Σιγισμόνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Ο Σιγισμόνδος ή Σιγισμούνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας γνωστός και ως Σιγισμόνδος του Λουξεμβούργου (Sigismund von Luxemburg, 15 Φεβρουαρίου 1368 – 9 Δεκεμβρίου 1437) ήταν πρίγκιπας-εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου από το 1378 έως το 1388 και από το 1411 έως το 1415, βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας από το 1387, βασιλιάς της Γερμανίας από το 1411, βασιλιάς της Βοημίας από το 1419, βασιλιάς της Ιταλίας από το 1431 και αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας για τέσσερα χρόνια από το 1433 έως το 1437[1][2]. O Σιγισμούνδος ήταν μία από τις κινητήριες δυνάμεις που βρισκόταν πίσω από το Συμβούλιο της Κωνσταντίας, που έληξε το Παπικό Σχίσμα, αλλά στο τέλος οδήγησε στους πολέμους των Χουσσιτών, που κυριάρχησαν στη μεταγενέστερη περίοδο της ζωής του Σιγισμούνδου. Θάφτηκε στο Ναγκυβάραντ,[3] του βασιλείου της Ουγγαρίας.
| Σιγισμόνδος | |
|---|---|
| εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου | |
 | |
| Περίοδος | 1433 – 1437 |
| Στέψη | 31 Μαΐου 1433 Ρώμη |
| Προκάτοχος | Κάρολος Δ΄ |
| Διάδοχος | Φρειδερίκος Γ΄ |
Βασιλιάς της Ουγγαρίας και της Κροατίας | |
| Περίοδος | 1387 – 1437 |
| Στέψη | 31 Μαρτίου 1387 Ζέγκεσφεχέρβαρ, Ουγγαρία |
| Προκάτοχος | Μαρία της Ουγγαρίας |
| Διάδοχος | Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας |
| Περίοδος | 1411 – 1437 |
| Στέψη | 8 Νοεμβρίου 1414 Άαχεν |
| Διάδοχος | Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας |
Βασιλιάς της Βοημίας | |
| Περίοδος | 1419 – 1437 |
| Στέψη | 27 Ιουλίου 1420 Πράγα |
| Προκάτοχος | Βεντσεσλάβος Δ΄ της Βοημίας |
| Διάδοχος | Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας |
| Γέννηση | 15 Φεβρουαρίου 1368 Νυρεμβέργη, Βασίλειο της Γερμανίας |
| Θάνατος | 9 Δεκεμβρίου 1437 (69 ετών) Ζνόιμο, Βασίλειο της Βοημίας |
| Τόπος ταφής | Οράντεα, Ρουμανία |
| Σύζυγος | Μαρία της Ουγγαρίας Βαρβάρα του Τσέλιε |
| Επίγονοι | Ελισάβετ του Λουξεμβούργου |
| Οίκος | Λουξεμβούργου |
| Πατέρας | Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
| Μητέρα | Ελισάβετ της Πομερανίας |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε στην Νυρεμβέργη και ήταν ο γιος του αυτοκράτορα Καρόλου Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της τέταρτης συζύγου του Ελισάβετ της Πομερανίας, που ήταν εγγονή του Γκεντιμίνας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και τού βασιλιά Καζιμίρ Γ΄ της Πολωνίας. Ο Σιγισμόνδος πήρε το όνομά του από τον Άγιο Σιγισμούνδο της Βουργουνδίας, που ήταν ο αγαπημένος άγιος τού πατέρα του. Κατά την παιδική του ηλικία στα εδάφη του Στέμματος της Βοημίας, ο Σιγισμούνδος είχε το παρατσούκλι «Κοκκινότριχη αλεπού» (Τσεχικά: Liška ryšavá, Αγγλικά: Ginger fox), λόγω του χρώματος των μαλλιών του.
Πέθανε στις 9 Δεκεμβρίου 1437 στο Ζνόζμο της Μοραβίας (σήμερα στη Δημοκρατία της Τσεχίας) και όπως δήλωσε όσο ζούσε, τάφηκε στο Ναγκυβάραντ του βασιλείου της Ουγγαρίας, (σημερινό Οράντεα της Ρουμανίας) δίπλα στον τάφο του Αγίου βασιλιά Λαδισλάου Α΄ της Ουγγαρίας, ο οποίος είχε, για εκείνη την εποχή, τα ιδανικά χαρακτηριστικά ενός τέλειου μονάρχη, πολεμιστή και χριστιανού και κατά βάθος λατρευόταν από τον Σιγισμούνδο.[4] Με τη δεύτερη σύζυγό του, Βαρβάρα του Τσέλιε, άφησε μία μοναχοκόρη, την Ελισάβετ του Λουξεμβούργου, η οποία ήταν παντρεμένη με τον Αλβέρτο Ε΄ δούκα της Αυστρίας (αργότερα βασιλιά Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας), τους οποίους ο Σιγισμούνδος ονόμασε ως διαδόχους του. Ο ίδιος δεν άφησε κανέναν γιο, οπότε η οικογένειά του στον Οίκο του Λουξεμβούργου εξέλιπε με το τέλος του.[5]
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1385 τη Μαρία των Καπετιδών-Ανζού βασίλισσα της Ουγγαρίας, κόρη του Λουδοβίκου Α΄ της Ουγγαρίας. Όταν η Μαρία ήταν έγκυος, έπεσε από το άλογο και απεβίωσε το 1395.
Το 1405 νυμφεύτηκε για 2η φορά, με τη Βαρβάρα, κόρη του Χέρμαν Β΄ κόμη του Τσέλιε και είχε τέκνο:
- Ελισάβετ 1409-1442, παντρεύτηκε τον Αλβέρτο Ε΄ των Αψβούργων δούκα της Αυστρίας και Β΄ ως βασιλιά της Γερμανίας, Ουγγαρίας & Βοημίας.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ Bernd Schneidmüller, Die Kaiser des Mittelalters, C. H. Beck, Μόναχο (2006) ISBN 3-406-53598-4
- ↑ Sigismund Encyclopædia Britannica
- ↑ Andrew L. Simon; Stephen Pálffy (1998). «The Kings of Hungary». Made in Hungary: Hungarian Contributions to Universal Culture. Simon Publications. σελίδες 355–398. ISBN 0-9665734-2-0. LCCN 98-96916.
Ο Σιγισμούνδος πέθανε στη Μοραβία, δηλώνοντας ότι πρέπει να ταφεί δίπλα στην πρώτη του βασίλισσα, Μαίρη, στο Nagyvárad της Ουγγαρίας
- ↑ Bertényi Iván. (2000). A Tizennegyedik Század története. Budapest: Pannonica kiadó.
- ↑
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Sigismund» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
