Λουίς Σουάρεθ
Ο Λουίς Σουάρεθ Μιραμόντες (ισπανικά: Luis Suárez Miramontes, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [ˈlwis ˈswaɾeθ]), γεννήθηκε στις 2 Μαΐου 1935) είναι Ισπανός διεθνής πρώην ποδοσφαιριστής και προπονητής. Τροπαιούχος της Χρυσής Μπάλας του 1960 και τέσσερις φορές στην πρώτη τριάδα, θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους Ισπανούς ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.[1][2][3]
Προσωπικές πληροφορίες | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Λουίς Σουάρεθ Μιραμόντες | |||||||||
Ημερ. γέννησης | 2 Μαΐου 1935 | |||||||||
Τόπος γέννησης | Λα Κορούνια, Ισπανία | |||||||||
Ύψος | 1,75 μ. | |||||||||
Θέση | Μέσος | |||||||||
Επαγγελματική καριέρα* | ||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | |||||||
1953–1954 | Ντεπορτίβο Λα Κορούνια | 17 | (3) | |||||||
1954–1955 | Εσπάνια Ιντουστριάλ | 8 | (7) | |||||||
1955–1961 | Μπαρτσελόνα | 122 | (60) | |||||||
1961–1970 | Ίντερ | 256 | (42) | |||||||
1970–1973 | ΟΚ Σαμπντόρια | 63 | (9) | |||||||
Σύνολο | 466 | (121) | ||||||||
Εθνική ομάδα | ||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | |||||||
1957–1972 | Ισπανία | 32 | (14) | |||||||
Τίτλοι
| ||||||||||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Αγωνίστηκε ως αριστερός μέσος στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, στην Μπαρτσελόνα, στην Ίντερ, τη ΟΚ Σαμπντόρια και την Εθνική Ισπανίας. Διακρίθηκε για το κομψό και χαριτωμένο τρόπο παιχνιδιού του. Με το προσωνύμιο El Arquitecto (ο αρχιτέκτονας) διακρινόταν για τις ακριβείς πάσες του και το ισχυρό σουτ.[4] Το 1964 κατέκτησε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου με την Εθνική Ισπανίας. Αγωνίστηκε ως το 1973 και στη συνέχεια εργάστηκε ως προπονητής μέχρι το 1995 σε συλλόγους της Ιταλίας, της Ισπανίας και στις εθνικές ομάδες ελπίδων και ανδρών της Ισπανίας.
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Το ξεκίνημαΕπεξεργασία
Ο Σουάρεθ ξεκίνησε την καριέρα του ως έφηβος στην ερασιτεχνική Φαμπρίλ. Το 1949 εντάχθηκε στις εφηβικές ομάδες της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, με την οποία έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα σε ηλικία 18 ετών στις 6 Δεκεμβρίου 1953 εναντίον της Μπαρτσελόνα. Στον αγώνα αυτό η ομάδα του γνώρισε τη συντριβή με 6–1 αλλά υπήρξε η αφορμή για να τον γνωρίσουν οι υπεύθυνοι του συλλόγου. Συνολικά τη σεζόν αυτή αγωνίστηκε σε 17 αγώνες και πέτυχε 3 γκολ. Το 1954 μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα, η οποία τον παραχώρησε για ένα έτος στην αναπληρωματική της ομάδα Εσπάνια Ιντουστριάλ, όπου αγωνίστηκε τη σεζόν 1954–55.[5]
ΜπαρτσελόναΕπεξεργασία
Από το 1955 ως το 1961 αγωνίστηκε ως βασικός στην ομάδα της Μπαρτσελόνα, σε μια μεγάλη ομάδα που περιλάμβανε τους Λαντίσλαο Κουμπάλα, Ζόλταν Τσίμπορ, Σάντορ Κότσις, Ράμαλετς και Εβαρίστο. Με προπονητή το Ελένιο Ερέρα ο σύλλογος έκανε το νταμπλ το 1959, κατακτώντας πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισπανίας.[6][7] Ο Ερέρα εφάρμοσε ιδιαίτερα επιθετικό τρόπο παιχνιδιού έχοντας ως άξονα το Σουάρεθ και πέντε επιθετικούς με αποτέλεσμα η ομάδα να σημειώσει 96 γκολ σε 30 αγωνιστικές.[8]
Το 1960 πήρε ξανά το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων.[9] Το ίδιο έτος στο Σουάρεθ απονεμήθηκε η Χρυσή Μπάλα του καλύτερου ευρωπαίου ποδοσφαιριστή, ο μόνος εκ γενετής Ισπανός που κατάφερε κάτι τέτοιο.[4][10][11] Το 1961 αγωνίστηκε με τη Μπαρτσελόνα στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τον οποίο έχασε με 2–3 από την Μπενφίκα.[12] Έκλεισε την καριέρα του στη Μπαρτσελόνα με 61 γκολ σε 122 αγώνες.[8]
ΊντερΕπεξεργασία
Το 1961 μεταγράφηκε στην ιταλική Ίντερ του Μιλάνου αντί 142.000 λιρών, την πιο ακριβή μεταγραφή παγκόσμια για την εποχή, ακολουθώντας τον προπονητή Ελένιο Ερέρα. Αγωνίστηκε εκεί για εννιά χρόνια, σε μια μεγάλη Ίντερ που σάρωνε τα εθνικά και διεθνή τρόπαια, με συμπαίκτες θρύλους του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όπως το Σάντρο Ματσόλα και τον Τζιατσίντο Φακέτι.[13][14][15] Κατέκτησε μαζί της τρεις φορές το πρωτάθλημα Ιταλίας, δύο φορές το Κύπελλο Πρωταθλητριών και δύο φορές το Διηπειρωτικό Κύπελλο.[9]
Η Ίντερ έπαιξε κατενάτσιο, ένα αμυντικό ποδοσφαιρικό σχήμα που περιλάμβανε μεγάλο αριθμό τακτικών φάουλ. Οι παίκτες του Ερέρα είχαν στόχο να σκοράρουν πρώτοι, μετά από το οποίο όλη η ομάδα έκανε πίσω, κρατώντας το σκορ και περιστασιακά πραγματοποιώντας συντριπτικές αντεπιθέσεις. Για αυτές τις αντεπιθέσεις, ο «μάγος» Ερέρα χρειαζόταν απλά τον Σουάρεθ – έναν παίκτη με κορυφαίο όραμα του γηπέδου, έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δώσει μία τελική πάσα (ασίστ) στην επιθετική γραμμή. Η Ίντερ ονομαζόταν «σύλλογος του 1:0» και κατακρίθηκε για το μη θεαματικό ποδόσφαιρο, το οποίο, ωστόσο, δεν εμπόδισε στην κατάκτηση των τροπαίων.[8] Ήταν η πιο επιτυχημένη περίοδος της καριέρας του Σουάρεθ και δύο φορές έλαβε υψηλή βαθμολογία στην ψηφοφορία για τη Χρυσή Μπάλα. Ήταν δεύτερος (ασημένια) το 1961 και το 1964 και τρίτος (χάλκινη) το 1965.[16][17][18] Με την Ίντερ έπαιξε συνολικά σε 328 αγώνες όλων των διοργανώσεων και πέτυχε 55 γκολ.[19]
Διεθνής καριέραΕπεξεργασία
Συνολικά αγωνίστηκε 32 φορές με την Εθνική Ισπανίας σκοράροντας 14 γκολ. Έκανε το ντεμπούτο του στις 6 Δεκεμβρίου 1957 σε ένα νικηφόρο αγώνα με 6–1 απέναντι στην Ολλανδία και συμμετείχε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1962 και του 1966.[20]
Όμως, η μεγαλύτερη διάκριση που πέτυχε με την εθνική ομάδα ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Εθνών το 1964, όπου ψηφίστηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[21][22] Με την εθνική αγωνίστηκε ως το 1972.[20]
ΠροπονητήςΕπεξεργασία
Ως προπονητής δεν είχε επιτυχίες ανάλογου επιπέδου με τις διακρίσεις του ως ποδοσφαιριστής. Όμως, είχε αξιοπρεπή παρουσία μεταξύ άλλων στους πάγκους της Ίντερ και της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Καλύτερη περίοδος της προπονητικής καριέρας του υπήρξε η τριετία 1988-91 στην Εθνική Ισπανίας. Την οδήγησε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας το 1990, όπου έφτασε ως το δεύτερο γύρο.[23]
Καριέρα - ΣτατιστικάΕπεξεργασία
ΠοδοσφαιριστήςΕπεξεργασία
Έτη | Σύλλογος | Επίσημοι αγώνες (Γκολ) |
---|---|---|
1949–53 | Φαμπρίλ | έφηβος |
1953–54 | Ντεπορτίβο Λα Κορούνια | 17 (3) |
1954–55 | Εσπάνια Ιντουστριάλ | 8 (7) |
1955–61 | Μπαρτσελόνα | 176 (80) |
1961–70 | Ίντερ | 333 (55) |
1970–73 | ΟΚ Σαμπντόρια | 73 (13) |
Έτη | Εθνική ομάδα | Συμμετοχές (Γκολ) |
1957–72 | Ισπανία | 32 (14) |
ΠροπονητήςΕπεξεργασία
- 1974-75: Ίντερ
- 1975: ΟΚ Σαμπντόρια
- 1975-76: Σπαλ 1907
- 1976-77: Κόμο 1907
- 1977-78: Κάλιαρι
- 1978-79: Ντεπορτίβο Λα Κορούνια
- 1980-82: Εθνική Ελπίδων
- 1988-91: Εθνική Ανδρών
- 1992: Ίντερ
- 1994: Αλμπαθέτε
- 1995: Ίντερ
Τίτλοι και διακρίσειςΕπεξεργασία
ΤίτλοιΕπεξεργασία
- Με την Μπαρτσελόνα
- Πρωτάθλημα Ισπανίας (2) : 1959, 1960.
- Κύπελλο Ισπανίας (2): 1957, 1959.
- Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων (2) : 1958, 1960.
- Με την Ίντερ
- Πρωτάθλημα Ιταλίας (3) : 1963, 1965, 1966.
- Κύπελλο Πρωταθλητριών (2) : 1964, 1965.
- Διηπειρωτικό Κύπελλο (2) : 1964, 1965.
- Με την Εθνική Ισπανίας
- Κυπέλλου Εθνών : 1964.
Ατομικές διακρίσειςΕπεξεργασία
- Χρυσή Μπάλα : 1960
- Ασημένια Μπάλα (2) : 1961, 1964.
- Χάλκινη Μπάλα : 1965.
- Καλύτερη ομάδα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος : 1964
- World Soccer περιοδικό : καλύτερη XI (3) : 1963, 1964, 1965
- Golden Foot : 2008, ως ποδοσφαιρικός θρύλος
- IFFHS : 50ος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα
- Marca Leyenda : 2016
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «10 Greatest Spanish Footballers of All Time». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «IFFHS MEN'S ALL TIME SPAIN DREAM TEAM - 187». Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2022.
- ↑ «FULL LIST: The 110 players nominated for the Ballon d'Or Dream Team of France Football». Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 «Luis Suárez, el 'arquitecto', cumple 85 años». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Luis Suárez». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «IN MY OWN WORDS: Luis Suárez Miramontes». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Life at FC Barcelona before Cruyff». Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 «Архитектор». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2022.
- ↑ 9,0 9,1 «Luisito Suarez– a legend for both Barca and Inter». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Ballon d'Or: The players you forgot won football's top individual honour». Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2023.
- ↑ «Ballon d'Or Winner's List». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Benfica 3 FC Barcelona 2». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Helenio Herrera: Perfector of Catenaccio and Architect of La Grande Inter». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2020.
- ↑ «The Best XI in Football History». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2020.
- ↑ «15 Great World Football Teams and the Stars Who Defined Them». Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2022.
- ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1961». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1964». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1965». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Luis Suarez Miramontes, playmaker». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 20,0 20,1 «Luis Suárez - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «UEFA - EURO 1964: all you need to know». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.
- ↑ «IFFHS EURO STATISTICS 33 - EUROPEAN CHAMPIONS IN SAME YEAR». Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Luis Suarez manager profile». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021.