου δόθηκε στο χαρέμι του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α΄. Η συμφωνία προέβλεπε ακόμη: οι Οθωμανοί να δώσουν τα οστά τού πρίγκιπα να ταφούν, όπως και έγινε το 1391, όπου τα οστά του μεταφέρθηκαν και τάφηκαν στη μονή Ραβάνιτσα. Λόγω της προέλασης των Τούρκων τα οστά του μεταφέρθηκαν αργότερα στην Ουγγαρία και λίγα χρόνια αργότερα μεταφέρθηκαν στο μοναστήρι Φρουσκογκόρσκι Βρντνικ (στη Νόβα Ραβάνιτσα). Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1942 τα λείψανα μεταφέρθηκαν στον Καθεδρικό Ναό του Βελιγραδίου.

Το 1954 η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αποφάσισε να μεταφέρει τα λείψανα του Αγίου στη Ραβάνιτσα, όπου βρίσκονται σήμερα.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε τη Μιλίτσα των Νεμάνιτς, κόρη τού Βράτκο στρατιωτικού και είχε τέκνα:

• Στέφαν 1377-1427, δεσπότης της Σερβίας.
• Μάρα απεβ. 1426, παντρεύτηκε τον Βουκ Μπράνκοιτς ηγεμόνα της Σερβίας.
• Βουκ π.1380-1410, πρίγκιπας της Σερβίας.
• Γιελένα 1365/66-1443, παντρεύτηκε πρώτα τον Τζούρατζ Β΄ Μπάλσιτς κυβερνήτη της Ζάρα και μετά τον Σαντάλγι Χρανιτς μεγάλο δούκα της Βοσνίας.
• Ντράγκανα απεβ. 1395, παντρεύτηκε τον Ιβάν Σισμάν τσάρο της Βουλγαρίας.
• Τεοντόρα απεβ. πριν το 1405, παντρεύτηκε τον Νικόλας Β΄ Γκαράυ.
• Ολιβέρα 1373-1444, παντρεύτηκε τον Βαγιαζήτ Α΄ σουλτάνο των Οθωμανών.

Πηγές

• „Србија кнеза Лазара“, др Миладин Стевановић, Вечерње новости, фељтон, 10 наставака, 16 - 25 јун 2005.
• „Кнез Лазар и косовски завет“, Вечерње новости, фељтон, 10 наставака, 21 - 30 јул 2007.
• Србија кнеза Лазара („Вечерње новости“, фељтон фебруар 2011) Αρχειοθετήθηκε 2011-02-22 στο Wayback Machine.
• Житије светог великомученика Лазара, цара српског
• Фотографија Лазаревих моштију
• Архив српске средњовековне баштине
• Историјска библиотека: Стефан Мусић